´Sarah..ik..ik wil je niet zo achterlaten..ik´ ´Wat Tarik wat wil je me zeggen..zeg het nou...je wilt me iets duidelijk maken..dat heb ik gemerkt..zeg het nou maar gewoon.Ik vroeg me af wat hij me vertellen wou..waarom wou hij opeens niet met mij zijn..Dat snapte ik niet..ik wist zeker diep in me hart dat hij wel van me hield..maar hij zei heel wat anders..heel wat anders dan ik verwacht had..Hij gedroeg zich zo vreemd..Ik en Tarik pasten zo goed bij elkaar..we kenden elkaar zo goed..ik weet nog in Marokko..dat me nichten zeiden hoe goed we bij elkaar pasten..en dat ze ons wel als een getrouwde koppel zagen..Ik schaamde me altijd als ze dat zeiden..want de gedachte al dat ik en Tarik voor eeuwig samen waren..Hij en ik getrouwd..dat zou een sprookje zijn.Maar alleen ik zag het zo..Tarik niet..dat begreep ik niet..want hoe kon hij iets loslaten wat zich al zo lang afspeelde..zoveel dingen meegemaakt..Tarik keek me weer aan..hij zou het me zeggen..ik vroeg me zo af wat hij zeggen zou..wat probeerde hij me nou duidelijk te maken..´Sarah ik..´ ´´ Saraaaaaahh !!!!!!!!!!!´Ik schrok wie riep mij nou zo hard...Tarik schrok ook en hij keek ver voor zich uit..Wie was dat..Ik draaide me om en van verbazing en schrik zag ik..
Verder het vervolgd met Sarah :
Het was ..het was me zus.Ik was opgelucht eventjes dacht ik dat het iemand anders was..me broer.Maar dat kwam omdat me zus zijn jas had aangedaan.Waarom riep ze me..Ik keek Tarik weer aan..en hij keek mij ook aan..er viel een stilte.En me zus riep me weer..ik vroeg me af wat ze wou..Ze zwaaide met haar hand dat ik moest komen..Waarom nou waarom op zo een moment..en Tarik was hier en dan moest ik weg..dit kon niet..Waarom worden we altijd gestoord..er is altijd wel iets wat ons tegenhoud..we worden altijd uitelkaar gehaald..net wanneer we even samen zijn..Maar dat doet er nu niet meer toe want Tarik wilt mij niet ...hij wilt niet meer met mij zijn..hij houd niet van me..hij kan het me niet vergeven..Terwijl ik dat wel kon..Dat maakte mij boos en kwaad.Maar tegelijkertijd zo verdrietig..ik begreep het niet..ik zou zelfs alles voor hem over hebben ik zou hem vergeven..wat hij ook gedaan had..En dat alleen zodat ik met hem kon zijn..zodat ik hem weer in me armen kon houden zoals net..Vol met passie geluk en tranen van blijheid..
Tarik wist zich geen houding te geven..Ik moest gaan dacht ik dan..Ik had hem niets meer te zeggen..hij wou niet meer met me zijn dus was het nu over..ik moest hem vergeten..´Dan moest ik maar eens gaan´zei ik tegen Tarik.Hij keek me even teleurgesteld aan..zelfs dat hij teleurgesteld keek en het jammer vond dat deed me niets meer..Want ik wist dat het nooit wat zou worden tussen ons..´Dat is goed..maar´´Ja maar wat ´Hij wou me wat vertellen..´SARAHHHHHHHHHHH !!!!!!!!´Ik werd weer geroepen ..ik moest gaan ik kon hier niet langer blijven..anders zou ze helemaal hier naar toe komen..dat deed me zus wel zo was ze.´Ja sorry Tarik ik moet gaan´´Oh´Ja dag........´Ik voelde me vreselijk wat ging dat snel ...hij keek me weer zo teleurstelend aan ..waarom keek hij me zo aan..hij hield toch niet van me..hij wou toch niet meer verder met me..ik snapte er helemaal niets meer van..´Dag Sarah.....´Ik keek hem nog even aan..Het leek alsof we letterlijk uitelkaar gerukt werden..Maar dan op een langzame pijnlijke manier...Ik draaide me om en ik liep weg..Ik vroeg me af of hij al weg was..ik draaide me om en ik zag dat hij keek hoe ik weg liep..Ik voelde zijn ogen prikken op me rug..!! Waarom bleef hij me nog aankeken..ik snapte het echt niet ik was helemaal in de war..wat wilt hij nou..??
Het leek op de afscheid die we genomen hadden in Marokko..Alleen in Marokko was het niet zo pijnlijk want we wisten dat we voor elkaar bestemd waren..en op 1 of andere manier elkaar weer zouden terug vinden..en weer van elkaar zouden houden zoals in Marokko..Maar deze afscheid was vreselijk..pijnlijk we wisten dat het nu definitief over was..we hadden geen hoop meer voor elkaar...Dit was het einde ..waarom moest het zo eindigen..
Ik liep steeds sneller naar me zus..ik wist niet of Tarik daar nog stond..ik wou ook niet kijken of hij er nog stond..´He Sarah waar was je nou..wat deed je daar met die jongen..´Ik wist niet wat ik zeggen moest..want Naima me zus wist niets van Tarik..ik vertelde haar dat soort dingen nooit..Maar ik had wel het gevoel dat ze het doorhad dat ik samen met Tarik had in Marokko..´Dat is gewoon iemand..niemand..´´Oh ja.....niemand he..dan is het goed´Maarre waarom ben jij nou helemaal hier gekomen om mij te roepen..??? Vroeg ik aan me zus.´Pffff Sarah ben je het vergeten ofzo..´´Wat ?´Ik wist niet waar ze het over had..´Je kent toch die achterfamilie uit Belgie..ze zouden dit weekend komen..´Ooooh is dat dit weekend al..ik was het helemaal vergeten..´´Ja en daarom roepte ik je want ze zijn er al..en ik dacht mischien kan mijn zusje ook eens bij de gasten zitten en thee in schenken..´ Ik was het helemaal vergeten ik had er heel erg zin in ..want ze waren best gezellig..Aisha zou ook komen me achter achternicht..ik noemde haar gewoon altijd me nicht..Mischien had ik dit even nodig ..afleiding want iedere keer als ik aan Tarik moest denken dan kwamen al die pijnlijke gevoelens weer terug..Aan de ene kant zag ik er ook op tegen op want ik was niet in me vrolijkste bui..ik wou ook even alleen zijn..en het even uithuilen maar dat kon niet..Ik moest me niet aanstellen..!!!
Ik liep met me zus verder de straat in..Dit zou een gezellige lange weekend worden dacht ik bij mezelf..want ik wou echt niet aan Tarik denken.Ik realiseerde me opeens en ik vroeg me af of Farid ook was gekomen........
Nou dat is het dan verder het vervolg..Dit is nog lang niet het einde..!!! Okezzzzzzzzzzz
Tot GAUW..!!
Ciao Baby