dank jullie wel ALLEMAAAAL..kuzzziezzzz !!!!!!!!!!!!!
Vorige vervolg.
Ik keek overal om me heen..Ik zag een groepje jongens staan in een hoekje..en toen viel me iets op..Me hart ging tekeer..Me hart sloeg wel duizend keer per seconde..IK kreeg het steeds warmer en benauwd en ik zat vol met de zenuwen..Ik keek rechtsstreeks in twee bruine ogen die mij doordringend aankeken..Ik wist niet wat me overkwam..en me hart stond stil.
Sarah.
Ik wist niet wat ik zag en wat me overkwam.Ik kreeg het steeds warmer en het leek alsof ik hier helemaal niet was..Ik voelde me hoofd steeds lichter worden.. Ik viel bijna achterover en Farid zag dat..Hij pakte me beet en vroeg..´Sarah wat is er..?´´niets niets FArid..´zei ik met een verwarde stem.WAt was dit..alles kwam weer terug me gevoelens de emoties pijn en verdriet..MAar het meeste wat ik voelde was schrik..Ik kon het gewoon niet geloven dit kon niet waar zijn..Hij keek me nog steeds aan en ik wist niet wat ik moest doen.Ik kon me ogen niet van hem afhouden.Wat doet hij hier dacht ik bij mezelf..hoe komt hij hier in godsnaam dit was niet de bedoeling..Het gaat allemaal mis..dit kan niet.Ik begreep het allemaal niet dit kon toch niet waar zijn.Van alle mensen waarvan ik verwacht had dat ze hier zouden zijn..Dan is hij hier..Zoiets durfde ik geneens voor te stellen..te dromen of te fantaseren..Dit was onmogelijk maar het gebeurde.Hij was hier..De jongen die ooit de liefde in me leven was..Het was Tarik..Ik durfde zijn naam geneens in me hoofd te zeggen ..dat had ik zolang niet gedaan.
Ik wist me geen houding te geven..Maar ik danste door.Met Tarik in me hoofd.Ik wist niet wat er gebeurde en ik probeerde zo normaal mogelijk te gedragen..WAnt dit kon toch niet waar zijn..Iedere seconde dat ik hem zag dat geloofde ik gewoon niet..Het leek alsof hij daar stond als een geest..als een illusie.Dit kon toch niet waar zijn.Maar dat was het wel realiseerde ik me..Terwijl ik door danste keek Tarik me nog steeds doordringend aan ..Ik wist me geen houding te geven..hij keek me zo verdrietig aan.Maar toch volgde hij iederee beweging die ik maakte.En iedere keer als ik de andere kant op keek en weer naar hem keek..Dan keek hij nog steeds naar me..Na dagen,weken en maanden is hij er weer..hij is gewoon terug hij is hier..ik zie hem zo voor me..Hoe kan dit nou.En hoe is hij op deze bruiloft terecht gekomen..Wist hij dat ik hier was..of was het toevallig.WAt was het nou ik wist het gewoon niet meer.Ik had zolang niets meer van hem gehoord of gezien..na zijn brief was het over..Sindsdien wist ik niet wat ik moest doen.
Ik merkte op dat hij nog steeds naar me keek..en ik werd er spontaan rood en verlegen van..Ik was zo zenuwachtig.Zijn blik..de manier waarop hij naar me keek deed iets met me..Ik werd er onzeker van..Farid pakte me hand beet en danste met me ..maar ik was weg..Het enigste waar ik aan moest denken dat was Tarik.Ik kon het niet geloven..Ik zag Farid voor me die naar me lachte en met me praatte..Maar op 1 of andere manier hoorde ik hem niet..Ik zag alleen zijn lippen bewegen maar ik hoorde helemaal niets..het leek alsof alleen Tarik in deze zaal was en niemand anders..Ik werd letterlijk verdoofd.Tarik keek me serieus aan en zijn blik was nog steeds hetzelfde..Farid pakte weer me andere hand..en voor ik het wist liep Tarik weg..Waar ging hij naar toe..wat was dit..Hij kon toch niet zomaar weg gaan.Hij zag mij met Farid.MAar dat deed er toch niet toe..Hij keek nog heel even naar me en verliet de zaal..hij liep de deur uit naar buiten..Waar gaat hij naar toe wat gebeurd er..Dit kon toch zo niet..Hij kon toch niet zomaar hier opdagen en mij zien .En daarna weggaan..Ik had zoveel vragen maar ik had geen antwoorden..Ik kon hem niet laten gaan..Ik liet Farid los en ik liep met snelle passen de zaal uit achter Tarik aan........
Ciao Baby