Woedend zat ik voor me uit te kijken, als ik uit de raam keek van mijn slaapkamer keek ik uit op een vijver.. dan lag ik op mijn bed en liet mijn blik rusten op het water, zo kwam ik tot rust. Hier zat ik altijd als ik me down voelde.. en dat was de laatste tijd alleen maar zo.. Het gespreksonderwerp gingen de laatste dagen alleen maar over mijn opleiding.
De zoveelste discussie had ik net achter de rug met mijn moeder; " Karima, je weet dat ik het niet wil hebben ! " hoorde ik mijn moeder schreeuwend in het marokkaans zeggen. Er vielen tranen langs me wangen heen, mijn lippen ving ze op.. ik proefde de bitterheid van mijn tranen en pakte snel een zakdoekje om mijn gezicht schoon te maken.. liggend en nog steeds kijkend naar het vijvertje was ik diep in gedachtes weggezonken.. Ik kwam uit een warm gezin, een lieve vader en moeder, die me altijd steunden, die kusjes gaven als ik was gevallen, en die altijd voor me klaar stonden ik mag zeker niet over hun klagen en heb echt een geweldige jeugd gehad, bovendien houd ik ontzettend veel van ze en ik zou niet weten wat ik zonder hun moest..
Ze zien me nog altijd als dat 6 jarige meisje, maar inmiddels ben ik tien jaar ouder geworden.. en moet ik nu een beslissing maken wat ik met mijn toekomst wil gaan doen.. verder heb ik nog twee broers genaamd Fouad die 2 jaar ouder was dan mij en met zijn 18 jaar een bijzondere indruk maakte op meisjes, ik had een goede en vooral een leuke band met hem, hij was niet streng zoals je soms hoort van andere marokkaanse meisjes.. nee hij was een broer die problemen op loste door vooral erover te praten en geen handjes te gebruiken.. en nog een broer Samir die 4 jaar ouder was dan mij, hij is 20 en hij is als een soort 2e vader voor me, hij heeft me heel veel goede dingen in het leven geleerd.. en mede dankzij hem ben ik zoals ik nu ben, een meisje die niet haar hoofd laat gek maken door een jongen, die verder kijkt dan haar neus lang is.. en die niet iemand vooroordeeld over hoe diegene eruit ziet.. dat heb ik allemaal geleerd door Samir, een geweldige jongen waar ik een iets serieusere band mee heb dan met Fouad, mohiem twee geweldige broers.. verder heb ik nog een zusje Touria ze is een nakomeling, en ze gaat net na de basisschool.. en geweldige schatje van 4 jaar.. ik heb een geweldig gezin.. vooral een warm gezin, die het beste met me voor hebben en ik ook met hun..
De problemen begonnen toen ik mijn laatste jaar van het voorgezet onderwijs moest volgen, we waren bezig met het examen, en ik moest kiezen welke opleiding ik hierna wou doen.. Ik heb me er veel over laten informeren en veel met Samir over gepraat, hij had me gezegd dat het mijn toekomst was, en dat ik een opleiding moest kiezen wat het beste bij me zou passen en waar ik mij het beste bij voel.. zo gezegd zo gedaan, Ik ging op allerlei sites kijken maar niks trok echt mijn aandacht, het waren allemaal opleidingen die vanzelfsprekend waren, de meeste opleidingen hadden niet echt een doel in het leven.. ik wou iets doen, waar je heel veel levenservaring mee zou op kunnen opbouwen, een opleiding die spannend is en die niet vanzelfsprekend is..
Het was een rustige avond, Touria lag in bed mijn ouders waren op visite gegaan en mijn broer Fouad en Samir waren samen weggegaan naar buiten, ik zat op de bank met een bult leerwerk voor mijn examens.. tot een reclame spotje mijn aandacht trok, de landmacht.. ik zat er naar te kijken, en het leek me echt iets voor mij.. ik was altijd gek geweest op sport en dat was een opleiding met een doel, ik wou mensen helpen die slachtoffer waren van een oorlog.. ik zag het wel zitten dus ik haaste me al snel achter de pc en tikte bij google in " landmacht " ik vroeg foldertjes aan en las van alles wat er op die site te lezen was, hoe meer ik las.. hoe enthousiaster ik werd.. het was te gek !! Ik besloot het om tegen Samir te zeggen als hij zodadelijk thuis zou komen.. kijken wat hij ervan vond. Ik sloot de pc af en keek even bij me zusje in de slaapkamer.. ik moest lachen hoe ze erbij lag.. de deken had ze ver van zich af geschopt ik dekte haar opnieuw toe en kuste haar voorhoofd. Aangekomen in de woonkamer, besloot ik verder te gaan met het leren van mijn examens.. ik nam school serieus, en ik wou er ook alles aan doen om mijn diploma te halen, mijn gedachtes gingen terug naar de landmacht, het leek me zo onwijs gaaf.. Een harde knal maakte mijn wakker van mijn dagdroom, ik keek op en zag Samir en Fouad in de deuropening staan, ze waren alletwee aan het lachen en kwamen niet meer bij, vragend keek ik hun aan.. " wat is er zo grappig? " " haha zusje, jongenspret " zei Samir lachend en gaf me een knipoog.. ik schudde mijn hoofd en lachend probeerde ik mij te concentreren op mijn leerwerk..Wat overgens niet lukte met twee vervelende broers om me heen.. ik sloeg de boek dicht en keek hun serieus aan.. " ik probeer te leren " zei ik haast boos.. ze keken me allebei met een zielig gezicht aan.. " vergeef je het ons? " vroeg Fouad smekend op zijn knieen.. ik proeste het uit, en even later was ik mijn leerwerk vergeten, we zaten gezellig met zijn drietjes op de bank te praten over van alles en nog wat.. er viel een stilte en ik bedacht me weer over een opleiding die mijn hart had gestolen.. de landmacht.. voorzichtig probeerde ik erover te beginnen, want ik wist wel zeker dat mijn broers en ouders er niet accoord mee zouden gaan.. maar diep in mijn hart hoopte ik dat ze mij steunden..