Ontastbaar

[Suikerbloem]

26-05-2013

AT: Eerder gepubliceerd op een ander forum [/SIZE][/FONT]

[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]Salaam oe alaikoem,[/SIZE]

na lang te hebben zitten piekeren over een aantrekkelijk voorwoord, leek het mij nog interessanter de lezer(es) te trekken met een video.

Hier zal in te zien zijn wat zich gaat afspelen in het verhaal en wat voor soort verhaal het is. Dit, zodat jij als lezer(es) kunt beslissen of je Ontastbaar zult gaan lezen. Klik op de link beneden:

Ontastbaar

[SIZE=3]In Cha Allah wordt dit een plezierig topic.
[/SIZE]
Aantekeningen:
- De spelling en grammatica zijn nagenoeg foutloos, maar fouten kunnen voorkomen.
- Ideeën, aanvullen, opmerkingen en kritiek zijn van harte welkom.
- Ups zijn zéér motiverend voor een schrijver, dus graag!
- De auteursrechten mogen in geen enkel geval worden geschonden.

[Suikerbloem]

Inhoudsopgave[/FONT][/SIZE]

[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116347964&viewfull=1#po st116347964"][FONT=Book Antiqua][SIZE=3]1[/SIZE][/FONT][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116362711&viewfull=1#po st116362711"][SIZE=4][FONT=Book Antiqua]2[/FONT][/SIZE][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116385232&viewfull=1#po st116385232"][SIZE=4][FONT=Book Antiqua]3[/FONT][/SIZE][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116385868&viewfull=1#po st116385868"][SIZE=4][FONT=Book Antiqua]4[/FONT][/SIZE][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116386687&viewfull=1#po st116386687"][SIZE=4][FONT=Book Antiqua]5[/FONT][/SIZE][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116406550&viewfull=1#po st116406550"][SIZE=4][FONT=Book Antiqua]6[/FONT][/SIZE][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116406636&viewfull=1#po st116406636"][SIZE=4][FONT=Book Antiqua]7[/FONT][/SIZE][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116437294&viewfull=1#po st116437294"][SIZE=4][FONT=Book Antiqua]8[/FONT][/SIZE][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116460135&viewfull=1#po st116460135"][SIZE=4][FONT=Book Antiqua]9[/FONT][/SIZE][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116467158&viewfull=1#po st116467158"][SIZE=4][FONT=Book Antiqua]10[/FONT][/SIZE][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116467614&viewfull=1#po st116467614"][FONT=Book Antiqua][SIZE=4]11[/SIZE][/FONT][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116468042&viewfull=1#po st116468042"][SIZE=4][FONT=Book Antiqua]12[/FONT][/SIZE][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116485419&viewfull=1#po st116485419"][FONT=Book Antiqua][SIZE=4]13[/SIZE][/FONT][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116507796&viewfull=1#po st116507796"][FONT=Book Antiqua][SIZE=4]14[/SIZE][/FONT][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116537083&viewfull=1#po st116537083"][FONT=Book Antiqua][SIZE=4]15[/SIZE][/FONT][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116565402&viewfull=1#po st116565402"][FONT=Book Antiqua][SIZE=4]16[/SIZE][/FONT][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116566550&viewfull=1#po st116566550"][FONT=Book Antiqua][SIZE=4]17[/SIZE][/FONT][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116594931&viewfull=1#po st116594931"][FONT=Book Antiqua][SIZE=4]18[/SIZE][/FONT][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116634829&viewfull=1#po st116634829"][FONT=Book Antiqua][SIZE=4]19[/SIZE][/FONT][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116660314&viewfull=1#po st116660314"][FONT=Book Antiqua][SIZE=4]20[/SIZE][/FONT][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116660335&viewfull=1#po st116660335"][SIZE=4][FONT=Book Antiqua]21[/FONT][/SIZE][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116660830&viewfull=1#po st116660830"][FONT=Book Antiqua][SIZE=4]22[/SIZE][/FONT][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116709769&viewfull=1#po st116709769"][FONT=Book Antiqua][SIZE=4]23[/SIZE][/FONT][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116749770&posted=1#post 116749770"][FONT=Book Antiqua][SIZE=4]24[/SIZE][/FONT][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116815489&viewfull=1#po st116815489"][SIZE=4][FONT=Book Antiqua]25[/FONT][/SIZE][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=116912152&viewfull=1#po st116912152"][FONT=Book Antiqua][SIZE=4]26[/SIZE][/FONT][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=117689724&viewfull=1#po st117689724"][FONT=Book Antiqua][SIZE=4]27[/SIZE][/FONT][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=117766949&viewfull=1#po st117766949"][FONT=Book Antiqua][SIZE=4]28[/SIZE][/FONT][/URL]
[URL="http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=4681720&p=117844240&viewfull=1#po st117844240"][FONT=Book Antiqua][SIZE=4]Ontastbaar - Deel 2[/URL]

[Suikerbloem]

[SIZE=4" -->Z[/SIZE]e zag de poorten opengaan. Louisa stond vanuit de sofa op en liep naar het raam. Ze pakte de fluweel stof die als gordijn diende en schoof deze opzij. Een man kwam met snelle pas aangelopen. De tuinman groette hem. Het leek alsof hij de man een sinaasappel aanbood die net vers uit de boom was geplukt. De man weigerde en zwaaide nog even naar achteren. Nu herkende Louisa hem. Het was oom Mehdi. Een rond klein hoofd dat verborgen ging onder zijn stetson hoed. Zijn blouse wapperde in de wind. Hij zag Louisa vanuit het raam en zwaaide uitbundig. Ze zwaaide terug en drukte de knop in. Het alarmsysteem ging uit, zodat Mehdi naar binnen kon. Het landgoed af, de achtertuin in en toen de veranda op. ‘Hallo.’ Brulde hij. Louisa kwam al aangelopen. ‘Oom Mehdi!’ ‘Wie anders komt er via de achterdeur?’ Lachte hij en opende zijn armen. Louisa greep hem vast en liet haar hoofd op zijn borstkas rusten. ‘Ik heb jou ook gemist.’ Zei hij op sussende toon. Louisa liet los en keek hem in de ogen aan. ‘Je bent even jong gebleven.’ Merkte ze op. Zijn lachrimpels vormden zich onder zijn ogen. ‘Kom! Ik moet je een boel laten zien.’ Zei Louisa enthousiast. ‘Mijn broer is weer eens flink aan de slag geweest, niet? ‘ Louisa knikte. ‘Nog steeds zijn er verbouwingen gaande. Vader wil alles piekfijn in orde hebben voor het feest.’ Ze liepen de salon binnen. De voettreden waren hoorbaar op het pas aangelegde hout. Mehdi zette zijn hoed af. ‘Goed werk.’ Louisa lachte. ‘Wacht maar, totdat je de zaal inkomt.’ Louisa zette de deur open en ging haar oom voor. ‘Pas op, het is hier laag.’Waarschuwde ze. De twee stapten over de drempel en liepen de binnentuin in. Louisa snoof de frisse bloemengeur naar binnen. De gouden zon kleurde de bloemen vrolijk. ‘De fontein is nieuw.’ Merkte oom Mehdi op. Louisa knikte. Met ongeloof schudde hij zijn hoofd. ‘Ik ben trots.’ ‘Ik ben erg trots.’ Zijn ogen twinkelden. ‘Hij heeft wel hulp ingeschakeld.’ Bekende Louisa. Mehdi legde zijn arm over haar schouders en leidde haar de tuin in, alsof hij het zelf had ingericht. ‘Alleen de beste mannen schakelen hulp in. Zie, als je succes na succes hebt en je blijft jezelf verbeteren, dan kom je aan de top.’ Oom Mehdi vond het blijkbaar hoogtijd voor wijze raad en Louisa genoot ervan. Als haar oom met spreken begon, voelde zij een innerlijke warmte. Hij was als een tweede vader voor haar. Haar eigen vader had het te druk met werk. Niet een maal, niet meerdere malen, maar vrijwel elke keer. En als hij dan de tijd naast werk vond, dan schonk hij deze aan zijn vrouw. Het was een onverslaanbaar stel. Moeder steunde hem in elke stap die hij maakte. Het maakte haar niet uit hoeveel haar partner weg van huis was, de liefde tussen hen was sterk genoeg. Dat had Louisa altijd inspirerend gevonden. Ze droomde er als een klein kind al van om ooit eens in een witte jurk te mogen verschijnen, terwijl de andere helft beneden wachtte in een net nieuw gekocht pak met een paar schoenen dat nog vers naar leer roken. Oom Mehdi sprak onbezorgd en vol overtuiging verder.

[Suikerbloem]

[SIZE=4" -->E[/SIZE]en volgende dag was aangebroken.

‘Louisa, laat het me geen tweede keer zeggen. ‘ Riep moeder vanuit de eetkamer. Louisa besefte dat ze haast moest maken. Op snelle voetpas liep zij haar weg naar beneden. Al vanaf de trap rook zij de verse geur van gebakken broodjes en warme koffie. Ze hield van de geur. Het was het enige moment van de dag die haar huiselijk liet aanvoelen. De laatste tijd was er alleen nog plaats voor zakelijke gesprekken en getimmer aan het huis. Geen enkel ander moment was harmonieus.
Aan de ontbijttafel werd zoals gewoonlijk weer gesproken over de planning van vandaag, maar ook de planning voor de komende weken. Terwijl Louisa van haar jus lurkte, bespraken vader en moeder waar de gasten zouden komen en vanaf wanneer ze uitgenodigd zouden worden voor het evenement. Een jaarlijks partij dat iedere keer in een ander thuis gehouden wordt. Dit jaar was het de beurt aan de Lamourrets. Voor vader was dit ook een uitgelezen kans om zijn huis toonbaar te maken. Zijn banen als huisverkoper en ingenieur hadden nu de kans internationaal gezien te worden. Louisa besloot zich af te sluiten van het eeuwige geplan en ze knoopte een gesprek aan met Sara, die haar broodje nog steeds niet op had.
Sara was inmiddels deel van de familie geworden en de Lamoerrets beschouwden haar als dochter. Als jong meisje verschafte zij met haar moeder een plek bij hen thuis. Haar moeder werkte toentertijd als dienstvrouw en hield zich bezig met het huishouden. Gaandeweg had Sara’s moeder genoeg gespaard om in Europa te kunnen leven. Haar echtgenoot en stiefvader van Sara was al naar Frankrijk heen gevlogen om huis en werk te zoeken. Sara’s stiefvader beweerde echter dat er maar plek was voor twee in het huis dat hij net gevonden had. Ook qua salaris zou het krap worden. Dagenlang heeft haar moeder aan een beslissing moeten denken en dat resulteerde zich uiteindelijk in een leven in Parijs, ver weg van haar dochter die ze nu al meer dan tien jaar heeft moeten missen. Sara was als kleuter achtergebleven bij de Lamoerrets en sindsdien is zij als dochter en zus. Het huishouden is vanaf dat moment in handen gekomen van twee uit Spanje overgevlogen vrouwen.

[Suikerbloem]

Leuk, de eerste up! Welkom!

[Mells]

Heel mooi alleen zaten er wel wat foutjes in de film...

Ik zag ook nog dat je hem vorig jaar op c.nl had geplaatst in het filmpje.

[Suikerbloem]

[QUOTE=Mells;116364989]Heel mooi alleen zaten er wel wat foutjes in de film...

Ik zag ook nog dat je hem vorig jaar op c.nl had geplaatst in het filmpje.[/QUOTE

Kritisch oog heb je en dat zegt wat over de kwaliteit van mijn lezer! Een volgende keer mag je ook best aangeven wat de foutjes zijn he.

Ja, klopt. Mijn verhaal is ElhamdoliAllah al populair geraakt op dat forum, maar sinds de site schadelijk is verklaard, heb ik veel lezers verloren. Vandaar dat ik jullie hier kom lastig vallen.

[marmita15]

upsaaaa nieuwe fan meld zich aan (niet de eigenaresse)

[firdaous33]

prachtig begin, ga zo verder

[Suikerbloem]

Citaat door marmita15:

upsaaaa nieuwe fan meld zich aan (niet de eigenaresse)

Wat leuk en welkom!


Citaat door firdaous33:

prachtig begin, ga zo verder

Lekker, zo een compliment. Ik ga zo direct plaatsen! En welkom!

[Suikerbloem]

[SIZE=4" -->N[/SIZE]a het ontbijt gingen Sara en Louisa de binnentuin in. Ze zochten het bankje op waar ze altijd op zaten. De zon had een stap omhoog gezet sinds vanochtend. ‘Wanneer komen de eerste gasten?’ Vroeg Sara. Louisa zat te rekenen. ‘De meesten zullen er over twee en een halve week zijn. Dan heb je ook nog van die gevallen die er al een halve week eerder willen zijn.’ ‘Sara knikte. ‘Weet je al wat je aan zult doen?’ Sara schudde haar hoofd. ‘Mam zei dat de kleur geel mij goed zal staan.’ Even bleef het stil en toen barstten ze in lachen uit. ‘Weet je nog..’ ‘Ja.’ Gierde Louisa. Louisa hing achterover van het lachen en Sara hield haar buik vast. ‘Nu even serieus,’ Giechelde Sara. ‘wat moet ik aan?’ ‘Sta eens op!’ Beval Louisa en Sara volgde bevel. Door de felle zon leek Sara’s haar wel van goud. Haar ogen vielen het meest op door de grootte en de onschuld die ze droegen. ‘Ik zou voor een lichte kleur gaan.’ Adviseerde Louisa. ‘En mijn haren?’ Sara hield haar haren hoog in een knot en danste met haar hoofd. ‘Ben ik mooi of ben ik mooi?’ Louisa grinnikte. Vader kwam de binnentuin met snelle pas ingelopen in zijn werkkostuum en koffer in de hand, langs de meisjes en liep door. Even stopte hij en keek achterom. ‘Zorg goed voor elkaar. Ik ben er vanavond weer.’ Hij legde zijn hand op zijn mond alsof hij zich zojuist verraden had en rekte toen zijn arm naar de meiden uit. ‘Pa, als je een kusje wilt blazen, oefen er dan eerst op.’ Kreeg hij als reactie van Louisa. Hij grijnsde. ‘Het is goed met jullie. Ajuus.’ Maar hij kwam teruggelopen. Nu hij tegenover ze stond, richtte hij zich naar Louisa. ‘Kun je straks een map komen brengen?’ ‘Maar ik zou vandaag in de keuken staan om de hapjes klaar te maken en in te vriezen voor het evenement.’ Reageerde ze. Nu richtte hij zich naar Sara. ‘Dat zou ook heel leerzaam zijn voor jou. De catering kan jou een boel leren.’ ‘Ik neem het wel van je over, Louis.’ Vader knikte tevreden. Hij wierp gauw een blik op zijn horloge en seinde dat hij haast had. Louisa knikte. Vader aaide zijn dochters over hun hoofd en liep toen verder. Louisa sprong op. ‘Pap! Welke map en waar vind ik deze?’ ‘Vraag het Farize, hij zal het je geven.’ Riep hij over zijn schouder heen. Louisa keek hem na tot hij door de deur verdween. De twee keerden terug het huis in. Ze openden de klapdeur en liepen de keuken in. Er klonk meteen gejoel en gelach van de catering. ‘Wij vroegen om twee handen extra en we krijgen er vier.’ Lachte er een. Louisa schudde. ‘Ik moet jullie hier helaas verlaten.’ Bracht Louisa extravagant uit. De hoofdkok zette zijn koksmuts af en boog voor haar. ‘Vaarwel, kind.’ Zei hij. Al lachend liep Louisa de keuken uit.

[Suikerbloem]

‘[SIZE=4" -->H[/SIZE]é mam!’ Moeder was gehurkt in de hobbykamer bezig wat lappen stof bij elkaar te zoeken. Ze keek op naar haar dochter. ‘Dag, lieverd.’ Louisa ging naast haar moeder zitten. Ze leunde tegen de dichtstbijzijnde muur en trok haar knieën op. Ze streek de vouwen in haar blauwe rok glad met de palm van haar hand. ‘Wat ben je aan het doen?’ ‘Ik bedacht me dat als ik hier wat plaats maak, er ruimte is om alle jassen en tassen veilig te bewaren voor de gasten.’ ‘Je bent zeker de ruimtes beneden vergeten.’ Zei Louisa sarcastisch. Moeder glimlachte. ‘Ik wil het hele huis netjes hebben. Neem het zekere voor het onzekere.’ Zei moeder. Moeder hield een stuk stof van zijde met geborduurde figuurtjes kant in haar schoot. ‘Wat vind je hiervan?’ Vroeg ze haar dochter. ‘Mooi!’ ‘Gelukkig, lieverd. Ik heb namelijk deze stof naar LaTeq gebracht.’ ‘Het zal je vast goed staan.’ Voorspelde Louisa. Moeder lachte. ‘Deze stof is niet voor mij. Het is voor jou.’ ‘Maar ik zou zelf mijn jurken uitkiezen.’Zei Louisa verward. Moeder keek vragend. ‘Mam, je weet toch dat ik ze zelf ontwerp. Ik ben al een maand bezig. Jij zei dat ik mijn vakantie nuttig moest besteden en zie nu, nuttig, toch?’ Zei Louisa. ‘Liefje, je hebt nauwelijks ervaring. Ik wil dat mijn dochters in fantastische jurken zullen lopen. LaTeq biedt kwaliteit. Ze zullen je opmeten, ze zullen je vragen wat jij precies wilt hebben. Je zult stralen in hun jurken, geloof me.’ Louisa keek vol ongeloof. ‘Mam, ik draag mijn eigen ontwerpen.’ Zei ze vastbesloten. ‘Louisa, laat het me geen tweede keer zeggen. Vanmiddag nog heb jij een afspraak bij LaTeq.’ Deelde moeder mee. Louisa stond op. ‘Maar vader vroeg mij al om vanmiddag iets te komen brengen.’ Reageerde dochter. Moeder deed haar mond open, maar sloot toen weer en sloeg haar ogen neer. ‘Prima, jouw vader’s werk gaat voor. Ik plan je morgen wel in bij LaTeq.’ ‘En Sara?’ ‘Sara ook, jullie kunnen morgen samen gaan.’ Louisa trok zich terug naar haar eigen kamer om te dutten voordat ze de deur zou uit gaan.

Vage dreunen lieten haar oren haar horen. Ze bleef geruidloos op bed liggen. Even later ging toch de deur open. Aan haar manier van lopen wist Louisa dat haar moeder binnen was. ‘Liefje, het is al na twaalven geweest. ‘ Wekte moeder. Louisa opende vermoeid haar ogen. Hufaida bleef een tijdlang stil en staarde naar Louisa. Louisa trok haar deken van haar schoot af en beantwoordde de blik vragend. Moeder glimlachte vaag. ‘Ik weet het nog goed. Ik was even oud als jij toen ik jouw vader trouwde.’ Bedachtzaam keek Louisa haar moeder aan. Moeder lachte. ‘Ik heb je al weleens verteld over hoe ik hem ontmoet heb?’ Louisa knikte en kwam naast haar moeder zitten. ‘Valt er iets te zeggen, mam? ‘Moeder zuchtte. ‘Nee, schat. Onthoud gewoon alles wat ik je gezegd heb en wees altijd geduldig, oke?’ Halfslachtig knikte Louisa haar hoofd. ‘Nou, hup. Naar jouw vader toe.’ Ze tikte Louisa aan op haar schouder en stond zelf op. ‘Louisa, ik ga je als moeder op dochter wat vragen in de hoop dat je dit opvat als raad.’ Louisa stond nu ook op. ‘Wil je me beloven geduldig te blijven en erop vertrouwen dat de mensen die om jou geven het goede doen?’ Het onbehaaglijke gevoel kwam Louisa opwachten. ‘Ik heb je lief, ik houd van je. Je bent mijn dochter en ik heb het beste met je voor.’ Louisa nam de woorden in haar op. Er viel een stilte. ‘Mam?’ ‘Ik moet nog wat doen.’ Zei Hufaida vluchtig en liep de kamer uit.

[Mells]

OMG ze gaan haar toch niet uithuwelijken??

Ps ja ik ben een kritische lezer en zal in het vervolg de foutjes -die er toch niet zullen zijn - noemen

[Suikerbloem]

Citaat door Mells:

OMG ze gaan haar toch niet uithuwelijken??

Ps ja ik ben een kritische lezer en zal in het vervolg de foutjes -die er toch niet zullen zijn - noemen

Dat zal je snel genoeg ontdekken! Maar concludeer in dit verhaal niet te snel.

Haha, I like that!


Citaat door mis_temsaman:

uuuuuuuuuup !!!!!!

Oke!

[Suikerbloem]

[SIZE=4" -->L[/SIZE]ouisa klopte op de deur. Farize riep dat ze de werkkamer in mocht treden. De oude meneer in zijn losse spijkerbroek glimlachte vredig. ‘Hoi Farize.’ Groette ze. ‘Jij komt om de map mee te nemen, hè.’ Louisa knikte. Kennelijk had vader Farize al op de hoogte gebracht. Hij ging achter het bureau staan en boog voorover. Toen verscheen hij weer en overhandigde haar een leren tas. ‘Dit is de map die je moet brengen.’ Farize haalde zijn vredige glimlach weer tevoorschijn. ‘Nog een fijne dag.’ Zei hij. ‘Werk se!’ Kreeg hij als reactie terug en Louisa vertrok.

Na maar liefst driemaal verdwaald te zijn geweest had Louisa de bedrijfsplaats van haar vader gevonden. Als het goed is, loop je langs een meertje onderweg. Herinnerde ze zich Farize zeggen. 'Nou, ik heb geen druppeltje vocht gezien, afgezien van een straathond die zijn plasje kwijt moest.' Takshire was een nog vrij ouderwets dorpje met onaangelegde wegen. Toch was het wel dé plaats waar je wonen moest als je ook maar een beetje aanzien wilde verschaffen. Juist door de weinige voorzieningen op straat, was er veel ruimte om grote en luxe huizen te bouwen.
De binnenhal was groot. Lange pilaren hielden de bovenetages staande. De witte verf was nog helder. Louisa liep naar de balie, waar een jonge vrouw achterzat. Ze leek druk bezig te zijn met het ordenen van papieren. ‘Goedemiddag.’ ‘Een goedemiddag.’ De dame legde de papieren in haar hand op de houten toonbank. ‘Waarmee kan ik je van dienst zijn?’ ‘Ik wil hier een map afleveren van meneer Lamoerret.’ Legde ze uit. De vrouw knikte. Hunun was er van haar naamkaartje af te lezen. ‘Een ogenblik geduld, alsjeblieft.’ Zei ze nog toen ze al aan de telefoon vastpakte. ‘Dag, meneer Saied, er staat hier een jonge dame die een map wil afleveren.’ Ze knikte een paar keer met haar hoofd en maakte bevestigende geluidjes, daarna hing ze op. ‘Zo. Je mag rechts doorlopen en dan naar de vierde etage. Dan moet je kamer ‘Hoofd Administratie’ hebben.’ Louisa bedankte. ‘En even kloppen voor je naar binnen gaat, want meneer Lamoerret is er vandaag niet. Een van zijn medewerker zal je daar ontvangen.’ ‘Oh, waar is hij dan heen?’ Vroeg Louisa in een reflex. De vrouw lachte en streek even door haar haren. ‘Ik hoef hopelijk geen verantwoording af te leggen.’ Zei ze bits. Bevreemd trok Louisa haar wenkbrauwen op. ‘Nee, ik hoop ook niet dat jij verantwoording aan meneer Lamoerret hoeft te leggen.’ Mompelde ze.

Louisa liep met haar ogen alle naambordjes langs, totdat ze Hoofd Administratie zag staan. Ze voelde een kleine tinteling, alsof ze op een geheime missie was. Ze wierp nog snel een blik naar haar hand, of ze de map in de tas wel echt mee had. Toen zette ze haar knokkels op de houten deur. ‘Kom verder.’ Antwoordde een stem op haar geklop. Ze opende de deur en keek een ruime en verlichte kamer in. Het uitzicht was groots, doordat er vrijwel alleen ramen waren. Ze trad de kamer in en observeerde de boel. ‘Ik kom er zo dadelijk aan, hoor.’ Gaf dezelfde stem aan. Louisa nam de handvaten van de tas met beide handen vast. Ze speelden met haar voeten. Het viel haar op dat een kraaltje van haar sandaal verloren was. Ze volgde haar outfit met haar ogen van beneden naar boven. Haar lichtblauwe rok bewoog door het lichte briesje dat vanuit buiten binnenglipte. Ze zette haar ceintuur recht. Louisa hoorde voetstappen dichterbij komen, totdat zijn schaduw zichtbaar werd. Louisa keek op. ‘Een hele goedemiddag.’ Groette een jonge man haar, terwijl hij zich naar haar toe bewoog.

Terwijl hij zijn jas afklopte, grapte hij wat. ‘Ik wist niet dat er ook saus in mijn salade zat, maar aan mijn blouse is te zien van wel.’ Hij trok zijn mond al open om verder te spreken en liftte zijn ogen op. Meteen stopte hij met bewegen. Louisa keek ervan op. Ze had zichzelf zojuist al bekeken en er was niets vreemds te zien, op een missend kraaltje na. Onbewust liet zij hetzelfde gebeuren. Haar ogen trokken naar de zijne. De wereld leek stilgestaan te zijn. Hij leek haar blik gevangen te hebben genomen en wilde niet meer los laten. Louisa’s adem stokte. Haar hart klopte in haar keel. Intens. Alsof dit het paar ogen waren, waar haar ogen naar zochten. De tijd leek vast gevroren, hoewel de klok in alle rust door tikte. Louisa voelde haar wangen vurig worden en besefte het ongemakkelijke van deze situatie. Toen sloeg ze haar ogen neer. ‘Aangenaam, mijn naam is Ghamir.’ Hij zette zijn voet los van de grond en reikte zijn arm naar haar uit. ‘Louisa. Aangenaam.’ Zei Louisa en schonk een snelle blik aan hem. Ze deed alsof ze zijn handgebaar niet had opgemerkt en bood hem de tas aan. ‘Alsjeblieft, de map. Nog een fijne dag.’ Bevrijdde ze zich uit de situatie en keerde meteen naar de dichtstbijzijnde uitgang.