Tangerino
15-09-2011, 02:25
UTRECHT - Tot grote ongenoegen is er recent een document met schokkende informatie uitgelekt. Dit document onthuld dat er Christelijke missionarissen actief zijn binnen de vrouwenprojecten die georganiseerd worden met het geld van de gemeente Utrecht. Eén voorbeeld hiervan is onder ander, 'Sophies Kunstprojecten' in Kanaleneiland. Het doel dat men middels dit project wil beogen is het bekeren van Marokkaanse vrouwen tot het Christendom. Hiervoor organiseren vrouwenwerkers laagdrempelige activiteiten, om interesse op te wekken bij de Moslimvrouwen voor het Christelijk geloof.
"De vrouwenwerkers doen dit door een laagdrempelige activiteit te organiseren, in eerste instantie om hen geïnteresseerd te maken voor het christelijke geloof..."
Dit zou volgens de schrijfster Thea Ploeg een belangrijke opstap zijn om onderweg te gaan met hen naar 'het volle licht' van het Evangelie. Ze claimt dat de weg tot het geloof een proces is waar men stapsgewijs aan moet werken. De schrijfster begint het document met het verschaffen van informatie over de moslimvrouwen en het beschrijven van hun achtergrond. Een belangrijk aspect dat zij hierbij in ogenschouw neemt is hun culturele achtergrond en Islamitisch geloof. Hierbij spreekt ze over enkele Islamitische aspecten en rukt deze uit hun contextueel verband.
Om de Marokkaanse moslimvrouwen makkelijker te bereiken, wordt ervoor gezorgd dat ze eerst bewust en bekend zijn met hun noden en maatschappelijke positie. Aangezien veel eerste generatie Marokkaanse vrouwen niet geletterd zijn vallen ze sneller in deze trap. Volgens Thea Ploeg zijn dit vrouwen die het binnen de maatschappij zwaar hebben en behoefte hebben aan gezelschap en hulp. Van hun zwakke positie, analfabetisme en behoefte aan gezelschap wordt gretig gebruik gemaakt door de vrouwenwerkers, zoals in onderstaand citaten beschreven wordt:
"Zowel de sociale nood (eenzaamheid en angst om afwijzing) zie par. 2.4.1. als haar, geestelijke nood (het onvermogen om tot God te komen) par 3.2. Ook kan ze niet voorbij gaan aan eventuele materiële noden (die bespreekbaar maken en naar oplossingen zoeken). Om écht aan te sluiten bij waar de vrouwen zijn, zal elk thema, wat op een bijeenkomst word besproken en wat ingaat op een specifieke ‘nood’ nog ingeleid worden door de vrouwen zelf.
"Er moet rekening gehouden worden met de beperkte kennis van de vrouwen van de Nederlandse taal en soms ook het onvermogen om in een grote groep te (durven) praten. Vanuit de praktijk hebben ik daarom geleerd om de intro op het onderwerp op een creatieve manier te doen, waarbij niet veel taal nodig is."
Nadat de vrouwenwerkers zich hier bewust van zijn begint hun ware en eigenlijke missie. Zij presenteren zich in eerste instantie als hulpverleners die deze vrouwen een helpende hand willen bieden, echter is dit slechts een misleidend middel om misbruik te maken van de zwakte van deze Marokkaanse moslimvrouwen binnen de maatschappij. Zo proberen zij hen te bekeren tot het Christelijk geloof.
"We hebben nu in beeld wat de noden van de Marokkaanse vrouw zijn en wat de reden is dat we hen ‘zegenrijk’ met het evangelie willen benaderen, namelijk omdat we, als vrouwenwerkers, zelf de vrede, verlossing en genade van het evangelie ervaren.."
Vervolgens worden er bijeenkomsten georganiseerd waarin de Marokkaanse vrouwen samenkomen met de missionarissen. Bij deze bijeenkomsten staat voornamelijk het 'vrouw zijn' centraal. Onderwerpen die de Marokkaanse vrouwen intrigeren worden besproken, zoals: gezin, identiteit, schoonheid, seksualiteit, creativiteit, bezorgdheid, gevoeligheid, et cetera. Zo wordt er makkelijker ingespeeld op hun vrouw zijn. De moslimvrouwen moeten niet de indruk krijgen dat het de missionarissen enkel gaat om het Christelijk geloof en het bekeren van deze vrouwen. Daarom gaat men stapsgewijs en subtiel te werk.
"Om niet in eerste instantie zichzelf en Jezus te presenteren neemt de vrouwenwerker eerst de tijd om in gesprek te gaan en te horen hoe het gaat. Ze heeft zich van te voren ingelezen over de leefwereld van de vrouwen, met hun noden."
Omdat elke moslimvrouw een ander verhaal heeft verdiept de vrouwenwerker zich in de achtergrond van elk individu. Zo leert ze alles over haar leven, familie, cultuur, taal en recepten. Dit zou haar eigen leven moeten verrijken. Des te beter zij zich in het leven van de vrouwen verdiepen en hen dus beter leren kennen, hoe dichter ze in het thema kunnen aansluiten bij het leven van de moslimvrouwen. Zo wensten de vrouwenwerkers verband te leggen tussen het persoonlijk leven van de moslimvrouwen en de presentatie van zichzelf als volgeling van Jezus.
"Dit thema wordt zo dicht mogelijk bij de leefwereld van de moslimvrouw gebracht. Dit wordt de intro naar de bezinning en gaat alleen over 'het ervaren leven/ de noden’ van de vrouwen. De moraal wordt nog niet verteld. De diepere laag komt later. Hierbij krijgt de vrouwenwerker ook informatie over hoe dit thema dus bij de vrouwen leeft."
Aangezien de meeste vrouwen ongeschoold zijn wordt er niet al teveel gebruik gemaakt van verbale overdracht. Middels afbeeldingen, flap-overs en voorwerpen wordt het verhaal zo beeldend mogelijk gemaakt, om de doelgroep makkelijker te bereiken.
''De vrouwenwerker maakt gebruik van afbeeldingen, flap over, voorwerpen, om het verhaal zo beeldend mogelijk te maken. Ze gaat uit van het feit dat veel van de vrouwen ‘(functioneel) ongeletterd’ zijn. Dat betekent dat de communicatie vooral verloopt via verhalen, illustraties, muziek en gedichten.''
De belangrijkste boodschap die de vrouwenwerkers willen overbrengen gedurende hun missie is dat er geen redding van het Hellevuur is zonder Jezus. Het Islamitisch geloof predikt echter dat 'Isa (Jezus) een dienaar en Boodschapper is van Allaah. Men dient hem te erkennen als profeet, zoals alle profeten erkend moeten worden. Aangezien je zonder erkenning van alle Profeten geen moslim kan zijn.
"Zonder Jezus is er geen redding van de zonde en het eeuwige leven. Het Evangelie heeft de boodschap dat er in Christus een zekerheid voor vergeving en het eeuwige leven bestaat. De zondeval heeft de positie van de vrouw beschadigd. Er is een boodschap van herstel van de positie van de vrouw in Christus, de boodschap dat ze ‘geliefd’ is."
In de loop van het document wordt kenbaar gemaakt, dat het de vrouwenwerkers niet werkelijk ging om het helpen en bijstaan van deze Marokkaanse moslimvrouwen. Het ging hen puur en alleen om het prediken van het Christelijk geloof, om zo de vrouwen van het Islamitisch geloof weg te houden. Als het de moslimvrouwen expliciet ging om materiële hulp, dan trokken de vrouwenwerkers hun handen van hen af. Omdat ze merkten dat er toch geen interesse bij hen was voor het Christelijk geloof.
"Het is niet de bedoeling dat er aantrekkingskracht ligt in het materiële en geldelijke bezit. Dit doel mag doorslaggevend zijn op de geefvaardigheid. Als men de indruk krijgt dat dit voor de vrouwen bovenaan staat doet het afbreuk aan de intentie voor de vrouwenbijeenkomst. De vrouwenwerker dient hiervoor te kunnen inschatten wat de intentie van die persoon is om haar geld te vragen; op grond van relatie en/ of op grond van ‘hoge nood’?"
Het mag duidelijk zijn dat hetgeen wordt beschreven over de Islam en deze Marokkaanse moslimvrouwen in zekere zin uit contextueel verband is gerukt. De Islam wordt geschetst als zijnde een geloof dat de moslimvrouw achterstelt in het vergaren van kennis en haar kunnen als vrouw.
Er wordt beweerd dat de moslimvrouw zich enkel dient te limiteren tot het gehoorzamen van haar man en het verrichten van huishoudelijke taken. Maar, au contraire, de Islam moedigt de vrouw ertoe zich te ontplooien en te ontwikkelen en zichzelf niet te beperken in haar doen en laten.
© Dawah-TV
"De vrouwenwerkers doen dit door een laagdrempelige activiteit te organiseren, in eerste instantie om hen geïnteresseerd te maken voor het christelijke geloof..."
Dit zou volgens de schrijfster Thea Ploeg een belangrijke opstap zijn om onderweg te gaan met hen naar 'het volle licht' van het Evangelie. Ze claimt dat de weg tot het geloof een proces is waar men stapsgewijs aan moet werken. De schrijfster begint het document met het verschaffen van informatie over de moslimvrouwen en het beschrijven van hun achtergrond. Een belangrijk aspect dat zij hierbij in ogenschouw neemt is hun culturele achtergrond en Islamitisch geloof. Hierbij spreekt ze over enkele Islamitische aspecten en rukt deze uit hun contextueel verband.
Om de Marokkaanse moslimvrouwen makkelijker te bereiken, wordt ervoor gezorgd dat ze eerst bewust en bekend zijn met hun noden en maatschappelijke positie. Aangezien veel eerste generatie Marokkaanse vrouwen niet geletterd zijn vallen ze sneller in deze trap. Volgens Thea Ploeg zijn dit vrouwen die het binnen de maatschappij zwaar hebben en behoefte hebben aan gezelschap en hulp. Van hun zwakke positie, analfabetisme en behoefte aan gezelschap wordt gretig gebruik gemaakt door de vrouwenwerkers, zoals in onderstaand citaten beschreven wordt:
"Zowel de sociale nood (eenzaamheid en angst om afwijzing) zie par. 2.4.1. als haar, geestelijke nood (het onvermogen om tot God te komen) par 3.2. Ook kan ze niet voorbij gaan aan eventuele materiële noden (die bespreekbaar maken en naar oplossingen zoeken). Om écht aan te sluiten bij waar de vrouwen zijn, zal elk thema, wat op een bijeenkomst word besproken en wat ingaat op een specifieke ‘nood’ nog ingeleid worden door de vrouwen zelf.
"Er moet rekening gehouden worden met de beperkte kennis van de vrouwen van de Nederlandse taal en soms ook het onvermogen om in een grote groep te (durven) praten. Vanuit de praktijk hebben ik daarom geleerd om de intro op het onderwerp op een creatieve manier te doen, waarbij niet veel taal nodig is."
Nadat de vrouwenwerkers zich hier bewust van zijn begint hun ware en eigenlijke missie. Zij presenteren zich in eerste instantie als hulpverleners die deze vrouwen een helpende hand willen bieden, echter is dit slechts een misleidend middel om misbruik te maken van de zwakte van deze Marokkaanse moslimvrouwen binnen de maatschappij. Zo proberen zij hen te bekeren tot het Christelijk geloof.
"We hebben nu in beeld wat de noden van de Marokkaanse vrouw zijn en wat de reden is dat we hen ‘zegenrijk’ met het evangelie willen benaderen, namelijk omdat we, als vrouwenwerkers, zelf de vrede, verlossing en genade van het evangelie ervaren.."
Vervolgens worden er bijeenkomsten georganiseerd waarin de Marokkaanse vrouwen samenkomen met de missionarissen. Bij deze bijeenkomsten staat voornamelijk het 'vrouw zijn' centraal. Onderwerpen die de Marokkaanse vrouwen intrigeren worden besproken, zoals: gezin, identiteit, schoonheid, seksualiteit, creativiteit, bezorgdheid, gevoeligheid, et cetera. Zo wordt er makkelijker ingespeeld op hun vrouw zijn. De moslimvrouwen moeten niet de indruk krijgen dat het de missionarissen enkel gaat om het Christelijk geloof en het bekeren van deze vrouwen. Daarom gaat men stapsgewijs en subtiel te werk.
"Om niet in eerste instantie zichzelf en Jezus te presenteren neemt de vrouwenwerker eerst de tijd om in gesprek te gaan en te horen hoe het gaat. Ze heeft zich van te voren ingelezen over de leefwereld van de vrouwen, met hun noden."
Omdat elke moslimvrouw een ander verhaal heeft verdiept de vrouwenwerker zich in de achtergrond van elk individu. Zo leert ze alles over haar leven, familie, cultuur, taal en recepten. Dit zou haar eigen leven moeten verrijken. Des te beter zij zich in het leven van de vrouwen verdiepen en hen dus beter leren kennen, hoe dichter ze in het thema kunnen aansluiten bij het leven van de moslimvrouwen. Zo wensten de vrouwenwerkers verband te leggen tussen het persoonlijk leven van de moslimvrouwen en de presentatie van zichzelf als volgeling van Jezus.
"Dit thema wordt zo dicht mogelijk bij de leefwereld van de moslimvrouw gebracht. Dit wordt de intro naar de bezinning en gaat alleen over 'het ervaren leven/ de noden’ van de vrouwen. De moraal wordt nog niet verteld. De diepere laag komt later. Hierbij krijgt de vrouwenwerker ook informatie over hoe dit thema dus bij de vrouwen leeft."
Aangezien de meeste vrouwen ongeschoold zijn wordt er niet al teveel gebruik gemaakt van verbale overdracht. Middels afbeeldingen, flap-overs en voorwerpen wordt het verhaal zo beeldend mogelijk gemaakt, om de doelgroep makkelijker te bereiken.
''De vrouwenwerker maakt gebruik van afbeeldingen, flap over, voorwerpen, om het verhaal zo beeldend mogelijk te maken. Ze gaat uit van het feit dat veel van de vrouwen ‘(functioneel) ongeletterd’ zijn. Dat betekent dat de communicatie vooral verloopt via verhalen, illustraties, muziek en gedichten.''
De belangrijkste boodschap die de vrouwenwerkers willen overbrengen gedurende hun missie is dat er geen redding van het Hellevuur is zonder Jezus. Het Islamitisch geloof predikt echter dat 'Isa (Jezus) een dienaar en Boodschapper is van Allaah. Men dient hem te erkennen als profeet, zoals alle profeten erkend moeten worden. Aangezien je zonder erkenning van alle Profeten geen moslim kan zijn.
"Zonder Jezus is er geen redding van de zonde en het eeuwige leven. Het Evangelie heeft de boodschap dat er in Christus een zekerheid voor vergeving en het eeuwige leven bestaat. De zondeval heeft de positie van de vrouw beschadigd. Er is een boodschap van herstel van de positie van de vrouw in Christus, de boodschap dat ze ‘geliefd’ is."
In de loop van het document wordt kenbaar gemaakt, dat het de vrouwenwerkers niet werkelijk ging om het helpen en bijstaan van deze Marokkaanse moslimvrouwen. Het ging hen puur en alleen om het prediken van het Christelijk geloof, om zo de vrouwen van het Islamitisch geloof weg te houden. Als het de moslimvrouwen expliciet ging om materiële hulp, dan trokken de vrouwenwerkers hun handen van hen af. Omdat ze merkten dat er toch geen interesse bij hen was voor het Christelijk geloof.
"Het is niet de bedoeling dat er aantrekkingskracht ligt in het materiële en geldelijke bezit. Dit doel mag doorslaggevend zijn op de geefvaardigheid. Als men de indruk krijgt dat dit voor de vrouwen bovenaan staat doet het afbreuk aan de intentie voor de vrouwenbijeenkomst. De vrouwenwerker dient hiervoor te kunnen inschatten wat de intentie van die persoon is om haar geld te vragen; op grond van relatie en/ of op grond van ‘hoge nood’?"
Het mag duidelijk zijn dat hetgeen wordt beschreven over de Islam en deze Marokkaanse moslimvrouwen in zekere zin uit contextueel verband is gerukt. De Islam wordt geschetst als zijnde een geloof dat de moslimvrouw achterstelt in het vergaren van kennis en haar kunnen als vrouw.
Er wordt beweerd dat de moslimvrouw zich enkel dient te limiteren tot het gehoorzamen van haar man en het verrichten van huishoudelijke taken. Maar, au contraire, de Islam moedigt de vrouw ertoe zich te ontplooien en te ontwikkelen en zichzelf niet te beperken in haar doen en laten.
© Dawah-TV