Iblis richtte zich weer tot Allah: "O mijn Heer, Job's rijkdom is weg, zijn kinderen zijn dood, maar hij heeft nog steeds een gezond lichaam, en zolang hij geniet van een goede hezondheid zal hij U blijven aanbidden in de hoop zijn rijkdom terug te krijgen of meer kinderen te krijgen. Schenk me de autoriteit over zijn lichaam zodat ik het kan verzwakken. Hij zal de aanbidding van U zeker verwaarlozen en zal dus ongehoorzaam worden."
Allah wilde Iblis de les leren dat Ayoub een trouwen dienaar van zijn Heer was, dus willigde Hij Iblis derde verzoek maar stelde een voorwaarde: "Ik schenk je de autoriteit over zijn lichaam maar niet over zijn ziel, intellect of hart, want in die plaatsen bevindt zich kennis van Mij en Mijn religie."
Bewapend met deze nieuwe autoriteit begon Iblis wraak te nemen op Ayoub's lichaam en vulde het met ziektes totdat het ingekrompen was tot enkel vel en been en hij leed ernstige pijnen. Maar door al het lijden heen bleef Ayoub sterk in zijn geloof, geduldig alle moeilijkheden ondergaand zonder te klagen. Allah's rechtschapen dienaar wanhoopte niet en richtte zich niet tot anderen voor hulp maar bleef hoopvol voor Allah's genade. Zelfs naaste familieleden en vrienden lieten hem in de steek. Alleen zijn goedaardige, liefhebbende vrouw bleef bij hem. In zijn hulpbehoevende tijden stortte zij haar goedaardigheid over hem uit en zorgde voor hem. Ze bleef zijn zielsverwant en steun door de vele jaren van zijn lijden heen.
Ibn 'Asaker heeft overgeleverd: "Ayoub was een man die rijkdommen van alle soorten had: dieren, slaven, schapen, royale vlaktes van Haran en vele kinderen. Al zijn gunsten werden hem ontnomen en ook fysiek was hij aangetast. Geen enkel orgaan was gezond behalve zijn hart en tong die beide Allah de Almachtige prezen, de hele dag en nacht. Zijn ziekte duurde zolang totdat zijn bezoekers walgden van hem. Zijn vrienden bleven weg van hem en mensen weerhielden zich ervan om hem te bezoeken. Niemand voelde medeleven voor hem behalve zijn vrouw. Ze zorgde goed voor hem, zijn voormalige liefdadigheid en barmhartigheid voor haar kennende."
Daarom werd Iblis wanhopig. Hij vroeg zijn helpers om raad maar zij konden hem geen advies geven. Ze vroegen: "Hoe komt het dat jouw slimheid Ayoub niet tegen kan werken terwijl je er wel in slaagde Adam, de vader van de gehele mensheid, uit het Paradijs te misleiden?"
Iblis ging naar Ayoub's vrouw in de gestalte van een man. "Waar is je man?" vroeg hij haar.
Ze wees naar een haast levenloze vorm op het bed en zei: "Daar is hij, zwevend tussen leven en dood."
Iblis herinnerde haar aan de dagen toen Ayoub een goede gezondheid had, rijkdom en kinderen. Plotseling overkwam haar de pijnlijke herinnering van jaren van moeilijkheden en ze barstte in tranen uit. Ze zei tegen Ayoub: "Hoelang zul je deze marteling van onze Heer ondergaan? Moeten we voor altijd zonder gezondheid, kinderen en vrienden blijven? Waarom vraag je Allah niet om dit lijden weg te halen?"
Ayoub zuchtte en met een zachte stem antwoordde hij: "Iblis moet je toegefluisterd hebben en je ontevreden hebben gemaakt. Vertel me, hoelang heb ik van een goede gezondheid en rijkdom genoten?"
Ze antwoordde: "Acht jaar."
Toen vroeg Ayoub: "Hoelang lijd ik al op deze manier?"
Ze zei: "Zeven jaar."
Ayoub zei tegen haar: "In dat geval schaam ik me om mijn Heer te vragen deze moeilijkheden weg te halen omdat ik niet langer heb geleden dan de jaren van goede gezondheid en overvloed. Het lijkt alsof jouw geloof verzwakt is en je ontevreden bent met de lotsbestemming van Allah. Als ik ook mijn gezondheid terug heb, ik zweer dat ik je dan zal straffen met honderd slagen! Vanaf vandaag verbiedt ik mezelf om iets te eten of te drinken van jouw hand. Laat me met rust en laat mijn Heer doen met mij wat Hij wil."
Bittere tranen latend en met een verzwaard hart had ze geen keus dan hem te verlaten en haar onderdak elders te zoeken. In deze hulpeloze staat richtte Ayoub zich tot Allah, niet om te klagen maar om Zijn barmhartigheid te zoeken: « "Kwelling heeft mij teneer geworpen en Gij zijt de Genadigste der genadigen." Wij verhoorden daarom zijn gebed en bevrijdden hem van moeilijkheden en gaven hem de zijnen en het gelijke er van daarnevens, als een bewijs Onzer barmhartigheid en als een herinnering voor de vromen. » {21:83-84}
Allah de Almachtige zegt ook: « Herinnert u Onze dienaar Job, toen hij tot zijn Heer riep: "Satan heeft mij met kommer en smart geslagen." Wij zeiden: "Spoor uw rijdier met uw voet aan, hier is koel water om u er mee te wassen en ook om te drinken." Wij schonken hem zijn familie en evenveel bovendien, als een barmhartigheid van Ons en als les voor mensen van begrip. » {38:41-43}
Ayoub gehoorzaamde en bijna onmiddelijk was zijn goede gezondheid hersteld. Intussen kon zijn trouwe vrouw het niet langer verdragen van haar man gescheiden te zijn en ze keerde terug om zijn vergeving te smeken, wensend hem te dienen. Toen ze haar huis binnen ging was ze verbaasd door de plotselinge verandering: Ayoub was weer gezond! Ze omhelsde hem en bedankte Allah voor Zijn barmhartigheid.
Ayoub was nu bezorgd omdat hij gezworen had haar te straffen met honderd slagen als hij zijn gezondheid terug had, maar hij wilde haar geen pijn doen. Hij wist dat als hij niet voldeed aan de eed, hij schuldig zou zijn aan het breken van een belofte aan Allah. Daarom, in Zijn wijsheid en barmhartigheid, kwam Allah Zijn trouwen dienaar te hulp en adviseerde hem: « "Neem een bundel dun gras in uw hand en sla er mee, en breek uw eed niet." Wij vonden hem standvastig. Hij was een voortreffelijke dienaar en altijd tot Ons geneigd. » {38:44}
Abu Hurairah (moge Allah tevreden met hem zijn) heeft overgeleverd dat de Profeet Mohammed (sallallahu aleihi wa salaam) zei: "Terwijl Ayoub naakt was, een bad nemend, viel een zwerm gouden sprinkhanen op hem en hij begon ze te verzamelen in zijn kleding. Zijn Heer riep hem: "O Ayoub! Heb ik je niet te rijk gemaakt om wat je ziet nodig te hebben?" Hij zei: "Ja, O Heer! Maar ik kan Uw Zegeningen niet vermijden." Sahih Al-Bukhari