MissBeniSaid
12-05-2013, 21:19
BERCHEM - De 92-jarige Georgette Lepaulle uit Berchem is de oudste islambekeerlinge ter wereld. Vorig jaar werd zij moslima. ‘Vooral de vriendelijkheid van deze mensen trekt me aan. En Allah heeft al een paar keer mijn gebeden verhoord.'
Ook al was je je hele leven een ongelovige, als Allah soubhana wata'ala wilt dat je als Moslim sterft, gaat dat ook gebeuren ook!
Soubhana Allah, Elhemdoelilah, Allah ou Akbar!
Bij de kennismaking houdt Georgette haar handen diep verborgen in de mouwen van haar djellaba. Ze weigert de uitgestoken hand. ‘U mag dat niet persoonlijk nemen, maar sinds ik moslima ben, raak ik geen vreemde mannen meer aan. Ik zal alleen nog mijn echtgenoot aanraken. Niet dat ik trouwplannen heb. Wat moet een weduwe van 92 nog met een man?'
Georgette en Mohammed zijn al meer dan 40 jaar buren. Toen twee jaar geleden Georgettes familie haar in een rusthuis wilde stoppen, ging Mohammed dwarsliggen. Zijn buurvrouw moest bij zijn gezin komen wonen. Dat kon geen probleem zijn want Mohammeds vrouw, zoon en twee dochters kenden Georgette al heel hun leven. Mohammed was trouwens net zijn eigen moeder verloren. Georgette zou dat verlies herstellen.
‘Door hier te komen bijwonen, trok ik ook in de islam in', zegt Georgette. ‘Ik zag deze mensen samen bidden. Ik zag hoe zorgzaam ze met elkaar omgaan. Hoeveel ze met elkaar praten. Hoe belangrijk familie voor hen is. Helemaal anders dan mijn koude familie. Sinds mijn bekering, heb ik niets meer gehoord van mijn 72-jarige dochter.'
Vorige zomer ging Georgette met Mohammed mee op familiebezoek naar Marokko. Dat viel net in de ramadan, de vastenperiode van de moslims. ‘Ik wist wat vasten is, want ik ben katholiek. Ik ben gedoopt, ging bij de nonnetjes naar school, was tweemaal kerkelijk getrouwd en heb mijn twee echtgenoten een kerkelijke begrafenis gegeven. Tijdens mijn actief leven was ik dienstmeid bij een joods gezin. Maar godsdienst heeft me nooit geraakt. Integendeel. Ik leefde nogal van God los. Op mijn vijfde rookte ik mijn eerste sigaret en mijn laatste op mijn 78ste. Op mijn zevende dronk ik mijn eerste glas alcohol en tot voor mijn bekering dronk ik elke dag een halve fles wijn. Dat was nog een gewoonte uit mijn eerste huwelijk met een Italiaanse gevechtspiloot die in de oorlog is omgekomen.'
Tijdens haar deelname aan de ramadan vorig jaar is bij Georgette een diep religieus gevoel ontwaakt. Ze schrok er zelf van. Dat ze zo laat in haar leven nog zo'n compleet nieuwe ervaring zou krijgen. Voor de eerste keer had ze contact met iets hogers. Met Allah. Ze voelde zijn openheid. Zijn liefde. Ze vroeg hem de genezing van een vriendin en de redding van een jongetje dat op het verkeerde spoor was. Haar twee bedes zijn verhoord. Dat was voor Georgette het teken om zich tot de islam te bekeren.
Vrouwen hebben Georgette toen helemaal gewassen. Dat was haar intredingsritueel. ‘Daarna bleven ze mij kussen. Zo blij dat ze waren omdat ik een zuster van hen werd. Ik ben nog nooit zoveel gekust – door vrouwen welteverstaan – als sinds mijn toetreding tot de islam. Ik heb er wel iets moeten voor inleveren. Drank, tabak, varkensvlees en – dat is niet zo makkelijk voor een vrouw – ook schmink. Vroeger legde ik de schmink er altijd in dikke lagen op.'
Terug in België gingen ze naar de grote moskee in Brussel om een islamcertificaat voor Noor – dat is de nieuwe naam van Georgette. De moskee in Brussel meldde de bekering van de toen 91-jarige Belgische vrouw meteen aan de moskee in Mekka. Daar doken ze in de archieven maar vonden geen oudere bekeerlingen. Meteen werd de koning van Saudi-Arabië daarvan op de hoogte gebracht die een gezant naar Berchem stuurde met een gouden uurwerk voor Georgette. Plus een uitnodiging om volgend jaar op zijn kosten naar Mekka te komen. De Saudische televisie zal haar dan volgen. Maar de VRT was hen voor. Iedereen Beroemd draaide al een reportage over Georgette.
Het is een vuile vraag, maar ze moet gesteld worden: moest Georgette iets betalen om zich tot moslima te bekeren? Ze kijkt zeer streng en dan toch weer die luide lach: ‘Geld heeft hier niets mee te maken. Ik nam deze beslissing helemaal uit vrije wil. Iedereen is vrij dit te doen. Anderen moeten mijn voorbeeld niet volgen.'
Ook al was je je hele leven een ongelovige, als Allah soubhana wata'ala wilt dat je als Moslim sterft, gaat dat ook gebeuren ook!
Soubhana Allah, Elhemdoelilah, Allah ou Akbar!
Bij de kennismaking houdt Georgette haar handen diep verborgen in de mouwen van haar djellaba. Ze weigert de uitgestoken hand. ‘U mag dat niet persoonlijk nemen, maar sinds ik moslima ben, raak ik geen vreemde mannen meer aan. Ik zal alleen nog mijn echtgenoot aanraken. Niet dat ik trouwplannen heb. Wat moet een weduwe van 92 nog met een man?'
Georgette en Mohammed zijn al meer dan 40 jaar buren. Toen twee jaar geleden Georgettes familie haar in een rusthuis wilde stoppen, ging Mohammed dwarsliggen. Zijn buurvrouw moest bij zijn gezin komen wonen. Dat kon geen probleem zijn want Mohammeds vrouw, zoon en twee dochters kenden Georgette al heel hun leven. Mohammed was trouwens net zijn eigen moeder verloren. Georgette zou dat verlies herstellen.
‘Door hier te komen bijwonen, trok ik ook in de islam in', zegt Georgette. ‘Ik zag deze mensen samen bidden. Ik zag hoe zorgzaam ze met elkaar omgaan. Hoeveel ze met elkaar praten. Hoe belangrijk familie voor hen is. Helemaal anders dan mijn koude familie. Sinds mijn bekering, heb ik niets meer gehoord van mijn 72-jarige dochter.'
Vorige zomer ging Georgette met Mohammed mee op familiebezoek naar Marokko. Dat viel net in de ramadan, de vastenperiode van de moslims. ‘Ik wist wat vasten is, want ik ben katholiek. Ik ben gedoopt, ging bij de nonnetjes naar school, was tweemaal kerkelijk getrouwd en heb mijn twee echtgenoten een kerkelijke begrafenis gegeven. Tijdens mijn actief leven was ik dienstmeid bij een joods gezin. Maar godsdienst heeft me nooit geraakt. Integendeel. Ik leefde nogal van God los. Op mijn vijfde rookte ik mijn eerste sigaret en mijn laatste op mijn 78ste. Op mijn zevende dronk ik mijn eerste glas alcohol en tot voor mijn bekering dronk ik elke dag een halve fles wijn. Dat was nog een gewoonte uit mijn eerste huwelijk met een Italiaanse gevechtspiloot die in de oorlog is omgekomen.'
Tijdens haar deelname aan de ramadan vorig jaar is bij Georgette een diep religieus gevoel ontwaakt. Ze schrok er zelf van. Dat ze zo laat in haar leven nog zo'n compleet nieuwe ervaring zou krijgen. Voor de eerste keer had ze contact met iets hogers. Met Allah. Ze voelde zijn openheid. Zijn liefde. Ze vroeg hem de genezing van een vriendin en de redding van een jongetje dat op het verkeerde spoor was. Haar twee bedes zijn verhoord. Dat was voor Georgette het teken om zich tot de islam te bekeren.
Vrouwen hebben Georgette toen helemaal gewassen. Dat was haar intredingsritueel. ‘Daarna bleven ze mij kussen. Zo blij dat ze waren omdat ik een zuster van hen werd. Ik ben nog nooit zoveel gekust – door vrouwen welteverstaan – als sinds mijn toetreding tot de islam. Ik heb er wel iets moeten voor inleveren. Drank, tabak, varkensvlees en – dat is niet zo makkelijk voor een vrouw – ook schmink. Vroeger legde ik de schmink er altijd in dikke lagen op.'
Terug in België gingen ze naar de grote moskee in Brussel om een islamcertificaat voor Noor – dat is de nieuwe naam van Georgette. De moskee in Brussel meldde de bekering van de toen 91-jarige Belgische vrouw meteen aan de moskee in Mekka. Daar doken ze in de archieven maar vonden geen oudere bekeerlingen. Meteen werd de koning van Saudi-Arabië daarvan op de hoogte gebracht die een gezant naar Berchem stuurde met een gouden uurwerk voor Georgette. Plus een uitnodiging om volgend jaar op zijn kosten naar Mekka te komen. De Saudische televisie zal haar dan volgen. Maar de VRT was hen voor. Iedereen Beroemd draaide al een reportage over Georgette.
Het is een vuile vraag, maar ze moet gesteld worden: moest Georgette iets betalen om zich tot moslima te bekeren? Ze kijkt zeer streng en dan toch weer die luide lach: ‘Geld heeft hier niets mee te maken. Ik nam deze beslissing helemaal uit vrije wil. Iedereen is vrij dit te doen. Anderen moeten mijn voorbeeld niet volgen.'