JimmyOVZ
27-01-2013, 16:25
Het is geen toeval dat Frankrijk, geholpen door Amerika, nu ineens één van de grootste goudproducenten ter wereld in handen wil krijgen.
Beiden moeten goud leveren aan Duitsland... dat ze geen van beiden meer hebben.
In 2009 werd iemand die bij een Duitse goudhandelaar werkte wantrouwig toen er bij hen een goudstaaf werd binnengebracht. Hij besloot dan ook om het te testen. Toen ze gingen boren, brak de boor, een teken dat het hart van de goudstaaf was gevuld met tungsten, een metaal met ongeveer dezelfde eigenschappen als goud.
Men brak de goudstaaf open en dit schandaal werd vervolgens uitgezonden op de Duitse televisie.
Geschrokken controleerde men in meer centra waar goud werd verhandeld het één en ander. Het werd al snel duidelijk dat het probleem met de tungsten goudstaven wijd verbreid was. Omdat veel van die namaakstaven markeringen hadden waaruit bleek dat ze uit Amerika afkomstig waren, vroegen veel landen de FED (Amerikaanse Centrale Bank) of ze hun goud dat daar lag opgeslagen, mochten testen op echtheid.
Tot bijna ieders verbazing werd dit geweigerd. Ook de Duitse overheid kreeg geen toestemming om haar eigen goudvoorraad zelfs maar te zien, laat staan te controleren. De Duitse Centrale Bank (Bundesbank) trachtte de schade te beperken door publiekelijk bekend te maken dat ze de Amerikaanse FED vertrouwden en geen behoefte hadden om hun goud te zien.
Ook de mainstream media sprong de FED te hulp door een artikel op CNBC waar de hoofdredacteur Jim Carney schreef dat het eigenlijk helemaal niet uitmaakte of het goud er nu wel of niet was, zolang de boeken maar klopten. Maar, dit was helpen van de wal in de sloot want toen gingen er pas echt alarmbellen rinkelen.
De Duitsers maakten ineens bekend dat ze in ieder geval een deel van hun goud terug wilden uit zowel New York als Parijs. Bij de Franse Centrale Bank in Parijs ligt 374 ton Duits goud wat terug moet en de FED in New York moet 300 ton goud teruggeven aan Duitsland. Zowel de Fransen als de Amerikanen deden lastig door te stellen dat ze daar minimaal vijf jaar voor nodig zullen hebben. Dat wil zeggen, Frankrijk heeft vijf jaar nodig en de FED in New York zeven jaar.
Hiermee is vervolgens de situatie volkomen duidelijk. Geen van twee heeft het goud nog dat Duitsland daar in bewaring heeft gegeven. Het opsturen van tungsten staven is in dit stadium toch echt een beetje te riskant. Het gevolg is dat zowel Frankrijk als Amerika driftig op zoek zijn naar goud.
En dat brengt ons naar Mali.
Bron: http://www.niburu.co/index.php?optio...plot&Itemid=33
Beiden moeten goud leveren aan Duitsland... dat ze geen van beiden meer hebben.
In 2009 werd iemand die bij een Duitse goudhandelaar werkte wantrouwig toen er bij hen een goudstaaf werd binnengebracht. Hij besloot dan ook om het te testen. Toen ze gingen boren, brak de boor, een teken dat het hart van de goudstaaf was gevuld met tungsten, een metaal met ongeveer dezelfde eigenschappen als goud.
Men brak de goudstaaf open en dit schandaal werd vervolgens uitgezonden op de Duitse televisie.
Geschrokken controleerde men in meer centra waar goud werd verhandeld het één en ander. Het werd al snel duidelijk dat het probleem met de tungsten goudstaven wijd verbreid was. Omdat veel van die namaakstaven markeringen hadden waaruit bleek dat ze uit Amerika afkomstig waren, vroegen veel landen de FED (Amerikaanse Centrale Bank) of ze hun goud dat daar lag opgeslagen, mochten testen op echtheid.
Tot bijna ieders verbazing werd dit geweigerd. Ook de Duitse overheid kreeg geen toestemming om haar eigen goudvoorraad zelfs maar te zien, laat staan te controleren. De Duitse Centrale Bank (Bundesbank) trachtte de schade te beperken door publiekelijk bekend te maken dat ze de Amerikaanse FED vertrouwden en geen behoefte hadden om hun goud te zien.
Ook de mainstream media sprong de FED te hulp door een artikel op CNBC waar de hoofdredacteur Jim Carney schreef dat het eigenlijk helemaal niet uitmaakte of het goud er nu wel of niet was, zolang de boeken maar klopten. Maar, dit was helpen van de wal in de sloot want toen gingen er pas echt alarmbellen rinkelen.
De Duitsers maakten ineens bekend dat ze in ieder geval een deel van hun goud terug wilden uit zowel New York als Parijs. Bij de Franse Centrale Bank in Parijs ligt 374 ton Duits goud wat terug moet en de FED in New York moet 300 ton goud teruggeven aan Duitsland. Zowel de Fransen als de Amerikanen deden lastig door te stellen dat ze daar minimaal vijf jaar voor nodig zullen hebben. Dat wil zeggen, Frankrijk heeft vijf jaar nodig en de FED in New York zeven jaar.
Hiermee is vervolgens de situatie volkomen duidelijk. Geen van twee heeft het goud nog dat Duitsland daar in bewaring heeft gegeven. Het opsturen van tungsten staven is in dit stadium toch echt een beetje te riskant. Het gevolg is dat zowel Frankrijk als Amerika driftig op zoek zijn naar goud.
En dat brengt ons naar Mali.
Bron: http://www.niburu.co/index.php?optio...plot&Itemid=33