AmbitieuzeDame
13-05-2013, 23:17
Iedereen weet wel dat we tijdens ons gebed concentratie nodig hebben, en dat dat erg belangrijk is. Maar zoals we in de praktijk vijf keer per dag merken, is dat niet altijd even makkelijk om dit ook inderdaad na te komen. Vaak vragen wij ons af: Hoe kunnen we onze concentratie tijdens het gebed verbeteren?
Deze les gaan wij proberen hierop een antwoord te geven, zodat je dat in de praktijk kunt gaan uitvoeren insha'Allah. Laten we eerst kijken naar voorbeelden van mensen die geen concentratie hebben:
In de tijd van de profeet salAllahu 'alayhi wa sallam liep er eens een man de moskee binnen, bad twee buigingen, en ging de profeet salAllahu 'alayhi wa sallam groeten, die tegen hem zei: "Ga terug, en bidt, want je hebt niet gebeden." De man ging inderdaad terug, en deed zijn gebed opnieuw, ging weer naar de profeet salAllahu 'alayhi wa sallam, die weer zei: "Ga terug en bidt, want je hebt niet gebeden." De man deed hetzelfde, kwam terug naar de Profeet Mohammed salAllahu 'alayhi wa sallam en voor de derde keer zei de profeet : "Ga terug en bidt, want je hebt niet gebeden." De man antwoordde verontwaardigd: "Bij degene die jou de waarheid heeft gezonden, ik kan niet beter dan wat u net heeft gezien!" De profeet salAllahu 'alayhi wa sallam zei: "Zeg Allahu Akbar, lees de Qor'aan, en buig, totdat je stabiel bent, sta weer op, totdat je stabiel bent. Kniel (soejoed) totdat je stabiel bent. Zit, totdat je stabiliseert, en kniel totdat je stabiliseert."
Hiervan leren wij dat wij rustig aan moeten bidden, dit zal onze concentratie verhogen, en niet dat juist tijdens het gebed de gekste dingen binnenschieten zoals "ik moet nog schoonmaken", "ik moet die nog bellen", "oh jah, dat moet ik tegen haar nog zeggen" en ga zo maar door
Omar ibn al-Khattaab zei: "Een man bidt 60 jaar, en geen enkele buiging wordt van hem geaccepteerd." De metgezellen vroegen: "Waarom?" Hij zei: "Het zijn slechts bewegingen wat hij uitvoert." Ibn Hanbal zei: "Er komt een tijd, waarin mensen bidden, maar zij bidden niet."
Gevreesd wordt dat dat inderdaad de tijd is waarin we nu leven, want hoe gaan wij in vergelijking met de metgezellen met ons gebed om? Het is meer iets voor ons, waar we vanaf moeten, hoe sneller, hoe beter…
De profeet salAllahu 'alayhi wa sallam zei: "Mensen die geen concentratie hebben in hun gebed, zij hebben er slechts de moeite aan overgehouden."
Dus wij die ons gebed zo mogelijk willen afronden, omdat we nog honderd-en-een dingen willen doen, hebben er eigenlijk niks aan, behalve dat we moeite voor niks hebben gedaan. Als er in de Qur'an wordt gesproken over het gebed, staat er nergens zoiets als: "Bidt!" Maar altijd: "…en onderhoudt het gebed…" (Surah al-Moezzamil, Ayah 20)
In het Arabisch, staat er 'wa aqimo assalaat', waarbij 'qim' inhoudt dat je datgene perfect maakt, je doet je best dat het er prachtig uit gaat zien, kwalitatief ook goed in elkaar zit, je onderhoudt het dus. Zo ook met het gebed, het moet perfect zijn, het moet prachtig zijn, wij moeten het onderhouden, de tijden in de gaten houden etc. en een maat voor de kwaliteit is onze concentratie, want hoe hoger je concentratie, des te beter jouw gebed.
Hoe onderhoudt de profeet salAllahu 'alayhi wa sallam zijn gebed? Kijk naar de volgende vertellingen van de metgezellen en de profeet salAllahu 'alayhi wa sallam: Hij, zei altijd: "Bilaal, ontspan ons ermee." Bedoeld wordt dus het gebed. Dus de profeet salAllahu 'alayhi wa sallam zag het gebed als een ontspanning voor hem en alle moslims om hem heen, in tegenstelling tot ons, wij zien het als een last, waar we zo snel mogelijk vanaf willen zijn, want anders mis je die film, of anders kom je daar te laat, of anders krijg je gezeur met die of anders …
Hij salAllahu 'alayhi wa sallam zei ook: "Het allerliefste in mijn leven is het gebed." Stel jezelf eens deze vraag: Wat is het allerliefste in mijn leven? Jouw geld? Jouw vrouw, Jouw man? Helaas zullen slechts weinig van ons hetzelfde als onze boodschapper antwoorden. Moge Allah subhanahu wa Ta'ala ons vergeven en ons op zijn pad leiden.
Rabi'a ibn Ka'b zegt: "Ik hoorde de profeet tijdens zijn buiging zeggen: "O Allah, mijn gehoor, zicht, hersens, botten en zenuwen zijn allemaal tot U gericht." Subhan Allah, alles bij de profeet , is bij hem tot Allah gericht, het toppunt van concentratie. Denk je eens in, als jij deze zin tijdens jouw gebed zou zeggen, spreek je dan de waarheid?
Je zou nu misschien denken dat alleen de profeet salAllahu 'alayhi wa sallam zo geconcentreerd tijdens zijn gebeden was, maar de metgezellen vertellen ons meer over gebeden van andere metgezellen
Soufiane at-Tawri: "Als je at-Tawri zag bidden, dacht je dat hij op dat moment zal overlijden!" Zo geconcentreerd was hij bezig met zijn gebeden, hij heeft de echte betekenis van de volgende overlevering begrepen: "Bidt het gebed van iemand die afscheid neemt." Dus afscheid van dit leven. Als jij wist dat het gebed wat je nu zal verrichten, jouw laatste gebed zal zijn: Hoe zal dat gebed dan zijn? Zal er ooit iemand zijn die zoiets over ons kan zeggen? Het ligt helemaal aan jezelf!
Sadam al-Asam, een grote islamitisch geleerde moge Allah subhanahu wa Ta'ala tevreden met hem zijn werd ooit gevraagd: "Hoe bidt jij?" Hij antwoordde: "Ik bid alsof de Ka'bah voor mij staat, en de siraat (lijn waar we op de Dag des Oordeels overheen zullen gaan, hangend boven het vuur van de hel) onder mijn voeten, en het paradijs aan mij linkerkant, en het vuur aan mijn rechterkant, en alsof de engels des doods voor mij staat, en de boodschapper achter mij staat. Als ik Allahu Akbar zeg, dan weet ik dat er niemand groter is dan Allah subhanahu wa Ta'ala, en de Qor'aan lees ik uit het diepste van mijn hart. Ik buig verkleind, en doe mijn soejoed vernederd tegenover Hem, en richt me volledig tot Allah subhanahu wa Ta'ala, en groet daarna. En ik weet niet of mijn gebed is aanvaard of niet…"
Subhan Allah, al deze concentratie, en hij twijfelt nog aan zijn gebed of het wel of niet is geaccepteerd, en hij zit er ook erg mee. Stel jezelf de vraag na elk gebed, zal dit gebed van mij zijn geaccepteerd? Of: Welk deel van dit gebed is van mij geaccepteerd? De Profeet zei: "Een man bidt een gebed, en er wordt slechts de helft van geaccepteerd, of een kwart, of een achtste, of…." Hoeveel is van jou geaccepteerd? 100%? De helft? Een kwart?
Iemand anders die ook een bijzonder hoge concentratie tijdens het gebed had was: Omar ibn az-Zoubair. Deze man was de kleinzoon van Abu-Bakr zijn moeder was Asmaa' bint Abou bakr, zijn tante Aicha , de vrouw van de profeet salAllahu 'alayhi wa sallam. Omar had een gevaarlijke ziekte aan zijn been, waardoor zijn been geamputeerd moest worden. Ze stelden voor om hem te verdoven met verdovingsmiddelen, een drug, maar hij weigerde. Hij zei ik heb wat beters: Ik ga bidden, en wacht totdat ik in mijn soejoed ben, doe dan wat je wil. Omar begon aan zijn gebed, met een wonderbaarlijke concentratie, hij boog, stond weer op, en ging toen naar zijn soejoed, even later begonnen ze met een zaag(!!!) zijn been eraf te zagen en het enige wat ze van hem hoorden is: "Laa ilaaha illa Allah, Astaghfiro Allah, Alhamdolillaah, Allahu Akbar…."
En geen enkele schreeuw of iets dergelijks, zij gingen door, totdat het been ernstig begon te bloeden, waardoor ze met een pan heet water aankwamen, om het te verhelpen. Omar was toen buiten bewust zijn.
Toen hij wakker werd zei hij: "Bij Allah, ik heb niks gemerkt, totdat het hete water aan mijn been werd gezet." Maasha Allah!!! Geen woorden voor, hoe kan iemand zo ver weg zijn, zo dichtbij Allah, dat als zelfs je been wordt weghaalt, je er niks van merkt…!!??!!
Een laatste voorbeeld is Ali ibn abi-Taleb Als hij zich voorbereidde voor het gebed, tijdens zijn wassing, werd hij geel, en zo zenuwachtig, dat de metgezellen hem vroegen: "Ali, is alles goed met jou?" Hij antwoordde: "Weten jullie niet tussen wiens handen ik ga staan?"
Deze les gaan wij proberen hierop een antwoord te geven, zodat je dat in de praktijk kunt gaan uitvoeren insha'Allah. Laten we eerst kijken naar voorbeelden van mensen die geen concentratie hebben:
In de tijd van de profeet salAllahu 'alayhi wa sallam liep er eens een man de moskee binnen, bad twee buigingen, en ging de profeet salAllahu 'alayhi wa sallam groeten, die tegen hem zei: "Ga terug, en bidt, want je hebt niet gebeden." De man ging inderdaad terug, en deed zijn gebed opnieuw, ging weer naar de profeet salAllahu 'alayhi wa sallam, die weer zei: "Ga terug en bidt, want je hebt niet gebeden." De man deed hetzelfde, kwam terug naar de Profeet Mohammed salAllahu 'alayhi wa sallam en voor de derde keer zei de profeet : "Ga terug en bidt, want je hebt niet gebeden." De man antwoordde verontwaardigd: "Bij degene die jou de waarheid heeft gezonden, ik kan niet beter dan wat u net heeft gezien!" De profeet salAllahu 'alayhi wa sallam zei: "Zeg Allahu Akbar, lees de Qor'aan, en buig, totdat je stabiel bent, sta weer op, totdat je stabiel bent. Kniel (soejoed) totdat je stabiel bent. Zit, totdat je stabiliseert, en kniel totdat je stabiliseert."
Hiervan leren wij dat wij rustig aan moeten bidden, dit zal onze concentratie verhogen, en niet dat juist tijdens het gebed de gekste dingen binnenschieten zoals "ik moet nog schoonmaken", "ik moet die nog bellen", "oh jah, dat moet ik tegen haar nog zeggen" en ga zo maar door
Omar ibn al-Khattaab zei: "Een man bidt 60 jaar, en geen enkele buiging wordt van hem geaccepteerd." De metgezellen vroegen: "Waarom?" Hij zei: "Het zijn slechts bewegingen wat hij uitvoert." Ibn Hanbal zei: "Er komt een tijd, waarin mensen bidden, maar zij bidden niet."
Gevreesd wordt dat dat inderdaad de tijd is waarin we nu leven, want hoe gaan wij in vergelijking met de metgezellen met ons gebed om? Het is meer iets voor ons, waar we vanaf moeten, hoe sneller, hoe beter…
De profeet salAllahu 'alayhi wa sallam zei: "Mensen die geen concentratie hebben in hun gebed, zij hebben er slechts de moeite aan overgehouden."
Dus wij die ons gebed zo mogelijk willen afronden, omdat we nog honderd-en-een dingen willen doen, hebben er eigenlijk niks aan, behalve dat we moeite voor niks hebben gedaan. Als er in de Qur'an wordt gesproken over het gebed, staat er nergens zoiets als: "Bidt!" Maar altijd: "…en onderhoudt het gebed…" (Surah al-Moezzamil, Ayah 20)
In het Arabisch, staat er 'wa aqimo assalaat', waarbij 'qim' inhoudt dat je datgene perfect maakt, je doet je best dat het er prachtig uit gaat zien, kwalitatief ook goed in elkaar zit, je onderhoudt het dus. Zo ook met het gebed, het moet perfect zijn, het moet prachtig zijn, wij moeten het onderhouden, de tijden in de gaten houden etc. en een maat voor de kwaliteit is onze concentratie, want hoe hoger je concentratie, des te beter jouw gebed.
Hoe onderhoudt de profeet salAllahu 'alayhi wa sallam zijn gebed? Kijk naar de volgende vertellingen van de metgezellen en de profeet salAllahu 'alayhi wa sallam: Hij, zei altijd: "Bilaal, ontspan ons ermee." Bedoeld wordt dus het gebed. Dus de profeet salAllahu 'alayhi wa sallam zag het gebed als een ontspanning voor hem en alle moslims om hem heen, in tegenstelling tot ons, wij zien het als een last, waar we zo snel mogelijk vanaf willen zijn, want anders mis je die film, of anders kom je daar te laat, of anders krijg je gezeur met die of anders …
Hij salAllahu 'alayhi wa sallam zei ook: "Het allerliefste in mijn leven is het gebed." Stel jezelf eens deze vraag: Wat is het allerliefste in mijn leven? Jouw geld? Jouw vrouw, Jouw man? Helaas zullen slechts weinig van ons hetzelfde als onze boodschapper antwoorden. Moge Allah subhanahu wa Ta'ala ons vergeven en ons op zijn pad leiden.
Rabi'a ibn Ka'b zegt: "Ik hoorde de profeet tijdens zijn buiging zeggen: "O Allah, mijn gehoor, zicht, hersens, botten en zenuwen zijn allemaal tot U gericht." Subhan Allah, alles bij de profeet , is bij hem tot Allah gericht, het toppunt van concentratie. Denk je eens in, als jij deze zin tijdens jouw gebed zou zeggen, spreek je dan de waarheid?
Je zou nu misschien denken dat alleen de profeet salAllahu 'alayhi wa sallam zo geconcentreerd tijdens zijn gebeden was, maar de metgezellen vertellen ons meer over gebeden van andere metgezellen
Soufiane at-Tawri: "Als je at-Tawri zag bidden, dacht je dat hij op dat moment zal overlijden!" Zo geconcentreerd was hij bezig met zijn gebeden, hij heeft de echte betekenis van de volgende overlevering begrepen: "Bidt het gebed van iemand die afscheid neemt." Dus afscheid van dit leven. Als jij wist dat het gebed wat je nu zal verrichten, jouw laatste gebed zal zijn: Hoe zal dat gebed dan zijn? Zal er ooit iemand zijn die zoiets over ons kan zeggen? Het ligt helemaal aan jezelf!
Sadam al-Asam, een grote islamitisch geleerde moge Allah subhanahu wa Ta'ala tevreden met hem zijn werd ooit gevraagd: "Hoe bidt jij?" Hij antwoordde: "Ik bid alsof de Ka'bah voor mij staat, en de siraat (lijn waar we op de Dag des Oordeels overheen zullen gaan, hangend boven het vuur van de hel) onder mijn voeten, en het paradijs aan mij linkerkant, en het vuur aan mijn rechterkant, en alsof de engels des doods voor mij staat, en de boodschapper achter mij staat. Als ik Allahu Akbar zeg, dan weet ik dat er niemand groter is dan Allah subhanahu wa Ta'ala, en de Qor'aan lees ik uit het diepste van mijn hart. Ik buig verkleind, en doe mijn soejoed vernederd tegenover Hem, en richt me volledig tot Allah subhanahu wa Ta'ala, en groet daarna. En ik weet niet of mijn gebed is aanvaard of niet…"
Subhan Allah, al deze concentratie, en hij twijfelt nog aan zijn gebed of het wel of niet is geaccepteerd, en hij zit er ook erg mee. Stel jezelf de vraag na elk gebed, zal dit gebed van mij zijn geaccepteerd? Of: Welk deel van dit gebed is van mij geaccepteerd? De Profeet zei: "Een man bidt een gebed, en er wordt slechts de helft van geaccepteerd, of een kwart, of een achtste, of…." Hoeveel is van jou geaccepteerd? 100%? De helft? Een kwart?
Iemand anders die ook een bijzonder hoge concentratie tijdens het gebed had was: Omar ibn az-Zoubair. Deze man was de kleinzoon van Abu-Bakr zijn moeder was Asmaa' bint Abou bakr, zijn tante Aicha , de vrouw van de profeet salAllahu 'alayhi wa sallam. Omar had een gevaarlijke ziekte aan zijn been, waardoor zijn been geamputeerd moest worden. Ze stelden voor om hem te verdoven met verdovingsmiddelen, een drug, maar hij weigerde. Hij zei ik heb wat beters: Ik ga bidden, en wacht totdat ik in mijn soejoed ben, doe dan wat je wil. Omar begon aan zijn gebed, met een wonderbaarlijke concentratie, hij boog, stond weer op, en ging toen naar zijn soejoed, even later begonnen ze met een zaag(!!!) zijn been eraf te zagen en het enige wat ze van hem hoorden is: "Laa ilaaha illa Allah, Astaghfiro Allah, Alhamdolillaah, Allahu Akbar…."
En geen enkele schreeuw of iets dergelijks, zij gingen door, totdat het been ernstig begon te bloeden, waardoor ze met een pan heet water aankwamen, om het te verhelpen. Omar was toen buiten bewust zijn.
Toen hij wakker werd zei hij: "Bij Allah, ik heb niks gemerkt, totdat het hete water aan mijn been werd gezet." Maasha Allah!!! Geen woorden voor, hoe kan iemand zo ver weg zijn, zo dichtbij Allah, dat als zelfs je been wordt weghaalt, je er niks van merkt…!!??!!
Een laatste voorbeeld is Ali ibn abi-Taleb Als hij zich voorbereidde voor het gebed, tijdens zijn wassing, werd hij geel, en zo zenuwachtig, dat de metgezellen hem vroegen: "Ali, is alles goed met jou?" Hij antwoordde: "Weten jullie niet tussen wiens handen ik ga staan?"