Bekijk volle/desktop versie : Ken de Waarde van je moeder!



26-01-2012, 14:27
Ken de Waarde van je moederr

Mijn moeder had maar één oog. Ik had echt een hekel aan haar, omdat ik
altijd verschut stond door haar uiterlijk. Ze werkte als schoonmaakster op
de school waar ik op zat. Op een dag kwam ze mijn les binnen en vroeg mijn
leraar of ik wel mijn best doe in de les. Ik schaamde me dood. Hoe durfde ze>
mijn klas binnen te komen??? Ik deed alsof ik haar niet ken en keek haar aan
met haat in mijn ogen.
Een dag later begon een klasgenoot mij te pesten.
HAHAHA jouw moeder heeft maar één oog. Op dat moment voelde ik me gepest en
had ik graag levend begraven willen worden. Ik wou mijn moeder graag dood
hebben.
Toen ik thuis kwam begon ik boos te schreeuwen,,, Val dood, door jou
word ik op school gepest met je lelijke gezicht. Ze zei helemaal niks terug
en ik twijfelde niet met mijn woorden, omdat ik heel erg boos was.
Geen één seconde had ik na gedacht hoe ze zicht voelde door mijn harde praatjes. Op
school deed ik mijn best en ik had mijn besluit genomen om in Amsterdam te
gaan studeren. Na dat ik mijn diploma had behaald ben ik gaan trouwen en
kreeg ik kinderen. Ik leefde heel erg gelukkig met mijn vrouw en mijn
kinderen. Op een dag belde mijn moeder aan mijn deur. Mijn kind dee de deur
open en was geschrokken van mijn moeders de uiterlijk. Het was ongeveer 10
jaar dat ik haar niet had gezien en gesproken. Ik was boos geworden en
stuurde haar weg. Wat kom je nou hier doen? Mijn kinderen worden bang van je
ga weg van hier. Heel zachtjes zei ze toen,,, Oh sorry ik ben naar het
verkeerde adres gekomen en ze liep weg. Maanden later werd ik op een dag
wakker van mijn slaap midden in de nacht.
Ik droomde over mijn moeder.
Ik had besloten om weer naar mijn oude dorp te gaan om te kijken hoe het met mijn
moeder gaat. Ik kwam aan ik belde maar niemand deed de deur open. De
buurvrouw hoorde dat en kwam naar buiten. Ze vroeg aan mij wie ik was, want
ze had me niet herkend na al die jaren. Zij vertelde mij dat mijn moeder
overleden was en dat ze een brief had achter gelaten.
Er stond het volgende:

Mijn lieve zoon.
Zolang heb ik aan jou moeten denken. Zolang heb ik jou
moeten missen. Zolang heb ik zitten huilen, omdat jij niet bij me was en
omdat ik je nodig had. Ik was al die tijd eenzaam en werd maar zieker en
zieker. Het spijt me dat jij door mij werd gepest toen je nog op school zat.
Het spijt me dat je door mij elke keer verschut stond als jouw vrienden
wisten dat ik jouw moeder was. Het spijt me dat ik naar je huis ben gekomen
en dat jouw kinderen bang werden door
mijn uiterlijk. Één ding moet je nog weten, wat jij nog niet weet. Toen jij
nog twee jaar oud was heb jij en je vader een auto-ongeluk gehad. Je vader
was toen dood gegaan en jij had je rechter oog verloren. En ik als moeder
kon het niet hebben dat jij met één oog zou opgroeien. Daarom heb ik jou
mijn oog gegeven. Ik was zo blij dat de operatie gelukt was. Ik was zo blij
en trots dat jij met mijn oog de wereld kon zien.
Met veel liefde voor jou mijn zoon. Jouw moeder die altijd van je heeft gehouden.
Veel succes in je leven