Bekijk volle/desktop versie : Iemand raad?


Pagina's : [1] 2
20-02-2013, 16:43
Mijn schoonmoeder gebruikt altijd de islam om haar zonen klein te krijgen. Ze zegt dat als ze niet doen wat zij wilt dan gaan ze maar boete door Allah. En elke keer lukt het haar wel dat ze haar zin krijgt. Ik heb veel mee gemaakt dat ik er gewoon een boek over kan schrijven... Ik woon nu zo een 100 km van mijn moeder en broer en zussen dat ik gewoon depressief ben. Zelfs schoonzussen lopen te moeien in alles wat er gebeurd bij mijn man en mijn schoonbroer en zijn vrouw.... Geen woorden voor! Mijn schoonmoeder is een gescheiden vrouw en woont bij mijn schoonbroer en zijn vrouw thuis maar het zijn precies kat en hond in dat huis het lukt niet tussen hun omdat ik een kleine woning heb komt ze heel zelden maar ze belt elke dag naar mijn man om te zeggen dat hij iets moet doen en hij verteld mij elke keer dat als we verhuizen haar vaak bij ons in huis nemen zonder dat ik toespraak heb. Ik weet niet als ik langer zo wil leven. Ik ben hier heel ongelukkig!! Iemand raad?
20-02-2013, 17:03


Ik zal 1 ding opnoemen wat mij tot de dag van vandaag nog steeds erg pijn doet... Ik had ruzie met me man omdat elke keer als we mijn moeder willen bezoeken doet hij heel raar of we krijgen ruzie omdat hij het niet graag heeft om naar hun te gaan (het is ook weer niet dat we elk weekend gaan soms 2 keer per maand ofzo) maar elke keer als die dag aanbreekt dan zoekt hij wel onrechtstreeks een reden om ruzie te maken. Toen zei ik weet je wat elke keer ga je excuses zoeken om mijn dag stuk te maken! Je hoeft mij niet meer te brengen nooit meer ik trek mijn plan wel als ik hun wil zien!! Hij had me dochter die 9 maandjes was afgenomen van mij en het laatst wat hij zei was dat hij haar naar zijn zus zou brengen en dat ik dood moest vallen van vergif! de hel was uitgebroken want ik had hem aangevallen en zo had hij mij geslagen en mijn dochter meegenomen en mij zo achter gelaten. uit woede had ik mijn kleren ingepakt en ben ik vertrokken (ik weet dat dit fout was van mij ik moest maar in mijn huis blijven). Mijn dochter kreeg nog borstvoeding ze weigerde flesvoeding dus dacht ik hij zal mij wel achter na komen met mijn dochter om het bij te leggen maar de (sluwe) man waarmee ik getrouwd ben had mijn huis sleutels en identiteitskaart uit mijn tas gehaald zonder dat ik het wist. Ik heb mijn dochter na een maand en half pas terug mogen zien en hoe dan ook nog? Ik moest maar stappen ondernemen dus had ik die ook gedaan en Allah heeft mij elke keer bijgestaan want ik had mijn dochter gewonnen via de rechtbank. De dag dat ik haar ging halen was mijn engeltje bij mijn schoonmoeder want mijn man moest werken. Ze had niet verwacht dat ik aan de deur zou staan dus ik belde aan maar ze nam de parlefoon op om te vragen wie ik was en ik zei dat ik het was en ze had de deur niet open gedaan. Ik had de politie gebeld en zo had ik mijn kleintje gekregen. Ik vond het zo laf van haar dat ze haar bij hield en niet eens gedacht van meskiena die baby heeft haar moeder nodig! Hoe gevoelloos is dat mens wel niet? Zij is zelf moeder zij moet toch ook voelen wat ik voel moest haar kindje bij haar weg werd gehaald? Uiteindelijk ben ik nu terug samen met mijn man en hebben we nog een zoontje gekregen. Hij had me zoveel beloofd dat hij mij beter zou behandelen en zoveel beloftes gemaakt en geen enkele is er van waar! Ik weet niet wat ik moet doen...
20-02-2013, 18:11
moge allah jou sabr geven mijn raad aan jou is richt je op je dien en wees goed voor je man
em allah zal je inshallah helpen
20-02-2013, 18:40
amien. Ik probeer dat ook te doen ik ben altijd goed voor hem ik kan ook nooit nee zeggen tegen hem. Ik heb mij afgezonderd van de buiten wereld ook door hem. ik doe het huishouden ik zorg dat er eten op tafel is en ik zorg voor de kinderen wat moet ik nog meer doen? Ik weet niet als ik nog met hem kan samen leven.
20-02-2013, 21:11


Als het echt gegaan is zoals jij vertel is die schoonmoeder van je gewoon een heks.
Maar goed,het blijft moeder van je man. Probeer het te negeren wat ze doen of zeggen. En praat nooit negatief met je man over
Zijn familie. Ook al sta je in je gelijk.
20-02-2013, 22:28
Waarom zou iemand zoiets verzinnen? ja ik probeer nooit negatief over hun te praten! maar hij wil haar binnenkort in huis nemen? ik denk niet dat ik die geduld heb!!
20-02-2013, 22:31
zooo ik zou hem eruit zetten en lkkr rustig met mn dochter verder gaan zonder zijn gezeur .. kan hij met zn moeder gaan wonen
20-02-2013, 22:48
Ik wil ook verder zonder hem en al da gedoe met zijn familie!
21-02-2013, 08:25

Citaat door Angel_Eyez:
Ik wil ook verder zonder hem en al da gedoe met zijn familie!
Je hebt wel je trots hoger gezet dan je eigen kind. Als je niet zo trots en koppig was, dan had je je eerder verzoend met je man omwille van je kind.
21-02-2013, 15:31

Citaat door lalajouhara:
moge allah jou sabr geven mijn raad aan jou is richt je op je dien en wees goed voor je man
em allah zal je inshallah helpen
Jazzak Allah, mooie zoete woorden..


Citaat door _saloua_:
zooo ik zou hem eruit zetten en lkkr rustig met mn dochter verder gaan zonder zijn gezeur .. kan hij met zn moeder gaan wonen
..

Vrees Allah...zeg iets goeds of houd je stil..
21-02-2013, 20:02

Citaat door Angel_Eyez:
Ik zal 1 ding opnoemen wat mij tot de dag van vandaag nog steeds erg pijn doet... Ik had ruzie met me man omdat elke keer als we mijn moeder willen bezoeken doet hij heel raar of we krijgen ruzie omdat hij het niet graag heeft om naar hun te gaan (het is ook weer niet dat we elk weekend gaan soms 2 keer per maand ofzo) maar elke keer als die dag aanbreekt dan zoekt hij wel onrechtstreeks een reden om ruzie te maken. Toen zei ik weet je wat elke keer ga je excuses zoeken om mijn dag stuk te maken! Je hoeft mij niet meer te brengen nooit meer ik trek mijn plan wel als ik hun wil zien!! Hij had me dochter die 9 maandjes was afgenomen van mij en het laatst wat hij zei was dat hij haar naar zijn zus zou brengen en dat ik dood moest vallen van vergif! de hel was uitgebroken want ik had hem aangevallen en zo had hij mij geslagen en mijn dochter meegenomen en mij zo achter gelaten. uit woede had ik mijn kleren ingepakt en ben ik vertrokken (ik weet dat dit fout was van mij ik moest maar in mijn huis blijven). Mijn dochter kreeg nog borstvoeding ze weigerde flesvoeding dus dacht ik hij zal mij wel achter na komen met mijn dochter om het bij te leggen maar de (sluwe) man waarmee ik getrouwd ben had mijn huis sleutels en identiteitskaart uit mijn tas gehaald zonder dat ik het wist. Ik heb mijn dochter na een maand en half pas terug mogen zien en hoe dan ook nog? Ik moest maar stappen ondernemen dus had ik die ook gedaan en Allah heeft mij elke keer bijgestaan want ik had mijn dochter gewonnen via de rechtbank. De dag dat ik haar ging halen was mijn engeltje bij mijn schoonmoeder want mijn man moest werken. Ze had niet verwacht dat ik aan de deur zou staan dus ik belde aan maar ze nam de parlefoon op om te vragen wie ik was en ik zei dat ik het was en ze had de deur niet open gedaan. Ik had de politie gebeld en zo had ik mijn kleintje gekregen. Ik vond het zo laf van haar dat ze haar bij hield en niet eens gedacht van meskiena die baby heeft haar moeder nodig! Hoe gevoelloos is dat mens wel niet? Zij is zelf moeder zij moet toch ook voelen wat ik voel moest haar kindje bij haar weg werd gehaald? Uiteindelijk ben ik nu terug samen met mijn man en hebben we nog een zoontje gekregen. Hij had me zoveel beloofd dat hij mij beter zou behandelen en zoveel beloftes gemaakt en geen enkele is er van waar! Ik weet niet wat ik moet doen...



Ongeloofelijk. Ben er sprakeloos van.
21-02-2013, 20:09

Citaat door Angel_Eyez:
Waarom zou iemand zoiets verzinnen? ja ik probeer nooit negatief over hun te praten! maar hij wil haar binnenkort in huis nemen? ik denk niet dat ik die geduld heb!!


Als die moeder zich als een heks gedraagt en heel onrechtvaardig is dan zou ik haar echt niet huis halen. Ze trekt haar plan maar met haar andere kinderen. Zelfs haar schoondochter bij wie ze nu in huis woont moet haar niet hebben dus dat zegt al genoeg over haar.

Verder is het echt je man die aan heel deze situatie verandering kan brengen. Hij moet grenzen aangeven en duidelijk aangeven geen bemoeienissen van buitenaf te hebben . Een koppel hoor je met rust te laten, zeg het goede of zwijg. Hij moet inzien wat zijn moeder allemaal veroorzaakt.

Persoonlijk zou ik gewoon ervoor zorgen dat ik niet verhuis, dan woon je maar gewoon in een klein huis ipv van groot en dan nog elke dag sda3.
21-02-2013, 20:14



Citaat door Groene_Kreeft:
Je hebt wel je trots hoger gezet dan je eigen kind. Als je niet zo trots en koppig was, dan had je je eerder verzoend met je man omwille van je kind.

Heeft helemaal niks met trots te maken. Kan best begrijpen dat ze het helemaal gehad heeft met hem.
Zijn gedrag is toch ook om kotsbeu van te worden en niet hoe man zich moet gedragen. Ik denk dat ts al die tijd gewoon geduld heeft gehad voor haar dochter. Want ale komaan, een man die zijn dochter zomaar afpakt van haar moeder om haar pijn en verdriet aan te doen meskina dat gaat echt te ver.

En dan niet te spreken over die schoonmoeder met duivelse praktijken, mocht ze vrees hebben voor Allah dan zou ze zoon en schoondochter weer verzoenen en haar haar dochter brengen al wil haar zoon dat niet. Maar nee zij doet er nog een schepje bovenop.
21-02-2013, 22:49

Citaat door Groene_Kreeft:
Je hebt wel je trots hoger gezet dan je eigen kind. Als je niet zo trots en koppig was, dan had je je eerder verzoend met je man omwille van je kind.
Ik ben terug samen met mijn man ik heb zeker mijn trots op zij gezet omwille van mijn dochter we hebben erna nog een zoontje bij gekregen maar ja...
21-02-2013, 23:17
Lieve meid ik vind je een ijzer sterke meid en heb zéér veel respect voor je dat je niet met beiden handen de scheiding hebt gepakt. Waren er maar meiden zoals jouw. Er zijn meiden met mannen die alles voor hun vrouw hebben en zeggen ik voel me niet goed etc etc. Maar jij met zo'n ezel (sorry) bent sterk en hebt geduld en kiest niet voor de makkelijk weg ik hoop dat je dat blijft doen.

Een advies wat ik wil mee geven is blijf geduldig, doe je plicht wat een vrouw hoort te doen, vergeet je recht niet en het allerbelangrijkste. Het geluk echt het geluk komt van niet niet van je man niet van je dochter zoon maar van Allah zoek zijn liefde en geluk op, niet die van je man en niemand anders maar alleen van Allah je zult rust vinden in je hart echt alles zal zo veel makkelijker gaan insallah en accepteer dingen hoe ze zijn niet ergeren maar bedank Allah echt je zult een beloning krijgen en insallah zal je man tot inkeer raken en inzien wat een prachtvrouw hij heeft in huis insallah.

Hou je sterk insallah en leg je vertrouwen 100% in Allah swt en leg jouw situatie in zijn handen op dat je rust krijgt in je hart insallah!
Pagina's : [1] 2