lounger
06-10-2011, 18:40
Beste Marokko.Nlers,
Inleiding
Vandaag wil ik graag een verhaal met jullie delen, wat in mijn leven is overkomen. Ik schrijf het om drie redenen: het te kunnen wissen uit mijn geheugen, hopelijk dat de betrokken personen mij zullen vergeven voor mijn zonden en als laatste hoop ik dat jullie lezers een lering uit kunnen trekken, want het innerlijke pijn is voor mij onbeschrijfelijk. Zelf maak ik zelden gebruik van marokko.nl en ben ik eigenlijk anti-marokko.nler, maar ik weet dat marokko.nl dagelijks duizenden lezers verspreid heeft over Nederland en België. Verder weet ik dat mijn naasten niet tevreden zullen zijn met deze beweging, daarom zal ik niet de ware namen gebruiken.
Het is een verhaal dat gaat over liefde, ja ook ik heb me hieraan moeten pijnigen. Liefde waarbij vertrouwen, doorzettingsvermogen, passie, visie, familie en natuurlijk het ‘houden van’ belangrijke elementen zijn. Liefde is speciaal met een totaal ander dimensie, zo is het niet te organiseren, of bewust te creëren of te stoppen. Liefde is oncontroleerbaar, als je het hebt dan heb je het en dan kan het prachtig zijn. Maar de vraag is wat doe je met de liefde voor een persoon dat je hebt? Hoe ga je het uitstralen en ben je bereid om direct stappen te zetten voor een eeuwige binding?
Wij leven in een Marokkaans-Nederlandse samenleving, onbewust leiden we aan een identiteitscrisis. Een crisis waarbij we continue bezig zijn met het vinden van de juiste ‘ik’. Een ‘ik’ die graag dichtbij de wortels van zijn vaderland wil blijven en een stabiliteit proberen te vinden in deze samenleving. Thuis wil je je ouders gelukkig maken en helpen voor een betere toekomst. Op school wil je presteren en het maximale uit je onderwijs halen. Voor je omgeving wil je overkomen als een persoon die de het goed heeft. Zo ben ik ervan overtuigd dat wij leven in een wereld met drie dimensies.
De vraag: Wie/wat is een Marokkaans-Nederlander in Nederland is een vraag die ieder persoon uniek zal beantwoorden. Zo zal de ene beantwoorden een Marokkaans-Nederlander bestaat niet, je bent een moslim of niet. Een ander zal het meer hebben over je moet een gangster zijn en rondhangen op straat. Werken is voor mietjes. Terwijl een ander het meer zal hebben over werken en carrière, daarvoor zijn onze ouders toch eigenlijk naar Nederland gekomen?
Wat zie je nu eigenlijk van onze samenleving? Ieder huis van een Marokkaanse gezin in Nederland heeft wel problemen. Zo is de jongen meestal verslaafd aan jointjes en drinken en spendeert hij grootste gedeelte van zijn tijd met zijn vrienden. Een jongen die continue bezig is met het jagen en vinden van een Marokkaanse chickie om zijn behoeften te kunnen bevredigen. Als zij niet meegaat dan is zij een prostituee en als zij meegaat is zij achteraf een prostituee. Maar als je het over zijn zus hebt dan zit je fout dan heb je een probleem. Onbewust gevolg hiervan is de positie van de vrouw daalt aanzienlijk. Natuurlijk aan de andere kant zie je dat een Marokkaanse vrouw vaker hoger opgeleid is en een grote afstand wil doen van de thuissituatie om meer bewegingsvrijheid te krijgen. Ten gevolg hiervan is dat zij haar vaderlijke wortels kwijtraakt. De enige geslacht die ervoor zou kunnen zorgen dat onze cultuur onze geloof in stand blijft is de man. Verder zie je meiden met of zonder hoofddoek zich te schaars kleden en zich ook gedragen naar deze schaarste. De waarde van de hoofddoek is waardeloos als de rest van het lichaam zichtbaar is. Meiden lopen met een blackberry alsof men ondernemer van de eeuw is en drie bedrijven tegelijk runt en zich kleedt alsof zij duizenden euros profit maakt ieder jaar. Duidelijke elementen waaraan je kunt zien dat wij ons nog bevinden in een instabiele wereld en nog lang niet na onze geloof uitoefenen zoals Allah van ons verwacht.
Ook ik ben een wandelaar binnen deze maatschappij en nog continue op zoek is naar de juiste stabiliteit van geloof en leven. Het is zeker niet gemakkelijk en vraag Allah iedere dag om mij hierin te steunen en me te brengen en te houden op Zijn voorgeschreven Pad.
Rond mei 2007 ben ik gaan chatten op marokko.nl, uit verveling, zoals alle chatters:P Tijdens het chatten ben ik in contact gekomen via haar zusje aan een dame waar ik vele jaren mij liefde heb uitgewisseld.Het was voor mij een tijd om nooit te vergeten, waarbij echt alles goed ging tot het moment dat het uit de hand was gelopen. Dat was ongeveer 2 jaar terug nu. Graag wil ik het hierover hebben met jullie. Om een compleet verhaal van te maken zal ik enkele mooie herinneringen met jullie delen.
Ik wil jullie allen vragen om mij te vergeven als ik iemand beledig of voor schut heb gezet. Of ik iets heb geschreven wat totaal niet waar is. Ik heb het geschreven vanuit mijn gevoel en wetende dat onze gevoel ook een mindere kant heeft. Als je mij kunt verbeteren dan hoor ik het graag van je door me zoiets van een Personal Message te versturen. InshaAllah zal ik ervan kunnen leren.
Eerste chatmoment
In mei 2007 ben ik met mijn domme kop gaan chatten op Marokko.nl. Vele oude vrienden vertellen hun mooie ervaringen van marokko.nl, dat de vrouwen zo makkelijk te krijgen zijn en ervoor moest oppassen. Vrouwen zijn voor mij één grote blackbox, waar ik nooit mee heb gecommuniceerd. Als een mooie dame mij aansprak dan kon ik wel eens een grote ronde tomatishoofd krijgen. Iets wat je tegenwoordig zelden ziet. Het voordeel aan chatten is dat de overige chatters niet weten wie jij bent en waarvoor je de grote tomatishoofd kon verbergen achter die grote computerscherm.
In het begin is het wel even wennen. Het is toch wel moeilijk om een goed begin te bedenken om aandacht te vragen. Als je weet dat ongeveer 80% man is en 20% vrouw. Hoe kan je indruk maken bij een vrouw door paar woordjes en wat wilt een vrouw eigenlijk horen via chat. Bij paar mislukkelingen in het begin, krijg ik een druk gevoel. Zeven vrouwen tegelijk voer ik een gesprek, waarbij eigenlijk in reality mijn tomatishoofd al paar keer was ontploft. Ik had het letterlijk over koetjes en kalfjes, over niks, en dat had grote resultaat. Ik begon het leuk te vinden, want wat was ik zo interessant. Na het chatten van een uur met Sabrine en Ahlam begon ik hun superleuk te vinden. Het niveau was ondermaats en ik lachte tegen de pc. Na lang met hun te hebben gechat via m.nl zijn we overgegaan naar msn en zelfs tot microfoon. Het waren twee meiden uit het zuiden van onze kikkerlandje met een superleuke accent. Na vele leuke grappen hoorde ik in het achtergrond een vrouwelijke boze stem, het was hun zus. Zij gaf aan om te stoppen op msn en iets nuttigs te gaan doen. Zij schudde me wakker en begon te realiseren dat zij gelijk heeft. Wat doe ik nou? Waar ben ik mee bezig? Voel ik me opeens stoer met mijn tomatishoofd?
Na het stoppen met msnen ben ik me steeds gaan realiseren wat is dit een goede zus. Een zus met een goede Arabische taalvaardigheid, die haar zusje brengt op juiste pad. Ik vond dat zo mooi en fantastisch. Ik wilde zo graag in contact met haar zus komen, want dit is een vrouw die voor je kinderen zou kunnen zorgen. Ieder dag stond ik online op msn, hopelijk komt Ahlam weer eens online en misschien kan ik met haar zus praten. Toen ze eenmaal online kwam, sprak ik haar aan het was Ahlam! Maar Ahlam zo heette de zus van Ahlam. Hoe heette haar zusje dan? Haha vreemd. Maar ja de naam boeide me niet als het maar een goede dame is met een boordevol humor dan was ik gelukkig. Ik had een leuke gesprek met Ahlam ook zij beschikte over veel humor. Naast humor kwam zij bij mij zeer volwassen over, ondanks haar drie jaar jongere leeftijd.
Inleiding
Vandaag wil ik graag een verhaal met jullie delen, wat in mijn leven is overkomen. Ik schrijf het om drie redenen: het te kunnen wissen uit mijn geheugen, hopelijk dat de betrokken personen mij zullen vergeven voor mijn zonden en als laatste hoop ik dat jullie lezers een lering uit kunnen trekken, want het innerlijke pijn is voor mij onbeschrijfelijk. Zelf maak ik zelden gebruik van marokko.nl en ben ik eigenlijk anti-marokko.nler, maar ik weet dat marokko.nl dagelijks duizenden lezers verspreid heeft over Nederland en België. Verder weet ik dat mijn naasten niet tevreden zullen zijn met deze beweging, daarom zal ik niet de ware namen gebruiken.
Het is een verhaal dat gaat over liefde, ja ook ik heb me hieraan moeten pijnigen. Liefde waarbij vertrouwen, doorzettingsvermogen, passie, visie, familie en natuurlijk het ‘houden van’ belangrijke elementen zijn. Liefde is speciaal met een totaal ander dimensie, zo is het niet te organiseren, of bewust te creëren of te stoppen. Liefde is oncontroleerbaar, als je het hebt dan heb je het en dan kan het prachtig zijn. Maar de vraag is wat doe je met de liefde voor een persoon dat je hebt? Hoe ga je het uitstralen en ben je bereid om direct stappen te zetten voor een eeuwige binding?
Wij leven in een Marokkaans-Nederlandse samenleving, onbewust leiden we aan een identiteitscrisis. Een crisis waarbij we continue bezig zijn met het vinden van de juiste ‘ik’. Een ‘ik’ die graag dichtbij de wortels van zijn vaderland wil blijven en een stabiliteit proberen te vinden in deze samenleving. Thuis wil je je ouders gelukkig maken en helpen voor een betere toekomst. Op school wil je presteren en het maximale uit je onderwijs halen. Voor je omgeving wil je overkomen als een persoon die de het goed heeft. Zo ben ik ervan overtuigd dat wij leven in een wereld met drie dimensies.
De vraag: Wie/wat is een Marokkaans-Nederlander in Nederland is een vraag die ieder persoon uniek zal beantwoorden. Zo zal de ene beantwoorden een Marokkaans-Nederlander bestaat niet, je bent een moslim of niet. Een ander zal het meer hebben over je moet een gangster zijn en rondhangen op straat. Werken is voor mietjes. Terwijl een ander het meer zal hebben over werken en carrière, daarvoor zijn onze ouders toch eigenlijk naar Nederland gekomen?
Wat zie je nu eigenlijk van onze samenleving? Ieder huis van een Marokkaanse gezin in Nederland heeft wel problemen. Zo is de jongen meestal verslaafd aan jointjes en drinken en spendeert hij grootste gedeelte van zijn tijd met zijn vrienden. Een jongen die continue bezig is met het jagen en vinden van een Marokkaanse chickie om zijn behoeften te kunnen bevredigen. Als zij niet meegaat dan is zij een prostituee en als zij meegaat is zij achteraf een prostituee. Maar als je het over zijn zus hebt dan zit je fout dan heb je een probleem. Onbewust gevolg hiervan is de positie van de vrouw daalt aanzienlijk. Natuurlijk aan de andere kant zie je dat een Marokkaanse vrouw vaker hoger opgeleid is en een grote afstand wil doen van de thuissituatie om meer bewegingsvrijheid te krijgen. Ten gevolg hiervan is dat zij haar vaderlijke wortels kwijtraakt. De enige geslacht die ervoor zou kunnen zorgen dat onze cultuur onze geloof in stand blijft is de man. Verder zie je meiden met of zonder hoofddoek zich te schaars kleden en zich ook gedragen naar deze schaarste. De waarde van de hoofddoek is waardeloos als de rest van het lichaam zichtbaar is. Meiden lopen met een blackberry alsof men ondernemer van de eeuw is en drie bedrijven tegelijk runt en zich kleedt alsof zij duizenden euros profit maakt ieder jaar. Duidelijke elementen waaraan je kunt zien dat wij ons nog bevinden in een instabiele wereld en nog lang niet na onze geloof uitoefenen zoals Allah van ons verwacht.
Ook ik ben een wandelaar binnen deze maatschappij en nog continue op zoek is naar de juiste stabiliteit van geloof en leven. Het is zeker niet gemakkelijk en vraag Allah iedere dag om mij hierin te steunen en me te brengen en te houden op Zijn voorgeschreven Pad.
Rond mei 2007 ben ik gaan chatten op marokko.nl, uit verveling, zoals alle chatters:P Tijdens het chatten ben ik in contact gekomen via haar zusje aan een dame waar ik vele jaren mij liefde heb uitgewisseld.Het was voor mij een tijd om nooit te vergeten, waarbij echt alles goed ging tot het moment dat het uit de hand was gelopen. Dat was ongeveer 2 jaar terug nu. Graag wil ik het hierover hebben met jullie. Om een compleet verhaal van te maken zal ik enkele mooie herinneringen met jullie delen.
Ik wil jullie allen vragen om mij te vergeven als ik iemand beledig of voor schut heb gezet. Of ik iets heb geschreven wat totaal niet waar is. Ik heb het geschreven vanuit mijn gevoel en wetende dat onze gevoel ook een mindere kant heeft. Als je mij kunt verbeteren dan hoor ik het graag van je door me zoiets van een Personal Message te versturen. InshaAllah zal ik ervan kunnen leren.
Eerste chatmoment
In mei 2007 ben ik met mijn domme kop gaan chatten op Marokko.nl. Vele oude vrienden vertellen hun mooie ervaringen van marokko.nl, dat de vrouwen zo makkelijk te krijgen zijn en ervoor moest oppassen. Vrouwen zijn voor mij één grote blackbox, waar ik nooit mee heb gecommuniceerd. Als een mooie dame mij aansprak dan kon ik wel eens een grote ronde tomatishoofd krijgen. Iets wat je tegenwoordig zelden ziet. Het voordeel aan chatten is dat de overige chatters niet weten wie jij bent en waarvoor je de grote tomatishoofd kon verbergen achter die grote computerscherm.
In het begin is het wel even wennen. Het is toch wel moeilijk om een goed begin te bedenken om aandacht te vragen. Als je weet dat ongeveer 80% man is en 20% vrouw. Hoe kan je indruk maken bij een vrouw door paar woordjes en wat wilt een vrouw eigenlijk horen via chat. Bij paar mislukkelingen in het begin, krijg ik een druk gevoel. Zeven vrouwen tegelijk voer ik een gesprek, waarbij eigenlijk in reality mijn tomatishoofd al paar keer was ontploft. Ik had het letterlijk over koetjes en kalfjes, over niks, en dat had grote resultaat. Ik begon het leuk te vinden, want wat was ik zo interessant. Na het chatten van een uur met Sabrine en Ahlam begon ik hun superleuk te vinden. Het niveau was ondermaats en ik lachte tegen de pc. Na lang met hun te hebben gechat via m.nl zijn we overgegaan naar msn en zelfs tot microfoon. Het waren twee meiden uit het zuiden van onze kikkerlandje met een superleuke accent. Na vele leuke grappen hoorde ik in het achtergrond een vrouwelijke boze stem, het was hun zus. Zij gaf aan om te stoppen op msn en iets nuttigs te gaan doen. Zij schudde me wakker en begon te realiseren dat zij gelijk heeft. Wat doe ik nou? Waar ben ik mee bezig? Voel ik me opeens stoer met mijn tomatishoofd?
Na het stoppen met msnen ben ik me steeds gaan realiseren wat is dit een goede zus. Een zus met een goede Arabische taalvaardigheid, die haar zusje brengt op juiste pad. Ik vond dat zo mooi en fantastisch. Ik wilde zo graag in contact met haar zus komen, want dit is een vrouw die voor je kinderen zou kunnen zorgen. Ieder dag stond ik online op msn, hopelijk komt Ahlam weer eens online en misschien kan ik met haar zus praten. Toen ze eenmaal online kwam, sprak ik haar aan het was Ahlam! Maar Ahlam zo heette de zus van Ahlam. Hoe heette haar zusje dan? Haha vreemd. Maar ja de naam boeide me niet als het maar een goede dame is met een boordevol humor dan was ik gelukkig. Ik had een leuke gesprek met Ahlam ook zij beschikte over veel humor. Naast humor kwam zij bij mij zeer volwassen over, ondanks haar drie jaar jongere leeftijd.