Tangerino
17-07-2011, 18:39
Een kleine duizend keer knipperde Eric Gudde met zijn ogen, terwijl hij beweerde dat hij dinsdag jongstleden voor het eerst hoorde dat de spelersgroep klaar was met Mario Been. Voor de tweede keer in zijn carrière bij Feyenoord verklaarde hij totaal niet op de hoogte te zijn van wat zich afspeelde binnen zijn club. Bizar. Martin van Geel was de volgende die verklaarde dat hij van helemaal niets wist, ook voegde hij eraan toe slechts veertien dagen bij de club te werken en dus van niets te weten.
Uiteraard -zoals eenieder zal verwachten- hangt ook deze verklaring weer van leugens aan elkaar. Vorig jaar zomer vertrok Kevin Hofland bij Feyenoord. Kevin zag geen topsportklimaat bij de club, maar erger: hij zag de wil (!) in de organisatie niet om hier verandering in aan te brengen. Dat was de hoofdreden dat hij een aantal supporters betrok bij de ontwikkeling van het VvF-plan. Kevin was niet de enige die er klaar mee was. Karim El Ahmadi liet deze week voor het eerst weten dat zijn laatste jaar bij Feyenoord een hel was. “Van boven” (lees: Been en Beenhakker) lieten ze hem continu weten niet meer welkom te zijn bij de club. Er werd hem zelfs medegedeeld dat de supporters hem niet ‘moeten’ en hij dus maar beter kon vertrekken. Elk functioneringsgesprek kreeg hij continu te horen dat ze hem liever kwijt dan rijk waren. Feyenoords grootste investering van de laatste jaren werd letterlijk weggepest. Na de thuiswedstrijd tegen De Graafschap roerde Karim openlijk zijn mond over het topsportbeleid bij Feyenoord. Het gevolg was dat hij een knallende ruzie kreeg met Been en Beenhakker, waarna hij zwaar gefrustreerd De Kuip verliet en hiervoor terloops zelfs aangehouden werd door de politie.
Het onsmakelijke vertrek van El Ahmadi had zijn weerslag op de gehele spelersgroep. Gudde en Blokland verlengde in samenwerking met Joris van Benthum het contract van Luc Castaignos. Alleen was er één probleem: dat mocht niet. Luc Castaignos vertrok eigenlijk transfervrij naar Inter Milan, maar Luc stelde zelf een gedeelte van zijn tekengeld beschikbaar als gebaar richting Feyenoord. Deze transfer viel niet goed bij Mario Been die het niet kon laten elke keer als Castaignos voorbij liep treiterend te zeggen: “inter-inter-inter”. Ondanks veelvuldig aandringen van Luc om hiermee te stoppen, werd dit pas realiteit toen de ouders van Luc hun ongenoegen hierover hadden geuit.
Door diverse ontwikkelingen nam de spelersgroep Mario Been aan het einde van het seizoen niet meer serieus. Mede hierdoor had Been geen zin meer om aanwezig te zijn op de club. Het werd zelfs zo erg dat er vanaf januari slechts 4,5 uur in de week werd getraind. Dit tot groot ongenoegen van diverse spelers die in het geheim privé-trainers in gingen huren om hun conditie op peil te houden en op deze manier zelf te werken aan hun eigen topsportniveau. Het toppunt was wel dat de selectie zelfs nog een paar trainingen afwerkte terwijl Mario Been al op vakantie was.
Het meest onverwachte probleem was de humor van Mario Been. Natuurlijk kunnen we er allemaal smakelijk om lachen, maar het is in een groep een zeer irritante eigenschap als je altijd de grappigste probeert te zijn. Mario Been vertrok als speler bij Feyenoord omdat hij van trainer Rinus Israël de vraag kreeg of hij nog “dozen om zijn schoenen had” toen Mario voor open doel miste. Het probleem van Mario Been is dat hij continu kritiek uit op alles en iedereen, het liefst cynisch, maar als Tim de Cler dan een grappig weerwoord heeft ontbrandt Been in de kleedkamer direct tot een enorme vuurbal. Zelfkritiek is hem wars en in plaats van als een echte Rotterdammer het motto Sterker door Strijd te hanteren en de schouders eronder te zetten, kiest Mario Been nu andermaal het hazenpad. Een bevestiging naar de selectie over de werkwijze van Been.
Al deze frustraties en voorgaande verhalen zijn verwoord en duidelijk gemaakt in de contractonderhandelingen met Wijnaldum, Fer, De Vrij, Vlaar en Castaignos. Deze contractonderhandelingen zijn de afgelopen maanden gevoerd, waarin Eric Gudde na het vertrek van Beenhakker zelf een prominente rol heeft gespeeld. Of het waar is dat Eric Gudde andermaal niet op de hoogte was van de onvrede die er leefde binnen de selectie laten we aan u om te beoordelen. Dat de algemeen directeur andermaal keihard door het ijs zakt, staat vast. Immers hoort een algemeen directeur op de hoogte te zijn van wat er speelt in de selectie cq de organisatie. Om juist dát wat nu al twee keer compleet is misgegaan in een vroegtijdig stadium te voorkomen. Hoe dan ook heeft de directie én de Raad van Commissarissen bewust de situatie ongeroerd gelaten tot het zo ver is gekomen dat de spelersgroep zelf door de porseleinkast is gegaan. Om de spelersgroep daarna nog eens openlijk af te vallen ook. Om eigen onkunde te verbloemen.
De schandalige laatste paar dagen laten andermaal zien dat deze directie én de Raad van Commissarissen sinds het vertrek van Gertjan Verbeek drie jaar geleden he-le-maal niets wijzer is geworden. Dat alleen al is een trieste constatering van de vooruitgang die men continu claimt te boeken. Vanwege het voorgaande verhaal is het alleen al onbegrijpelijk dat zowel de Technisch Manager als de Algemeen Directeur de schuld in de schoenen van de selectie schuift. Iedereen verschuift de schuld naar een ander, niemand wil de eer aan zichzelf houden. Je zou inmiddels denken dat men weet dat de waarheid kort achter de leugen zit.
Het is Feyenoord onwaardig!
Uiteraard -zoals eenieder zal verwachten- hangt ook deze verklaring weer van leugens aan elkaar. Vorig jaar zomer vertrok Kevin Hofland bij Feyenoord. Kevin zag geen topsportklimaat bij de club, maar erger: hij zag de wil (!) in de organisatie niet om hier verandering in aan te brengen. Dat was de hoofdreden dat hij een aantal supporters betrok bij de ontwikkeling van het VvF-plan. Kevin was niet de enige die er klaar mee was. Karim El Ahmadi liet deze week voor het eerst weten dat zijn laatste jaar bij Feyenoord een hel was. “Van boven” (lees: Been en Beenhakker) lieten ze hem continu weten niet meer welkom te zijn bij de club. Er werd hem zelfs medegedeeld dat de supporters hem niet ‘moeten’ en hij dus maar beter kon vertrekken. Elk functioneringsgesprek kreeg hij continu te horen dat ze hem liever kwijt dan rijk waren. Feyenoords grootste investering van de laatste jaren werd letterlijk weggepest. Na de thuiswedstrijd tegen De Graafschap roerde Karim openlijk zijn mond over het topsportbeleid bij Feyenoord. Het gevolg was dat hij een knallende ruzie kreeg met Been en Beenhakker, waarna hij zwaar gefrustreerd De Kuip verliet en hiervoor terloops zelfs aangehouden werd door de politie.
Het onsmakelijke vertrek van El Ahmadi had zijn weerslag op de gehele spelersgroep. Gudde en Blokland verlengde in samenwerking met Joris van Benthum het contract van Luc Castaignos. Alleen was er één probleem: dat mocht niet. Luc Castaignos vertrok eigenlijk transfervrij naar Inter Milan, maar Luc stelde zelf een gedeelte van zijn tekengeld beschikbaar als gebaar richting Feyenoord. Deze transfer viel niet goed bij Mario Been die het niet kon laten elke keer als Castaignos voorbij liep treiterend te zeggen: “inter-inter-inter”. Ondanks veelvuldig aandringen van Luc om hiermee te stoppen, werd dit pas realiteit toen de ouders van Luc hun ongenoegen hierover hadden geuit.
Door diverse ontwikkelingen nam de spelersgroep Mario Been aan het einde van het seizoen niet meer serieus. Mede hierdoor had Been geen zin meer om aanwezig te zijn op de club. Het werd zelfs zo erg dat er vanaf januari slechts 4,5 uur in de week werd getraind. Dit tot groot ongenoegen van diverse spelers die in het geheim privé-trainers in gingen huren om hun conditie op peil te houden en op deze manier zelf te werken aan hun eigen topsportniveau. Het toppunt was wel dat de selectie zelfs nog een paar trainingen afwerkte terwijl Mario Been al op vakantie was.
Het meest onverwachte probleem was de humor van Mario Been. Natuurlijk kunnen we er allemaal smakelijk om lachen, maar het is in een groep een zeer irritante eigenschap als je altijd de grappigste probeert te zijn. Mario Been vertrok als speler bij Feyenoord omdat hij van trainer Rinus Israël de vraag kreeg of hij nog “dozen om zijn schoenen had” toen Mario voor open doel miste. Het probleem van Mario Been is dat hij continu kritiek uit op alles en iedereen, het liefst cynisch, maar als Tim de Cler dan een grappig weerwoord heeft ontbrandt Been in de kleedkamer direct tot een enorme vuurbal. Zelfkritiek is hem wars en in plaats van als een echte Rotterdammer het motto Sterker door Strijd te hanteren en de schouders eronder te zetten, kiest Mario Been nu andermaal het hazenpad. Een bevestiging naar de selectie over de werkwijze van Been.
Al deze frustraties en voorgaande verhalen zijn verwoord en duidelijk gemaakt in de contractonderhandelingen met Wijnaldum, Fer, De Vrij, Vlaar en Castaignos. Deze contractonderhandelingen zijn de afgelopen maanden gevoerd, waarin Eric Gudde na het vertrek van Beenhakker zelf een prominente rol heeft gespeeld. Of het waar is dat Eric Gudde andermaal niet op de hoogte was van de onvrede die er leefde binnen de selectie laten we aan u om te beoordelen. Dat de algemeen directeur andermaal keihard door het ijs zakt, staat vast. Immers hoort een algemeen directeur op de hoogte te zijn van wat er speelt in de selectie cq de organisatie. Om juist dát wat nu al twee keer compleet is misgegaan in een vroegtijdig stadium te voorkomen. Hoe dan ook heeft de directie én de Raad van Commissarissen bewust de situatie ongeroerd gelaten tot het zo ver is gekomen dat de spelersgroep zelf door de porseleinkast is gegaan. Om de spelersgroep daarna nog eens openlijk af te vallen ook. Om eigen onkunde te verbloemen.
De schandalige laatste paar dagen laten andermaal zien dat deze directie én de Raad van Commissarissen sinds het vertrek van Gertjan Verbeek drie jaar geleden he-le-maal niets wijzer is geworden. Dat alleen al is een trieste constatering van de vooruitgang die men continu claimt te boeken. Vanwege het voorgaande verhaal is het alleen al onbegrijpelijk dat zowel de Technisch Manager als de Algemeen Directeur de schuld in de schoenen van de selectie schuift. Iedereen verschuift de schuld naar een ander, niemand wil de eer aan zichzelf houden. Je zou inmiddels denken dat men weet dat de waarheid kort achter de leugen zit.
Het is Feyenoord onwaardig!