Beste bruidje, ik zal je vertellen hoe wij dat as getrouwd stelletje met een kind van bijna één doen.
Toen de kleine er nog niet was werkten we allebei full-time. Nadat de kleine kwam, ben ik 3 dagen gaan werken en breng de kleine 's ochtends naar mijn moeder en haal 'm ook weer op aan het eind van de dag. Ideaal. We hebben er niet echt over hoeven discussiëren of ik wel of niet blijf werken en hoeveel. Het was voor mij heel vanzelfsprekend dat ik zou blijven werken. (Toen we nog niet echt bezig waren met kinderen e.d. zei en dacht ik wel vaak, "nou, als ik kinderen krijg, blijf ik echt wel thuis voor ze zorgen!", maar daar ben ik wel van teruggekomen. Ik moet er niet aan denken om de hele dag thuis te zitten met een kind. Geloof me, de dagen vliegen en je bent altijd wel druk bezig, maar op de een of andere manier geeft het mij geen voldoening als ik niet werk. En om nou te zeggen, ik blijf thuis tot de kleine 4 is en naar school gaat en dan ga ik weer aan het werk, dan juist heb je een probleem, want hoe zit het dan met tussen de middag en om 3 uur ophalen van school etc. En trouwens tegen de tijd dat de kleine vier is heb je al weer nog 1 of 2 kindjes erbij…………….
Dus voorlopig blijf ik werken tot we een tweede kindje krijgen of tot de kleine naar school gaat en dan zien we wel weer verder, het komt InshaAllah altijd wel goed.
Het scheelt ook als je ouders/schoonouders in de buurt wonen, dan heb je in ieder geval (als ze het tenminste willen) oppas. Ik voel me in ieder geval gezegend met mijn ouders in de buurt, want kinderdagverblijven e.d. doen wij niet aan!
Wat ik trouwens wel heb gedaan dit eerste jaartje van mijn kleine, zo lang mogelijk niet werken, dus bevallingsverlof rekken, daarna vakantie eraan vast, daarna gedeeltelijke ouderschapsverlof en geen hele dagen werken, maar tot half drie i.v.m. borstvoeding geven, daar heb je namelijk recht op tot je kindje 9 mnd oud is.
Het is ook wel belangrijk dat je de zorg voor het kind samen op je neemt en daar kun je van tevoren wel afspraken over gaan maken, maar als moeder neem je toch de meeste verantwoordelijkheid op je. Mijn man geeft de kleine bijvoorbeeld 's avonds eten terwijl ik voor ons kook, hij doet de kleine in het weekend in bad, omdat ik dat doordeweeks doe, kleed hem 's ochtends aan, omdat ik zelf lang sta te tutten voor de spiegel etc. etc. Zo kom je er wel als je het samen doet.
Wat een verhaal is het uiteindelijk geworden, ik hoop dat je er wat aan hebt.
Succes!!