Bekijk volle/desktop versie : verboden liefde



Pagina's : [1] 2 3 4 5

25-11-2004, 09:57
Hoi ik heb ook een verhaal...

Een verhaal van pure liefde en wat je allemaal moet doorstaan
als het verboden is!!! Als jullie meer willen horen dan hoor ik het graag...

Ik was 18 jaar toen een knappe Marokkaanse jongen voor mij de bus tegenhield. Ik moest naar de stad om kleding te kopen. Hij lachte beetje verlegen naar me, maar zijn donkere ogen keken bleven mij aanstaren. Ik keek naar hem en ik vond hem aantrekkelijk, maar ik zag mezelf al thuis komen met een Marokkaan !!! Mijn ouders zouden flippen. Ik ging dus zitten in de bus en keek uit het raam. De jongen ging achter me zitten, maar omdat ik me ongemakkelijk voelde stond ik op en ging ik helemaal achterin zitten, daar zat niemand. Op dat moment stond de knappe jongen op en ging ook achterin zitten. Mijn adem stokte en mijn hart bonkte zo hard dat ik bang was dat iedereen het kon horen in de bus. Op dat moment begon de jongen tegen mij te praten. “Hoi, zei hij, ik ben Achmed, ken ik jou niet ergens van” Ik voelde dat ik rood werd en zei “ nee ik geloof niet dat wij elkaar kennen” ik had hem wel eens in de stad zien lopen, maar dat hoefde hij niet te weten.

Waar ga je heen vroeg Achmed. Naar de stad, ik moet kleding kopen, antwoordde ik. Oh zei Achmed ik ga ook naar stad, zullen we daar wat gaan drinken ? Voordat ik het door had zei ik al ja en zo gingen Achmed en ik wat drinken. Achmed wist een leuk cafe te vinden in de stad, we bestelden wat en hij begon gelijk te praten. Een half uur later wist ik van alles van hem. Ik kon alleen maar kijken naar die mooie donkere ogen en ik voelde de vlinders in mijn buik. Achmed stelde voor om mij op te halen van school de volgende dag. Ik gaf hem het adres, en ja hoor de volgende dag stond hij er al. Van de zenuwen ben ik via de achterdeur naar huis gegaan. Ik was bang voor mij gevoelens.
Ik vond Achmed te leuk en ik kon niet met moslim thuis komen, en hij vast ook niet met mij.

25-11-2004, 12:26


De volgende dag stond hij er weer en ik besloot hem niet te ontlopen. Ik ging naar hem toe en vertelde hem dat er die dag ervoor iets tussen was gekomen, een leugen ja, maar ik durfde niet te vertellen dat ik niet durfde. Achmed en ik zochten weer een cafeetje op en mijn gevoelens werden sterker. Achmed was een mooie sportieve jongen en hij bekende verliefd te zijn op mij. Ik was zo gelukkig! Dat zo leuke jongen interesse in mijn toonde. Ik viel ook helemaal voor zijn praatjes en zijn mooie glimlach. Vanaf die dag was het dus dik aan tussen Achmed en we dachten dat we de wereld samen wel aan konden. Zijn culturele achtergrond maakte mij niet uit maar mijn ouders durfde ik het niet te vertellen. Achmed durfde dat wel en twee weken later ging ik voor eerst het kennismaken met zijn moeder. Zijn moeder was ontzettend aardig en leek op Achmed. Ze liet me foto’s van vroeger zien en kon goed Nederlands praten en terwijl ze Marokkaanse thee voor me inschonk, vertelde ze allemaal dingen van vroeger over de tijd dat ze nog in Marokko woonden en over de Islam. Na ongeveer twee uur te hebben gepraat met zijn moeder moest ik helaas weer naar huis. De kennismaking met zijn moeder was ontzettend leuk geweest en Ik voelde me meer dan ooit gebonden met Achmed. Na drie maanden kwamen mijn ouders achter mijn relatie met Achmed

25-11-2004, 13:04
het was een hel bij ons...
ook al ben ik niet nederlands het was een grote schok !!!!
Een Marokkaan me moeder was boang voor geroddel en ze jankte
de heleboel bij elkaar. Mijn vader zei niks en dat was mij grootste angst
Mijn vader, een man van weinig woorden liet duidelijk zwijgend merken dat ik in grote problemen zat..

Ik heb mij dagen opgesloten in mijn kamer en gehuild en gehuild tot dat mijn droog waren.

Ik Hield van Achmed met hart en ziel moest ik onze relatie opgeven???
of moest ik ervoor vechten...

25-11-2004, 13:10
wejooooooow....zied ga verder....

25-11-2004, 13:12


wejo die is echt mooi pleas ga snel verder wejo zo mooi he

25-11-2004, 13:20
Meerdere malen heeft mijn moeder mij gesmeekt om hem te laten gaan
onze relatie zou gedoemt zijn om te mislukken en ondanks zij achmed niet kende
maakte zij hem zwart. Meerdere malen heb ik haar hand op mijn wang gevoeld.
De angst voor mijn vader werd minder door de pure liefde die ik voelde voor Achmed.

Die liefde hield me staande en daarom besloot ik te vechten, vechten voor de liefde van mijn leven, te vechten tegen de boze tongen, te vechten voor ons geluk...

25-11-2004, 15:53
Hoe moest ik verder..

Stiekem spraken we af en dan nam hij mij in zijn armen en
fluisterde keer op keer dat hij van mij hield.
en bij elke letter van die zin maakte mijn hart een sprong.
Met deze jongen wou ik mijn leven delen maar het was allemaal zo moeilijk.

We moesten elkaar elke dag zien en spreken, maar dat was bijna een onmogelijke taak. Van mijn ouders mocht bijna niet naar buiten en uitgaan was taboe want dat mocht ik niet van mijn vader.

Dus als ik op school zat kwam achmed mij vaak ophalen en
vaak ging ik helemaal niet naar school maar gingen we
lekker weg met de trein naar Schevingen om uit te waaien en even niet aan alle
problemen te denken.

Keer op keer verkaarde Achmed mij zijn liefde.
Hij was een nette jongen die mij nooit tot gemeenschap gewongen heeft..
Hij had respect voor mijn keus om als maagd het huwelijk in te gaan.
Ik wou mezelf bewaren voor de ware en ik wist dat hij dat was...
En op een dag zou ik hem mijzelf 100% kunnen geven en dan zou hij
weten hoe puur mijn gevoelens voor hem waren!

De tijd verstreek en toen ...

25-11-2004, 16:05
moooi meid ga aub verder kusjjess je nieuwe fan

25-11-2004, 16:50
De tijd verstreek en toen ...

kwam ik op een dag thuis.
Mijn moeder was aan het huilen en had allemaal liefdesbrieven van achmed
in haar hand...

Nog steeds ga je met hem ... waarom waarom
porque....
Mijn ouders allebei spaans en afkomstig uit het andalusia waren niet bepaald ruimdenkend.
Ik bracht mijn ouders ten schande en de spaanse gemeenschap zou over mij roddelen..

Het kon mij allemaal niet schelen ik werd helemaal gek, het zou allemaal veel makkelijker
zijn als Achmed geen Achmed zou zijn maar een Antonio ofzo...

Een spanjaard hadden mijn ouders zeker geaccepteerd!

Maar goed om terug tekomen op het drama wat zich in de huiskamer afspeelde.
Mijn vader , die al maanden niet tegen mij sprak en mij negeerde vanaf het moment dat hij achter mijn relatie kwam, deed zijn mond open en zei...

25-11-2004, 17:07
Ga snel verder meid..


XxX Ghizlane

25-11-2004, 17:40
heejzz chicky leuke verhaal je hebt er een nieuwe fan bij ewa yellah ga gauw verderrrr!!

:boogie:~~xNajmatjex~~:boogie:

25-11-2004, 18:42
Mijn vader , die al maanden niet tegen mij sprak en mij negeerde vanaf het moment dat hij achter mijn relatie kwam, deed zijn mond open en zei...

Breng hem hier ik wil die jongen spreken vandaag nog...
Wat was ik bang..wat moest ik doen!!
Ik belde Achmed en vertelde wat zich had afgespeeld even werd het stil
en toen zei hij ik kom er nu aan...

Binnen 15 minuten ging de bel..
Mijn maag draaide en ik was misselijk
mijn hoofd voelde zwaar aan en toen ik even snel in de spiegel keek
zag ik dat ik lijkbleek was..

Mijn moeder liep naar de deur en deed open
ik hoorde haar zeggen kom binnen..

IK zat in de woonkamer toen mij vader mij wegstuurde
ik wil alleen met hem praten zei hij..
Met knikkende knieen liep ik naar mijn slaapkamer
en wachtte zenuwachtig af..ik was benieuwd wat zich in de woonkamer afspeelde...

Na ongeveer een half uur riep mijn moeder mij
dat ene half uur leek wel 4 uur !!! '
Ik moest naar de woonkamer komen.
Ik zag Achmed met een hele serieuze blik naar me kijken
en ik was zooooooo bang, bang dat ik hem zou kwijtraken.

Mijn vader gebood mij te zitten en schraapte zijn keel.
Als jullie met elkaar willen blijven omgaan dan hebben jullie mij zegen
maar , en wende zijn gezicht naar mij, je respecteert onze regels in huis!!!! dus niet uitgaan en voor etenstijd thuis zijn en ik mocht niet alleen met Achmed in een huis zijn..

Maar we konden elkaar blijven zien!!!
Me moeder was er niet happy mee maar ze respecteerde mijn vader's besluit..

Toen was het zover geen stiekemende afspraakjes meer...
Niet meer hoeven te liegen... heerlijk...

Het was een heerlijke tijd ik was dolgelukkig maar na verloop van tijd
zag ik Achmed steeds minder..
Achmed was vaak bij zijn vrienden en verwaarloosde mij...
Alles werd minder...
Zijn liefdesverklaringen, zijn spontane verassingen het leek wel of de passie verdwenen
was...

25-11-2004, 19:25


Achmed was heel belangrijk ik was door een hel gegaan maar nu hij was heel vaak bij zijn vrienden. De ruzie's die ik met Achmed had gingen daar meestal over. Hij ging meer met zijn vrienden om dat met mij en dat gaf mij het gevoel niet belangrijk voor hem te zijn. De maanden gingen voorbij en er waren tijden dat ik op het punt stond de relatie te verbreken omdat hij minder tijd in ons investeerde. Na twee jaar was ik op. Ik had geen zin meer om tweede keus te zijn en verbrak de relatie. Met een heftige ruzie gingen we uit elkaar. Ik vertrok voor drie weken naar Spanje, naar familie en liet niets meer van mij horen.
Mijn moeder was blij ze dacht dat ik in spanje wel een leuke jongen zou tegen komen
en hoopte dat ik weer gelukkig zou worden...

De vakantie was leuk, ik deed veel leuke dingen, waardoor ik niet de hele tijd aan hem moest denken. En ik leerde een spanjaard kennen maar ik had Achmed nog in mijn hart zitten dus ik kon geen liefde geven. Ik zei ook tegen die jongen dat ik niks voor hem voelde
en dat zelfs vriendschap te ver gezocht was! Ik kon namelijk even niks om mij heen verdragen. Mijn nichtje was fantastisch zij wist mij op te beuren en wist telkens weer een glimlach op mijn gezicht te toveren. De vakantie kwam tot z’n eind en ik ging weer terug naar Nederland... en met tegenzin want in die tijd had ik mijn vedriet onderdrukt maar
moest ik alles onder ogen komen... Als ik terug was zou er geen Achmed meer zijn die
fluisterend mij zijn liefde verklaard en sensueel mij lippen kust!! Nee ik moest het onder ogen zien HET WAS VOORBIJ!!!

In die tijd werkte ik bij een bank in de buurt waar Achmed woonde. De eerste werkdag naar mijn vakantie, stond Achmed al op de stoep om 17.00. Hij wilde met mij praten en had spijt. Ik wilde hem niet terug, Ik wilde de pijn niet voelen....maar

25-11-2004, 19:46
Verder !!

XxX Ghizlane

25-11-2004, 19:55
heey meid egt top.....
ga gauw weer verder..!!

Pagina's : [1] 2 3 4 5