Bekijk volle/desktop versie : Chasing Destiny (Waargebeurd) by: Missauo



Pagina's : [1] 2 3

30-06-2012, 23:20
Hallo iedereen,

van nature ben ik een dichter maar af en toe wissel ik het wel eens af met een verhaal. Ik heb hier meerdere keren een verhaal geplaatst en ik kijk daar ook tevreden op terug. Al zaten die verhalen anders in elkaar en ging het om fictie, het maakte het dan aantrekkelijker om er bizarre dingen aan vast te breien. Soms bracht ik het zelfs te ver en mondde het uit in actie thrillers. Vandaar dat ik het nu over een andere boeg gooi. Ik heb besloten om een waargebeurd verhaal met jullie te delen. Het nadeel ervan is dat je als schrijver geen grip erop hebt maar het staat wel dichterbij de realiteit.

Ik hoop dat jullie het wat zullen vinden. Op hoop van zegen haha

Het verhaal heet chasing destiny en gaat over een jongen die zijn weg probeert te vinden in zijn leven.
(Aanvankelijk zag hij alles heel algemeen maar al gauw gaat het verhaal over het thema: Relaties wat tegenwoordig
heel actueel is. )
Eenmaal in het grote zwart gat van relaties gestort kan hij het allemaal niet meer bijhouden en merkt hij dat sommige dingen toch anders had moeten aanpakken.

30-06-2012, 23:21


Proloog

Hij keek turend uit het raam, alsof hij misschien naar iets op zoek was.
Misschien was dat ook wel zo, op zoek naar de levenslessen die hij mee zou krijgen vanaf de volgende dag. Aangezien hij dan zestien zou worden en er volgens velen een nieuw leven zou beginnen. Een leven met meer vrijheid, veel meisjes en een heleboel lol. Maar paste dat wel bij hem, dat was de vraag waar hij nu mee zat. Oussama slaakte een diepe zucht, en kneep zijn ogen nog meer bij elkaar op zoek naar het antwoord. De afgelope vijf jaar waren moeilijk geweest voor hem, ouders die gescheiden waren, een goede score behalen voor zijn edux en uiteindelijk proberen het VWO-niveau,welke hij had behaald vol te houden.
Zou er vanaf morgen dan echt zoveel veranderen? Zou er dan echt een nieuwe wereld opengaan? Of bleef hij nog altijd dezelfde schuchtere, nietszeggende jongen waar iedereen wel met enige bewondering naar opkeek maar toch voor uitweek. Hij wist het allemaal even niet meer dus besloot hij zijn hoofd te planten in zijn kussen en zijn weg naar dromenland te vervolgen.
Lang kon hij echter niet genieten van zijn slaap want rond middernacht ontving hij zijn eerste felicitatie door middel van een sms. Het was van zijn beste vriendin Farida. Glimlachend las hij het smsje nogmaals maar kon niet verhelpen dat de slaap hem weer in haar macht kreeg.

De volgende ochtend stond hij vroeg op om zich klaar te maken voor school. Het leek een normale dag, behalve dan dat het half januari was dus erg koud. Hij tilde het gordijn op om te kijken of het had gesneeuwd en tot zijn blijdschap lag er geen vlok. Rond achten vervolgde hij zijn weg richting school, niet omkijkend maar zich vooral focussend op wat de dag zou kunnen gaan brengen. Op school aangekomen voegde hij zich bij zijn vriendenkring. Eigenlijk hoor ik hier niet van een vriendenkring te spreken omdat Oussama enkel met deze hollandse jongelui omgaat omdat ze de enige zijn die tamelijk rustig en normaal kunnen doen. Hij was namelijk vrijwel de enige Marokkaan op school en hoewel dat hem eerst juist heerlijk leek begint hij er nu een hekel aan te krijgen. Niemand op school wist dat hij jarig was en dat vond hij maar best, Oussama heeft nooit wat met de ophef bij verjaardagen gehad, het liefst zou hij ze gewoon overslaan. En als hij dan toch dingen zou kunnen overslaan dan zou school op nr. 2 staan.
Veel zat hem dwars maar hij wist dat om zijn doel eenmaal te behalen hij diep door het stof zou moeten gaan. Hij had echter goede hoop dat alles goed zou komen met hem, hij was immers zestien. Vanaf nu zou alles beter worden is hem verteld. Het stiekeme auto rijden in de auto van je neven of ooms, het uitgaan tot diep in de nacht zonder problemen te krijgen. Relaties hebben en natuurlijk geld, veel geld. Want nu hij zestien was kon hij eindelijk lekker gaan verdienen. Hij zag het allemaal tevreden aan en maakte zich klaar voor zijn nieuwe leven.

01-07-2012, 14:09
Hoofdstuk 1.1: Fata Morgana

Twee jaar later:

Hij stond voor de poort van alles, het volwassen zijn. Maar hij wilde niet meer, hij wilde terug. Waarom is er geen poort richting de jeugd dacht hij. Hoeveel erger zou het nog kunnen worden, hoeveel weerspiegelingen van fictie zou hij nog tegenkomen in zijn ‘nieuwe wereld’. Oussama stond aan de rand van volwassenheid, maar was er nog lang niet klaar voor. Twee jaar geleden leek hij klaar te zijn voor zijn leven als 16 jarige, maar niets was minder waar. Sindsdien is alles snel gegaan, te snel voor zijn doen. Hoe moest hij al die bagage die hij had opgedaan in 2 jaar mee nemen naar het leven van een drukke 18 jarige. Want druk zou het wel worden dat wist hij zeker. Zijn vader is inmiddels alweer een kleine 2 jaar teruggekomen en zijn ouders lijken het weer te kunnen vinden. Oussama vond het aanvankelijk wel best zo, hij had zijn vaderfiguur terug en kon teren op het vertrouwde gevoel van vroeger. Maar iets zat hem dwars, sinds zijn vader terug was, is zijn ‘nieuwe wereld’ juist enorm gekrompen. Zijn overbeschermende ouwe heer was niet gediend van laatmakertjes of zomaar weg te willen gaan zonder dat Oussama doorgaf waarheen. Hoewel Oussama sowieso geen uitgaanstype was, begon het bezorgde papa-gedrag hem wel te vermoeien. Overdag de stad in zat er niet in want het moest wel binnen een bepaalde mate, en o wee als hij de stad uit zou gaan, dan zou er helemaal wat zwaaien.
En het gewedijver tussen de families was iets wat hem heel erg dwars zat. Zijn vader kon het niet hebben dat neven van Oussama’s moeders kant van de familie dingen eerder of beter deden dan Oussama. In twee jaar tijd had Oussama heel wat verantwoordelijkheid over zichzelf afgeroepen en mede door zijn vader ontwikkelde hij een wedijverdrang. Ergens leek dit wel logisch maar het betekende het begin van een lange, maar dan ook lange reis.

Middernacht was inmiddels al gepasseerd maar hij kon de slaap niet vatten. Hij kon niet beseffen dat hij nu alweer 18 jaar was, hij kon zich namelijk nog goed herinneren dat hij turend voor het raam stond 2 jaar geleden. Hij werd uit zijn overpeinzingen gehaald door zijn telefoons. Oussama was dan wel geen stereotype marokkaan, hij deed wel mee aan de lebara en lyca rage. Hij keek op zijn telefoon en zag dat hij 3 smsjes had ontvangen. Waarvan eentje van zijn beste maatje Farida, de andere 2 waren van een jonge dame die hij sinds zijn 17e goed heeft leren kennen. Nouhaila was een leuke dame en erg charmant, hij kende haar via een online forum en van daaruit hadden ze het contact beetje voor beetje uitgebreid. Ze deed iets met hem wat hij nooit eerder had gevoeld, of jawel, het was nog een keer voorgekomen maar dan in mindere mate. Namelijk in de zomer na zijn 16e verjaardag toen hij met een grote groep marokkanen naar Movieworld was geweest. Om de 1 of andere reden was zij daar, Meryem, en zij had hem geinsipireerd tot het maken van teksten. Maar nooit heeft zij mogen weten hoe erg hij naar haar opkeek. Nu was er Nouhaila en zij mocht ook niets weten van zijn gevoelens voor haar. Hij wilde namelijk niet tussen de relatie komen die ze had met haar vriend. Maar hij kon er niets aan doen, met de dag ging hij haar leuker vinden en sinds kort was er die vlam wat zij had veroorzaakt in zijn hart.

01-07-2012, 23:09
1.2

Oussama besloot de smsjes de volgende dag pas te beantwoorden en nestelde zich in slaap. Die nacht sliep hij heerlijk, totdat de wekker vroeg in de ochtend ging. Het was weer tijd voor zijn minst plezierige bezigheid, school. Hij heeft het geprobeerd leuk te vinden maar het ging niet en nu gaat hij er elke dag met frisse tegenzin naartoe. School had hem vermoeid, of nee, eigenlijk de hoge verwachtingen die iedereen van hem had. Hij wist nu al een week dat hij dit jaar waarschijnlijk zijn eindexamen niet zou halen vanwege een gelope achterstand in cijfers. Hij durfde dit echter niet tegen zijn ouders te zeggen, bang om de teleurstelling in hun ogen te moeten zien. Hij had de plicht om beter te zijn dan de rest, beter dan zijn neven en achterneefjes en zijn grootouders trots te maken. De dag verliep snel en nog steeds had hij het voor elkaar om zijn verjaardag geheim te houden, maar nog steeds waren er ook bijna geen Marokkanen te vinden op die school. De school die hem aanvankelijk zo leuk leek, maar nu er geen licht meer aan het eind van de tunnel te vinden is hem zwaar tegenvalt.

Na school fietste hij in zijn eentje naar huis, Oussama was een einzelganger, eigenlijk altijd al geweest en hij hield ervan om vaart achter zijn fietsritjes te zetten. Thuis aangekomen dumpte hij zijn fiets in de berging en volgde zijn weg het huis in, meteen naar boven. Hij haalde de computer uit slaapstand en melde zich aan op msn, dat was zijn bezigheid nummer 1. Door middel van msn en fora had hij een boel mensen leren kennen. Mensen die hem hebben omarmd als vriend maar was dit wel echt. Immers, het waren maar cybervrienden. Hij was nog geen minuut online of hij had al 3 gesprekken openstaan. Het waren zijn vrienden Badr, Wassil en Hakim. Om beurten feliciteerden ze hem en hij reageerde enthousiast terug, alles mondde uit in een urenlang groepsgesprek en voor Oussama het door had was het alweer etenstijd. Na het eten besloot hij maar eens te beginnen aan zijn huiswerk voor de volgende dag, niet dat het hem nog boeide. Sinds hij het door had gekregen dat dit jaar niet zijn examen jaar zou zijn nam hij het niet zo nauw meer met het huiswerk. Het was een smet op zijn eigen verwachtingspatroon. Hij werd opgeschrikt door zijn trillende telefoon, toen hij zag wie het was nam hij meteen op.

Oussama: Heey Nouhaila
Nouhaila: Heeey, jarige, hoe is het? Heb je mijn smsje nog ontvangen gister?
Oussama: Jaa gaat goed hoor, met jou? Ooh jaa sorry, klopt ik wilde je vandaag
Nog terug smsen.
Nouhaila: Geeft niet joh, ewa nog wat leuks gedaan? Met vrienden ofzo..?
Oussama: Ewa je kent me hea, ik ben niet zo van de vrienden enzo, ik ben liever
Thuis weha.
Nouhaila: Aaahw gekkie, ewa als ik dichtbij je zou wonen zou ik je gewoon
Meenemen ergens heen hoor. Gewoon wat gezelligs.
Oussama: Dat is lief van je, maar is niet nodig, ik vermaak me prima zo.
Nouhaila: Dat is dan fijn om te horen. Maar schat ik moet nu gaan, we msnen
Vanaaf.

Na dat gezegd te hebben hing ze op en Oussama begon weg te dromen bij de gedachte aan hij en Nouhaila die samen wat leuks zouden doen. Was hij dan echt verliefd op haar geworden of was dit maar schijn. De afgelope twee jaar had hij wel wat trucjes opgedaan qua versieren maar ze echt gebruiken deed hij niet. Soms zag hij zich wel genoodzaakt dit te doen maar het was meer uit pure verveling. Het praten met meiden deed hij altijd online of via de tel. In de buitenwereld was hij er te schuw en onzeker voor. Aangezien hij te bang voor een afwijzing was besloot hij dat het beste zou zijn om eerst het hart te veroveren en dat de ogen vanzelf zouden komen. Eigenlijk had hij de afgelopen 2 jaar meer dingen vooruit geschoven dan ze uiteindelijk uit te voeren. Geld was er ook niet binnengekomen, op dat ene maandinkomen van de lidl na dan. Werken was niets voor hem en al dat gedoe bij de lidl al helemaal niet. Hij stond nu anders in het leven, vond hij van zichzelf. Achttien jaar zijn voelde anders dan zestien. Nu hij achttien was kon hij voortborduren op wat hij al had, en toen hij zestien was had hij enkel zijn dromen.

02-07-2012, 13:06


1.3


Eens per zoveel tijd haalt Oussama zijn oude dichtmap weer tevoorschijn om zijn eerste werken door te lezen. Hij bekijkt zijn progressie dan kritisch en waar nodig voegt hij wat kanttekeningen bij zijn recente gedichten. Dichten was zijn nieuwste ding geworden, zijn manier van schrijven en beschrijven. Ook al ging het niet om zijn eigen gevoelens toch kon hij zijn gevoel er wel in tot uiting brengen. Hoewel hij het dichten prachtig vond om te doen wilde hij het liever voor zichzelf houden. Hij schaamde zich er ook wel voor, een jongen die dicht, dat hoort niet in de Marokkaanse gemeenschap dacht hij. De dagen gingen voorbij en het werden weken en weken werden maanden en de maand brak aan dat Oussama thuis kwam, nagenietend van zijn dagje en met een nieuwtje werd geconfronteerd.
Eenmaal weer thuis na een dagje bij zijn grootouders werd hij meteen door zijn beste maatje Farida begroet. Het was een bizar gesprek, het begon wat droogjes maar eindigde in een hele rumoerige bende. Farida wilde zich namelijk wagen aan een relatie, iets waar Oussama het niet mee eens was op het begin. Hij zag Farida als zijn beste maatje maar ook als zijn jongere zusje, vanwege het feit dat ze 2 jaar jonger was dan hij. Na een lang gesprek besloot hij haar zijn zege te geven en zo geschiedde het dat Farida, degene die relaties altijd ten zeerste afkeurde er nu zelf aan begon. Oussama voelde zich anders, ietwat buitengesloten van alles. In de afgelope maanden leek het wel alsof iedereen zichzelf een relatie wilde voorschotelen. Farida was namelijk niet de enige uit zijn vriendenkring die een relatie had. Al zijn beste vrienden hadden tegenwoordig een meisje en goede chatvriendin die hij nu al redelijk lang kent had er ook 1.
Iets in hem zei hem dat het niet goed was om te luisteren naar zijn gevoel, dat hij naar zijn verstand moest luisteren maar hij gaf geen gehoor.

Hij zou ook een relatie nemen, nee, hij moest een relatie nemen. Te bang om uit de toon te vallen zag hij zich genoodzaakt een relatie aan te gaan. Maar de vraag bleef, hoe? Hij was niet het type dat een meisje zomaar op straat aan zou spreken en ook niet het type dat de vraag zelf zou stellen aan een meisje, of het nou op straat of op msn is. Plus hij was het niet gewend om intiem met een meisje te zijn, wat er dan ook bij komt, en al dat geld wat hij aan haar zou moeten uitgeven. De twijfel sloeg toe maar al gauw had hij voor zichzelf de ideale oplossing. Er was namelijk een jonge religieuze dame met wie hij zo’n jaar of 2 spontane gesprekken mee had. Gesprekken die niet leken te stoppen en soms tot diep in de ochtend door gingen. Hij vond haar geweldig in alles wat ze deed en zag in haar de perfecte vrouw voor later. Keer op keer vertelde hij dit haar zodra ze online kwam. Niet rechtstreeks natuurlijk maar heel subtiel gooide hij er dan een zinnetje doorheen, maar elke keer hield ze de boot af en zei dat het lag aan el mekteb. Dit kon Oussama wel beamen, alles lag in handen van el mekteb dacht hij, maar je zet zelf de stappen om tot je mekteb te komen. Dit legde hij haar dan ook steeds weer uit totdat ze het niet meer tegensprak en zo geschiedde, Oussama had een ‘relatie’ gecreëerd. Het was dan wel geen relatie in de ogen van Soumaya maar hij wist dat dat voor latere zorg was. hij wilde haar immers niet mee uit vragen of ontmoeten, nee hij wilde de titel om erbij te horen. Jammer genoeg ging het verder dan dat, na een tijdje begon Oussama er zelf in te geloven en begon zich heel erg te interesseren in Soumaya en in wat de toekomst ‘hen’ zou brengen. Trots en blij vertelde hij Farida dan over de gesprekken die hij met ‘zijn’ Soum had en dat zij later erg gelukkig zouden gaan worden. Het viel Oussama echter niet te blamen, dit was voor hem immers hetgeen wat het dichtst in de buurt kwam van een relatie. Voor zijn doen en karakter was dit al heel wat dat hij dit had bereikt. Maar alles liep goed in de soep toen de zomermaanden in zicht kwamen.

02-07-2012, 14:28
Thanks voor je reactie aha ik zal vanavond meer plaatsen inshallah
ook voor de stille fans haha

02-07-2012, 15:50

02-07-2012, 21:18
Hoofdstuk 2.1: Geloof nooit een leugenaar


Het was een mooie dag in de maand mei, Oussama die net thuis was gekomen van school zocht zijn heil in zijn kamer. Inmiddels waren zijn ouders al van het feit op de hoogte dat hij geen examen deed dit jaar en ze hadden het teleurgesteld op zich genomen. Maar dat was Oussama onderhand al vergeten, het ging hem nu om het vrije weekend wat hij had. Hij liet zich vallen op bed en sloot zijn ogen voor even, zijn gedachten die razendsnel begonnen na te denken. Over het feit dat hij nu al best lang met zijn Soumaya had en over zijn gevoelens die hij had weggestopt voor Nouhaila. Sinds kort zat hij hier namelijk weer mee in zijn maag, het begon uitgerekend toen hij hoorde dat haar relatie op de klippen was gelopen.
Maar hij moest toegeven dat er veel was veranderd, zo voelde hij zich op de 1 of andere manier ook heel erg aangetrokken tot het nichtje van Nouhaila. Hij was met haar in contact gekomen via Nouhaila, misschien was het wel een soort van goedmakertje van haar kant. Praten deed Oussama enkel via msn, met het nichtje van Nouhaila. Met Nouhaila zelf onderhield hij ook veel contact door middel van telefoontjes. Plots opende Oussama zijn ogen, deed de laptop aan en melde zich aan op msn. Wonder boven wonder waren zijn twee oogappeltjes beide online. Zowel zijn Soum als Nouhaila waren online te vinden. Voor hij de gelegenheid kreeg ze aan te spreken werd hij aangesproken door zijn beste vriend Badr.

Badr: Ewa Oussama, hoe is het mattie?
Oussama: Gaat goed man alhmdl, met jou dan?
Badr: Met mij ook alhmdl, ewa het is uit met Loubna man 
Oussama: Yek, ewa safi man, hoe is het gekomen?
Badr: Ja man, ewa ja lastig te zeggen mesha ze heeft me geflashed weet je
Oussama: Wat heeft ze gedaan?
Badr: Ze is gewoon een ho man, ze rookte gewoon en ging shisha doen..tfoe
Oussama: Ewa saf man, kan niet man, maar ja ben je echt klaar met haar?
Badr: Ja, man 100% zeker, ik hoef geen meiden meer man, ze heeft me genakt
Oussama: Ewa sterkte bro, als ik iets kan doen. Gelukkig zijn ik en Soum nog
Gelukkig enzo.
Badr: Ewa inshallah blijft dat zo man, maar ja is fucked up man weet je
Oussama: Ja man ik snap het, maar eey genoeg meiden nog man
Badr: ik weet man, maar ik heb zo’n gevoel dat ze allemaal hetzelfde zijn weet je
Oussama: Hoe bedoel je?
Badr: Gewoon man, dat meiden regels hebben ofzo b7el meidenkabinet
Oussama: Hoe ze jongens aan moeten pakken bedoel je?
Badr: Ja man juist zo bedoel ik het, heel raar mattie. Mohiem ik ga gewoon playe
Oussama: Ewa saf man, je moet gewoon een nieuwe zoeken niet gaan playen.
Badr: Jawel man, kan niet anders. Doe je mee meh?
Oussama: Nee mattie, ik heb met Soum weet je nog. Mohiem vraag Wassil.
Badr: Ik weet niet man of hij wel gaat doen, hij heeft nog met Firdaus.
Oussama: Ewa ja klopt man, mohiem sterkte bro.

Oussama minimaliseerde het venster en begon na te denken. Zouden meiden echt zo zijn, dat ze hun eigen regels hadden om om te gaan met jongens? Hij wuifde de gedachte weg en begon de gesprekken met Soumaya en Nouhaila. Echter kwam hij er al snel achter dat niet Nouhaila maar haar nichtje Saloua op die msn zat.

Oussama: Heey Nouha
Saloua: Ik ben het, Sal en niet Nouha.
Oussama: Ooh heey, alles goed met jou?
Saloua: niet echt, Nouha ligt in het ziekenhuis, ze is aangereden en nu ligt ze in..
Oussama: Aangereden?? En waar ligt ze in? Ze leeft toch nog?
Saloua: Ze ligt in coma Ouss en ik weet niet wat ik moet doen
Oussama: Het komt wel goed saloua, heb er vertrouwen in. Ze is sterk.
Saloua: Jaa maar stel je voor dat ze dood gaat… dat kan ik niet aan..
Oussama: Ik snap wat je bedoelt, ik ook niet, maar ze komt er wel weer bovenop
Saloua: Wil je het alsjeblieft tegen niemand zeggen? Ik heb liever niet dat
Iedereen het weet.
Oussama: Ik snap het, saf ik hou mijn mond. En hou me op de hoogte ok?
Saloua: Komt goed, zal ik doen. Thanks Ouss dat je er voor me bent.
Oussama: Geen probleem Sal, voor jou altijd.

03-07-2012, 09:27
Up!
Die jongensgesprek is echt lachen! Man dit man dat...

03-07-2012, 14:29
Thanks voor de up haha ik plaats zo weer een nieuw stuk

03-07-2012, 14:30
2.2


Oussama sloot het gesprek af en melde zich meteen van msn. Wat was dat toch wat Nouhaila zoveel pech bezorgde. Hij dacht na, nog geen maand geleden werd ze in het ziekenhuis opgenomen met hart problemen en wist niemand of ze het zou redden. Nu was ze alweer aangereden door een auto en lag ze in coma. Het was niet dat Oussama eraan twijfelde maar hij wilde graag weten wanneer het gebeurd was. Hij bezocht eerst het forum waar ze beiden actief waren en tot zijn verbazing zag hij dat er een topic geopend was over het ongeluk van Nouhaila. Hier stond zelfs in dat er werd gevraagd op te letten naar een bepaald kenteken en dat het incident was vermeld in meerdere kranten. Oussama twijfelde geen moment, als het immers in kranten was vermeld dan was het ook online te vinden. Hij opende zijn browser en speurde google af maar van het incident was geen sprake. Elke Rotterdamse krant werd door hem uitgeplozen maar hij kon niets vinden. Hij vond het bizar maar besloot dat het misschien toeval zou kunnen zijn en dat het gewoon niet online te vinden was. In allerijl was hij vergeten dat hij de volgende dag een afspraak had staan om een laptop te repareren dus ging hij maar slapen.

De volgende ochtend kwam hij met een ongemakkelijk gevoel wakker. De gehele nacht had hij over haar gedroomd en aan haar gedacht. Hij vroeg zich af hoe het met Nouhaila zou zijn en besloot maar eens online te kijken of hij al een mail binnen had. Tot zijn teleurstelling was zijn mailbox leeg en op msn was er ook niemand aangemeld. Hij maakte zich dan maar klaar om aan zijn reparatieklus te beginnen, daar had hij immers niet de hele dag voor.
Na zijn werk als laptopmonteur keerde hij terug naar het huis van zijn grootouders waar ze met z’n allen zouden eten die dag. Hij bleef echter maar denken aan Nouhaila en zodra hij kon keerde hij dan ook terug naar huis. Hij melde zich aan op msn en zag tot zijn vreugde dat de msn van Nouhaila online was.

Oussama: Sal?
Nouhaila: Heey, nee ik ben het, gekkie.
Oussama: Nouha? Gelukkig dat het goed met je gaat, woow je hebt ons laten
Schrikken. Mag je wel internetten daar in het ziekenhuis?
Nouhaila: Aahw sorry boy, nee ben alweer thuis, mocht van de dokter.
Oussama: Nu alweer? En dat mocht? Daar ben ik blij om dan.
Nouhaila: Jaa Ouss, en sorry dat ik je heb laten schrikken. Je moest je geen
Zorgen over mij maken joh. Hoe is het met jou en Soum?
Oussama: Nee nee, we hebben het nu over jou. Hoe gaat het nu?

Ze vervolgden hun gesprek weer als vanouds en Oussama kon zijn geluk niet op dat Nouhaila weer gezond en wel was. Toen hij zag dat Hakim online was opende hij meteen het gesprek en spraken ze allebei over hun blijdschap dat Nouhaila weer gezond en wel was. Hakim was ook een actief poster op het forum en daar hadden de twee elkaar dan ook leren kennen. Inmiddels waren ze nu al een tijd lang beste vrienden en ze deelden dezelfde humor en zelfde interesses. De dag leek perfect te lopen tot het moment dat Soumaya online kwam. In extase opende Oussama het gesprek.

Oussama: Heey dudette
Soumaya: Salamoe 3aleikoem Oussama.
Oussama: Wa3aleikoem asalam Soumaya. Alles goed?
Soumaya: Al Hamdoelilah en met jou?
Oussama: jawel hoor haha nu jij er bent helemaal
Soumaya: hihi gekke, maar ey ik moet je wat zeggen.
Oussama: Wat dan?
Soumaya: Nou je weet dat ik religie echt heel hoog heb staan. Dat ik
Sinds kort ook alleen maar lange jurken draag en geen broeken meer.
Oussama: Ja? En je weet dat dat 1 van de redenen is dat ik zo gek op je ben.
Soumaya: haha What ever.. maar ja..
Oussama: vertel verder mevrouw
Soumaya: Nou, in het geloof is het niet toegestaan om met mannen te praten
Oussama: Hmmm
Soumaya: En ik weet dat wij alleen vrienden zijn enzo maar nog voelt het niet
Goed. Dus ik wil het contact hierbij verbreken Oussama.
Oussama: Nee, Soum, wacht. Wij doen toch niks verkeerd ik bedoel….
Soumaya: Daar gaat het niet om Ouss, je begrijpt me wel
Oussama: Nee alsjeblieft Soum, hoe moet ik je dan later terugvinden, ik wil met
Jou door later. Ik heb het je al vaak genoeg gezegd Soum.
Soumaya: Ewa ja, dat is elmekteb en wij hebben nu toch niks dus ja, je vergeet
Me wel.
Oussama: Nee kom op, dit kan je niet menen. Laat me op zn minst gewoon op
Je msn en dan kan je er later over beslissen.
Soumaya: ik weet het niet Ouss, ik wil echt het juiste doen.
Oussama: Doe dan het juiste voor ons, laat dit niet lopen, alsjeblieft
Soumaya: Ik weet het niet Oussama, veel succes verder vanaf nu en inshallah
Behaal je alles wat je in je leven wil behalen. Wa3aleikoem asalam.

03-07-2012, 22:19
2.3

Voor Oussama nog kon reageren was ze verdwenen en voor even was het alsof het gesprek nooit had plaatsgevonden. Maar hoe langer Oussama voor zich uit bleef staren hoe meer het tot hem doordrong. Zijn enige hoop op iets voor later had hem verlaten. Soumaya was zijn zekerheidje geweest, ook al was ze niet op de hoogte van zijn gedachtegoed hierover. Hij had haar meermaals aangegeven dat hij gek op haar was en met haar wat wilde beginnen later maar zij had het nooit zo gezien. Misschien was dat juist de reden dat ze hem nu de rug toe had gekeerd, was hij te ver gegaan? Zijn gevoel zei hem dat hij de fout was, dat het door hem kwam dat alles zo was gelopen. Hij sloeg zijn ogen neer, waarom heeft Allah dit laten gebeuren, dacht hij. Had hij dit verdiend? Hij was gebroken, waren er wel meiden zoals Soum? Er was geen enkele dame die hem zou willen dacht hij. Soumaya was degene die hem bracht wat hij zocht in zijn blik op een ‘relatie’. Die nacht kon hij de slaap dan ook niet vatten, dit jaar was heel anders gelopen dan hij het zich had voorgesteld. En hij was nog niet eens op de helft. Met fronsende wenkbrauwen vroeg hij zich af wat er nog zou komen. Met de gedachte dat hij het ergste al gehad leek te hebben sloot hij zijn ogen. Nietwetend dat dit enkel het begin was van een heleboel meer.

De volgende ochtend kwam hij badend in het zweet wakker. Hij had niet alleen dromen gehad, nee, het waren nachtmerries. Voor even dacht hij dat alles wat er de vorige dag gebeurd was een droom was maar hij werd al gauw met zijn neus op de feiten gedrukt. Na het ontbijt en een lange douche besloot hij buiten een rondje te maken. Genietend van het frisse mei weer sloot hij zijn ogen en genoot van de omgeving. Met frisse moed en nieuwe kracht in zijn gelederen liep hij terug naar huis om zijn toevlucht weer op msn te zoeken. Hij vond zowel Farida, Nouhaila als Hakim online. Met alle drie opende hij het gesprek, maar het gesprek met Nouhaila begon zich onheilspellend te ontvouwen. Oussama had een raar gevoel in zich gekregen, een gevoel dat het allemaal niet zo slecht was dat zijn ‘relatie’ met Soumaya stuk was gelopen. Want was hij nou echt verliefd en gek op haar of was het een oplossing geweest om van zijn gekte op Nouhaila af te komen. Hij was er van overtuigd dat zij ook verliefd op hem was, dat hij haar hart had. Die indruk had zij hem meerdere malen gegeven en ze noemde hem zelf haar poppetje. Zijn gedachten begonnen te malen en hij besloot het er maar op te wagen.

Oussama: Nouha, het is uit met Soum…
Nouhaila: nee, dat meen je niet… aaahw, wie heef het uitgemaakt?
Oussama: Eigenlijk beiden, maar ze wilde zich meer bezig houden met islam
En ik wilde haar daar niet in belemmeren dus ja toen was het klaar.
Nouhaila: aahw poppetje toch, ewa als ik iets kan doen moet je het zeggen hea.
Love you.
Oussama: Thanks, wondergirl, love you 2. Je weet niet half hoe veel.
Nouhaila: Aahw gekkie toch, dat weet ik wel hihi
Oussama: Nee ik meen het Nouha…ik was vroeger al gek op je enzo
Nouhaila: Hoe bedoel je Ouss?
Oussama: Ik vind je leuk Nouha, ik heb je altijd al leuk gevonden. Ik denk dat ik
Van je hou.
Nouhaila: Ik weet niet wat ik moet zeggen Ouss. Hoelang is dat nu al?
Oussama: eigenlijk al een paar maanden nadat we elkaar hadden leren kennen
Nouhaila: Dus toen ik je die ene keer ernaar vroeg heb je gelogen?
Oussama: Jaa, sorry…
Nouhaila: pfff, Ouss, wat doe je me aan, ik weet niet wat ik moet zeggen
Oussama: Het spijt me Nouha, ik wil je geen pijn doen, ik vond alleen dat je
Het moest weten. Ik kon het niet meer voor me houden. En het geeft
Niet als je niet hetzelfde voelt, ik begrijp het volkomen dan.
Nouhaila: Ik weet niet wat ik voel Ouss, ik bedoel ik vind je ook leuk enzo…omg
Oussama: Waarom omg Nouha?

Vanaf dat moment slopen de seconden voorbij, ze werden minuten en de minuten mondde uit in een kwartier. Oussama begon zich zorgen te maken over Nouhaila. Hij vroeg zich af wat hij teweeg had gebracht. Na veertig minuten kwam er weer een teken van leven van haar msn. Al was het niet het teken waar Oussama op hoopte. Saloua was op de msn van Nouhaila gekomen en begon overstuur aan een helse ondervraging. Ze reageerde boos op Oussama en dwong hem te zeggen wat hij Nouhaila zou hebben aangedaan. Kennelijk was ze na hun gesprek met moeite naar de badkamer gelopen en had ze bloed gekotst. De ambulance zou net vertrokken zijn en de ambulancebroeders zouden hebben aangegeven dat het een verloren zaak was. Oussama wist niets terug te zeggen en melde zich meteen af. Overstuur als hij was pakte hij zijn jas en sleutels en haastte zich naar buiten. Wat had hij gedaan? Hij met zijn domme kop had haar dat nooit mogen vertellen. Nu zou hij haar nooit meer kunnen spreken, het was allemaal zijn schuld en alleen hij kon verantwoordelijk worden gehouden voor deze situatie. Hij rekende het zichzelf zelfs zo erg aan dat hij meteen begon met doea’s doen voor Nouhaila. Allah om hulp smekend, hem vragend om haar te sparen en Oussama haar plek in te laten nemen.

04-07-2012, 15:56


Hee Mrrr je krijgt een dikke uppp van meee!!! je kan mooi schrijven prachtig

XX Je Allerbesteeee praat maatje hihihi

04-07-2012, 22:50
2.4


Nog kon de paniek geen plek krijgen in zijn hoofd dus hij besloot om een goede vriendin uit de buurt te bellen, aan wie hij zeer gehecht was en zag als zijn grote zus. Na een lang gesprek met haar leek hij er weer bovenop te zijn. Maar samen hadden ze wel nagedacht over de consequenties van het bloed kotsen. Samen hadden ze namelijk opgezocht dat mensen die hieraan lijden niet lang meer te leven hebben. Daar komt nog bovenop dat Saloua hem had verteld dat ze haar bewusteloos in een plas bloed vonden. Oussama kon niet stilstaan bij het feit dat ze er niet meer zou zijn, hoewel hij geen blaam trof bij wat haar was overkomen vond hij dat hij alles moest doen om haar te helpen. Thuis terug aangekomen kon hij de slaap niet vatten. De volgende dag vertelde hij vermoeid aan Hakim over de situatie van Nouhaila en wat zijn aandeel er in was. Maar Hakim was dezelfde mening toegedaan als de vriendin met wie Oussama de vorige nacht aan de tel had gehangen. Nouhaila kende hem niet, en hij haar niet, dus hoe kon zo’n zinnetje zoveel impact op haar hebben gehad. Na een tijdlang gesproken te hebben met Hakim gaf deze opeens aan dat hij werd gebeld door Nouhaila. Hij liet hem zijn gang gaan en vijf minuten later verscheen hakim weer op msn.

Oussama: Ewa?
Hakim: Ewa ja, kennelijk is ze weer thuis en gaat alles goed enzo
Oussama: Wat? Dat kan niet man!
Hakim: Jawel man, dat zei ze net, heel raar man
Oussama: ewa saf, ze is be3da nog in leven, daar was ik het meest bang voor
Hakim: Ja, man ze ging zelfs beetje lachen enzo
Oussama: Kan niet man, ik heb het zelfs gevraagd aan mensen die in ziekenhuis
Werken. Zo snel kan je nooit worden ontslagen uit het ziekenhuis.
Toen ze in die coma lag was ze ook al zo snel terug.
Hakim: Ewa ik weet niet man, mohiem ik moet nu gaan man, mijn pa roept.
Oussama: Saf is goed man, tot later bro. Thalla

Oussama sloeg zijn ogen neer en liet een traan vallen. Gelukkig was ze gezond en wel. Hij wilde niet dat hij iets te maken zou kunnen hebben met haar leed. Maar andere gedachten begonnen gelijktijdig op te borrelen. Hoe kon ze zo snel uit het ziekenhuis ontslagen zijn, vooral met zulke aandoeningen. Er klopte iets niet, maar wat het was, hij kon het niet plaatsen. Wel wilde hij er achter komen, al ging er moeite in zitten. Het zou het waard zijn.

04-07-2012, 22:55
Ik ga nu beginnen met lezen, up!

Pagina's : [1] 2 3