Bekijk volle/desktop versie : Lid: Ongekend



18-07-2013, 10:30
...Schrijft zo mooi.. ;

Trage dagen...
Herinneringen die niet vervagen...
Je leven wás al ingekleurd..
Totdat het zo altijd genoemde onverwachte toch gebeurd...
Terug naar de dagen waar zwart en wit overheerst...
Het is nieuw, dit gevoel was voor het eerst...

Dagen van leegte en valse hoop...
Het duurt een eeuwigheid, voordat je de volgende dag hebt bereikt...
Dagen duren te lang, als je ergens naar verlangd...

Pijnlijk om een belofte te moeten breken, omdat verbetering maar niet kwam...
Na wachten, zul je de uitstel op verbetering enkel nog verachten.
Ontdekkend dat verbetering die de ander niet oprecht interesseert, ook niet arriveert...
Een doordachte beslissing omdat anders niet meer ging...
Beseffend dat het niet zal komen en het is tijd is... om te ontwaken van je stilstaande dromen...

Toch draai je even om...
Zet stiekem wat stappen terug...
Totdat je je beseft dat jij er meer onder lijdt..
Terwijl de ander gewoon doorgaat en allang niet meer omkijkt...
Dus maak je weer rechtsomkeer en maak je stevige passen...
Troostend, de ander had toch geen woord noch klasse...

Te druk met andere zaken? Helaas zal het gemis nog ontwaken...
Hard en onverwacht zal het domineren...
Je dan pas hoopt dat de mooie tijden zullen wederkeren...
Terecht vragend wat je nu toch hebt bereikt?
Nu je het kwijt bent, rest slechts nog spijt...
Te laat zal het zijn, zonder een bestaande remedie voor de pijn...

Het woord ''ware'' gebruik ik nooit, nu onterecht toch wel..
Sluit mijn ogen, ik kijk terug en verbrak de stilte met: het was allemaal maar een spel..

Waarom zag ik het niet eerder?
Blijkbaar was m'n verstand, nee mijn hele hoofd onbewust verdoofd...
Er is je teveel beloofd, kijk je terug zie je in dat je het eigenlijk nooit hebt gelooft...
Vervalst wachtte op verbetering die maar niet kwam...
En uiteindelijk toch maar het heft in eigen handen nam...

Het is geen moeite waard, als er geen moeite wordt gedaan...
Daarom werd het na ''Hart van Graniet'' toch tijd om op te staan...
Zo verlopen de dagen goed, tot de verdomde herinnering je weer grijpt..
Je niet-willend stiekem met een gemengd gevoel even snel terug kijkt...
Het geeft niet en ik geef niet op, nee ik strijd...

Ik droomde slechts even, dat ik droomde even....
Op pad met achter mij verse diepere voetafdrukken...
Onderweg naar oprechtere hoofdstukken..., van het leven...
Beginnend van zwart wit zie ik vanuit een verte hoe alles weer langzaam mooier en feller wordt ingekleurd...
Het is de dag van aanvaarding en het herinneren van herinneringen die nooit zijn gebeurd...

18-07-2013, 22:56



Citaat door Rihammm:
samenvatting aub?
Jatoch.

18-07-2013, 22:57
Derde

18-07-2013, 23:03

Citaat door Fietsbell:
Derde
Haha so sad.. Mensen apprecieren geen taalkunst meer.

18-07-2013, 23:12



Citaat door Sraam_ino.:
Klopt..
Je OT; Ameen!

18-07-2013, 23:25
Hele rapport asahbi.

18-07-2013, 23:33
Staan fouten in, fouten die je niet onder het mom van dichterlijke vrijheid kan scharen. Als er iemand kan schrijven is 't Pi3rce wel.