_Mercurius_
20-12-2004, 15:44
Citaat:
Het 'debat' over de islam ontneemt het zicht op wat werkelijk in Nederland gaande is. Veel Nederlanders zijn bereid moslims op te nemen en te begrijpen, maar het is de vraag of moslims wel opgenomen en begrepen willen worden, betoogt Hafid Bouazza.
Er klinken stemmen om het woord allochtoon te schrappen en te vervangen door een ander woord, omdat deze term een negatieve bijklank zou hebben gekregen. Het zal niet lang duren of de woorden islam en moslim dienen ook vervangen te worden. Ik ben benieuwd wat het onmetelijk vernuft van deze goedbedoelende welzijnwerkers gaat verzinnen, want mohammedaan mogen we ook niet zeggen. Blijkbaar gaat men ervan uit dat een wisseling van benamingen ook een wisseling van mentaliteit inhoudt. Was het maar zo simpel. Want wordt het niet tijd om de mensen te veranderen in plaats van de onschuldige taal geweld aan te doen? Het zal in elk geval mijn gezondheid ten goede komen: ik begin te constateren dat het woord islam, wanneer ik het tegenkom in de media (dat is dus elke dag) mij fysiek onpasselijk maakt. Het fanatisme waarmee de Nederlander 'de moslim' probeert te begrijpen begint angstaanjagende vormen aan te nemen.
Op dit moment krijgt de Somalische Ayaan Hirsi Ali politiebescherming na dreigementen van moslims, dezelfde moslims ongetwijfeld die niet moe worden te zeggen dat de islam zo'n verdraagzame godsdienst is. Zolang je er natuurlijk maar geen kritiek op hebt. En waarom die dreigementen? Hirsi Ali zou de islam te schande maken. Sta even stil bij deze hemeltergende paradox: wie is er een schande voor de islam: een vrouw met een herseninhoud waaraan alle baardimams en hoofddoeken nog een puntje kunnen zuigen, een vrouw die zich niet haar basale levensrecht liet ontnemen, namelijk haar uiterlijk, en ongesluierd de wereld haar ebonieten charme toonde - of de potentiële moordenaars die geleerd hebben eerst te slaan en daarna nooit meer te praten? Hier komt de truc naar voren waarmee de Nederlanders steeds worden begoocheld. Elke kritiek op de islam wordt afgedaan als onwetendheid, hoewel met alle informatie en waninformatie waaronder wij bedolven worden, elke haringboer zich een specialist op het gebied van de islam kan noemen. Maar wat onder onwetendheid wordt begrepen is de onwil van niet-moslims om met dezelfde kortzichtige ogen te kijken als de goede gelovigen. Met andere woorden: ons wordt steeds gezegd dat we de islam kunnen waarderen als we maar met islamitische ogen kijken. Maar er zijn, de menselijke intelligentie zij dank, meer zienswijzen dan die van de mohammedanen. En het schokkendste is dat Nederland maar al te bereid is om elk fatsoen, elke intellectuele verworvenheid overboord te gooien om op zijn hurken gezellig met moslims te kouten.
Om maar te zwijgen over de bereidheid en vaardigheid van Nederland om elke onzin en historische leugen te slikken voor waarachtige koek. Zo las ik laatst in het Volkskrantmagazine de uitspraak van een jonge moslim die beweerde dat Mohammed 1400 jaar geleden de eerste feministische golf was begonnen (je vraagt je af wie die golf heeft beeïndigd). En een hoofddoek vertelt dat diezelfde Mohammed de vrouw allang had bevrijd. Als ik zoiets lees of hoor, ben ik een uur slap van het lachen. Sterker, ik loop de volgende dagen rond alsof de eerste voorjaarsdag mijn voorhoofd heeft gekust. Arme vrouwen: de mannen hebben hen zo diep in het slijk geduwd dat hun voetafdruk nog op hun hoofd zichtbaar is (vandaar de hoofddoek) en zij zijn zo gewend geraakt aan die positie dat ze nu denken dat ze er uit eigen vrije wil vastzitten. Mohammed die de sluier verplicht stelde, die de vrouwen 'een rampspoed' noemde en het huis laakte waaruit vrouwengelach opklinkt, die de vrouw wettelijk beschouwde als de helft van een man, die nooit vrouwenbesnijdenis heeft verboden, sterker nog, hij vondt het een goede manier om het libido van een vrouw in te dammen - deze Mohammed heeft de vrouw bevrijd! Ik doe niet mee aan die zoetsappige verering van en 'bewondering' voor Mohammed. Ik geloof niet in een God en kan ook niet geloven dat Hij boodschappers zendt. Het heeft lang geduurd voordat ik de koran kon lezen zonder dat in mijn hoofd de stormen woeien van de hersenspoeling waaraan kinderen van jongs af aan onderworpen worden. Wanneer men dit boek leest los van alle goddelijke ontzag die je ervoor moet hebben, dan blijft er van dat literaire wonder niets goddelijks over. Op basis van de beste stukken uit de koran kun je Mohammed een grote literaire gave toedichten, maar niet groter dan Nabokov of Shakespeare.
En wat te denken van het verwijt van moslims aan het adres van Nederland dat het intolerant is geworden en dat zij zichzelf slachtoffer voelen van anti-islamisme? Dat zeggen mensen die Amerika en Israël de schuld geven van alles wat er fout is in de islamitische wereld; mensen die beweren dat Europa vijfhonderd jaar bezig is met een campagne tegen de islam, alleen omdat Europa die hordes aanvallende moslims niet met open armen heeft willen ontvangen, maar zijn grondgebied wilde beschermen. Het cultureel centrum van Europa lag rondom de Middellandse Zee, maar de aanhoudende aanvallen van de moslims dreven de Europeanen ertoe het centrum naar Europa te verhuizen. Verbazingwekkend is het plotselinge collectieve medelijden met het Palestijnse volk: nooit is twee minuten stilte voor hen georganiseerd door de moslims, maar toen in Nederland elf september herdacht werd met een stilte, gebruikten plotseling alle moslims die stilte om aan 'hun broeders' te denken. Maar wat zou moeten gebeuren is een herdenking organiseren voor alle doden en slachtoffers van het moslimfundamentalisme en voor dat Marokkaans meisje in Heiloo dat door haar twee broers werd vermoord omdat zij zich 'te westers gedroeg'. Onze gehoofddoekte moslima's doen dat niet, en ik heb alle hoop en bewondering voor die meisjes laten varen. Baardmannen en hoofddoekjes: het is één pot nat. En de felheid van de vrouwen is zorgwekkender omdat deze gepaard gaat met hysterie. Er is maar één ding erger dan een hysterische vrouw en dat is een islamitische hysterische vrouw.
Fundamentalisten zien overal kruisvaarders, maar wie is nu bezig met een campagne tegen wie? Ik heb nooit meegedaan aan die discussies en zal er ook nooit aan meedoen, want wij kunnen de moslimgemeenschap nog zoveel spiegels voorhouden, maar er bestaat geen reflectie zonder zelfreflectie. Ik heb geleerd van de wijze woorden van Frank Zappa: Remember, there's a big difference between kneeling down and bending over. Dat Nederland ondertussen geen dubbele hernia heeft is voorwaar een wonder. Steeds klinkt geruststellend dat er weinig fundamentalistische types in Nederland rondlopen, maar hoe zit het dan met de moslims die, gevraagd naar een opvatting, eerst naar de koran verwijzen? Met andere woorden als je je godsdienst als fundament neemt voor alle levensvragen en -problemen, ben je dan geen fundamentalist? Dit gebeurt zelfs op seksueel gebied.
(...)
Er zal niks veranderen zonder een opstand. Als het aan mij ligt, zou er geen enkele moskee bijkomen en de moskeeën die er al zijn (rond de 400!) zou ik openstellen voor opvang van asielzoekers, want we weten toch hoe gastvrij en goedertieren de islam is, of niet? (...) Nederlanders zoeken eenduidige antwoorden over de islam, hoewel er geen eenduidig antwoord bestaat. Het gevaar bestaat - en dat gevaar is reëel - dat de islam wordt losgeweekt van de belijders zelf. Hoe vaak horen we niet: 'Dat heeft niks met de islam te maken?' Maar een godsdienst is natuurlijk wat de mensen ervan maken. En in Nederland wordt weinig aantrekkelijks van de islam gemaakt. Ondanks alle goede bedoelingen die, helaas, steeds meer op stompzinnigheid beginnen te lijken, zijn de discussies tussen moslims en Nederlanders vastgelopen. Wat we nu horen is een herhaling van wat eerder is gezegd. Blijkbaar hebben sommige moslims helemaal geen woorden meer over en zoeken ze hun heil bij dreigementen - een vorm van geweld, want geestelijke terreur. Wat hier aan de hand is, is dat onder die intense godsdienstbeleving en het strenge Godsconcept van de moslims een existentiële leegte schuilgaat. Geen hoofddoek kan die bedekken. Nederland mag zich niet in die leegte laten meezuigen. Wij willen antwoorden, maar een leegte heeft geen antwoord. Daarom is het zo moeilijk de vinger te leggen op de islamitische chaos. Ook zij weten het niet en aan de krampachtige manier waarop zij zich aan bepaalde attributen van het geloof klampen, de agressie, de frustraties, het belang dat toe wordt gedicht aan futiele zaken - al dit duidt op een wanhopig zoeken naar wat tegenwoordig volgens mij heet 'zingeving'. Daarom moet er een vijand gecreëerd worden, in dit geval het westen en Amerika, het is een vorm van antagonistische profielvorming: men bestaat bij gratie van een vijandige windmolen die men zelf uit lucht heeft gebouwd. Vandaar ook de peilloze en schrikbarende haat: het is frustratie op zoek naar een uitlaatklep. Het is een haat die, zoals Shakespeare zegt over jaloezie, een monster is, door zichzelf verwekt en uit zichzelf geboren.
.Er klinken stemmen om het woord allochtoon te schrappen en te vervangen door een ander woord, omdat deze term een negatieve bijklank zou hebben gekregen. Het zal niet lang duren of de woorden islam en moslim dienen ook vervangen te worden. Ik ben benieuwd wat het onmetelijk vernuft van deze goedbedoelende welzijnwerkers gaat verzinnen, want mohammedaan mogen we ook niet zeggen. Blijkbaar gaat men ervan uit dat een wisseling van benamingen ook een wisseling van mentaliteit inhoudt. Was het maar zo simpel. Want wordt het niet tijd om de mensen te veranderen in plaats van de onschuldige taal geweld aan te doen? Het zal in elk geval mijn gezondheid ten goede komen: ik begin te constateren dat het woord islam, wanneer ik het tegenkom in de media (dat is dus elke dag) mij fysiek onpasselijk maakt. Het fanatisme waarmee de Nederlander 'de moslim' probeert te begrijpen begint angstaanjagende vormen aan te nemen.
Op dit moment krijgt de Somalische Ayaan Hirsi Ali politiebescherming na dreigementen van moslims, dezelfde moslims ongetwijfeld die niet moe worden te zeggen dat de islam zo'n verdraagzame godsdienst is. Zolang je er natuurlijk maar geen kritiek op hebt. En waarom die dreigementen? Hirsi Ali zou de islam te schande maken. Sta even stil bij deze hemeltergende paradox: wie is er een schande voor de islam: een vrouw met een herseninhoud waaraan alle baardimams en hoofddoeken nog een puntje kunnen zuigen, een vrouw die zich niet haar basale levensrecht liet ontnemen, namelijk haar uiterlijk, en ongesluierd de wereld haar ebonieten charme toonde - of de potentiële moordenaars die geleerd hebben eerst te slaan en daarna nooit meer te praten? Hier komt de truc naar voren waarmee de Nederlanders steeds worden begoocheld. Elke kritiek op de islam wordt afgedaan als onwetendheid, hoewel met alle informatie en waninformatie waaronder wij bedolven worden, elke haringboer zich een specialist op het gebied van de islam kan noemen. Maar wat onder onwetendheid wordt begrepen is de onwil van niet-moslims om met dezelfde kortzichtige ogen te kijken als de goede gelovigen. Met andere woorden: ons wordt steeds gezegd dat we de islam kunnen waarderen als we maar met islamitische ogen kijken. Maar er zijn, de menselijke intelligentie zij dank, meer zienswijzen dan die van de mohammedanen. En het schokkendste is dat Nederland maar al te bereid is om elk fatsoen, elke intellectuele verworvenheid overboord te gooien om op zijn hurken gezellig met moslims te kouten.
Om maar te zwijgen over de bereidheid en vaardigheid van Nederland om elke onzin en historische leugen te slikken voor waarachtige koek. Zo las ik laatst in het Volkskrantmagazine de uitspraak van een jonge moslim die beweerde dat Mohammed 1400 jaar geleden de eerste feministische golf was begonnen (je vraagt je af wie die golf heeft beeïndigd). En een hoofddoek vertelt dat diezelfde Mohammed de vrouw allang had bevrijd. Als ik zoiets lees of hoor, ben ik een uur slap van het lachen. Sterker, ik loop de volgende dagen rond alsof de eerste voorjaarsdag mijn voorhoofd heeft gekust. Arme vrouwen: de mannen hebben hen zo diep in het slijk geduwd dat hun voetafdruk nog op hun hoofd zichtbaar is (vandaar de hoofddoek) en zij zijn zo gewend geraakt aan die positie dat ze nu denken dat ze er uit eigen vrije wil vastzitten. Mohammed die de sluier verplicht stelde, die de vrouwen 'een rampspoed' noemde en het huis laakte waaruit vrouwengelach opklinkt, die de vrouw wettelijk beschouwde als de helft van een man, die nooit vrouwenbesnijdenis heeft verboden, sterker nog, hij vondt het een goede manier om het libido van een vrouw in te dammen - deze Mohammed heeft de vrouw bevrijd! Ik doe niet mee aan die zoetsappige verering van en 'bewondering' voor Mohammed. Ik geloof niet in een God en kan ook niet geloven dat Hij boodschappers zendt. Het heeft lang geduurd voordat ik de koran kon lezen zonder dat in mijn hoofd de stormen woeien van de hersenspoeling waaraan kinderen van jongs af aan onderworpen worden. Wanneer men dit boek leest los van alle goddelijke ontzag die je ervoor moet hebben, dan blijft er van dat literaire wonder niets goddelijks over. Op basis van de beste stukken uit de koran kun je Mohammed een grote literaire gave toedichten, maar niet groter dan Nabokov of Shakespeare.
En wat te denken van het verwijt van moslims aan het adres van Nederland dat het intolerant is geworden en dat zij zichzelf slachtoffer voelen van anti-islamisme? Dat zeggen mensen die Amerika en Israël de schuld geven van alles wat er fout is in de islamitische wereld; mensen die beweren dat Europa vijfhonderd jaar bezig is met een campagne tegen de islam, alleen omdat Europa die hordes aanvallende moslims niet met open armen heeft willen ontvangen, maar zijn grondgebied wilde beschermen. Het cultureel centrum van Europa lag rondom de Middellandse Zee, maar de aanhoudende aanvallen van de moslims dreven de Europeanen ertoe het centrum naar Europa te verhuizen. Verbazingwekkend is het plotselinge collectieve medelijden met het Palestijnse volk: nooit is twee minuten stilte voor hen georganiseerd door de moslims, maar toen in Nederland elf september herdacht werd met een stilte, gebruikten plotseling alle moslims die stilte om aan 'hun broeders' te denken. Maar wat zou moeten gebeuren is een herdenking organiseren voor alle doden en slachtoffers van het moslimfundamentalisme en voor dat Marokkaans meisje in Heiloo dat door haar twee broers werd vermoord omdat zij zich 'te westers gedroeg'. Onze gehoofddoekte moslima's doen dat niet, en ik heb alle hoop en bewondering voor die meisjes laten varen. Baardmannen en hoofddoekjes: het is één pot nat. En de felheid van de vrouwen is zorgwekkender omdat deze gepaard gaat met hysterie. Er is maar één ding erger dan een hysterische vrouw en dat is een islamitische hysterische vrouw.
Fundamentalisten zien overal kruisvaarders, maar wie is nu bezig met een campagne tegen wie? Ik heb nooit meegedaan aan die discussies en zal er ook nooit aan meedoen, want wij kunnen de moslimgemeenschap nog zoveel spiegels voorhouden, maar er bestaat geen reflectie zonder zelfreflectie. Ik heb geleerd van de wijze woorden van Frank Zappa: Remember, there's a big difference between kneeling down and bending over. Dat Nederland ondertussen geen dubbele hernia heeft is voorwaar een wonder. Steeds klinkt geruststellend dat er weinig fundamentalistische types in Nederland rondlopen, maar hoe zit het dan met de moslims die, gevraagd naar een opvatting, eerst naar de koran verwijzen? Met andere woorden als je je godsdienst als fundament neemt voor alle levensvragen en -problemen, ben je dan geen fundamentalist? Dit gebeurt zelfs op seksueel gebied.
(...)
Er zal niks veranderen zonder een opstand. Als het aan mij ligt, zou er geen enkele moskee bijkomen en de moskeeën die er al zijn (rond de 400!) zou ik openstellen voor opvang van asielzoekers, want we weten toch hoe gastvrij en goedertieren de islam is, of niet? (...) Nederlanders zoeken eenduidige antwoorden over de islam, hoewel er geen eenduidig antwoord bestaat. Het gevaar bestaat - en dat gevaar is reëel - dat de islam wordt losgeweekt van de belijders zelf. Hoe vaak horen we niet: 'Dat heeft niks met de islam te maken?' Maar een godsdienst is natuurlijk wat de mensen ervan maken. En in Nederland wordt weinig aantrekkelijks van de islam gemaakt. Ondanks alle goede bedoelingen die, helaas, steeds meer op stompzinnigheid beginnen te lijken, zijn de discussies tussen moslims en Nederlanders vastgelopen. Wat we nu horen is een herhaling van wat eerder is gezegd. Blijkbaar hebben sommige moslims helemaal geen woorden meer over en zoeken ze hun heil bij dreigementen - een vorm van geweld, want geestelijke terreur. Wat hier aan de hand is, is dat onder die intense godsdienstbeleving en het strenge Godsconcept van de moslims een existentiële leegte schuilgaat. Geen hoofddoek kan die bedekken. Nederland mag zich niet in die leegte laten meezuigen. Wij willen antwoorden, maar een leegte heeft geen antwoord. Daarom is het zo moeilijk de vinger te leggen op de islamitische chaos. Ook zij weten het niet en aan de krampachtige manier waarop zij zich aan bepaalde attributen van het geloof klampen, de agressie, de frustraties, het belang dat toe wordt gedicht aan futiele zaken - al dit duidt op een wanhopig zoeken naar wat tegenwoordig volgens mij heet 'zingeving'. Daarom moet er een vijand gecreëerd worden, in dit geval het westen en Amerika, het is een vorm van antagonistische profielvorming: men bestaat bij gratie van een vijandige windmolen die men zelf uit lucht heeft gebouwd. Vandaar ook de peilloze en schrikbarende haat: het is frustratie op zoek naar een uitlaatklep. Het is een haat die, zoals Shakespeare zegt over jaloezie, een monster is, door zichzelf verwekt en uit zichzelf geboren.