Bismillaah,
Assalaamu alaykum wa rahmatullaah,
Al-Gauwf: 'Angst' kan in drie categorieën verdeeld worden:
Innerlijke angst.
Deze categorie heeft specifiek betrekking op Allaah want, Hij is Diegene Die de mogelijkheid heeft om te doen wat Hij Wil. Hij is Degene waarvoor men angst moet hebben en Degene Die gevreesd dient te worden! Zoals Allaah zegt:
"...koester daarom geen angst voor hen (de ongelovigen), maar koester angst voor Mij (Allaah), indien jullie (ware) gelovigen zijn" [Ali 'Imraan, 175]
Allaah zegt ook:
"...en niemand anders vreest dan Allaah..." [At-Tawbah, 18]
En Allaah zegt:
"Vrees de mensen dus niet maar vrees Mij"[Al-Maa'idah, 44]
Het is dus een verplichting om angst te hebben voor Allaah en hem te vrezen, want Hij is degene Die de harten stuurt en hun situatie bepaald. Hij is Degene Die tot alles instaat is, Hij Geeft en Neemt en Hij is de Veroorzaker van voor- en nadeel. Het is dus een verplichting om Hem uit te zonderen met vrees en niets anders naar aanleiding van deze (innerlijke) angst te vrezen, onder alle omstandigheden! Dus alleen Hij -de Heilige- mag met deze innerlijke angst gevreesd worden. Dit houdt in dat een persoon angst voelt naar aanleiding van een speciale innerlijke kracht waar geen tastbare oorzaak voor is! Dit is de reden dat de gravenaanbidders geloven dat er een aantal mensen, maar ook djinn, afgoden e.d. zijn die Allaah helpen in het reilen en zeilen van het universum. Tevens zijn zij ervan overtuigd dat zij bij machte zijn om te geven en te nemen, en zij zijn ervan overtuigd dat zij in staat zijn om de harten te doen afdwalen en de zielen te laten sterven zonder tastbare oorzaken. En dit is grote Shirk!
Angst voor tastbare oorzaken
Zoals Allaah zei bij de gebeurtenis van Oehoed toen er tegen de Profeet werd gezegd dat de godenaanbidders zich (weer) tegen hen verzameld hadden en naar hen terug zouden keren waarop Allaah dit Vers neerzond:
"Voorwaar, het was slechts de Satan die jullie bang maakte door middel van zijn volgelingen (hij boezemt de gelovigen angst in d.m.v. de ongelovigen), wees daarom niet angstig voor hen (door Mijn Geboden te laten, maar) wees angstig voor Mij indien jullie gelovigen zijn (Vertrouw op Mijn belofte want Ik zal jullie doen overwinnen en laten zegevieren! -al-Baghawie-)" [Ali Imraan, 175]
De satan laat de mensen zijn volgelingen dus vrezen door in hun harten een geweldig aanzien ten opzichte van hen in te boezemen, terwijl Allaah zegt: "...wees daarom niet angstig voor hen." maar bouw op Mij, maak jullie zelf gereed en bekommer jullie niet om hen. Allaah zegt:
"En breng wat jullie kunnen aan kracht (oorlogstuig) bij elkaar, om hen mee te bevechten..." [al-Anfaal, 60]
Met deze vorm van angst is dus niets mis mee.
Het gaat echter om de innerlijke angst (voor hen) in het hart die verboden is. Want, ter bestrijding van angst voor tastbare oorzaken zoals: 'Een rover, inbreker of vijand daar maak je jezelf gereed voor door de nodige wapens (etc.) bij elkaar te brengen die men daarvoor nodig heeft. Daarom zegt Allaah:
"O jullie die geloven, neemt jullie voorzorgsmaatregelen (tegen jullie vijanden)" [an-Nisaa, 71]
Ook zegt Allaah in het verhaal van Moesaa toen hij uit angst voor Farao en zijn volk Egypte verliet:
"Daarom vertrok hij (Moesaa) van daar, vrezend en op zijn hoede..." [al-Qasas, 21]
Dit is allemaal angst voor tastbare oorzaken, en daar is niets mis mee. Alleen moet deze angst (een moslim) er toe bewegen om krachten bij elkaar te brengen en voorzorgsmaatregelingen te treffen! Wat echter verboden is, is het angstig zijn voor de vijand op een manier dat men ervan weerhouden wordt om deze vijand te bevechten of op een manier die ervan weerhoudt dat de Waarheid gesteund wordt!
Natuurlijke angst
Voor deze soort van angst heeft een mens een natuurlijke aanleg en hier is dus niets mis mee! Bijvoorbeeld: de angst van een mens voor een slang, schorpioen of een roofdier. Deze angst is de aanleiding dat hij ervoor zorgt dat hij ver bij roofdieren uit de buurt blijft en hen (indien mogelijk) doodt. En zo ontwijkt hij elke plaats waar hij roofdieren kan tegenkomen, zodat hem geen leed door hen kan worden aangedaan. Dit is iets natuurlijks, want Allaah heeft de mens een instinct gegeven om angst te hebben voor datgene wat hem kan deren, zodat hij datgene zal ontwijken. Hij vreest dus de kou waartegen hij dikke kleding draagt, en hij vreest honger waartegen hij eet, en hij vreest dorst en daarom drinkt hij. Dit zijn natuurlijke zaken en daar is niets mis mee!
[Bron: Commentaar op De Drie Fundamenten van Shaykh Ibn Baaz, blz 74-76, Selefie Publikaties]