Rei7aan
06-11-2011, 15:03
Niet lang geleden is bij mij het besef gekomen dat ik tevredenheid en rust heb gevonden in mijn leven, iets wat ik onbewust een tijd niet heb gehad.
Waar ik me vroeger alleen druk maakte over mijn toetsen en andere dagelijkse dingen, kwam daar door invloed van buitenaf en door eigen gekweekte verwachtingen ook bij dat het tijd werd die complement in mijn leven te vinden of door gevonden worden.
Ik kan nu eindelijk zeggen dat ik die verwachtingen achter me heb gelaten en dat het me koud laat of ik hem ooit vind of niet. Dat vond ik niet het ergste, het ergste vond ik dat ik geen nageslacht zou hebben, iets waar ik altijd heel erg naar had uitgekeken. Moeder worden vond ik het geweldigste, na het tegenkomen van die geweldige man, wat in mijn leven zou kunnen gebeuren. Maar ook dat, van die verlangen heb ik afstand kunnen nemen.
Alhamdolilaah, ik ben Hem daar dankbaar voor. Ik kan me weer eindelijk volledig richten op het ontwikkelen van mezelf, het behalen van doelen in mijn leven en het goed zijn voor de mensen om mij heen, want die bestaan ook nog en verdienen mijn liefde en aandacht ook. Geen reden naar iets of iemand uit te kijken, die nog niet bestaat. Leef wat meer in het hier en nu, pluk de dag en kijk tevreden terug op alles wat je gedaan hebt in je leven. Daar draait het leven om.
Waarom ik zoiets persoonlijks met jullie deel? Hopelijk herkennen anderen zichzelf in mijn verhaal en kan ik hun adviseren hetzelfde te doen.
Waar ik me vroeger alleen druk maakte over mijn toetsen en andere dagelijkse dingen, kwam daar door invloed van buitenaf en door eigen gekweekte verwachtingen ook bij dat het tijd werd die complement in mijn leven te vinden of door gevonden worden.
Ik kan nu eindelijk zeggen dat ik die verwachtingen achter me heb gelaten en dat het me koud laat of ik hem ooit vind of niet. Dat vond ik niet het ergste, het ergste vond ik dat ik geen nageslacht zou hebben, iets waar ik altijd heel erg naar had uitgekeken. Moeder worden vond ik het geweldigste, na het tegenkomen van die geweldige man, wat in mijn leven zou kunnen gebeuren. Maar ook dat, van die verlangen heb ik afstand kunnen nemen.
Alhamdolilaah, ik ben Hem daar dankbaar voor. Ik kan me weer eindelijk volledig richten op het ontwikkelen van mezelf, het behalen van doelen in mijn leven en het goed zijn voor de mensen om mij heen, want die bestaan ook nog en verdienen mijn liefde en aandacht ook. Geen reden naar iets of iemand uit te kijken, die nog niet bestaat. Leef wat meer in het hier en nu, pluk de dag en kijk tevreden terug op alles wat je gedaan hebt in je leven. Daar draait het leven om.
Waarom ik zoiets persoonlijks met jullie deel? Hopelijk herkennen anderen zichzelf in mijn verhaal en kan ik hun adviseren hetzelfde te doen.