tara28
25-11-2004, 09:57
Hoi ik heb ook een verhaal...
Een verhaal van pure liefde en wat je allemaal moet doorstaan
als het verboden is!!! Als jullie meer willen horen dan hoor ik het graag...
Ik was 18 jaar toen een knappe Marokkaanse jongen voor mij de bus tegenhield. Ik moest naar de stad om kleding te kopen. Hij lachte beetje verlegen naar me, maar zijn donkere ogen keken bleven mij aanstaren. Ik keek naar hem en ik vond hem aantrekkelijk, maar ik zag mezelf al thuis komen met een Marokkaan !!! Mijn ouders zouden flippen. Ik ging dus zitten in de bus en keek uit het raam. De jongen ging achter me zitten, maar omdat ik me ongemakkelijk voelde stond ik op en ging ik helemaal achterin zitten, daar zat niemand. Op dat moment stond de knappe jongen op en ging ook achterin zitten. Mijn adem stokte en mijn hart bonkte zo hard dat ik bang was dat iedereen het kon horen in de bus. Op dat moment begon de jongen tegen mij te praten. “Hoi, zei hij, ik ben Achmed, ken ik jou niet ergens van” Ik voelde dat ik rood werd en zei “ nee ik geloof niet dat wij elkaar kennen” ik had hem wel eens in de stad zien lopen, maar dat hoefde hij niet te weten.
Waar ga je heen vroeg Achmed. Naar de stad, ik moet kleding kopen, antwoordde ik. Oh zei Achmed ik ga ook naar stad, zullen we daar wat gaan drinken ? Voordat ik het door had zei ik al ja en zo gingen Achmed en ik wat drinken. Achmed wist een leuk cafe te vinden in de stad, we bestelden wat en hij begon gelijk te praten. Een half uur later wist ik van alles van hem. Ik kon alleen maar kijken naar die mooie donkere ogen en ik voelde de vlinders in mijn buik. Achmed stelde voor om mij op te halen van school de volgende dag. Ik gaf hem het adres, en ja hoor de volgende dag stond hij er al. Van de zenuwen ben ik via de achterdeur naar huis gegaan. Ik was bang voor mij gevoelens.
Ik vond Achmed te leuk en ik kon niet met moslim thuis komen, en hij vast ook niet met mij.
Een verhaal van pure liefde en wat je allemaal moet doorstaan
als het verboden is!!! Als jullie meer willen horen dan hoor ik het graag...
Ik was 18 jaar toen een knappe Marokkaanse jongen voor mij de bus tegenhield. Ik moest naar de stad om kleding te kopen. Hij lachte beetje verlegen naar me, maar zijn donkere ogen keken bleven mij aanstaren. Ik keek naar hem en ik vond hem aantrekkelijk, maar ik zag mezelf al thuis komen met een Marokkaan !!! Mijn ouders zouden flippen. Ik ging dus zitten in de bus en keek uit het raam. De jongen ging achter me zitten, maar omdat ik me ongemakkelijk voelde stond ik op en ging ik helemaal achterin zitten, daar zat niemand. Op dat moment stond de knappe jongen op en ging ook achterin zitten. Mijn adem stokte en mijn hart bonkte zo hard dat ik bang was dat iedereen het kon horen in de bus. Op dat moment begon de jongen tegen mij te praten. “Hoi, zei hij, ik ben Achmed, ken ik jou niet ergens van” Ik voelde dat ik rood werd en zei “ nee ik geloof niet dat wij elkaar kennen” ik had hem wel eens in de stad zien lopen, maar dat hoefde hij niet te weten.
Waar ga je heen vroeg Achmed. Naar de stad, ik moet kleding kopen, antwoordde ik. Oh zei Achmed ik ga ook naar stad, zullen we daar wat gaan drinken ? Voordat ik het door had zei ik al ja en zo gingen Achmed en ik wat drinken. Achmed wist een leuk cafe te vinden in de stad, we bestelden wat en hij begon gelijk te praten. Een half uur later wist ik van alles van hem. Ik kon alleen maar kijken naar die mooie donkere ogen en ik voelde de vlinders in mijn buik. Achmed stelde voor om mij op te halen van school de volgende dag. Ik gaf hem het adres, en ja hoor de volgende dag stond hij er al. Van de zenuwen ben ik via de achterdeur naar huis gegaan. Ik was bang voor mij gevoelens.
Ik vond Achmed te leuk en ik kon niet met moslim thuis komen, en hij vast ook niet met mij.