-lola-
13-04-2013, 00:06
De eerste:
Je bent eind de dertig en begin veertig jaar oud, je bent getrouwd geweest maar je partner is plots overleden (bv ongeval ofso). Je bent nu een weduwe en hebt ontzettend veel verdriet en je bent ontroostbaar. Verder heb je geen kinderen, omdat het jullie nooit lukte om kinderen te krijgen. Tot slot voel je je ook eenzaam, omdat de mensen in je omgeving en vriendinnen allemaal een eigen gezinnetje hebben met kinderen etc...
Tweede:
Ook hier ben je ongveer eind 30 of begin 40, maar in dit geval ben je nog nooit getrouwd geweest, ook nooit verkering gehad, nooit heeft een man je aangeraakt en nooit heeft een man om je hand gevraagd. De reden hiervoor is onbekend, je weet niet waarom je geen geluk hebt op vlak van liefde. Ook hier heb je dan uiteraard geen kids, maar je vriendinnen etc hebben een eigen gezinnetje en leven in een ander wereld dan degene die jij in leeft. Je bent bang dat je later alleen oud zult eindigen, want je broers zussen en vriendinnen hebben het allemaal druk met werk en gezin etc...
Derde:
In deze situatie ben je getrouwd met de liefde van je leven, maar na jaren huwelijk, wil hij scheiden omdat hij iemand anders heeft leren kennen. Je bent er kapot van want je houdt ontzettend veel van hem, je bent dan uiteindelijk gescheiden en ontroostbaar. Ook hier ben je rond je 40ste en je hebt geen kinderen. Je ex heeft iemand anders leren kennen en is met die vrouw getrouwd, je weet dat hij supergelukkig is terwijl jij er kapot van bent. De reden van scheiding, laten we zeggen omdat hij niets meer voor je voelt. Waarom hebben jullie nooit kinderen gehad? Wel omdat het ook niet zo simpel ging, maar dat vond je niet zo erg want je was immers gelukkig.
Welk van de bovenstaande situaties vinden jullie het ergst?
Ik weet dat ze alle 3 heel erg zijn, maar stel als je er eentje zou moeten kiezen, welke dan?
Je bent eind de dertig en begin veertig jaar oud, je bent getrouwd geweest maar je partner is plots overleden (bv ongeval ofso). Je bent nu een weduwe en hebt ontzettend veel verdriet en je bent ontroostbaar. Verder heb je geen kinderen, omdat het jullie nooit lukte om kinderen te krijgen. Tot slot voel je je ook eenzaam, omdat de mensen in je omgeving en vriendinnen allemaal een eigen gezinnetje hebben met kinderen etc...
Tweede:
Ook hier ben je ongveer eind 30 of begin 40, maar in dit geval ben je nog nooit getrouwd geweest, ook nooit verkering gehad, nooit heeft een man je aangeraakt en nooit heeft een man om je hand gevraagd. De reden hiervoor is onbekend, je weet niet waarom je geen geluk hebt op vlak van liefde. Ook hier heb je dan uiteraard geen kids, maar je vriendinnen etc hebben een eigen gezinnetje en leven in een ander wereld dan degene die jij in leeft. Je bent bang dat je later alleen oud zult eindigen, want je broers zussen en vriendinnen hebben het allemaal druk met werk en gezin etc...
Derde:
In deze situatie ben je getrouwd met de liefde van je leven, maar na jaren huwelijk, wil hij scheiden omdat hij iemand anders heeft leren kennen. Je bent er kapot van want je houdt ontzettend veel van hem, je bent dan uiteindelijk gescheiden en ontroostbaar. Ook hier ben je rond je 40ste en je hebt geen kinderen. Je ex heeft iemand anders leren kennen en is met die vrouw getrouwd, je weet dat hij supergelukkig is terwijl jij er kapot van bent. De reden van scheiding, laten we zeggen omdat hij niets meer voor je voelt. Waarom hebben jullie nooit kinderen gehad? Wel omdat het ook niet zo simpel ging, maar dat vond je niet zo erg want je was immers gelukkig.
Welk van de bovenstaande situaties vinden jullie het ergst?
Ik weet dat ze alle 3 heel erg zijn, maar stel als je er eentje zou moeten kiezen, welke dan?