Bekijk volle/desktop versie : probleem...


Pagina's : [1] 2 3 4
03-03-2013, 20:07
salaam,
ik mag dit account lenen, omdat ik slechts eenmalig advies wil en geen marokko.nl gebruiker ben.

gelieve dus geen pm, maar alleen hier een reactie.

ik ben om mijn hand gevraagd, maar ik ben ontzettend bang om mijn moeder te verlaten. ik heb alleen haar en zij mij (ik heb geen broers of zussen, noch een vader). Ik kan mijn aanstaande niet uitleggen hoe heftig dit gevoel is. ik voel mij niet alleen schuldig als ik wegga, ik zit continu met een ongelukkig gevoel als ik weg van haar ben.

als ik bij mijn aanstaande ga wonen dan woon ik op 30km afstand van haar. volgens hem is dat dichtbij...ik begrijp zijn redenering, maar hij heeft broers en zussen etc. ik heb zo een hechte band met mijn moeder en we hebben altijd alleen elkaar gehad. ik kan niet uitleggen dat dichtbij voor mij loopafstand is

ik heb hier zo vreselijk veel last van...het liefst zou ik op loopafstand van mijn moeder willen wonen dat zou mij zo een gerust gevoel geven...het idee dat ze mee kan eten...en ik bij wijze van gewoon langs haar kan gaan tussendoor...dat geeft me zo een fijn gevoel

wat moet ik hier nu mee





laatste update: vandaag 8 maart:
voor degenen die wilden weten hoe hij gereageerd heeft....ik heb t kenbaar gemaakt voor de zoveelste keer...het is geescaleerd en noemt mij instabiel, een zeur en klager...

hij zei zelfs dat hij een kind mijn instabiliteit niet gunt en een moeder die altijd klaagt en met een lang gezicht rondloopt :"(

heb er zoveel verdriet van...vreselijk...

ik heb afstand van hem genomen
03-03-2013, 20:12


Je moet hem vertellen wat er in je omgaat. Je emoties opkroppen heeft echt geen zin.
03-03-2013, 20:14

Citaat door Finesse:
Je moet hem vertellen wat er in je omgaat. Je emoties opkroppen heeft echt geen zin.
hij komt dus met dat 30km niet ver is...maar ik krijg dit niet uitgelegd..soms denk ik er zelfs aan het allemaal af te blazen omdat het gevoel zo diep zit...ik lig er echt nachten van wakker...mensen zullen dit niet zo snel begrijpen

als ik niet bij haar ben denk ik "wat als ze ziek is...slaapt ze goed...is ze verdrietig"etc...
03-03-2013, 20:32

Citaat door trivial:
hij komt dus met dat 30km niet ver is...maar ik krijg dit niet uitgelegd..soms denk ik er zelfs aan het allemaal af te blazen omdat het gevoel zo diep zit...ik lig er echt nachten van wakker...mensen zullen dit niet zo snel begrijpen

als ik niet bij haar ben denk ik "wat als ze ziek is...slaapt ze goed...is ze verdrietig"etc...
Wa 'alaykoemoe Salaam,

Ik denk dat je als vrouw vroeg of laat wel een eigen gezin zult gaan opbouwen, je zult niet altijd dichtbij jou moeder kunnen blijven.
Het is heel begrijpelijk dat je haar veel zult missen en vooral als je een zeer sterke/goede band met haar hebt.
Maar alles stoppen hierom is denk ik niet zo een goed plan. Niet er te veel aan denken, en laat het over aan Allaah Ta'aala.
InshaaAllaah komt het wel goed, het is enkel een kwestie van wennen.

Als je eenmaal je eigen huis hebt, verantwoordelijkheden en kinderen dan zul je bijna geen tijd hebben om zelfs na te denken.
03-03-2013, 20:35


Is het mogelijk dat ze bij jullie komt inwonen of andersom. Of dat ze dichter in de buurt komt wonen. Lijkt me moeilijke situatie en insha'Allah toont ie daar begrip voor.
03-03-2013, 20:36
Ik vind dat je dit moet bespreken met je aanstaande. Als je nou broers/zussen/vader had die haar gezelschap konden houden, dan zou het een stuk gemakkelijker zijn voor je om je woonplaats te verlaten. Walakien jouw moeder heeft niemand en het is niet gezond om zo ongelukkig het huwelijk in te gaan. Praat met hem en ik hoop voor je dat hij het niet erg vind om te verhuizen.
03-03-2013, 20:37

Citaat door Anta.Al-Qamar:
Wa 'alaykoemoe Salaam,

Ik denk dat je als vrouw vroeg of laat wel een eigen gezin zult gaan opbouwen, je zult niet altijd dichtbij jou moeder kunnen blijven.
Het is heel begrijpelijk dat je haar veel zult missen en vooral als je een zeer sterke/goede band met haar hebt.
Maar alles stoppen hierom is denk ik niet zo een goed plan. Niet er te veel aan denken, en laat het over aan Allaah Ta'aala.
InshaaAllaah komt het wel goed, het is enkel een kwestie van wennen.

Als je eenmaal je eigen huis hebt, verantwoordelijkheden en kinderen dan zul je bijna geen tijd hebben om zelfs na te denken.
Haar moeder heeft niemand he.
03-03-2013, 20:37
Kan hij niet bij jou in de buurt gaan wonen of trouw je neef uit marokko en neem hem in huis.
03-03-2013, 21:16

Citaat door Doornroosjeroos:
Haar moeder heeft niemand he.
Dat had ik over het hoofd gezien.

Topicstarter: Verricht Salaat Al-Istikhaara en InshaaAllaah zal Allaah Ta'aala jou leiden naar het goede.

En lieve zuster, al woon je 30 km ver weg van je moeder, het kan zijn dat jou echtgenoot zachtaardig is en het jou toelaat om jou moeder wat vaker te bezoeken. Zoals voorheen is gezegd bespreek het met hem.

Stel jij huwt een man die niet ver van jou moeder woont, het kan zijn dat hij zelfs moeilijk zal doen al woon je 10 minuten verder van je moeder.
Dus hiermee wil ik zeggen het kan zijn dat jij afkeer van iets hebt terwijl het goed voor je is, en het kan zijn dat jij van iets houdt terwijl het niet goed voor je is. Dus Lieve zus vraag Allaah Ta'aala, en bespreek dit met jou aanstaande en InshaaAllaah komt het goed.

Moge Allaah Ta'aala jou leiden naar het goede dat rust brengt in jou hart, en jou altijd dichtbij jou moeder houden.
03-03-2013, 21:21
Moeilijke situatie meid, maar voor alles is een oplossing. Ik heb een vriendin had precies hetzelfde en wat zij hebben gedaan is in zelfde appartementencomplex wonen. Zo is die moeder heel dichtbij maar hebben zij ook genoeg privacy. Gair in sha allah.
03-03-2013, 21:37

Citaat door trivial:
salaam,
ik mag dit account lenen, omdat ik slechts eenmalig advies wil en geen marokko.nl gebruiker ben.

gelieve dus geen pm, maar alleen hier een reactie.

ik ben om mijn hand gevraagd, maar ik ben ontzettend bang om mijn moeder te verlaten. ik heb alleen haar en zij mij (ik heb geen broers of zussen, noch een vader). Ik kan mijn aanstaande niet uitleggen hoe heftig dit gevoel is. ik voel mij niet alleen schuldig als ik wegga, ik zit continu met een ongelukkig gevoel als ik weg van haar ben.

als ik bij mijn aanstaande ga wonen dan woon ik op 30km afstand van haar. volgens hem is dat dichtbij...ik begrijp zijn redenering, maar hij heeft broers en zussen etc. ik heb zo een hechte band met mijn moeder en we hebben altijd alleen elkaar gehad. ik kan niet uitleggen dat dichtbij voor mij loopafstand is

ik heb hier zo vreselijk veel last van...het liefst zou ik op loopafstand van mijn moeder willen wonen dat zou mij zo een gerust gevoel geven...het idee dat ze mee kan eten...en ik bij wijze van gewoon langs haar kan gaan tussendoor...dat geeft me zo een fijn gevoel

wat moet ik hier nu mee
Jouw moeder komt ooit te overlijden.., wat ga je dan doen? Zelfmoord plegen?

Aan de andere kant, alleen achterlaten is geen optie.
03-03-2013, 21:38

Citaat door alucard:
Jouw moeder komt ooit te overlijden.., wat ga je dan doen? Zelfmoord plegen?
Elke als ik het wil vertellen, kom je met zo'n rot opmerking
03-03-2013, 21:38



Citaat door Marokkaans_roos:
Elke als ik het wil vertellen, kom je met zo'n rot opmerking
Was er wat vergeten bij te zetten
03-03-2013, 21:40
Grow up already. Je kunt toch gewoon de auto pakken?
03-03-2013, 21:40
Mensen doen alsof marokko-account 1 euro kost. Gratis en voor niks. Je kan er zelfs 10 openen...
Pagina's : [1] 2 3 4