Vlinder2011
05-11-2011, 18:21
Sallaam Alaikoum dames,
vele hier misschien weten, ben ik vorige week van een drieling bevallen..
Omdat het met mij niet goed meer ging, wegens te hoge bloedrruk etc, zijn ze via een keizersnee ter wereld gebracht maar dus omdat ze toe vroeg geboren zijn liggen ze in een coveuse met allemaal draden, apparaten, een luiertje om en een mutjes op (breekt mijn hart om ze zo te zien liggen)
Maar nu merk ik gewoon dat ik het iedere dag moeilijk mee heb en ik ook elke keer in huilen moet uitbarsten, ze zijn nog zo klein, zo kwetsbaar en wil ze het liefst de hele dag vasthouden en ze verzorgen maar dat gaat helaas niet omdat ik nog ziek ben
Ik mag waarschijnlijk maandag naar huis,maar mijn baby's gaan niet mee
Als ik al aan maandag denk dan raak ik helemaal overstuur en in de war, ik kan ze niet achterlaten
Het klinkt misschien heel raar en gek maar krijg van die rare gedachtes
Dat er iets gebeurt met ze? Dat zusters niet hun werk goed doen? Dat zusters ze niet in de gaten houden? Dat ze worden verwisseld ? En zo kan ik maar doorgaan..
Ik heb het bij niemand echt aangekaart en weet ook niet of ik dat wel moet doen, mijn man weet hoe ik me voel etc en hij steunt me ook enorm en probeert me ook te troosten maar dan helpt het voor een paar minuten en dan zit ik weer in hetzelfde dal
Wie heeft dat ook meegemaakt en hoe heb je dat ervaren?
vele hier misschien weten, ben ik vorige week van een drieling bevallen..
Omdat het met mij niet goed meer ging, wegens te hoge bloedrruk etc, zijn ze via een keizersnee ter wereld gebracht maar dus omdat ze toe vroeg geboren zijn liggen ze in een coveuse met allemaal draden, apparaten, een luiertje om en een mutjes op (breekt mijn hart om ze zo te zien liggen)
Maar nu merk ik gewoon dat ik het iedere dag moeilijk mee heb en ik ook elke keer in huilen moet uitbarsten, ze zijn nog zo klein, zo kwetsbaar en wil ze het liefst de hele dag vasthouden en ze verzorgen maar dat gaat helaas niet omdat ik nog ziek ben
Ik mag waarschijnlijk maandag naar huis,maar mijn baby's gaan niet mee
Als ik al aan maandag denk dan raak ik helemaal overstuur en in de war, ik kan ze niet achterlaten
Het klinkt misschien heel raar en gek maar krijg van die rare gedachtes
Dat er iets gebeurt met ze? Dat zusters niet hun werk goed doen? Dat zusters ze niet in de gaten houden? Dat ze worden verwisseld
Ik heb het bij niemand echt aangekaart en weet ook niet of ik dat wel moet doen, mijn man weet hoe ik me voel etc en hij steunt me ook enorm en probeert me ook te troosten maar dan helpt het voor een paar minuten en dan zit ik weer in hetzelfde dal
Wie heeft dat ook meegemaakt en hoe heb je dat ervaren?