the_long_call
11-01-2003, 13:52
zijn dag begon...
zoals vele dagen, door op te staan van het gezoem van de wekker. goed over nagedacht, die naam, de wekker dacht hij...grrr bijna tijd om de bus te pakken...
na snel gedoucht te hebben en zich te hebben aangekleed liep hij richting de bushalte. Fadil was een goed uitziende jongen, 22 jaar, altijd netjes gekleed en een lichaam waar vele jongen jaloers voor waren. ieder die hem aankeek dacht dat het een een player was, hij had daar de looks voor. maar dat was Fadil niet, hij stelde zich ook niet zomaar open, hij kon met iedereen opschieten, maar weinig wisten wat voor jongen het echt was. hij was de enigste kind van zijn ouders, dus heel geliefd.
aangekomen bij de bushalte kwam hij moes en rachid tegen, 2 zogenaamde vrienden.'Salaam jongens, alles goed?' 'ja zeker jongen, kijk hem weer met zijn kleding,ze3ma jij bent de bom jaak, ons een beetje jaloers zitten maken!!' Fadil keek moes lachend aan, 'wat wil je, mijn broek lenen? die zou je niet passen moes, jou ass zou er zo uitspringen. en mijn bloesje..jah...ik wil hem nog wel aan!' moes begon een beetje vunnig te lachen 'wacht maar, ik ga binnenkort ook trainen, je zult zien wie zijn ass waar uit springt!!' 'hou je mond moes hou je mond,' zei rachid, 'dit zeg je al sinds 3 jaar, je bent nog steeds niet begonnen!!' een beetje moes uitlachend stapten ze in de bus...
de bus zat vol met scholieren, en zoals gewoonlijk zaten de dames achterin. het werd even stil toen de jongens binnen kwamen en de meisjes begonnen te fluisteren en te giechelen, de jongens gingen bij hun vrienden zitten.
Fadil praate met zijn vrienden, maar was met zijn gedachten diep verzonken. hij hield heel lang van een meisje, maar op het moment dat hij klaar was om het haar te vertellen, zag hij haar in de stad lopen met een jongen, met de hand van de jongen op haar behind...dat was pijnlijk...fadil was niet een jongen die met meisjes van alles deed, uitgaan deed hij ook niet, sportfanaat was het, hij fitnessde graag, en deed aan kungfu als vechtsport, heel de week door in de sportschool, en voor de rest lachen met vrienden,altijd naar de bios stad, gewoon, een rustig leventje. fadil werkte niet, althans, niet met bijbaantjes ofzo. hij kwam van een rijke familie, van zijn vader kreeg hij geld om een beetje investeren in het leven.fadil legde met zijn beste vriend monir geld neer en deden goede zaken. ze kochten computers, partijen kleren, dingen die werkten. en het ging heel goed. ze kwamen nooit geld te kort. Monir was alles voor fadil,hij vertrouwde hem volledig, monir beheerde ook al het geld,fadil had al zijn geld aan monir toe vertrouwd.Een auto had fadil niet. hij wilde dat niet, althans nog niet. geen tijd voor. lachend en schreeuwend stopte de bus voor de halte van de school....
Monir kwam fadil tegemoet. 'Ehlen fadil.' 'ehlen monir.' 'ey luister fadil, ik ga morgen weg met mijn ouders,familie bezoeken in belgie. ik ga ook mee, en blij daar weekend. heb je me nog nodig of wat?' 'nee is goed jongen, ik heb genoeg aan mijn hoofd.ga maar, en doe de groeten aan iedereen daarzo! hoe is het trouwens met jou vrouwtje?' 'Niet goed fadil niet goed! ze wil trouwen asahbie, meteen! ik ben er nog niet aan toe! ze maakt me gek!!' ' hahahaha eigen schuld jongen, liefde!!zo werkt dat!kom we gaan naar binnen, het is koud.'
de lessen waren doorsnee, zoals gewoonlijk. fadil hoefde niet al te veel moeite te doen, alles ging hem redelijk makkelijk af. gezelligheid was dus een belangrijke factor in de klas. er zaten wat marokkaanse meisjes in de klas die hem leuk vonden, maar hij had daar geen oog voor, al lachte hij er graag mee, aardige dames waren het. hij zat in alle klassen langs mounir, tot de ergenis van vele leraren.
in de pauze zat iedereen zoals gewoonlijk in de aula in groepjes. fadil en monir kwamen binnengelopen, lachend zochten ze de tafel op waar ze meestal gingen zitten. daar zaten moes en rachid al, ze begonnen te praten over dagelijkse dingen, tot er een marokaanse jongen op rachid kwam afgelopen....
een grote jongen, een beetje fors en hij keek heel boos.hij pakte een stoel en ging tegenover rachid zitten. hij keek hem aan, het werd stil aan tafel. 'vertel me,' zei de grote jongen, 'kon het zo zijn dat ik je met mijn nichtje Noer in de stad zag?' rachid werd rood, herstelde zich snel en antwoorde 'nee, niet dat ik weet. noer?en dat is?' de grote jongen fronsde zijn wenkbrauwen een keek rachid niet echt gelovend aan.'je weet heel goed welke noer, noer het meisje met wie ik wil trouwen, mijn nichtje, dat meisje waarvan mensen jou al eerder hadden verteld om bij haar uit de buurt te blijven.' rachid keek nu lachend, en antwoorde 'met wie je wil trouwen?gelukkig heeft ze nog ogen van god gekregen!' mensen aan tafel lachten, behalve fadil, luisterde heel aandachtig naar het verhaal. de grote jongen pakte rachid bij zijn kraag en wilde hem naar zich toe trekken, maar monir begon tussenbeide en zei 'kom op jongens, wat doen jullie nou dit is school, safie hou op gaan jullie nou een beetje ruzien om niks, ga zitten jongens safie is niks man iwa safie is niks!!' de grote jongen keek monir aan, en zei: 'haal je hand van mijn schouder af, voordat ik hem breek.' monir keek geirriteerd, haalde zijn hand weg, en sleepte de stoel van rachid weg. de grote jongen stapte nu op monir en keek hem aan, 'wil je de grote held spelen?' monir begon boos te worden, in de tussentijd was fadil opgestaan en liep naar de grote jongen toe. fadil was vergeleken met de jongen breder, veel gespierder,maar hij had een softe uitstraling, in tegenstelling tot de grote guy, die heel kollosaal was, dus zeg maar heel erg lomp. fadil liep op hem af, en zei: 'jongen, ga nou eens terug naar je stoel, en hou je dromen voor je ok?ga zitten nu, en blijf van die jongens af.' de grote jongen keerde zich nu naar fadil, en keek hem heel gemeen aan, kwam met zijn gezicht heel dicht bij en zei: 'neem jij de heldenrol over?' 'ja,' zei fadil, 'ik ben schools grootste held als ik een pak kauwgom voor je koop!' en met die zin duwde hij de jongen naar achteren. intussen was iedereen om de jongens heen komen staan, en iedereen baste in lachen uit toen fadil dit zei. de grote jongen voelde zich voor schut, en liep aan, hij mompelde wat maar ging weg. monir riep 'jallah iedereen de show is over.' rachid was een beetje geel geworden, en keek heel peinsend vooruit. Fadil liep naar hem toe en zei 'wat is dit allemaal jongen?' rachid vertelde alles aan fadil, hij vertelde hem dat Noer het meisje was van wie hij hield, en zij hield van hem, maar haar ouders wilden dat ze heel graag met iemand van de familie ging trouwen,omdat ze dachten dat dat het beste voor haar was. Rachid had de middelen nog niet om haar ten huwelijk te gaan vragen dus hij wachte het beste moment af het te doen, want aan verloving en trouwen zijn kosten gemoeid. Fadil riep monir, en zei: 'kunnen we wat geld kwijt voor een tijdje?' monir antwoorde:'licht eraan, hoezo?' 'nou,ik wilde rachid wat geld lenen, hij vroeg er niet om, maar ik vind dat het moet. hij wil trouwen maar heeft het geld niet, als hij niet snel iets doet raakt hij de liefde van zijn leven kwijt. en als we wat kunnen missen dan wil ik dat graag aan hem geven, zodat hij vooruit kan.' Monir antwoorde lachend 'wajaaaaaaaw rachid nog voor mij trouwen!!dat kan niet man!!tuurlijk kunnen we wat geld missen, laat me dadelijk weten hoeveel enzo, en bespreken we het!' 'nee jongens dit kan ik niet aannemen echt niet!' schreeuwde rachid. 'hou je mond,' zei monir, 'we hebben je nog niks gegeven!!'
de lessen waren afgelopen en de school stroomde leeg, fadil werd opgehaald door zijn vader. Zijn vader was er al. hij stapte in de auto, kuste zijn vader op zijn voorhoofd, en ze reden aan. de vader van fadil was een nette man. een praktizerende moslims, een mooi baardje, en altijd goed gekleed. heel wijs was de vader van fadil. Zijn zoon leek veel op hem.
fadil ging snel naar binnen, groete zijn moeder en kleede zich om, hij moest naar kungu lessen. hij at, droeg zijn tas op zijn rug en stapte de deur uit. om 6 uur begonnen de lessen. hij jogde altijd naar de sportschool, om alvast op te warmen. daar aangekomen kleede hij zich om, en begon te trainen. hij was de beste leerling in de klas, en de lieveling van de leraar. de leraar trainde hem vaak apart, heel intensief.
het was half 9, tijd om te gaan douchen. fadil ging douchen, kleede zich om, en wandelde richting huis.lopend was het ong 10 minuten. hij dacht na over het leven. over liefde, over toekomst...diep verzonken in gedachtes werd hij wakker gerukt door piepende autobanden. hij hoorde mannen stemmen hard schreeuwen en een meisje die krijsde om hulp. fadil zette het op een lopen richting het geschreeuw, en zag een zwarte bmw, waaruit 2 mannen stapten, ze renden een meisje achterna die hij voorop zag lopen. Fadil rende nog harder, en hij had de jongens bijna ingehaald, die zagen dat, en riepen heel hard 'wacht maar, ik krijg je nog wacht maar je gaat dood!!' en ze bogen af en renden in een bocht weer terug richting auto.allerei mensen keken uit het raam, heel verbaasd. fadil wist niet wat ie moest doen, achter de jongens aan of achter dat meisje aan. hij rende gewoon door, en hoorde achter zich piepende autobanden wegrijden. hij kwam in een steeg terecht. instictief stopte hij, en liep heel rustig door, goed omzich heen kijken, lettend op alle geluiden die er uit de steeg kwamen. hij hoorde gehijg, geadem, een beetje verder op...hij liep door, en...hij schrok zich kapot...hij zag daar....
zoals vele dagen, door op te staan van het gezoem van de wekker. goed over nagedacht, die naam, de wekker dacht hij...grrr bijna tijd om de bus te pakken...
na snel gedoucht te hebben en zich te hebben aangekleed liep hij richting de bushalte. Fadil was een goed uitziende jongen, 22 jaar, altijd netjes gekleed en een lichaam waar vele jongen jaloers voor waren. ieder die hem aankeek dacht dat het een een player was, hij had daar de looks voor. maar dat was Fadil niet, hij stelde zich ook niet zomaar open, hij kon met iedereen opschieten, maar weinig wisten wat voor jongen het echt was. hij was de enigste kind van zijn ouders, dus heel geliefd.
aangekomen bij de bushalte kwam hij moes en rachid tegen, 2 zogenaamde vrienden.'Salaam jongens, alles goed?' 'ja zeker jongen, kijk hem weer met zijn kleding,ze3ma jij bent de bom jaak, ons een beetje jaloers zitten maken!!' Fadil keek moes lachend aan, 'wat wil je, mijn broek lenen? die zou je niet passen moes, jou ass zou er zo uitspringen. en mijn bloesje..jah...ik wil hem nog wel aan!' moes begon een beetje vunnig te lachen 'wacht maar, ik ga binnenkort ook trainen, je zult zien wie zijn ass waar uit springt!!' 'hou je mond moes hou je mond,' zei rachid, 'dit zeg je al sinds 3 jaar, je bent nog steeds niet begonnen!!' een beetje moes uitlachend stapten ze in de bus...
de bus zat vol met scholieren, en zoals gewoonlijk zaten de dames achterin. het werd even stil toen de jongens binnen kwamen en de meisjes begonnen te fluisteren en te giechelen, de jongens gingen bij hun vrienden zitten.
Fadil praate met zijn vrienden, maar was met zijn gedachten diep verzonken. hij hield heel lang van een meisje, maar op het moment dat hij klaar was om het haar te vertellen, zag hij haar in de stad lopen met een jongen, met de hand van de jongen op haar behind...dat was pijnlijk...fadil was niet een jongen die met meisjes van alles deed, uitgaan deed hij ook niet, sportfanaat was het, hij fitnessde graag, en deed aan kungfu als vechtsport, heel de week door in de sportschool, en voor de rest lachen met vrienden,altijd naar de bios stad, gewoon, een rustig leventje. fadil werkte niet, althans, niet met bijbaantjes ofzo. hij kwam van een rijke familie, van zijn vader kreeg hij geld om een beetje investeren in het leven.fadil legde met zijn beste vriend monir geld neer en deden goede zaken. ze kochten computers, partijen kleren, dingen die werkten. en het ging heel goed. ze kwamen nooit geld te kort. Monir was alles voor fadil,hij vertrouwde hem volledig, monir beheerde ook al het geld,fadil had al zijn geld aan monir toe vertrouwd.Een auto had fadil niet. hij wilde dat niet, althans nog niet. geen tijd voor. lachend en schreeuwend stopte de bus voor de halte van de school....
Monir kwam fadil tegemoet. 'Ehlen fadil.' 'ehlen monir.' 'ey luister fadil, ik ga morgen weg met mijn ouders,familie bezoeken in belgie. ik ga ook mee, en blij daar weekend. heb je me nog nodig of wat?' 'nee is goed jongen, ik heb genoeg aan mijn hoofd.ga maar, en doe de groeten aan iedereen daarzo! hoe is het trouwens met jou vrouwtje?' 'Niet goed fadil niet goed! ze wil trouwen asahbie, meteen! ik ben er nog niet aan toe! ze maakt me gek!!' ' hahahaha eigen schuld jongen, liefde!!zo werkt dat!kom we gaan naar binnen, het is koud.'
de lessen waren doorsnee, zoals gewoonlijk. fadil hoefde niet al te veel moeite te doen, alles ging hem redelijk makkelijk af. gezelligheid was dus een belangrijke factor in de klas. er zaten wat marokkaanse meisjes in de klas die hem leuk vonden, maar hij had daar geen oog voor, al lachte hij er graag mee, aardige dames waren het. hij zat in alle klassen langs mounir, tot de ergenis van vele leraren.
in de pauze zat iedereen zoals gewoonlijk in de aula in groepjes. fadil en monir kwamen binnengelopen, lachend zochten ze de tafel op waar ze meestal gingen zitten. daar zaten moes en rachid al, ze begonnen te praten over dagelijkse dingen, tot er een marokaanse jongen op rachid kwam afgelopen....
een grote jongen, een beetje fors en hij keek heel boos.hij pakte een stoel en ging tegenover rachid zitten. hij keek hem aan, het werd stil aan tafel. 'vertel me,' zei de grote jongen, 'kon het zo zijn dat ik je met mijn nichtje Noer in de stad zag?' rachid werd rood, herstelde zich snel en antwoorde 'nee, niet dat ik weet. noer?en dat is?' de grote jongen fronsde zijn wenkbrauwen een keek rachid niet echt gelovend aan.'je weet heel goed welke noer, noer het meisje met wie ik wil trouwen, mijn nichtje, dat meisje waarvan mensen jou al eerder hadden verteld om bij haar uit de buurt te blijven.' rachid keek nu lachend, en antwoorde 'met wie je wil trouwen?gelukkig heeft ze nog ogen van god gekregen!' mensen aan tafel lachten, behalve fadil, luisterde heel aandachtig naar het verhaal. de grote jongen pakte rachid bij zijn kraag en wilde hem naar zich toe trekken, maar monir begon tussenbeide en zei 'kom op jongens, wat doen jullie nou dit is school, safie hou op gaan jullie nou een beetje ruzien om niks, ga zitten jongens safie is niks man iwa safie is niks!!' de grote jongen keek monir aan, en zei: 'haal je hand van mijn schouder af, voordat ik hem breek.' monir keek geirriteerd, haalde zijn hand weg, en sleepte de stoel van rachid weg. de grote jongen stapte nu op monir en keek hem aan, 'wil je de grote held spelen?' monir begon boos te worden, in de tussentijd was fadil opgestaan en liep naar de grote jongen toe. fadil was vergeleken met de jongen breder, veel gespierder,maar hij had een softe uitstraling, in tegenstelling tot de grote guy, die heel kollosaal was, dus zeg maar heel erg lomp. fadil liep op hem af, en zei: 'jongen, ga nou eens terug naar je stoel, en hou je dromen voor je ok?ga zitten nu, en blijf van die jongens af.' de grote jongen keerde zich nu naar fadil, en keek hem heel gemeen aan, kwam met zijn gezicht heel dicht bij en zei: 'neem jij de heldenrol over?' 'ja,' zei fadil, 'ik ben schools grootste held als ik een pak kauwgom voor je koop!' en met die zin duwde hij de jongen naar achteren. intussen was iedereen om de jongens heen komen staan, en iedereen baste in lachen uit toen fadil dit zei. de grote jongen voelde zich voor schut, en liep aan, hij mompelde wat maar ging weg. monir riep 'jallah iedereen de show is over.' rachid was een beetje geel geworden, en keek heel peinsend vooruit. Fadil liep naar hem toe en zei 'wat is dit allemaal jongen?' rachid vertelde alles aan fadil, hij vertelde hem dat Noer het meisje was van wie hij hield, en zij hield van hem, maar haar ouders wilden dat ze heel graag met iemand van de familie ging trouwen,omdat ze dachten dat dat het beste voor haar was. Rachid had de middelen nog niet om haar ten huwelijk te gaan vragen dus hij wachte het beste moment af het te doen, want aan verloving en trouwen zijn kosten gemoeid. Fadil riep monir, en zei: 'kunnen we wat geld kwijt voor een tijdje?' monir antwoorde:'licht eraan, hoezo?' 'nou,ik wilde rachid wat geld lenen, hij vroeg er niet om, maar ik vind dat het moet. hij wil trouwen maar heeft het geld niet, als hij niet snel iets doet raakt hij de liefde van zijn leven kwijt. en als we wat kunnen missen dan wil ik dat graag aan hem geven, zodat hij vooruit kan.' Monir antwoorde lachend 'wajaaaaaaaw rachid nog voor mij trouwen!!dat kan niet man!!tuurlijk kunnen we wat geld missen, laat me dadelijk weten hoeveel enzo, en bespreken we het!' 'nee jongens dit kan ik niet aannemen echt niet!' schreeuwde rachid. 'hou je mond,' zei monir, 'we hebben je nog niks gegeven!!'
de lessen waren afgelopen en de school stroomde leeg, fadil werd opgehaald door zijn vader. Zijn vader was er al. hij stapte in de auto, kuste zijn vader op zijn voorhoofd, en ze reden aan. de vader van fadil was een nette man. een praktizerende moslims, een mooi baardje, en altijd goed gekleed. heel wijs was de vader van fadil. Zijn zoon leek veel op hem.
fadil ging snel naar binnen, groete zijn moeder en kleede zich om, hij moest naar kungu lessen. hij at, droeg zijn tas op zijn rug en stapte de deur uit. om 6 uur begonnen de lessen. hij jogde altijd naar de sportschool, om alvast op te warmen. daar aangekomen kleede hij zich om, en begon te trainen. hij was de beste leerling in de klas, en de lieveling van de leraar. de leraar trainde hem vaak apart, heel intensief.
het was half 9, tijd om te gaan douchen. fadil ging douchen, kleede zich om, en wandelde richting huis.lopend was het ong 10 minuten. hij dacht na over het leven. over liefde, over toekomst...diep verzonken in gedachtes werd hij wakker gerukt door piepende autobanden. hij hoorde mannen stemmen hard schreeuwen en een meisje die krijsde om hulp. fadil zette het op een lopen richting het geschreeuw, en zag een zwarte bmw, waaruit 2 mannen stapten, ze renden een meisje achterna die hij voorop zag lopen. Fadil rende nog harder, en hij had de jongens bijna ingehaald, die zagen dat, en riepen heel hard 'wacht maar, ik krijg je nog wacht maar je gaat dood!!' en ze bogen af en renden in een bocht weer terug richting auto.allerei mensen keken uit het raam, heel verbaasd. fadil wist niet wat ie moest doen, achter de jongens aan of achter dat meisje aan. hij rende gewoon door, en hoorde achter zich piepende autobanden wegrijden. hij kwam in een steeg terecht. instictief stopte hij, en liep heel rustig door, goed omzich heen kijken, lettend op alle geluiden die er uit de steeg kwamen. hij hoorde gehijg, geadem, een beetje verder op...hij liep door, en...hij schrok zich kapot...hij zag daar....