LZN
31-05-2012, 08:57
Citaat door mocroladyy17:
Proloog
Soms gaat het zo goed met je, dan kun je de wereld aan en ben je niet te stoppen. En dan ………….. verandert je leven in een oogwenk
Hoofdpersonen:
Nisrine
Brahim
Soufyan
Souraya
Leila
Nisrine
“je bent zo mooi in het maanlicht”ik moest hevig blozen. “meen je dat?” vroeg ik. Voordat ik zijn antwoord kon horen werd ik met veel lawaai gewekt. “Nisrine yallah, wakker worden!”. Met moeite wist ik mijn ogen te openen. “Mama , waarom zo vroeg?’jammerde ik. “vroeg? Het is al 13.00 uur”. Zo snel als ik kon kwam ik mijn bed uit. Ik kleedde me heel snel aan en wilde naar buiten gaan toen ik werd tegen gehouden door mijn moeder. “wat nou weer??” “je hebt geen school, dus vanwaar die haast?”. Ze had volkomen gelijk, ik was helemaal vergeten dat het nog zomervakantie is en dat ik pas morgen naar school hoef te gaan.. “ewa, waarom maakte je me wakker dan?” “je bent een vrouw, alleen mannen slapen zo laat!”. Ik gaf me snel gewonnen, in plaats daarvan ging ik de keuken in om mezelf te trakteren op een heerlijk ontbijt. “yemma, heb je al ontbeten?’ “ja, toen mevrouwtje half dood in bed lag”grapte ze. Typisch mijn moeder, altijd grappig willen doen.
Brahim
Ik werd wakker door het tril geluid van mijn mobiel. Ik las het sms-je dat ik had ontvangen.
Ewa bro
Waar ben je
Sta al 10min te w8ten
Soufyan
Ik sprong uit bed, half struikelend over de kleren die op de grond lagen, ik was het helemaal vergeten. Hij had vandaag de operatie voor zijn voet, wat stom dat ik dat vergeten ben. Ik pakte snel de autosleutels en vertrok. Mijn moeder schreeuwde nog of ik de melk kon halen. Yuhp als ik dat maar ook niet vergeet!!. Ik was zo in gedachten verzonken dat ik niet door had dat ik bijna een oud vrouwtje van de weg reed. Serieus!! Wat doet die OUDE FOSSIEL hier?!!. Ik reed gauw door, voor het ziekenhuis stond een boze Soufyan te wachten
.Soms gaat het zo goed met je, dan kun je de wereld aan en ben je niet te stoppen. En dan ………….. verandert je leven in een oogwenk
Hoofdpersonen:
Nisrine
Brahim
Soufyan
Souraya
Leila
Nisrine
“je bent zo mooi in het maanlicht”ik moest hevig blozen. “meen je dat?” vroeg ik. Voordat ik zijn antwoord kon horen werd ik met veel lawaai gewekt. “Nisrine yallah, wakker worden!”. Met moeite wist ik mijn ogen te openen. “Mama , waarom zo vroeg?’jammerde ik. “vroeg? Het is al 13.00 uur”. Zo snel als ik kon kwam ik mijn bed uit. Ik kleedde me heel snel aan en wilde naar buiten gaan toen ik werd tegen gehouden door mijn moeder. “wat nou weer??” “je hebt geen school, dus vanwaar die haast?”. Ze had volkomen gelijk, ik was helemaal vergeten dat het nog zomervakantie is en dat ik pas morgen naar school hoef te gaan.. “ewa, waarom maakte je me wakker dan?” “je bent een vrouw, alleen mannen slapen zo laat!”. Ik gaf me snel gewonnen, in plaats daarvan ging ik de keuken in om mezelf te trakteren op een heerlijk ontbijt. “yemma, heb je al ontbeten?’ “ja, toen mevrouwtje half dood in bed lag”grapte ze. Typisch mijn moeder, altijd grappig willen doen.
Brahim
Ik werd wakker door het tril geluid van mijn mobiel. Ik las het sms-je dat ik had ontvangen.
Ewa bro
Waar ben je
Sta al 10min te w8ten
Soufyan
Ik sprong uit bed, half struikelend over de kleren die op de grond lagen, ik was het helemaal vergeten. Hij had vandaag de operatie voor zijn voet, wat stom dat ik dat vergeten ben. Ik pakte snel de autosleutels en vertrok. Mijn moeder schreeuwde nog of ik de melk kon halen. Yuhp als ik dat maar ook niet vergeet!!. Ik was zo in gedachten verzonken dat ik niet door had dat ik bijna een oud vrouwtje van de weg reed. Serieus!! Wat doet die OUDE FOSSIEL hier?!!. Ik reed gauw door, voor het ziekenhuis stond een boze Soufyan te wachten