LZN
27-01-2003, 18:00
Citaat door Yasmina_el:
IK WEET NIET MEER WAT IK BEN.......
ik weet niet meer wat ik ben, ik voel me zo verschrikkelijk leeg
ik dacht dat wij het waren, wij samen voor altijd.
was het dan allemaal een grote leugen? wat heb ik je misdaan,
dat je zomaar bij mij bent weggegaan.
je hebt mijn hart in duizend stukjes gebroken, die wordt niet meer gelijmd, de littekens zal ik altijd bij mij dragen, ja voor altijd.
alles wou ik voor je doen ik wilde je liefhebben en van je houden zoals een goede vrouw dat doet .
maar wat ik ook deed het was toch nooit goed.
zomaar heb je mij na al die jaren laten gaan
en ik weet niet eens wat ik heb fout gedaan
ik weet niet meer wat ik ben, ik voel me zo verschrikkelijk leeg
ik voel me hopeloos , alleen en het ergste is, ik denk nog steeds, zoals jou is er geen een
ik zou je moeten haten voor hetgeen wat je mij aandeed
in plaats daarvan zou ik je terugnemen en zeggen dat het 'mij' speet
waar ben ik met mijn gedachte dit is niet goed
maar sinds jij weg bent gaat niets meer zoals het moet
de tranen stromen over mijn wangen
ik denk dan aan jou met een koesterend verlangen
maar he wacht eens even..........
ik moet verder denken jij bent mij niet waard
ik hou van jou, maar jij bent degene die dat niet aanvaardt
het is over dat moet ik accepteren
het enige wat ik nog kan zeggen, ik moet hier van leren
.ik weet niet meer wat ik ben, ik voel me zo verschrikkelijk leeg
ik dacht dat wij het waren, wij samen voor altijd.
was het dan allemaal een grote leugen? wat heb ik je misdaan,
dat je zomaar bij mij bent weggegaan.
je hebt mijn hart in duizend stukjes gebroken, die wordt niet meer gelijmd, de littekens zal ik altijd bij mij dragen, ja voor altijd.
alles wou ik voor je doen ik wilde je liefhebben en van je houden zoals een goede vrouw dat doet .
maar wat ik ook deed het was toch nooit goed.
zomaar heb je mij na al die jaren laten gaan
en ik weet niet eens wat ik heb fout gedaan
ik weet niet meer wat ik ben, ik voel me zo verschrikkelijk leeg
ik voel me hopeloos , alleen en het ergste is, ik denk nog steeds, zoals jou is er geen een
ik zou je moeten haten voor hetgeen wat je mij aandeed
in plaats daarvan zou ik je terugnemen en zeggen dat het 'mij' speet
waar ben ik met mijn gedachte dit is niet goed
maar sinds jij weg bent gaat niets meer zoals het moet
de tranen stromen over mijn wangen
ik denk dan aan jou met een koesterend verlangen
maar he wacht eens even..........
ik moet verder denken jij bent mij niet waard
ik hou van jou, maar jij bent degene die dat niet aanvaardt
het is over dat moet ik accepteren
het enige wat ik nog kan zeggen, ik moet hier van leren