akzanaay-
26-07-2012, 21:24
In mijn cel overdenk ik wat ik heb gedaan,
en laat mijn tranen even de vrije loop gaan.
Ik denk aan het slachtoffer dat ik heb gemaakt,
en voel dat ik van binnen diep word geraakt.
Ik vecht tegen de schuldgevoelens en schaam mij diep,
er niet over kunnen praten maakt mij ziek.
Waarom heeft toch niemand in de gaten,
hoe graag ik hierover wil praten?
Het lukt mij niet er zelf over te beginnen,
hoewel ik ermee worstel van binnen.
Als slecht één iemand het aan mij zou vragen,
zou ik deze gevoelens beter kunnen dragen.
Ik zou de stap naar mijn slachtoffer kunnen nemen,
en haar vragen om mij te vergeven.
Dat ik heel veel spijt heb van wat ik haar heb aangedaan,
en dat ik hoop dat zij verder met haar leven kan gaan.
De klok kan ik helaas niet meer terugdraaien,
maar ik wil ook niet in het verleden blijven graaien.
Met de nodige hulp kan ook ik werken aan mijn herstel,
en hoef ik nooit meer te belanden tussen de muren van een cel.
en laat mijn tranen even de vrije loop gaan.
Ik denk aan het slachtoffer dat ik heb gemaakt,
en voel dat ik van binnen diep word geraakt.
Ik vecht tegen de schuldgevoelens en schaam mij diep,
er niet over kunnen praten maakt mij ziek.
Waarom heeft toch niemand in de gaten,
hoe graag ik hierover wil praten?
Het lukt mij niet er zelf over te beginnen,
hoewel ik ermee worstel van binnen.
Als slecht één iemand het aan mij zou vragen,
zou ik deze gevoelens beter kunnen dragen.
Ik zou de stap naar mijn slachtoffer kunnen nemen,
en haar vragen om mij te vergeven.
Dat ik heel veel spijt heb van wat ik haar heb aangedaan,
en dat ik hoop dat zij verder met haar leven kan gaan.
De klok kan ik helaas niet meer terugdraaien,
maar ik wil ook niet in het verleden blijven graaien.
Met de nodige hulp kan ook ik werken aan mijn herstel,
en hoef ik nooit meer te belanden tussen de muren van een cel.