Bekijk volle/desktop versie : Volgens de regels



Pagina's : [1] 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23

11-11-2004, 14:57
Salaam 3alaikoem mensjes.....

InshaAllah begin ik ook met een verhaaltje.......

De titel weten jullie al en inshaAllah zullen jullie het leuk vinden om elke dag wel een stukje te willen lezen......

Ik ga InshaAllah met het eerste stuk beginnen.

Interesse?

wa salaam.
N.

11-11-2004, 15:02


'Je zult het niet geloven, maar voor dit alles was ik een volkomen normaal mens.'

''Voor dit alles?'

Opes, ze had te veel gezegd. 'Voordat ik jou ontmoette.' Zo, hier had ze zich mooi uitgered. En een leugen was het niet.

'Ik voel me gevleid

Wat moest ze hier nou weer op zeggen? Ieder schoolmeisje zou hem op zijn nummer zetten, maar zij zat met haar mond vol tanden. En hij was niet eens haar oefenproject. Hoe zou ze Amin ooit zover krijgen om verliefd op haar te worden als ze in gezelschap van Nordin al de kluts kwijtraakte?

Een leven als een oude vrijster leek opeens zo slecht niet. Ze zou katten nemen. Een hele bende katten!

11-11-2004, 15:04
Dit is een kleine inleiding., dus schrik niet. Mijn verhaaltjes zijn lekker lang. Ik schrijf namelijk veel te veel...

Interesse of denken jullie: Ach hou toch op...

hoor het wel...

wa salaam

11-11-2004, 15:16
ga verder lijkt me een leuk verhaa+

11-11-2004, 15:23


Smahan vroeg zich af wat de koerier zou zeggen als ze hem, uiteraard beleefd, zou vragen of ze even aan zijn achterste mocht zitten. Oftewel aan zijn Derrière, zoals Ilham zou zeggen. Door haar Franse accent zou het woord klinken als een Parijs’ toetje.
Zuchtend zette Smahan de gedachten van zich af. Ze zou het toch nooit proberen, al dan niet beleefd, durven vragen. Het was niet zo dat ze altijd een doetje was. Alleen op het gebied van mannen. Zelf was ze heel onafhankelijk ingesteld. Ze had geleerd haar beroep als speelgoedontwerpster uit te oefenen, een huishouden te runnen, haar financiën te beheren en zelfs haar auto te onderhouden. Maar ze had geen flauw idee hoe ze een man moest versieren.
Verlekkerd naar het achterwerk van de koerier starend, nam ze een hap van haar sandwich met sla en tomaat, Zodra de man uit het gezicht verdwenen was, legde ze haar sandwich neer. Ze had geen honger meer.

‘Ik zie die blik weer in je ogen, Chère Amie’.
Smahan schrok op en zag haar vriendin en assistente, Ilham, in de deuropening van hun kantoor staan. ‘Welke blik?’ Vroeg ze onschuldig. Hoofdschuddend liep Ilham naar haar bureau, dat recht tegenover dat van Smahan stond. ‘Salah is zeker geweest?’
Ze wees naar de pakjes die op de grond bij de achterdeur stond. ‘Zie je wel

klein stuk..want broer lief wil er even op....

InshaAllah maak ik het vanavond af......

12-11-2004, 12:01
Ik weet niet of ik door moet gaan....

12-11-2004, 12:31
Hij is geweest. Heb je nu nog niets tegen hem gezegd?’
Smahane schudde verlegen haar hoofd. Ilham moedigde haar altijd aan de mannen te ontmoetten, aan te spreken. En niet voor zaken.
Ilham was een lieve vriendin. Met haar roomwitte huid en haar blauwe ogen kon ze lelke man op hol laten slaan.
‘Dit is belachelijk, Smahan. Je bent zesentwintig, aantrekkelijk en eenzaam. Wanneer ga je er iets aan doen?’
Smahan vouwde haar papieren boterhamzakje, at haar sandwich op en maakte aanstalten om weer aan het werk te gaan. “Daar is niets aan te doen. Ik ben geboren als een maagd en ga mijn graf in als een maagd’
‘Heb je dan niets van mij geleerd?’
‘Mannen vallen voor jou, Ilham. Zelfs al weten ze dat je 15 jaar getrouwd bent. Mij zien ze niet eens staan.’
‘Omdat je zo verlegen bent’. Je moet eens wat risico’s nemen. Jezelf aan een man schenken is het waardevolste cadeau wat er is. Die man moet een speciaal iemand zijn, iemand die ziet wat een opmerkelijke vrouw je bent’
‘Kun jij hem dan niet voor me zoeken? Mij lukt het toch niet’
Ilham stond op en gniffelde. Ze liep naar de gele bezoekersstoel naast Smahan’s bureau, ging zitten en nam Smahan’s handen in de hare.
‘Ik heb eens nagedacht’
Dat voorspelt niet veel goeds’.
‘Sst. Luister. Ik bedacht dat het enige wat er mis is met jou, is dat je geen goede leerschool hebt gehad. Je bent altijd in het gezelschap van vrouwen geweest. Geen vader, geen ooms. En dan die Academie in Marokko. Schandalig. Meisjes en jongens horen samen op te trekken’.
Smahane heeft haar studie op een meisjes school afgemaakt. Dat was inderdaad waar. Ze bevond zich alleen tussen de vrouwen. Ze heeft geen broers, geen vader en haar ooms kent ze niet.
‘O, dus ik moet terug naar school? Naar een gemengde school?’
Ilham schudde haar hoofd. ‘Niet naar school, cherie. Niet naar een gewone school tenminste
Smahan kneep haar ogen tot spleetjes. O nee. Ilham had een plan. Dat was oppassen geblazen. Ilhams plannen hadden Smahan al te vaak in de problemen gebracht. ‘Wacht even’. Weet je nog toen dat je tegen me zei dat ik je moest waarschuwen als je te ver ging?’ Is het niet een pas een maand geleden dat , naar je dacht, leuke idee had om onze afdelingshoofden een aardigheidje te geven?’
‘Dat was een bijzondere kaas’, verdedigde Ilham zich.
‘Die stonk na dat lange weekend, dat de ontsmettingsdienst moest komen.’
‘Lomperiken. Ze hebben totaal geen oog voor iets origineels’
In ieder geval werd je bijna ontslagen. Nog afgezien wat er gebeurde met Sandra.’
Ilham sloeg haar ogen neer. ‘Ja, sandra. Dat was vervelend’
‘Dus dat is geregeld,’ zei Smahan, waarna ze haar handen lostrok uit de greep van haar vriendin. ‘We laten alles bij het oude’
‘’Maar jij bent niet gelukkig. En het gaat hier om iets heel anders dan kaas.’
‘Ilham!!’
‘Sla niet zo’n toon tegen me aan. Heb respect!’
Smahan grijnsde. ‘Hoe komt het toch dat je alleen respect verlangt als je een of ander plan aan het uitbroeden bent?
Jouw plannetjes leveren meestal alleen problemen op’
‘Avonturen’
‘Problemen’
‘opwinding’
Smahan’s weerwoord bleef in haar keel steken. Ze had een levensgrote fout gemaakt door Ilham in de ogen te kijken. Waarin een wereld van uitdaging lag, een sprong in het duister, een leven vol mogelijkheden. Wat had ze eigenlijk te verliezen?
‘Wat was je plan?’ vroeg ze, ook al wist ze dat ze er spijt van zou krijgen.
‘Ik ga het je leren
‘wat’?
‘Hoe je het hart van een man kunt veroveren, natuurlijk.’
‘’En hoe dacht je mij dat te kunnen leren?’
‘Ik ga je een les geven in flirten’, antwoordde haar vriendin vast beraden..
‘We gaan toch niet zoenen hè?’ Ik bedoel ik mag je graag, maar……….
‘Je zult inderdaad gezoend worden, cherie, maar niet door mij. Je zult eindelijk weten hoe het is wanneer een man van je houdt.
‘’Salah’?
‘Dat jochie?’ Nee. Die heeft te veel spieren,’zei ze op haar hoofd wijzend. Die zou geen flauw idee hebben hoe hij jou moet behandelen.’
‘Wie dan?’
Ilhams glimlach werd brede. ‘Amin’

12-11-2004, 12:33
Doorgaan?

12-11-2004, 13:06
Nordin hoorde iemand lachen in het kantoor van Smahan. Wat niet ongebruikelijk was. Als speelgoedontwerpster bij Will&Timm, had Smahan vaak kinderen bij zich, en die lachten geregeld. Maar dit was niet het gelach van een kind. De vrouwelijke stem klonk zelfs boven het lawaai van de vorkheftruck in het magazijn uit. De lach klonk heel aanstekelijk, vond hij. Zijn pas vertragen, probeerde hij zich te herinneren wat hij zoals wist over Smahan. Ilham was haar assistente. Smahan was een jaar of vijfentwintig . Naarmate hij het magazijn naderde, stierf het gelach weg en werd het overstemd door muziek uit draagbare radio en de stemmen van de mannen die een vrachtwagen aan het uitladen waren.
Nordin liet zijn blik door de ruimte dwalen om te kijken of hem iets bijzonders opviel. Nee, niets.
Onlangs had hij ontdekt dat er Chips van Plaspop Tina, de nieuwe babypop, waren verdwenen. Daarna was het niet moeilijk geweest andere vermissingen op het spoor te komen. Nu wist hij dat iemand bedrijfsgeheimen verkocht. Iemand binnen het bedrijf. En hij zou niet rusten voordat hij die iemand had opgespoord. Het kon de portier zijn, de onderdirecteur, een vertegenwoordiger……Omdat het iedereen kon zijn, verdacht hij ook iedereen. Iedere man en vrouw hier.
‘He, hallo, Meneer Belhadj.
Nordin keek naar rechts en zag een medewerkster naar hem wuiven. Hoe heette ze ook al weer? Hij was hier inmiddels 5 weken, lang genoeg om de naam van alle honderd en vier medewerksters uit zijn hoofd te kennen. ‘Hallo, mevrouw Bakker’ Een mooie meid van ongeveer 25 jaar.
‘Liefje, je mag me gerust Terry noemen, hoor’.
‘Bedankt voor het aanbod, mevrouw Bakker.’
De hint begrijpend, draaide ze zich ogenblikkelijk om en pakte het pluchen varkentje op waaraan ze had zitten werken.
Terwijl Nordin zijn weg vervolgde naar de computerkamer, zag hij haar niet eenmaal meer opkijken.
Het vertrek was afgesloten. Nordin had gedacht dat de dief daar werkte. In de computer stonde namelijk alle gegevens van ieder nieuw stukje speelgoed opgeslagen. Maar het eindeloos kijken naar camerabanden had hem geen stap verder gebracht.
Vanachter het raam nam hij de paar mannen en de twee vrouwen die achter hun toetsenbord zaten, aandachtig op.
Een van de vrouwen,, Susanne Brood, leek te voelen dat ze werd bespied. Ze keek op en glimlachte naar hem.
Ze was een knappe vrouw.’Toch beantwoorde hij haar flirtende blik slechts met een vriendelijk knikje.
Hij was niet op zoek naar een relatie, zelfs niet naar een avontuurtje. Niet terwijl hij nog niet eens wist waar hij zou wonen en wat zijn volgende baan zou zijn. Niet na het fiasco dat zijn enige serieuze relatie was geweest. Hij had even de tijd nodig om er over heen te komen.
‘Denk je dat het een van hen is?’
Nordin haalde zijn schouders op. In de ruit had hij al gezien dat Thomas Will eraan kwam. ‘Of iemand anders. Het is nog gewoon te vroeg om iets zinnigs te zeggen.’
‘Ik hoorde van Tim Beekman, die nu bij Arend&Arend werkt, dat de tekeningen van Plaspop Tina in Japan zijn opgedoken’
‘Bij welk bedrijf?’ Nordin keerde zich om naar de president-directeur van Will&Timm.
‘Dat was niet bekend. Hij gaat het na’
‘Laat mij met hem praten, zei Nordin’
Thomas knikte. ‘Ik weet dat je dit oplost,’ Na kort zijn hand op Nordins schouder te hebben gelegd, liep hij door.
Nordin keek hen na tot hij om de hoek verdwenen was. Hij voelde zich blij dat Thomas Will ervan overtuigd was dat hij de dief te pakken zou krijgen. Thomas had zijn vader gekend. Ze hadden samen vissen gevangen. Dat Nordin deze baan had gekregen, kwam vooral door die vriendschap. En Nordin wilde koste wat het koste dat zijn vader trots op hem geweest zou zijn. Ook wilde hij Thomas helpen. Uit betrouwbare bron had hij vernomen dat Thoma’s huwelijk momenteel niet over rozen ging. Daar kon Nordin niets aan doen, maar hij kon wel een dief vangen.
Zijn blik dwaalde terug naar de medewerkers in de computerkamer. Iemand belazerde Thomas, en die iemand zou daar voor boeten….undefined

12-11-2004, 15:36
Zo leuk! Je kan echt goed schrijven, dame!
Ga als de sodemieter verder!

Toppie, hoor.

12-11-2004, 15:38

Citaat door BentFes:
Zo leuk! Je kan echt goed schrijven, dame!
Ga als de sodemieter verder!

Toppie, hoor.
Wahahaha wat doe jij hier.....

Stttt....
Natuurlijk ga ik voor jou door......

12-11-2004, 15:39
zeker doorgaan..


begint erug leuk !

Kisz.. Sanae

12-11-2004, 15:39



Citaat door nesrine18:
Wahahaha wat doe jij hier.....

Stttt....
Natuurlijk ga ik voor jou door......
Ik schrijf hier zelf ook.
Zag je verhaaltje staan. D8, dat moet ik ff lezen.

Ga vooral door. Ik zal je zeker niet tegen houden.

12-11-2004, 15:45
Thanx Girls....

Maar ik heb geen Fans

12-11-2004, 15:47
Ik ga nu inshaAllah even typen....

Hoe heet jouw verhaal?

Pagina's : [1] 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23