Bekijk volle/desktop versie : "Het is tijd dat Abu Hanifah zijn voeten weer uitstrekt..."



14-12-2012, 22:08



[size=3]يروى أن أبا حنيفة كان له حلقة يجلس فيها ليفتي للناس ويعلمهم من علمه .

وحدث أنه أصبح يأتي إلى حلقته رجل عليه سيماء الشيوخ الكبار.. يرتدي الجبة والعمامة والقفطان.. وشكله يوحي بالعظمة.. وظهر هذا لأبي حنيفة... وكان أبو حنيفة يحب في جلسته أن يمدد قدميه ليستريح .

ولكن احتراما لمقام من ظنه شيخا كان يعتدل في جلسته ويتعب نفسه.. ومرت الأيام والشيخ يأتي للحلقة ولا يتكلم ولا يسأل فقال أبو حنيفة لنفسه : يبدو أن (الجهبز) قد عد لي عشرات الأخطاء وينتظر الفرصة ليعلنها .

وفي يوم من الأيام كان أبو حنيفة يقول : الصيام من طلوع الفجر حتى غروب الشمس ...

فتكلم صاحب الجبة والعمامة لأول مرة وقال: وماذا لو لم تغرب الشمس؟

وما إن قالها حتى عدل أبو حنيفة من جلسته ومد قدميه وقال : الآن آن لأبي حنيفة أن يمد قدميه



http://www.alabaserah.com/news.php?newsid=787


De Imaam , Abu Hanifah , rahimahulaah , zou bijeenkomsten hebben waarin hij les en Fatawa gaf.

Abu Hanifah hield ervan om zijn voeten uit te strekken en te leunen zodat hij kon uitrusten. Er is overgeleverd dat op een dag een man binnenkwam die op een grote geleerde leek! Hij had een tulband en kleding van een grote Shaykh. Toen Abu Hanifah deze man binnen zag komen , ging hij gelijk rechtop zitten - uit respect voor de geleerden.

Die man sprak niet voor dagen. Abu Hanifah dacht: "Mischien is hij mijn fouten aan het tellen en wacht op een mogelijkheid om ze te verbeteren!" Dus op een dag zei Abu Hanifah:

"Vasten is tussen zons opgang en zons ondergang..."

De man sprak voor het eerst , en het eerste wat hij vroeg was: "... en als de zon niet ondergaat?"

Abu Hanifah zei: "... Het is tijd dat Abu Hanifah zijn voeten weer uitstrekt."

14-12-2012, 22:08


: ))))))

We leren hieruit:

Het kan zijn dat iemand van buiten op een grote Shaykh , 'Aalim , Mufti lijkt ... maar vn binnen leeg is.

Het kan ook zijn dat iemand van buiten niet special uitziet , maar hij is een Imaam!

DONT JUDGE A BOOK BY THE COVER

14-12-2012, 22:10
[video=youtube;BS9C9zOWRwo]http://www.youtube.com/watch?v=BS9C9zOWRwo[/video]

14-12-2012, 22:41
Dit verhaal hoorde ik de oude eerste generatie Marokkanen altijd zeggen. Voor het eerst dat ik het nu ook lees.

14-12-2012, 22:59


Zeker waar inderdaad..

Doet me denken aan een verhaal over Shaykh Moehammad Hassaan; Hij ging in zijn jongere jaren de Bedevaart verrichten. En hij was jong en was net begonnen wat lezingen en lessen te geven in de Moskeeën die goed bezocht werden waardoor hij wat hoogmoedig werd.

En toen hij in Mekkah was uitgenodigd samen met zijn vriend om ergens te eten was daar ook een oudere man. Deze zag er armoedig uit, hij was klein en mager en bovendien ook blind waardoor Shaykh Moehammad Hassaan deze man aanzag voor een bedelaar die is uitgenodigd door de mensen om mee te eten.

Later kwam zijn vriend naar hem en wees hij naar de oudere man en vroeg hem of hij wist wie dat was. De Shaykh antwoordde ontkennend waarna iemand hem vertelde dat het Shaykh ibn Baaz (Rahimahoellaah) was. Hierop begon Shaykh Moehammad Hassaan te huilen. Vanwege de nederigheid die Shaykh bin Baaz had en zijn eigen hoogmoed in zijn jongere jaren.



Ik zou niet weten waar ik dit had gelezen/gehoord..