Dienaresje17
21-08-2011, 23:14
BismilLaah,
Geschreven door Shaych Mohammed bin Saalih Al-'Othaymien
Saturday 04 August 2007
Al-Moefattiraat[1] - Zaken die het Vasten Verbreken.
Vraag:
“Wat zijn de moefattiraat die het vasten van een persoon verbreken?”
Antwoord:
“De Moefattiraat die in de Qor’aan staan vermeld zijn er drie:
Het eten;
Het drinken;
En de geslachtsgemeenschap.
En de bewijsvoering hiervoor is de Uitspraak van de Allaah:
“Dus hebt nu geslachtsgemeenschap met hen en zoek datgene wat Allaah voor jullie beschikt heeft, en eet en drinkt totdat de witte draad (licht van de dageraad) zich voor jullie onderscheidt van de zwarte draad (donkerte van de nacht), maakt vervolgens jullie vasten compleet tot de nachtval.” (Soerah Al-Baqarah (2), Vers 187)
(Ten eerste en ten tweede); Wat betreft het eten en het drinken, (dan maakt het niet uit) of het nu haraam of halaal (eten betreft), en of het bevorderlijk is voor het lichaam of schadelijk, of (dat het) èn niet bevorderlijk èn niet schadelijk is, of dat nu weinig of veel is. Op basis hiervan is dus ook het roken een moefattir, ondanks het feit dat het èn schadelijk èn haraam is. De geleerden zeggen verder ook dat als een persoon iets ter grootte van een graankorreltje inslikt, hij dan daarmee zijn vasten tenietgedaan heeft. Terwijl iets ter grootte van een graankorreltje niet bevorderlijk is voor het lichaam. Toch wordt het gerekend tot de moefattiraat.
Ten derde; Geslachtsgemeenschap. En dat is de ernstigste vorm van de moefattiraat, vanwege de verplichting van kaffaarah[2] die het met zich mee brengt. En die kaffaarah is dan het vrijlaten van een slaaf, als hij die niet vindt dan dient hij twee maanden achtereenvolgens te vasten, als hij daartoe niet in staat is, dan dient hij zestig armen te voeden.
Ten vierde; Zaadlozing door (seksuele) lust.[3] Als een zaadlozing bij een persoon plaatsvindt, doet dat zijn vasten teniet. Echter hierbij vindt geen kaffaarah plaats, omdat die slecht bij geslachtsgemeenschap plaatsvindt.
Ten vijfde; Injectiespuiten waarmee men zich laat voorzien van eten en drinken. Het betreft hier dus de injectievoedingen.[4] Wat betreft de injectiespuiten die geen voedende werking hebben, die toen het vasten niet teniet. Of een persoon die nu binnenkrijgt via de aderen of via de spieren. Het is dan immers geen eten of drinken en heeft dan ook niet de functie van eten of drinken.
Ten zesde; Opzettelijk overgeven. Als een persoon opzettelijk overgeeft, doet dat zijn vasten teniet. Als hij echter gedwongen is om over te geven, dan rust er op die persoon geen blaam.[5]
Ten zevende; Het uitvloeien van menstruatiebloed of postnatale bloeding. Als bij een vrouw menstruatie (bloed) uitvloeit, ook al zou dat maar een ogenblik vóór het ondergaan van de zon plaatsvinden, dan doet dat het vasten teniet.[6]
Ten achtste; Het uitvloeien van bloed door al-Hidjaama[7]. Het bewijs hiervoor is de uitspraak van de Boodschapper (salallaahoe 'alayhie was sallem): “Degene die hidjaama uitvoert en degene die hidjaama laat uitvoeren, hebben hun vasten verbroken”.[8] Als een persoon hidjaama laat uitvoeren, en er verschijnt bloed, dan verbreekt dat het vasten. En het verbreekt ook het vasten van degene die al-hidjaama uitvoert als dat op de manier plaatsvindt die bekend stond in de tijd van de Profeet (salallaahoe 'alayhie was sallem). En dit houdt in dat de haadjim[9] kleine porties bloed aftapt. Echter als hij de hidjaama uitvoert middels apparatuur die losgekoppeld staat van de haadjim, dan verbreekt dat slechts het vasten van de mahdjoem[10] en niet van de haadjim.
Als deze moefattiraat gedurende de dag van de Ramadan gebeuren, komen voor de betreffende persoon de volgende zaken kijken:
De zonde;
Het tenietdoen van het vasten;
De verplichting om zich de rest van de dag te onthouden aan de moefattiraat;
De verplichting om de betreffende dag in te halen.
En als de moeffatir plaatsvindt door geslachtsgemeenschap, komt daar een vijfde zaak bij kijken, en dat is de kaffaarah.
Maar men dient ook te weten dat deze moeffatiraat het vasten niet verbreken behalve bij de aanwezig van de volgende drie voorwaarden:
De kennis;
Het bewustzijn;
De wil.
(De eerste voorwaarde is) dus als een persoon enige van deze genoemde moefattiraat overkomt, zonder dat hij er kennis van heeft (dat het daadwerkelijk zijn vasten verbreekt) Het vasten van die persoon is dan correct. Of dat nu is, omdat hij onwetend is met betrekking tot de tijd of onwetend is met betrekking tot de regelgeving.
Een voorbeeld van onwetendheid met betrekking tot de tijd, is als een persoon in het laatste gedeelte van de nacht op staat en hij denkt dat de tijd van fadjr nog niet is aangebroken en hij eet en drinkt dan, waarna het hem duidelijk wordt dat de fadjr al is aangebroken. Het vasten van die persoon is dan correct, omdat hij onwetend is betreffende de tijd.
En een voorbeeld van iemand die onwetend is betreffende de regelgeving, is als een persoon hidjaamah laat uitvoeren, en hij weet niet dat de hidjaamah de vasten doet verbreken. Er dient dus tegen die persoon gezegd te worden: “Je vasten is correct.” En het bewijs hiervoor is de uitspraak van Allaah:
“O onze Heer! Leg geen rekenschap af, als wij vergeten of een fout begaan.” [11] [12] ( Soerah Al-Baqarah (2), Vers 186)
En vanuit de Soennah, de hadith van Asmaa bint Abie Bakr (radiallaahoe ta'alla 'anha), die overgeleverd is door Al-Boechaarie in zijn Sahieh: “Wij verbraken ons vasten op de dag, dat het erg bewolkt was ten tijde van de Profeet (salallaahoe 'alayhie was sallem) … Daarna kwam de zon op, zodat hun eten en drinken gedurende de dag plaats vond. Zij wisten dat echter niet, en dachten dat de zon al onder was gegaan. En de Profeet (salallaahoe 'alayhie was sallem) droeg hen niet op om die dag in te halen. En als het verplicht zou zijn geweest, dan had hij hen zeker daartoe opgedragen. En als hij hen daarmee opgedragen zou hebben, dan zou dat aan ons zijn overgeleverd[13]. Echter, als een persoon eet en drinkt, terwijl hij denkt dat de zon al is onder gegaan, en erachter komt dat de zon nog niet is ondergegaan, is hij verplicht om zich te onthouden, totdat de zon daadwerkelijk is ondergegaan. En zijn vasten is dan correct.
De tweede voorwaarde is dat een persoon bij bewustzijn is. Het tegenovergestelde van bewustzijn is vergeetachtigheid. Als een vastende dus vergeet, en eet en drinkt, dan is zijn vasten correct. Dit is gebaseerd op de Uitspraak van de Meest Verhevene:
“O onze heer! Leg ons geen rekenschap af, als wij vergeten of een fout begaan.” (Soerah Al-Baqarah (2), Vers 186)
En de uitspraak van de Profeet (salallaahoe 'alayhie was sallem), die overgeleverd is door Aboe Hoereirah (radiallaahoe ta'alla 'anhoe): “Degene die eet of drinkt, terwijl hij vastende is, dient zijn vasten door te zetten. Allaah immers, heeft hem dan te eten en te drinken gegeven.”[14]
De derde voorwaarde is de wil. Als een vastende enige van deze moefattiraat pleegt, zonder eigen wil en keuze, dan is zijn vasten correct. Als hij bijvoorbeeld zijn mond aan het spoelen was, en water vervolgens naar zijn buik daalt, zonder opzet, dan is zijn vasten correct.
Als een persoon zijn vrouw dwingt tot het hebben van geslachtsgemeenschap en zij is niet in staat om hem van zich af te houden, dan is haar vasten correct. Zij heeft het immers niet gewild. En het bewijs daarvoor is de Uitspraak van de Meest Verhevene over degene die gedwongen koefr pleegt.
“Degene die ongelovig is geworden in Allaah na geloof te hebben gehad, behalve hij die daartoe gedwongen is en zijn hart gevuld is met geloof.” [15] (Soerah An-Nahl (16), Vers 106)
Als een vastende gedwongen wordt om zijn vasten te verbreken of het begaan van een moefattir, zonder eigen wil of opzet, dan rust er op die persoon geen blaam en is zijn vasten correct.”
Geschreven door Shaych Mohammed bin Saalih Al-'Othaymien
Saturday 04 August 2007
Al-Moefattiraat[1] - Zaken die het Vasten Verbreken.
Vraag:
“Wat zijn de moefattiraat die het vasten van een persoon verbreken?”
Antwoord:
“De Moefattiraat die in de Qor’aan staan vermeld zijn er drie:
Het eten;
Het drinken;
En de geslachtsgemeenschap.
En de bewijsvoering hiervoor is de Uitspraak van de Allaah:
“Dus hebt nu geslachtsgemeenschap met hen en zoek datgene wat Allaah voor jullie beschikt heeft, en eet en drinkt totdat de witte draad (licht van de dageraad) zich voor jullie onderscheidt van de zwarte draad (donkerte van de nacht), maakt vervolgens jullie vasten compleet tot de nachtval.” (Soerah Al-Baqarah (2), Vers 187)
(Ten eerste en ten tweede); Wat betreft het eten en het drinken, (dan maakt het niet uit) of het nu haraam of halaal (eten betreft), en of het bevorderlijk is voor het lichaam of schadelijk, of (dat het) èn niet bevorderlijk èn niet schadelijk is, of dat nu weinig of veel is. Op basis hiervan is dus ook het roken een moefattir, ondanks het feit dat het èn schadelijk èn haraam is. De geleerden zeggen verder ook dat als een persoon iets ter grootte van een graankorreltje inslikt, hij dan daarmee zijn vasten tenietgedaan heeft. Terwijl iets ter grootte van een graankorreltje niet bevorderlijk is voor het lichaam. Toch wordt het gerekend tot de moefattiraat.
Ten derde; Geslachtsgemeenschap. En dat is de ernstigste vorm van de moefattiraat, vanwege de verplichting van kaffaarah[2] die het met zich mee brengt. En die kaffaarah is dan het vrijlaten van een slaaf, als hij die niet vindt dan dient hij twee maanden achtereenvolgens te vasten, als hij daartoe niet in staat is, dan dient hij zestig armen te voeden.
Ten vierde; Zaadlozing door (seksuele) lust.[3] Als een zaadlozing bij een persoon plaatsvindt, doet dat zijn vasten teniet. Echter hierbij vindt geen kaffaarah plaats, omdat die slecht bij geslachtsgemeenschap plaatsvindt.
Ten vijfde; Injectiespuiten waarmee men zich laat voorzien van eten en drinken. Het betreft hier dus de injectievoedingen.[4] Wat betreft de injectiespuiten die geen voedende werking hebben, die toen het vasten niet teniet. Of een persoon die nu binnenkrijgt via de aderen of via de spieren. Het is dan immers geen eten of drinken en heeft dan ook niet de functie van eten of drinken.
Ten zesde; Opzettelijk overgeven. Als een persoon opzettelijk overgeeft, doet dat zijn vasten teniet. Als hij echter gedwongen is om over te geven, dan rust er op die persoon geen blaam.[5]
Ten zevende; Het uitvloeien van menstruatiebloed of postnatale bloeding. Als bij een vrouw menstruatie (bloed) uitvloeit, ook al zou dat maar een ogenblik vóór het ondergaan van de zon plaatsvinden, dan doet dat het vasten teniet.[6]
Ten achtste; Het uitvloeien van bloed door al-Hidjaama[7]. Het bewijs hiervoor is de uitspraak van de Boodschapper (salallaahoe 'alayhie was sallem): “Degene die hidjaama uitvoert en degene die hidjaama laat uitvoeren, hebben hun vasten verbroken”.[8] Als een persoon hidjaama laat uitvoeren, en er verschijnt bloed, dan verbreekt dat het vasten. En het verbreekt ook het vasten van degene die al-hidjaama uitvoert als dat op de manier plaatsvindt die bekend stond in de tijd van de Profeet (salallaahoe 'alayhie was sallem). En dit houdt in dat de haadjim[9] kleine porties bloed aftapt. Echter als hij de hidjaama uitvoert middels apparatuur die losgekoppeld staat van de haadjim, dan verbreekt dat slechts het vasten van de mahdjoem[10] en niet van de haadjim.
Als deze moefattiraat gedurende de dag van de Ramadan gebeuren, komen voor de betreffende persoon de volgende zaken kijken:
De zonde;
Het tenietdoen van het vasten;
De verplichting om zich de rest van de dag te onthouden aan de moefattiraat;
De verplichting om de betreffende dag in te halen.
En als de moeffatir plaatsvindt door geslachtsgemeenschap, komt daar een vijfde zaak bij kijken, en dat is de kaffaarah.
Maar men dient ook te weten dat deze moeffatiraat het vasten niet verbreken behalve bij de aanwezig van de volgende drie voorwaarden:
De kennis;
Het bewustzijn;
De wil.
(De eerste voorwaarde is) dus als een persoon enige van deze genoemde moefattiraat overkomt, zonder dat hij er kennis van heeft (dat het daadwerkelijk zijn vasten verbreekt) Het vasten van die persoon is dan correct. Of dat nu is, omdat hij onwetend is met betrekking tot de tijd of onwetend is met betrekking tot de regelgeving.
Een voorbeeld van onwetendheid met betrekking tot de tijd, is als een persoon in het laatste gedeelte van de nacht op staat en hij denkt dat de tijd van fadjr nog niet is aangebroken en hij eet en drinkt dan, waarna het hem duidelijk wordt dat de fadjr al is aangebroken. Het vasten van die persoon is dan correct, omdat hij onwetend is betreffende de tijd.
En een voorbeeld van iemand die onwetend is betreffende de regelgeving, is als een persoon hidjaamah laat uitvoeren, en hij weet niet dat de hidjaamah de vasten doet verbreken. Er dient dus tegen die persoon gezegd te worden: “Je vasten is correct.” En het bewijs hiervoor is de uitspraak van Allaah:
“O onze Heer! Leg geen rekenschap af, als wij vergeten of een fout begaan.” [11] [12] ( Soerah Al-Baqarah (2), Vers 186)
En vanuit de Soennah, de hadith van Asmaa bint Abie Bakr (radiallaahoe ta'alla 'anha), die overgeleverd is door Al-Boechaarie in zijn Sahieh: “Wij verbraken ons vasten op de dag, dat het erg bewolkt was ten tijde van de Profeet (salallaahoe 'alayhie was sallem) … Daarna kwam de zon op, zodat hun eten en drinken gedurende de dag plaats vond. Zij wisten dat echter niet, en dachten dat de zon al onder was gegaan. En de Profeet (salallaahoe 'alayhie was sallem) droeg hen niet op om die dag in te halen. En als het verplicht zou zijn geweest, dan had hij hen zeker daartoe opgedragen. En als hij hen daarmee opgedragen zou hebben, dan zou dat aan ons zijn overgeleverd[13]. Echter, als een persoon eet en drinkt, terwijl hij denkt dat de zon al is onder gegaan, en erachter komt dat de zon nog niet is ondergegaan, is hij verplicht om zich te onthouden, totdat de zon daadwerkelijk is ondergegaan. En zijn vasten is dan correct.
De tweede voorwaarde is dat een persoon bij bewustzijn is. Het tegenovergestelde van bewustzijn is vergeetachtigheid. Als een vastende dus vergeet, en eet en drinkt, dan is zijn vasten correct. Dit is gebaseerd op de Uitspraak van de Meest Verhevene:
“O onze heer! Leg ons geen rekenschap af, als wij vergeten of een fout begaan.” (Soerah Al-Baqarah (2), Vers 186)
En de uitspraak van de Profeet (salallaahoe 'alayhie was sallem), die overgeleverd is door Aboe Hoereirah (radiallaahoe ta'alla 'anhoe): “Degene die eet of drinkt, terwijl hij vastende is, dient zijn vasten door te zetten. Allaah immers, heeft hem dan te eten en te drinken gegeven.”[14]
De derde voorwaarde is de wil. Als een vastende enige van deze moefattiraat pleegt, zonder eigen wil en keuze, dan is zijn vasten correct. Als hij bijvoorbeeld zijn mond aan het spoelen was, en water vervolgens naar zijn buik daalt, zonder opzet, dan is zijn vasten correct.
Als een persoon zijn vrouw dwingt tot het hebben van geslachtsgemeenschap en zij is niet in staat om hem van zich af te houden, dan is haar vasten correct. Zij heeft het immers niet gewild. En het bewijs daarvoor is de Uitspraak van de Meest Verhevene over degene die gedwongen koefr pleegt.
“Degene die ongelovig is geworden in Allaah na geloof te hebben gehad, behalve hij die daartoe gedwongen is en zijn hart gevuld is met geloof.” [15] (Soerah An-Nahl (16), Vers 106)
Als een vastende gedwongen wordt om zijn vasten te verbreken of het begaan van een moefattir, zonder eigen wil of opzet, dan rust er op die persoon geen blaam en is zijn vasten correct.”