Bekijk volle/desktop versie : Fatima en ik
ik heb dit verhaal op een andere site gelezen en vind het echt een prachtig verhaal voor degene die het willen lezen.
lees ze
kus leila
Huilend zat ik op de achterste bank van een taxi richting Amsterdam. ik zag door mijn tranen heen wazig de gebouwen, bomen (de omgeving). Na tien minuten keek ik op en zag dat de chauffeur via de achteruitspiegel naar mij keek. Ik ontweek zijn blik uit schaamte, pakte uit mijn handtas een nieuw zakdoek en snoot goed mijn neus en wreef mijn ogen droog. Vervolgens, pakte een spiegeltje en keek naar mijn gezicht. Ik kon mijzelf bijna niet herkennen in de spiegel en had meedelijde met mijzelf en al gauw ontstonden er weer tranen in mijn ogen. Ja, hoor ik begon weer te huilen.
De chauffeur trapte hard op zijn rem en stopte aan de kant van de snelweg, draaide zich om en keek mij aan. ´Mevr, ik weet niet wat er scheelt maarre....ik heb het ook niet verdient om zo´n gezicht op mijn achterbank te hebben. Ik keek hem met grote ogen aan en was even stil.
Maar begon al gauw snel weer. De chauffeur hoorde ik; daar gaan we weer´mopperen terwijl hij de auto in beweging bracht. Verder was ik er geestelijk niet bij om nog te weten wat hij zei.
Drie jaar eerder.......
Met een mapje in mijn hand rende ik het gebouw uit. Mijn vriendinnen rende met mij mee. `World Watch out here we come´ scheeuwde Fatima.
Ze rende voor ons buiten de trap af om als eerste bij de auto te komen. Maar ze gleed van de trap en polft op de grond neer. Wij zagen het gebeuren en riepen tegelijk Watch out Fatima, en moesten hard lachen. Fatima,een berberse schoonheid, is verloofd en gaat deze zomer trouwen. Bij Fatima aangekomen zagen we dat ze pijnelijk glimlacht en op stond. dit was echt een Fatima actie. Ik omarmde Fatima en vroeg Fatima wat heb jij nou geleert, Ze keek mij aan met glinsterende ogen en antwoorde kreunend `Dat de leerkracht niet gelijk heeft. De wereld ligt niet aan mijn voeten, maar onder mijn kont´. we moesten allemaal erg hard lachen. We waren nu officeel afgestudeerd jonge marokkaande meiden. Samen hebben we met elkaar op schoolgezeten. We trokken vanaf de eerste dag met elkaar op en uiteindelijk waren we onafscheidelijk. Waar Fatima was, was ik en andersom. Halima is Fatima ´s nicht, zij is echt een schat van een meid. Ze is ook degene die altijd overal op de hoogte van is, een echte wandelende dagblad.
We reden naar Fatima´s huis daar logeerde we al 9 dagen omdat mijn ouders al op vakantie waren naar marokko. Ik ben hier in nl gebleven om Fatima ´s bruiloft bij te wonen. De bruiloft wordt hier in nederland gehouden en alles is al tot in de puntjes geregelt. Haar oudere zussen hebben de organisatie opzich genomen. Zo heeft Fatima zich kunnen richten op haar studie en haar zelf terwijl ze gerust was, omdat haar wensen werden
verwezelijkt door haar zussen. Ik keek opzij naar Fatima en glimlachte. Ze weet niet dat vrijgezellen party bij haar thuis wordt gehouden. we reden de straat in er stonden een groepje mensen voor de deur te wachten. Het waren Fatima´s vriendinnen, buurmeisjes, nichtjes en een paar tantes van haar.
Voor de auto stopte sprong fatima er aluit, ik volgde haar en ze begon te huilen. ze was echt verrast. Maar de klap die ze kreeg in haar gezicht van haar tante was nog verrassender.
Ik verstijfde zoals iedereen. Fatima keek met onschuldig ogen haar tante aan. `wat heb ik nu weer gedaan´.
Haar tante keek haar met tranen in haar ogen aan, ´die heb je verdient omdat je ons verlaat´. En ze nam Fatima in haar stevige armen en ik zag Fatima´s gezicht verwijnen tussen haar borsten in. Fatima deed alsof ze verdronken en naar ademsnakte....iedereen moest lachen en haar tante liet haar los. Ik kende de al de meiden die er waren en was blij ze weer te zien. Naar iedereen met vier kussen te hebben begroet gingen we naar binnen.
De huiskamer was erg gezellig versiert. De meiden hadden de muziek aanstaan en de huiskamer was alles aan de kant geschoven. De meiden waren gauw al aan het dansen. Na de barbeque en het dansen kwamen de cadeau´s.
Alle meiden hadden geld verzamelt zodat ze toch op huwelijkreis naar Italie kan. Dat was iets dat ze zo graag wilde maar geen geld voor had. tenslotte was haar geld en dat van haar aanstaande op gegaan in de bruiloft. Toen ze de tickets zag sprong ze mij om mijn hals en gaf mij een dikke kus. Naar dat ze iedereen op deze manier had gekust. Was er nog andere cadeau´s.
Een van haar tante had een leuke cadeau. Het was lingerie, geen leuk setje ofzo. Nee, gewoon het meest bedekkend setje dat er te koop was. Alle meiden moesten erg lachen en haar tante ook. Ewa, Fatima zo´n eentje had ik ook aan op die avond. We kwamen niet meer bij van het lachen. Want we zagen het al voor ons, haar mollige tante in zo´n setje. Latifa zei: je kunt beter niets aan doen dan zoiets Fatima.De tante van Fatima antwoorde, Ewa tabarkallah dat moet jij nodig zeggen, je normale ondergoed setje bestaat uit een lapje aan een touwtje (string) we moesten erg lachen. Die avond hadden we nog spelletjes gedaan, waaronder stipptease kaarten, we speelde expres vals en onder een hoefdje zodat de tante van haar vaak dingen uit moesten doen. Uiteindelijk ben ik met Amal de afwas gaan doen terwijl de andere in de huiskamer de slaapplaatsen in orde maakte. Ik was erg moe en dacht tijden het afwassen aan Mounir mijn ex.
Ik had met mounir een relatie van 1,5 jaar. Ik zag in hem echt mijn toekomstige man, de vader voor mijn kids. Op een dag tijdens de nieuwjaarsvakantie kwam ik zijn vriend Achmed tegen in utrecht. Ik was in mijn eentje even wezen winkelen. Hij vroeg mij:` hoe gaat schoonheid`? ik antwoorde dat het goed ging en vroeg hem...hoe het met hem ging. Hij vertelde dat het uitstekend gaat . Hij nodige mij uit om iets met hem wat te gaan drinken. Ik sloeg het beleefd af. `Nee, nu niet´, zei ik. Hij begreep het verkeerd. Hij zei:`Dus als Mounir jou heeft bedonderd door te trouwen in de zomer. Wil niet zeggen dat je mij daar op moet afrekenen hoor. Ze vrouw is nu al in nl, ga verder met je leven je kunt niet blijven staan.` Ik stond aan de grond genageld. En keek Achmed aan. Alles begon om mij heen te draaien. Het was alsof er iets in mijn benen was geschoten want ik had geen kracht meer in mijn benen. Het gevoel dat zij mij niet meer konden dragen. Ik kreeg het benauwd alsof iemand mijn keel dicht kneep. De kraan in mijn lichaam was opengedraait en mijn ogen schoten vol. Achmed merkte aan mijn mijn gezicht en de stilte die viel dat er iets niet klopte. Hij keek omzich een alsof hij bang was dat betrapt zou worden. Bood zijn excuses aan en wist niet hoe snel hij bij mij weg moest gaan. Ik herinner mij nog goed dat ik mijzelf groot probeerde te houden door niet te huilen. Eenmaal in de trein belde ik fatima op en vertelde haar huilend dat Mounir getrouwt was. Ze vertelde haar baas dat ze zich ziek voelde en naar huis ging. Zo snel mogelijk was ze bij mij thuis gekomen. Daar zat ik dan helemaal opgerold als een klein kind op mijn bed te huilen. Ik hoorde mijn moeder nog tegen Fatima zeggen; `Ze huilt boven omdat ze een onvoldoende heeft gehaalt`. Dat is wat ik mijn moeder had vertelt, als reden voor mijn verdriet. Toen ik thuis kwam vroeg mijn moeder geschrokken wat er aan de hand was. Ik vertelde dat ik een 3 had gehaald op school. Ik had haar toch niet vertellen dat Mounir getrouwt is. Om dat te kunnen vertellen zou ik eerst moeten vertellen hoe ik hem ontmoet en dat ik al 1,5 jaar met hem had. En als ik dat zou doen.... dan....zou de hel pas echt los breken. Maar op dat moment zou het mij niet uitgemaakt hebben om nog op mijn donder te krijgen. Meer pijn als wat ik voelde bestond gewoon niet. Fatima kwam mijn kamer binnen en pakte mij stevig vast. Meer was ook niet nodig naar een tijdje kon ik haar pas het verhaal te vertellen.
Het deed echt pijn, ik hield echt van hem. Fatima stond er op toe dat ik mijn telefoon bij haar inleverde. Ze wilde niet dat ik hem zou opbellen en dan hopeloos zou overkomen. `ik gun die klootzak niet het plezier om jou zo te zien´ zai Fatima. Ze is ook echt een meisje vol trots en eergevoel.
Ik wilde dat hij antwoord zou geven op al mijn vragen. Ik wilde hem horen zeggen dat het niet zo was. Ik wilde zijn stem horen zeggen dat het goed is tussen ons en dit allemaal een misverstand was. Fatima verborg mijn telefoon in haar tas en belde Halima op. Halima
kwam ook een uurtje later aanlopen. Ze vertelde mij dat Mounir in marokko met een meisje getrouwt was. Het was de dochter van zijn moeders vriendin. Dit had ze via via te horen gekregen door even rond te bellen met andere wandelende dagbladen. Ik voelde mij bedrogen en dat deed pijn. Dit was de jongen die alles van mij wist. Tegen wie alles kon vertellen en bij wie ik mij veilig voelde. Dat was het ergste van alles.
Opeens voelde ik een theedoek tegen mijn hoofd aan. `Ewa wie is de romeo die jou laat dagdromen´ vroeg Amal. Ik glimlachte: `aan jou romeo... Hassan`, zei ik. Amal keek mij aan spatte water in mijn gezicht. `Als het maar bij dromen blijft´, zei ze lachend. Ik veegde het water uit mijn gezicht en droogde mijn hadden af. We waren klaar met het afwassen. Samen liep ik Amal achterna de huiskamer in daar zaten ze dan, allemaal in hum pjiama. We gingen erbij zitten en de meiden hadden het over een onderwerp. Het onderwerp jongens. Het is echt een onderwerp waar je over kunt blijven praten en nooit uitgepraat over bent. Malika, het buurmeisje van Fatima vertelde ons dat haar vriend, haar als een roosje behandelt. We waren al gauw als kleine kleuters, luisterend naar een boeiend verhaal. Hij was erg romantisch, en stond altijd voor haar klaar. Ook wil hij na de zomer vakantie langs komen met zijn ouders om haar hand te vragen. Je kon zien aan Malika dat ze straalde toen ze het vertelde. Ze vertelde dat ze met een probleem zat, haar ouders. Ze wist niet zeker of haar ouders zullen instemmen en haar hand aan hem zullen weggeven. Hij is namelijk niet een praktiserende moslim en dat vond ze ook erg. Maar ja, in deze meiden groep houdt niemand een mening voorzich, dus al gauw ontstond er een discussie. Alle meiden hadden begrepen Malika maar ook haar ouders als ze hem zouden afwijzen. Hoe hard het ook klinkt. De tante van Fatima had ook een standpunt in dit onderwerp. ´Een moslim is een prakteserende moslim punt uit, zei ze. Dat zei ze wel 20keer in deze discussie, meer zij ze niet want ze was druk bezig met pistashnoten aan het pellen en opeten ervan.
Bij de vraag of ze haar dochter Latifa zou weggeven aan zo´n jongen zei ze; ewa, mijn dochter die een lapje stof aan een touwtje draag, zal ik alleen weg geven aan iman of een streng gelovige. Zo wordt ze aan een touwtje gehouden anders is ze helemaal van de wereld. We moesten er hard om lachen en latifa kon er ook om lachen. ´Maar mama en Abdel dan?´vroeg ze plagend. Abdel was haar vriend. ´Abdel, die mag je gezelschap houden tot het zo ver is; zei met een serieus gezicht. We konden het niet meer houden van het lachen. Toen we opeens de deur bel hoorde. We keken elkaar allemaal aan en de tante van Fatima zei; ik ga wel kijken wie dat is. Nieuwsgierige Halima liep naar het raam van de huiskamer en deed de lamelen opzij. Het is een jongen zei, Halima. Dat was het tover woord want al gauw volgde er meerdere meiden om ook even te gluren. We horen hem praatten met de tante van Fatima. Het leek wel of hij haar een mop vertelde, ze herhaalde luidruchtig, `wat leuk hahhahha wat leuk hahha´. Voor we er erg in hadden stond er in de deur opening een Marokkaanse jongen. We stonden allemaal verstelt en wisten niet zo goed wat we moesten doen. Ik kon de gedachte van andere voorspellen, wat die gedachte schoot mij ook te binnen. `Shit, ik zie er niet uit´. Dat was wat iedereen dacht. Maar vooral omdat hij er juist erg...maar dat bedoel ik ook...erg goed uitzag. Hij keek ons aan met zijn mooie ogen en glimlachte. Ik schaamde mij dood en keek naar de grond .
vrouw_van_appie
18-11-2004, 13:36
dit verhaal staat hier ook allleen is het nooit afgemaakt
meryem_zinna
18-11-2004, 13:37
Ja dat klopt! Ik heb het ook gelezen op http://www.mocros.nl en daar is het wel verder geschreven maar nog niet af! Dus mensen als je deze topperverhaal wil lezen moet je daar wezen! Ghehee B0essa MeryeM
De tante van Fatima duwde hem naar binnen omdat ze er anders er niet langs kon. “
'Almesgottaat waar zijn jullie praatjes gebleven’ , zei de tante van Fatima.
Latifa, haar dochter, en wij konden haar wel neer schieten. We stonden al verschut hoe wij eruit zagen en op welk manier we naar deze jongen keken. Maar dat was niet genoeg ze deed er een schepje bovenop. De jongen moest lachen en Fatima’s tante ook. Met moeite lukte het ons een beetje te glimlachen, want van binnen gingen we dood van schaamte . ‘
Ewa, meiden dit is Ilyas. Brahim ( zo heet Fatima’s aanstaande) en zijn vrienden hebben deze jongen expres een verkeerd adres gegeven’, zei de tante van Fatima. Brahim had vandaag ook een vrijgezellenfeestje bij hem thuis en had dus Ilyas uitgenodigd. We moesten allemaal erg hard lachen om de grap die Brahim en zijn vrienden heeft uitgehaald. Gelukkig kon Ilyas er ook om lachen. “
Ik ben Brahim’s neef uit rotterdam”, zie hij. En hij liep op Fatima af, gaf haar een hand en gaf haaar 3 kusjes op haar wang. “Gefeliciteert, Brahim heeft het getroffen met zo’n mooie meid als jij’, zie hij. Fatima bedankte hem netjes voor zijn felicitatie. De tante van Fatima liep op Ilyas af en trok aan zijn mauw. “Weet je zoon, die man van Fatima moet eens een lesje leren. Jij en ik zullen hem even wat leren”, zei je terwijl ze hem naar de telefoon trok. Ze pakte de hoorn en voor Ilyas of iemand anders iets kon zeggen, duwde ze die in zijn handen. “Mama moet dat nou, zei Latifa op een geïrriteerde toon. Ze kent haar moeder als geen ander. En als zij iets in haar hoofd haalt dan is dat meestal oppassen geblazen. “Bel die Brahim maar op en zeg maar dat je een verkeerd adres hebt gehad maar dat je na nader inzien dit feestje gaat bij wonen”, zei de tante tegen Ilyas. Ilyas keek haar verbaasd aan. Maar voor hij überhaupt iets kon zeggen zei ze; “Ewa gaan hem gewoon een lesje leren”. Ilyas zag de grap er wel in en wij hielden ons adem in. Hij draaide Brahim’s telefoon nr en naar 2 over te laten gaan nam Brahim op. “Brahim, jongen wat is dit voor een actie? Hoe heb je mij naar die meiden kunnen sturen? We hoorden alle jongens aan de andere kant lachen en fluiten door de telefoon.
Nadat Brahim iedereen stil heeft gekregen, ging het gesprek verder. “Adres? Nee daarvoor bel ik niet. Ik belde alleen om je te laten weten dat je niet op mij hoeft te rekenen’, zei Ilyas. “Nee jongen, ik ben niet boos, maar juist erg dankbaar. Ik mag hier blijven slapen, dus laat mij nu even horen wie het hardste lacht”. We hoorden Brahim in protest gaan en die jongen op de achtergrond roepen; “Dat meen je niet, Hij dolt gewoon met je Brahim, we gaan hem ophalen.”
De tante van Fatima greep de telefoon uit Ilyas zijn hand en zei; “Brahim, nu moet je goed luisteren, ik wil je niet hier voor de deur zien of een van je vrienden. Ilyas blijft hier slapen, punt uit. Had je hem maar niet deze kant op moeten sturen. Je hoort eerst na te denken voor je iets gaat uithalen. En als ik jou of je vrienden, telefonisch of aan de deur komen, dan bel ik Hadj Mohammed en dan kun je Fatima al helemaal op je buik schrijven”. Brahim kon natuurlijk niets meer zeggen dan…… “is goed tante. Sorry tante!” We moesten allemaal erg lachen nadat ze de telefoon had opgehangen. “Zo die heeft zijn lesje wel geleerd”, zei ze lachend. “Ewa, ilyas kom we gaan naar boven even wat uitzoeken uit de kast, zodat je je kunt omkleden en naar bed kunt gaan. Je zult wel vermoeid zijn van de reis”, zei ze. Ilyas keek haar aan en toen naar ons en toen weer naar haar. “Het was toch maar een grapje”,vroeg hij. “Je ziet mij toch niet lachen”, zei ze, “en opschieten want ik heb last van mij benen”. Hij wierp mij een blik waar hij smeekte om verlost te worden. Ik keek naar de grond om zijn blik negeren. Vervolgens keek Fatima aan, die met een groot glimlach op haar gezicht, haar tante aan keek. En toen was ze verdwenen samen met Ilyas. We hoorden de voetstappen de trap op lopen. En toen iedereen zeker wist dat ze weg waren, begon iedereen paniekerig te praten. Een paar pakte gelijk hun toilettas om hun haren en gezicht bij te werken. Samira sprong als een speer overeind en rende naar de toilet om die spiegel in te kijken. Halima zat te klagen over haar pjiama dat die er niet uit zag. Fatima keek mij aan en samen met haar schoten we in de lach. “
´Echt erg zeg! we liggen dadelijk hier samen met een jongen´, zei Fatima. Ik lachte en zei tegen haar;´dat is niet het ergste meisje. Hij heeft ons gezien op ons slechts.´ Fatima moest erg lachen. ´Slechter dan op dit moment, ons zien bestaat niet. Met andere woorden kan alleen maar beter´ zeize terwijl ze glimlachte. Ik deed snel mijn hoofddoekje goed en ging op mijn ligplaats zitten. Dat was een plaatsje naast Fatima. Al gauw hoorde zag ik de meiden allemaal rennen en haastig op hun plaats zitten. Dat betekent natuurlijk dat Ilyas en fatima´s tante terug zijn gekomen. Halima, die riep nog snel dat we moeten doen alsof we het over een onderwerp hebben. `Waar overdan´, riep Fatima snel. Voor Halima iets kon zeggen stond haar tante al in de kamer, ze had een slaapzak, een paar dekens en een kussen in haar handen. We keken haar aan en voor ze weer iets zou zeggen sprong Latifa en een ander meisje op. Ze wilden haar niet een gelegenheid geven om nog iets te zeggen, waardoor wij weer verschut stonden. Ze wees aan dat hij aan het uiteinde van de rij slaapplaatsen moest plaats vinden. Ik schrok mij dood toen haar tante dat zei, ik wilde net iets gaan zeggen maar ik zag dat Ilyas achter haar stond. Hij had een foukia aan van en van Fatima´s broers aan. Latifa was klaar met het in orde maken van zijn slaapplaats. `Ik heb mij altijd afgevraagt hoe een pjiamafeestje was´, zei Ilyas lachend en ging naar zijn slaapplaats en ging zitten. De tante van Fatima keek mij aan en glimlachte. Ik keek opzij naar Fatima, zij zou mij wel begrijpen. Fatima keek mij aan en begreep dat ze mij hieruit moest redden. Ze glimlachte en keek de andere kant uit. Ik bestefte dat ze mij niet wilde helpen. Ik keek naar de grond terwijl ik mij afvroeg waarom ik naast hem moest gaan liggen. De tante van Fatima ging naar haar slaapplaats en zei,´Ewa meiden waar waren jullie gebleven met jullie gesprek´! We keken snel naar elkaar en toen naar haar, en we hoopte bij Allah dat iemand op iets ons hieruit zou gaan redden. Latifa probeerde ons uit deze volgende vernedering en zei snel; ´We hadden het over italie. Het huwelijks reis van Fatima.´ Haar moeder keek haar aan en wilde iets zeggen maar Halima speelde er op in. `Ilyas wat vind je van Italie?`
`Gewoon een land, zoals elk ander´, zei hij. `Hoezo gewoon`, zei Halima. ´Nou, zoals ik al zei, het is gewoon een land zoals andere landen op deze wereld´. Andere meiden gaven elkaar van die blikken, je kent de blikken wel. Het zijn die blikken die zeggen, heb je gehoord wat hij zegt?. `Een land heeft pas waarde als je er met iemand bent die je graag mag. Dat geeft waarde aan een land´, voegde hij er aan toe. Ik keek opzij naar de Ilyas, ik had zo´n antwoord niet verwacht. De meiden ook niet en al gauw was het ijs gebroken en waren de meiden open aan het praten met Ilyas. De tante van Fatima lag al onder de dekens en keerde ons de rug toe omdat ze wilde slapen. Halima, nam in de gesprekken de leiding. Dat was echt iets voor haar en niemand had daar problemen mee. Ze was namelijk een meisje die figuurlijk gesproken alles vroeg zonder een blad voor haar mond te nemen. Wij hadden zo iets van...ga door Halima...we willen meer weten over Ilyas. We kwamen te weten dat hij een werkte voor een bedrijf in r´dam. Hij was vrijgezel. Dat was het sleutel antwoord dat toegang gaf naar onze hart. Halima, Latifa, Malika en Aicha pakte hun kussens en ging bij hem zitten in een kring. Ik zag dat het druk was om hem heen en ging met mijn gezicht naar Fatima liggen. Met onze gezichten naar elkaar toe, lagen we elkaar aan te kijken. Zo nu en dan zeiden we iets tegen elkaar, maar grotendeels waren we gewoon stil. Ik dacht aan de tijd die samen hadden doorgebracht, en viel in slaap.
´s Ochtends maakte ik mijn ogen open en.... van schrik door wat ik zag kneep ik ze snel dicht.
Ik wenste dat ik het droomde en het niet de realiteit was. Vervolgens opende ik mijn ogen. Ik zal tot mijn teleurstelling dat ik het niet had gedroomt. Ik keek recht in de ogen van Ilyas, die naast mij lag. Het was onmogelijk om nogmaals mijn ogen dicht te knijpen en hopen dat hij weg gaat. Ik moest de pijnelijk situatie gewoon acepteren waarin ik mij bevond. Hij glimlachte en zei zachtjes; ´Sabah el geer (goede morgen)´. Ik wist mijzelf geen houding te geven en wenste hem ook een goede morgen. Maar al gauw dacht ik......shit zeg, ....we zitten zo dit naast elkaar, ik hoop dat ik niet uit mijn mond stink. Dieper zinken dan dit kon gewoon niet, dacht ik. ´Het is pas 6 uur´ zei Ilyas. ´Dan kunnen we nog wel blijven liggen denk ik`, zei ik. ´Je was gisteren wel heel snel in slaap gevallen, we hebben je wel gemist tijdens de gesprekken´ zei Ilyas. Ik trok mijn wenkbrauwen omhoog; `Welke gesprekken bedoel je? Het leek meer op een ondervraging, Halima kennende. Je had een beroep kunnen doen op je zwijg recht of op een advocaat`, zei ik. Hij moest lachen. `In het begin had ik het ook zo ervaren hoor´,gaf hij toe. ´Maar het was nog erg leuk met de meiden. We hebben echt veel gelachen´, zei hij.
´Mezjen´, zei ik. Ik wist ook niet wat ik anders moest zeggen. Er viel een stilte terwijl we elkaar aankeken. Ik bedacht wat ik hem zou moet vragen om zo een gesprek op gang te krijgen. ´Het is toch gek dat 2 volwassen mensen naast elkaar liggen en niet weten wat ze moeten zeggen´, zei Ilyas. Ik glimlachte en zei; ´Dat dacht ik ook.´ Ilyas fluisterde gelijk; ´Zal ik het probleem oplossen?´ Die antwoord kwam als een opluchting, ik knikte. `Zullen we het over jou hebben? zei hij. Net dat ik mij opgelucht voelde.....was het alsof er 50kg op mijn schouder viel. `Dan zijn we al snel uitgepraat. Ik ben niet echt boeiend en het leven dat ik leid ook niet´, zei ik. Hij begon de glimlachen en zei niets. Dat was voor mij al een teken dat er iets was. Ik bevestigde mijn antwoord door `Ja, dat meen ik echt! er aan toe te voegen. `Nou, Halima had gisteren nog wel wat te vertellen over jou`, zei Ilyas. Ik was even stil het was maar een fractie van een seconde ofzo, maar er schoten gelijk vragen door mijn hoofd. `Wat heeft Halima nou weer vertelt?, dacht ik. `Als Halima al iets over mij heeft vertelt, waarom heeft ze het verhaal dan niet afgemaakt. Dan had dat mij weer moeite bespaard´, zei ik. Ilyas moest lachen. `Ze heeft mij alleen vertelt dat je de beste vriendin van Fatima bent. Verder niets hoor´.
Ik glimlachte en om van onderwerp te veranderen zei ik; ´En hoe heb je het ervaren om tussen zoveel meiden te slapen?´ Hij lachte en zei: In het begin dacht ik waar ben ik in beland, maar het is wel okey. Ik had het nog slechter kunnen treffen door Bijv. naast Fatima´s tante te moeten liggen´.
Ik moest lachen maar ik kon mij lach niet in houden. ´Sssssssttttt´, sisste Ilyas. Ik trok mijn dekens over mijn hoofd zodat het geluid niet zo luid zou klinken. Nadat ik onder de dekens vandaan kwam, zag ik dat Ilyas zijn ogen dicht had. Hij opende ze en keek mij aan. `Weet je, als je afgelopen avond de met een deken over je hoofd had geslapen. Had ik ook kunnen slapen. Nu weet wat de reden was van mijn slapeloosheid´.
Nu weet wat de oorzaak van mijn slapeloosheid was´.
Ik keek hem aan en voor ik het zelf in de gaten had gritste ik mijn kussen onder mijn hoofd vandaan. Ik haalde uit en sloeg hem ermee tegen zijn hoofd. Hij zag het niet aankomen. Hij moest erg lachen. Latifa werd wakker en zag dat ik met de kussen nog eens aanhaalde om de slaan. Ze sprong op als een veertje en greep haar kussen en riep; ´Kussen gevecht`. Ze sloeg de andere meiden wakker met haar kussen terwijl ze mijn richting opliep. Sommige meiden riepen haar iets naar het hoofd andere keken gelijk op. Ilyas had ondertussen zijn kussen ook gepakt en sloeg ermee. Ik viel letterlijk om maar Latifa leidde hem af door hem te slaan met haar kussen. Ik krabbelde lachend weer op en zag dat iedereen wakker was. Alle meiden stonden met hun kussen in de hand te vechten. Ik zag dit als moment om Ilyas een kussen te verkopen. De kussen smeet ik naar zijn hoofd voor hij iets kon doen rende ik de kamer uit, de trap op. Daar pakte in mijn kleren die ik nodig had en ging de badkamer in. Zo, was ik de drukte die dadelijk zal ontstaan rond de badkamer voor.
Eenmaal uit de badkamer gekomen zag ik Fatima staan. We kuste en wenste elkaar een goede morgen. `Hoe was het om wakker te worden naast Ilyas`, vroeg ze. Ik vertelde kort alle feiten over wat er had plaats gevonden. Ze moest lachen. `Het is mijn beurt om gebruik te maken van de badkamer´, zei ze toen ze iemand de trap op hoorde komen. Ze glipte snel de badkamer binnen en deed hem snel op slot. Ik hoorde het water vallen en liep naar de kamer om wat op te ruimen. Bij voetstappen die ik hoorde riep ik; Latifa ben jij dat?´
Het was Malika die ook naar boven kwam om gebruik te maken van de badkamer. Ik wenst haar ook een goede morgen, terwijl ik haar kuste. We spraken af dat zij de kamer zou opruimen om de badkamer in de gaten te houden, zodat zij de volgende is.
Ik liep naar beneden naar de keuken daar was de tante van Fatima al bezig met ontbijt. Ze was al bijna klaar met alles, maar ik hielp haar mee. Toen we klaar waren gingen we kijkje nemen in de huiskamer om te kijken of dat al in orde was. De huiskamer was helemaal in oude staat terug gebracht. We gingen aan tafel voor het ontbijt. Ilyas was er nog niet, hij zat in de badkamer. Dat was voor de meiden natuurlijk de gelegenheid om te praten. Halima was diegene die er over was begonnen. Maar voor we konden reageren op Halima, liep Ilyas de kamer binnen. Hij zag er piek fijn uit. Latifa schoof op zodat hij naast haar kon gaan zitten. Hij keek rond en zei tegen Malika; `mag ik tussen jullie beide zitten`. Ik keek op, hij bedoelde tussen mij en Malika. De andere meiden keken ook al op van nieuwgierigheid. `Als ik naast Latifa zit dan zit ik weer tegen jou aan te kijken. Je hebt al mijn nachtrust verpest, ik wil niet dat je ook mijn eetlust naar de maan helpt´, zei hij tegen mij. Iedereen moest lachen aan tafel. Ik keek hem aan en wilde iets terug zeggen maar hij keek mij aan en knipoogde. Daardoor wist ik niet meer te bedenken wat ik wilde zeggen. Malika schoof op en hij kon tussen ons beide zitten. `Bismillah´, zei hij en begon te ontbijten. Na het ontbijt ruimden we op. Ilyas belde Brahim op die hem zou komen ophalen. Ik bood mijzelf weer aan om af te wassen en Amal zou af gaan drogen. Na de afwas gingen gingen de meiden hun eigendommen te verzamelen, om naar huis te gaan. We namen afscheid van de meisjes die weg moesten. We wisten dat we elkaar, over 5 dagen, weer zouden zien op de bruiloft. Ilyas vertrok naar dat de meiden weg waren ook. Een van Brahim´s vriend kwam hem ophalen. Hij bedankte fatima´s tante en kuste haar gedag en vroeg haar om zijn groeten over te brengen aan Latifa. Latifa was naar boven gelopen om nog wat te gaan slapen. Fatima wenst hij het beste. Toen hij bij mij aan was gekomem, keek hij mij aan. Ik keek hem aan en was op mijn hoede voor weer een onverwachte actie. Bij hem kon ik alles verwachten. Voor hij iets ondernam stak ik snel mijn hand uit. `Beslama´, zei ik. Hij schudde mijn hand en zei ook `Beslama`. Hij liep naar zijn auto, stapte in en reed achter Brahim´s vriend aan. We deden de deur achter ons dicht en liepen naar de huiskamer waar we allebei op de bank plofte.
Fatima en ik keken elkaar aan.
De dagen die daarop volgden vlogen voorbij. Iedereen was in de weer om alles te regelen. We waren elke dag vroeg op en van de ene afspraak naar de andere. Ik ging met Fatima mee om voor het laatst, haar trouw jurk aan te meten. Daarna waren we naar bij de kapster thuis geweest die Fatima´s haar op 4 verschillende manieren opstook. Na de kapper kwam de studio waar ze haar nagels liet verzorgen. In de avond zaten we met zijn alle de bedankjes in elkaar te zetten en het kleine kaartje schijven. De moeder van Fatima had een afspraak met de catering, terwijl haar man naar de slager was geweest. De zussen van Fatima hadden de nagafa (bruids-styliste)voor hun rekening genomen. Ze hadden de laatste deatils besproken en alles op een rijtje gezet.
De broers van Fatima die moesten heen en weer voor de cameraman, fotograaf en niet te vergeten de band. In de avond van de dag toen ze een afspraak hadden met de band, heb ik echt gelachen. Haar broers kwamen die avond thuis. Na het avond eten toen we met zijn alle boven voor de tv zaten te kletsen, zei Younes; ´Ja, de band die wij hebben is echt goed. Ik weet zeker maar dan ook heel zeker dat iedereen niet meer van de dansvloer is af te slaan´. Younes is haar jongste broer. Hij had via via deze band geregeld en als vriendendienst, had hij een vriendenprijsje gekregen. Fatima keek op en glimlachte naar haar broer, die lang uit op bed lag. Mohammed, de oudste broer van Fatima begon opeens hard te lachen. Hij lag lang uit op een bed. We keken hem aan en kregen een glimlach op ons gezicht. `Dansen? Je zult zometeen gaan dansen als Fatima weet wat voor een band je hebt geboekt´, zei Mohammed terwijl hij hard moest lachen. De glimlach op Fatima´s gezicht verdween en ze fronste haar wenkbrauwen terwijl ze zich omkeek naar Younes. `Waar heeft Mohammed het over`, zei ze op een onzekere toon. Ik keek naar Mohammed die niet meer bij kwam van het lachen. `Probeer je hier maar uit te reden, Younes´ zei hij. Younes keek Mohammed aan met een afkeurende blik. De blik dat bedoelde was om te zeggen...matennaaier! ´Er is echt niets waar je om druk hoeft te maken, Fatima. Mo, wil je gewoon laten schrikken´, zei Younes. Mohammed begon nog harder te lachen. Fatima kende haar broers beide als geen ander en wist dat er iets was. ´Younes, vertel wat er aan de hand is´, zei Fatima. Younes keek Mohammed aan en zei toen; ´Twee leden van de band zijn vorige week opgepakt, ze zitten voorlopig vast.´ Om Fatima gerust te stellen zei hij, `Maar ze zijn opzoek naar vervangers. Dus komt goed!` Fatima sprong op en begon tegen haar broer aan te schreeuwen; `Komt goed? Welk vervanging? Ik trouw over 3 dagen. Vervanging.....Vervaning zeg je...........je hersens moeten vervangen worden´. Ik moest er van lachen omdat het zo komisch was maar kon het niet maken tegen over fatima. Younes wist dat hij beter uit deze situatie zou komen door niets te zeggen. De vader van Fatima kwam naar boven en liep de kamer in. `Wat is er hier aan de hand?´,vroeg hij. Mohammed ging gelijk recht opzitten. Fatima vertelde kort wat er aan de hand was. Hadj mohammed (Fatima´s vader) keek de Younes aan en zei; `Zorg maar dat het goed komt, want anders zul ben jij vervanger van dat bandje. Je hebt 3 dagen om voor de muziek te zorgen´. Dat was maar het eerste stukje van de preek Younes moest aanhoren. Fatima en ik stonden maar op en gingen naar haar kamer. Mohammed stond stiekem te grijnzen naar zijn broertje. En als zijn vader was zei, knikte hij, of zei hij; ´Ja, pap, dat zei ik ook tegen hem´.
Privacy |
Cookies©2000-2024 Marokko.nl Virtual Community's - La maison du Maroc. Powered by Marokko Media.