Bekijk volle/desktop versie : Zou jij het doen?


21-12-2004, 13:47
Salaam moeleikoem allemaal,

Stel je voor dat je een goede praktiserende man zou kennen die jou ten huwelijk heeft gevraagd is al bij je ouders langs geweest en waarvan je weet dat hij goed bezig is enzovoorts....
Maar 1 nadeel hij woont 88.7km bij jou vandaan met andere woorden jij moet 88.7 km bij je ouders vandaan wonen...
Het is ook zo dat je zijn famillie helemaal niet kent ...

Zou jij dat doen?
21-12-2004, 13:55


wat is tegenwoordig 88 km, dat is niks hoor.
Sommige mensen verlaten landen om mij hun geliefde te zijn.
Dus als je van hem houd en jij vind dat hij het moeite waard is, moet je het natuurlijk doen.

Succes
21-12-2004, 14:01
inderdaad, wat is nou 88 km?
Als jij je moeder mist ga je toch gewoon ieder weekeinde bij je ouders langs.Van mij appart blijf je slapen (doe ik ook).Zolang jij maar gelukkig bent met je man komt alles goed insha allah.En denk eerst goed na voordat je gelyk Ja roept.Want sommige zien trouwen als een spelletje.

Heel veel succes
21-12-2004, 14:04

Citaat door miss_hijab:
Salaam moeleikoem allemaal,

Stel je voor dat je een goede praktiserende man zou kennen die jou ten huwelijk heeft gevraagd is al bij je ouders langs geweest en waarvan je weet dat hij goed bezig is enzovoorts....
Maar 1 nadeel hij woont 88.7km bij jou vandaan met andere woorden jij moet 88.7 km bij je ouders vandaan wonen...
Het is ook zo dat je zijn famillie helemaal niet kent ...

Zou jij dat doen?
Je zget het zlef het is een goede praktiserende broeder, hij heeft dus goede aglaak en deen dat is het belangrijkste.

Bij je moeder in de buurt wonen is handig maar niet noodzakelijk.
21-12-2004, 14:15


gewoon doen ik bedoel 88km is inderdaad veel maar je kunt je moeder bezoeken in het weekend en lekker blijven slapen mijn ouders wonen ook 8okm van mij af maar ik ga lekker met de kerst vakantie daar naar toe ik moet je wel eerlijk toegeven als ik bij mams ben dat ik het wel mis en dat ik zoiets heb woonde ik maar bij je om de hoek maar jah elmekteb he we hebben het niet allemaal voor het zeggen ps; mijn man zijn moeder woont 180 km van ons vandaan dus als we naar mijn ouders gaan maken we een tussenstop en rijden we door na schoonmamaa of net anders om maar ik heb wel weer medelijden met de dames die hun ouders in marokko hebben wonen dat lijkt me ondraagbaar
21-12-2004, 15:13

Citaat door saharb:
wat is tegenwoordig 88 km, dat is niks hoor.
Sommige mensen verlaten landen om mij hun geliefde te zijn.
Dus als je van hem houd en jij vind dat hij het moeite waard is, moet je het natuurlijk doen.

Succes
das correct gezegd
21-12-2004, 21:02
Salaam moeleikoem,

Bedankt voor jullie reactie's....,djzaakoem Allahoe Gairan!

Ik heb me er bij neergelegd, Ik vertrouw op Allah ta3ala...en zie wel waar het schip strand...

wa salaam moeleikoem.
21-12-2004, 21:39
Meid, al woon je een straatje achter je moeder, het gaat erom dat je gelukkig bent met je man. Dat is uiteindelijk het belangrijkst.

Die afstand, zal je vast wel aan wennen. Succes met het nemen van een beslissing.
21-12-2004, 23:34
mijn moeder woont een paar straten verder op .is wel handig hoor als je de er nodig hebt staat ze gelijk bij mij op de stoep
22-12-2004, 08:55
Hallo meisje

Ik woon 125 km bij mijn ouders vandaan. In de tijd dat hij me ten huwelijk vroeg heb ik helemaal niet aan de afstand gedacht. Ik wou met hem trouwen, en ik heb werkelijk alles opgegeven, mijn baan, auto verkocht. Maar het was het wel waard. Al moet ik wel zeggen dat ik heel vaak mijn familie mis omdat ik hun niet zo vaak zie.
Maar het gaat erom met wat voor man je trouwd, je kunt beter met een goede man trouwen die aan de andere kant van de werled woont, dan met een slechte man die bij je om de hoek woont.
22-12-2004, 09:31
Hallo Dames,

Zelf woon ik 240km van mijn ouders vandaan.
Maar ik heb het in het begin zo moeilijk gehad.
Heb dagen lang gehuild omdat ik mijn ouders zo miste. Maar gelukkig heb ik een
man die mij veel steunde. Maar ja ik denk als je jong bent dat het normaal is. Ik was 18jaar.
Maar ja el mektab de eerste maanden waren voor mij een ramp.
Ik was een moederskindje en had een hele hechte band met mijn zussen en
zusje. Maar gelukkig ben ik met een hele goede man getrouwd. Hij heeft er geen
bezwaar aan als ik eens in de maand een weekje bij mijn ouders logeer. Want ik vind
een weekend te kort. Maar ja nu is het nog mogelijk want mijn zoontjes gaan
nog niet naar school. Maar daarna moet het in de vakanties. En mijn ouders komen ook
regelmatig langs. Want ik ben met mijn neef getrouwd. (de zoon van de broer van mijn vader).