hellofklitty
26-09-2011, 07:35
bron
De ultraconservatieve Joodse Haredivrouwen dragen een boerka of nikab. ‘Om mannen van zichzelf te redden.’
Ze ziet eruit als een, tja, als een Afghaanse. Haar lichaamsvormen zijn verstopt onder alles verhullende, dikke lagen donkere lappen, haar handen steken in handschoenen en over haar hoofd draagt ze een zwarte doek. Zelfs haar ogen zijn niet te zien.
Het is een nieuwe trend in Israël: het dragen van de boerka of de nikab. Onder de Haredi-vrouwen welteverstaan, aanhangsters van de allerconservatiefst orthodoxe vorm van het Judaisme. In Mea Shearim, de wijk in Jeruzalem waar overwegend orthodoxe Joden wonen, worden de Joodse nikabdraagsters hatelijk de ‘talibanmoeders’ genoemd. De meeste orthodoxe rabbijnen en vrome, lang bebaarde mannen met hoed en in zwart wollen maatpakken met hun vrouwen met pruik over hun kaalgeschoren hoofden moeten er niets van hebben. Laat staan de liberale en seculiere Joden in Jeruzalem. De vrouwen worden regelmatig uitgescholden voor zelfmoordcommando’s, mensen proberen de doeken van de nikabdraagsters af te trekken.
Schande
‘Het is een schande, zoals die vrouwen zich kleden’, roepen de mannen van Mea Shearim. ‘Ze suggereren dat onze vrouwen niet zedig zijn.’ De motivatie van de Joodse vrouwen is dezelfde als die van moslima’s. ‘Ik volg de regels en kleed mij bescheiden, ook om mannen van zichzelf te redden’, zegt een van de nikabdraagsters in het Israëlische dagblad Yedioth Ahronoth. ‘Als een man een stuk van een vrouwelijk lichaam ziet, raakt hij seksueel opgewonden, waardoor hij een zonde kan begaan. Zelfs al doet hij niets lichamelijks, dan nog kan hij zondige gedachten krijgen.’
Oproep
De ultra-orthodox Joodse ‘talibanbeweging’ is één van de extreemste groeperingen in Israël. Het begon zes jaar geleden met de oproep van een handvol ultra-orthodox Joodse vrouwen in Jeruzalem om onzedelijkheid in Israël te bestrijden. Al gauw gaven steeds meer vrome vrouwen gehoor aan de oproep. Inmiddels lopen in heel Israël honderden Joodse vrouwen in nikab. Het initiatief werd eerst aangemoedigd door ultra-orthodoxe rabbijnen en zelfs door de ultra-orthodoxe rechtbank.
Nikabs
Geschrokken door de enorme aanwas aan nikabs, hebben ze onlangs middels een petitie hun steun teruggetrokken. Inmiddels onderzoekt het Israëlische ministerie van Welvaart of de nikab niet schadelijk is voor Joodse meisjes. De meeste orthodox Joodse scholen weigeren leerlingen met gezichtsbedekking toe te laten, waardoor de meisjes – die de nikab van hun moeder al vanaf hun zesde jaar moeten dragen – naar geïmproviseerde schooltjes moeten gaan.
Op bushokjes, lantaarnpalen, ramen en deuren; overal in de vrome wijken van Jeruzalem hangen affiches en posters tegen de nikab, ook op de huizen van Haredi-Joden. De nikabdraagsters en hun mannen mogen dan zeggen dat zíj het vroomste zijn, snuiven Haredi- Joden. Een echte Haredi weet: de Israëlieten hebben de slavernij in Egypte overleefd, omdat ze weigerden hun traditionele kleding af te leggen. Niemand heeft het recht ooit de dresscode aan te passen, laat staan radicaal te veranderen.
De ultraconservatieve Joodse Haredivrouwen dragen een boerka of nikab. ‘Om mannen van zichzelf te redden.’
Ze ziet eruit als een, tja, als een Afghaanse. Haar lichaamsvormen zijn verstopt onder alles verhullende, dikke lagen donkere lappen, haar handen steken in handschoenen en over haar hoofd draagt ze een zwarte doek. Zelfs haar ogen zijn niet te zien.
Het is een nieuwe trend in Israël: het dragen van de boerka of de nikab. Onder de Haredi-vrouwen welteverstaan, aanhangsters van de allerconservatiefst orthodoxe vorm van het Judaisme. In Mea Shearim, de wijk in Jeruzalem waar overwegend orthodoxe Joden wonen, worden de Joodse nikabdraagsters hatelijk de ‘talibanmoeders’ genoemd. De meeste orthodoxe rabbijnen en vrome, lang bebaarde mannen met hoed en in zwart wollen maatpakken met hun vrouwen met pruik over hun kaalgeschoren hoofden moeten er niets van hebben. Laat staan de liberale en seculiere Joden in Jeruzalem. De vrouwen worden regelmatig uitgescholden voor zelfmoordcommando’s, mensen proberen de doeken van de nikabdraagsters af te trekken.
Schande
‘Het is een schande, zoals die vrouwen zich kleden’, roepen de mannen van Mea Shearim. ‘Ze suggereren dat onze vrouwen niet zedig zijn.’ De motivatie van de Joodse vrouwen is dezelfde als die van moslima’s. ‘Ik volg de regels en kleed mij bescheiden, ook om mannen van zichzelf te redden’, zegt een van de nikabdraagsters in het Israëlische dagblad Yedioth Ahronoth. ‘Als een man een stuk van een vrouwelijk lichaam ziet, raakt hij seksueel opgewonden, waardoor hij een zonde kan begaan. Zelfs al doet hij niets lichamelijks, dan nog kan hij zondige gedachten krijgen.’
Oproep
De ultra-orthodox Joodse ‘talibanbeweging’ is één van de extreemste groeperingen in Israël. Het begon zes jaar geleden met de oproep van een handvol ultra-orthodox Joodse vrouwen in Jeruzalem om onzedelijkheid in Israël te bestrijden. Al gauw gaven steeds meer vrome vrouwen gehoor aan de oproep. Inmiddels lopen in heel Israël honderden Joodse vrouwen in nikab. Het initiatief werd eerst aangemoedigd door ultra-orthodoxe rabbijnen en zelfs door de ultra-orthodoxe rechtbank.
Nikabs
Geschrokken door de enorme aanwas aan nikabs, hebben ze onlangs middels een petitie hun steun teruggetrokken. Inmiddels onderzoekt het Israëlische ministerie van Welvaart of de nikab niet schadelijk is voor Joodse meisjes. De meeste orthodox Joodse scholen weigeren leerlingen met gezichtsbedekking toe te laten, waardoor de meisjes – die de nikab van hun moeder al vanaf hun zesde jaar moeten dragen – naar geïmproviseerde schooltjes moeten gaan.
Op bushokjes, lantaarnpalen, ramen en deuren; overal in de vrome wijken van Jeruzalem hangen affiches en posters tegen de nikab, ook op de huizen van Haredi-Joden. De nikabdraagsters en hun mannen mogen dan zeggen dat zíj het vroomste zijn, snuiven Haredi- Joden. Een echte Haredi weet: de Israëlieten hebben de slavernij in Egypte overleefd, omdat ze weigerden hun traditionele kleding af te leggen. Niemand heeft het recht ooit de dresscode aan te passen, laat staan radicaal te veranderen.