Bekijk volle/desktop versie : scheidingsangst, ervaringen?



Pagina's : [1] 2

24-07-2011, 22:09
van mijn zoon kan ik me niet herinneren dat hij erge scheidingsangst had. maar mijn dochter die is sinds een paar dagen erg bang als ik weg ga en dan krijst ze. je kunt dan echt horen dat het een meisje is want ze krijst echt keihard en heel angstig. nu is het zelfs zo erg geworden dat ze sinds gisteravond niet alleen in haar bedje kan slapen. gisteravond heeft ze op mijn arm geslapen en als ik haar wilde neerleggen zette ze het op een krijsen. dus heb haar op mijn arm gelaten totdat ik zelf ging slapen en toen heb ik haar naast mij in bed gezet.. en toen ging ze soms met haar handje mijn gezicht aanraken om te checken of ik daar nog was of dat ze moest krijsen. snachts is geen probleem voor mij dan mag ze van mij altijd bij mij in bed slapen, maar overdag moet ze ook een dutje doen en dat wordt nu lastig..
het is ook nog eens zo extreem dat als ze in de kinderwagen zit en ik haar bestuur dan ziet ze me niet en dan begint ze te krijsen buiten.. echt heeeel hard krijsen haha.
nu ligt ze in mijn armen te slapen en houd met 1 handje mijn jurk vast. bang dat ik weg zal gaan

wie heeft ervaring met scheidingsangst-kindjes? hoe kun je t t beste oplossen, kiekeboe spelletje kende ik, ga ik morgen uitproberen en laten huilen in bed doe ik niet. dat kan ik niet plus die zal gerust een hele dag blijven huilen.

24-07-2011, 22:13


mijn zoontje heeft dit ook gehad hij was toen bijna 1
dit is een periode gaat vanzelf over.

24-07-2011, 22:14
mijn zoontje heeft dit ook gehad hij was toen bijna 1
dit is een periode gaat vanzelf over.

24-07-2011, 22:15
Misschien is het haar leeftijd ook een beetje? Sommige kindjes hebben daar last van en de ander weer niet.

Misschien helpt het als je bijvoorbeeld een liedje voor haar zingt, of tegen haar praat als ze in haar kinderwagen zit en ze jou niet kan zien. Misschien vindt ze het fijn je stem te horen.

24-07-2011, 22:23



Citaat door Bi-Idhnillaah:
Misschien is het haar leeftijd ook een beetje? Sommige kindjes hebben daar last van en de ander weer niet.

Misschien helpt het als je bijvoorbeeld een liedje voor haar zingt, of tegen haar praat als ze in haar kinderwagen zit en ze jou niet kan zien. Misschien vindt ze het fijn je stem te horen.
ja het ligt aan leeftijd ze is bijna 8 maanden. ze houd er wel van om mijn stem te horen maar als ze eenmaal is begonnen te huilen dan kom ik niet eens boven haar gehuil uit laat staan dat ze me dan zou horen haha... dan wil ze alleen gepakt worden. en eenmaal gepakt is ze stil.

maar ja t is ook zo`n lieverdje, Allahuma baarik feeha... ik vind het niet erg om haar heel de dag te moeten pakken. dat doe ik graag, maar dat kan helaas niet.

maintenant, hoe ben jij er mee omgegaan? gaf jij je er aan over zoals ik nu doe of liet je hem huilen?

24-07-2011, 22:29

Citaat door zouzou7t:
ja het ligt aan leeftijd ze is bijna 8 maanden. ze houd er wel van om mijn stem te horen maar als ze eenmaal is begonnen te huilen dan kom ik niet eens boven haar gehuil uit laat staan dat ze me dan zou horen haha... dan wil ze alleen gepakt worden. en eenmaal gepakt is ze stil.

maar ja t is ook zo`n lieverdje, Allahuma baarik feeha... ik vind het niet erg om haar heel de dag te moeten pakken. dat doe ik graag, maar dat kan helaas niet.

maintenant, hoe ben jij er mee omgegaan? gaf jij je er aan over zoals ik nu doe of liet je hem huilen?
het had ongeveer 4maanden geduurd dacht ik en ik gaf toe moet je ook gewoon doen meid dit is een fase gaat vanzelf over. is erg zielig om kindje te laten huilen wat je kan doen is indd hele tijd je stem laten horen of als je even wegloopt blijven praten van mama gaat even wat pakken en zeg het met verschillende klanken in je stem zodat het intressant is wat je zegt en ze nieuwschierig wordt wat je gaat doen.en als je terug komt zeg je kijk dit had mama gepakt enz enz.
op gegeven moment gaat het gewoon over. maar ik moet zeggen dat het best pittig kan zijnaf en toe

24-07-2011, 22:29

Citaat door zouzou7t:
ja het ligt aan leeftijd ze is bijna 8 maanden. ze houd er wel van om mijn stem te horen maar als ze eenmaal is begonnen te huilen dan kom ik niet eens boven haar gehuil uit laat staan dat ze me dan zou horen haha... dan wil ze alleen gepakt worden. en eenmaal gepakt is ze stil.

maar ja t is ook zo`n lieverdje, Allahuma baarik feeha... ik vind het niet erg om haar heel de dag te moeten pakken. dat doe ik graag, maar dat kan helaas niet.

maintenant, hoe ben jij er mee omgegaan? gaf jij je er aan over zoals ik nu doe of liet je hem huilen?
Dan zou ik haar gewoon oppakken en even lekker knuffelen. Ze is nog zo klein dus om haar te laten huilen vind ik zielig (ik zou dit ook niet bij mijn dochter doen). Stel je voor het is inderdaad scheidingsangst is het toch zielig om haar niet te troosten. Stel je voor je bent zelf bang en je wordt aan je lot overgelaten als het ware. Allaah ye7fed!

Als het om mijn dochter zou gaan zou ik haar oppakken..

24-07-2011, 22:34

Citaat door Maintenant:
het had ongeveer 4maanden geduurd dacht ik en ik gaf toe moet je ook gewoon doen meid dit is een fase gaat vanzelf over. is erg zielig om kindje te laten huilen wat je kan doen is indd hele tijd je stem laten horen of als je even wegloopt blijven praten van mama gaat even wat pakken en zeg het met verschillende klanken in je stem zodat het intressant is wat je zegt en ze nieuwschierig wordt wat je gaat doen.en als je terug komt zeg je kijk dit had mama gepakt enz enz.
op gegeven moment gaat het gewoon over. maar ik moet zeggen dat het best pittig kan zijnaf en toe
wat ben ik blij met deze reactie. ik wil niets liever dan toegeven.. maar was bang dat ik reacties zou krijgen als dat ik haar moest laten huilen voor een tijdje en dan weer oppakken of zo... dat gaat tegen mijn natuur in. ik was al bang dat het niet goed is om toe te geven, maar als jij het ook gedaan hebt en het is goed gekomen dan ga ik me ook lekker laten gaan en toegeven. dan vind ik het een stuk minder erg dat ze zo doet.

24-07-2011, 22:35

Citaat door Bi-Idhnillaah:
Dan zou ik haar gewoon oppakken en even lekker knuffelen. Ze is nog zo klein dus om haar te laten huilen vind ik zielig (ik zou dit ook niet bij mijn dochter doen). Stel je voor het is inderdaad scheidingsangst is het toch zielig om haar niet te troosten. Stel je voor je bent zelf bang en je wordt aan je lot overgelaten als het ware. Allaah ye7fed!

Als het om mijn dochter zou gaan zou ik haar oppakken..
ja precies. ik kan haar ook niet laten huilen. ik pak haar gelijk op, meskina.. zielig die baby`s eigenlijk he.. ze zijn zo bang

24-07-2011, 22:40

Citaat door zouzou7t:
ja precies. ik kan haar ook niet laten huilen. ik pak haar gelijk op, meskina.. zielig die baby`s eigenlijk he.. ze zijn zo bang
Ja is ook zielig. Ze kunnen niet praten niks.. Dus het is aan ons om te kijken wat ze bedoelen met het gehuil en dan nog bedenken hoe je daar het best mee om kan gaan.

Ik zou doen wat voor jou goed voelt. Luisteren naar je mama-instinct.

24-07-2011, 22:42

Citaat door Bi-Idhnillaah:
Ja is ook zielig. Ze kunnen niet praten niks.. Dus het is aan ons om te kijken wat ze bedoelen met het gehuil en dan nog bedenken hoe je daar het best mee om kan gaan.

Ik zou doen wat voor jou goed voelt. Luisteren naar je mama-instinct.
yes dat wordt lekker veel pakken en veel kusjes en knuffeltjes geven. hmm heerlijk.

ze ligt hier nu uitgeteld te slapen op haar rug op mijn schoot, maar o wee als ik haar in bed doe.

24-07-2011, 23:01

Citaat door zouzou7t:
yes dat wordt lekker veel pakken en veel kusjes en knuffeltjes geven. hmm heerlijk.

ze ligt hier nu uitgeteld te slapen op haar rug op mijn schoot, maar o wee als ik haar in bed doe.
Ze zijn zo snel groot, dus geniet er maar van hihi.

24-07-2011, 23:10


Het lijkt allemaal schattig en wel maar in het praktijk lijkt me het toch moeilijk om heel de dag je kind op te pakken hoor. Als je de heel dag thuis bent dan is er niet veel aan de hand maar als je in de weer bent en vanalles moet doen dan lijkt me dat wel moeilijk en dan moet je er wel een oplossing voor zoeken.

Mijn kinderen hebben daar geen last van maar mochten zij daar last van gehad hebben dan zou ik niet continu bij elk gekrijs oppakken hoor, lijkt alsof ik ze ga verwennen. Krijs en je krijgt wat je wil. Ik was laatst in de mutualiteit en dat kind ging keihard krijsen terwijl haar moeder bezig was met de medewerkster, ze kon echt haar ding niet doen door haar kind. Ik vind zoiets niet kunnen, je moet optreden vind ik. Geloof me, als ze twee jaar is dan gaat ze dit nog steeds doen hoor.

24-07-2011, 23:11
Het is een fase van kids tussen ongeveer 8 en 18 maanden.. De kleine heeft verlatingsangst. Ze denkt dat als je de kamer uitloopt ook wegblijft. Ze kan zich niet bedenken dat jij gewoon terugkomt. Kindje gaat dan verdrietig reageren, huilen, krijsen ga zo maar door.. De kleine moet gewoon de vertrouwen krijgen, dat wanneer je wegloopt je ook gewoon weer terugkomt. Rond deze periode is ook vaak het eenkennig zijn..

24-07-2011, 23:31
juist als de kinderen nog babys zijn moet je ze dat niet aanleren!!
eenmaal een wennig krijg je heeel moeilijk afgeleerd.. al is het kind 5 jaar zal het er nog last van hebben..

Pagina's : [1] 2