Ishq
01-07-2011, 22:35
Hallo,
Ik ben echt tot over mijn oren verliefd op een marokkaans meisje die ik vorige week (vrijdag 24 juni rond 18.30) bij Albert Heijn heb gezien. We hebben ooit jaren geleden een maand samengewerkt. Ik weet nog ze had me ingewerkt en ik vond haar toen al leuk. Zij liet verder niks blijken.. misschien omdat ze een nette meid is. Zelf had ze het ook zeker niet door bij mij.
Jaren nadat ik met haar had gewerkt (zoals ik al zei, 1 maandje maar) kwam ik haar twee keer tegen, gewoon toevallig in de stad en op station dat we elkaar voorbij liepen. Ik zei verder niks en zei ook niet omdat we elkaar niet echt goed hebben gekend. Toch deed het me bij die 2 keer echt wat toen ik haar zag. We keken elkaar aan en ik voelde een soort wederzijdse herkenning, maar ander soort herkenning. Ik ging gewoon verder met m'n leven maar van tijd tot tijd dacht ik aan haar.
Maar zoals ik al zei vorige week kwam ik haar tegen bij de kassa van AH, zij was bij een andere kassa, ik keek om en zag haar en er ging echt een schok door me heen. Zij keek dus ook en ik voelde weer die herkenning.. zoiets van wij zijn voor elkaar gemaakt. We waren tegelijk klaar bij de kassa en liepen naar buiten. En wat doe ik? Ik zeg niks, ik klapte gewoon dicht! Ik denk omdat ik haar heel erg leuk vind. Heb er zo'n spijt van..
Zij straat onschuldigheid en puurheid uit (heeft ook een hoofddoek) en ik ben zelf ook een rustige jongen. Ik kan haar nu echt niet meer uit mijn hoofd zetten. Ik heb zo'n vreemd gevoel dat we voor elkaar gemaakt zijn. Ik ben zelf hindoestaans en geboren als hindoe. Ik geloof niet in het hindoeïsme omdat ik veel dingen simpelweg niet kan geloven. Ook heb ik niet zoveel met de hindoestaanse cultuur. Ik heb altijd interesse gehad in de Islam en arabische muziek, arabische mensen.
Ik ga nu vaker naar die AH (het is niet bij mij in de buurt en was daar toevallig eenmalig) in de hoop haar daar ooit weer tegen te komen. Voor hetzelfde geld is zij al getrouwd en misschien zelfs kinderen, maar ik wil haar gewoon zo graag spreken om duidelijkheid te krijgen. Als zij niet getrouwd is ben ik bereid om mijn hele leven om te gooien voor haar, omdat ik het gevoel heb dat zij de liefde is van mijn leven.
Wat vinden jullie van deze hele situatie?
Ik ben echt tot over mijn oren verliefd op een marokkaans meisje die ik vorige week (vrijdag 24 juni rond 18.30) bij Albert Heijn heb gezien. We hebben ooit jaren geleden een maand samengewerkt. Ik weet nog ze had me ingewerkt en ik vond haar toen al leuk. Zij liet verder niks blijken.. misschien omdat ze een nette meid is. Zelf had ze het ook zeker niet door bij mij.
Jaren nadat ik met haar had gewerkt (zoals ik al zei, 1 maandje maar) kwam ik haar twee keer tegen, gewoon toevallig in de stad en op station dat we elkaar voorbij liepen. Ik zei verder niks en zei ook niet omdat we elkaar niet echt goed hebben gekend. Toch deed het me bij die 2 keer echt wat toen ik haar zag. We keken elkaar aan en ik voelde een soort wederzijdse herkenning, maar ander soort herkenning. Ik ging gewoon verder met m'n leven maar van tijd tot tijd dacht ik aan haar.
Maar zoals ik al zei vorige week kwam ik haar tegen bij de kassa van AH, zij was bij een andere kassa, ik keek om en zag haar en er ging echt een schok door me heen. Zij keek dus ook en ik voelde weer die herkenning.. zoiets van wij zijn voor elkaar gemaakt. We waren tegelijk klaar bij de kassa en liepen naar buiten. En wat doe ik? Ik zeg niks, ik klapte gewoon dicht! Ik denk omdat ik haar heel erg leuk vind. Heb er zo'n spijt van..
Zij straat onschuldigheid en puurheid uit (heeft ook een hoofddoek) en ik ben zelf ook een rustige jongen. Ik kan haar nu echt niet meer uit mijn hoofd zetten. Ik heb zo'n vreemd gevoel dat we voor elkaar gemaakt zijn. Ik ben zelf hindoestaans en geboren als hindoe. Ik geloof niet in het hindoeïsme omdat ik veel dingen simpelweg niet kan geloven. Ook heb ik niet zoveel met de hindoestaanse cultuur. Ik heb altijd interesse gehad in de Islam en arabische muziek, arabische mensen.
Ik ga nu vaker naar die AH (het is niet bij mij in de buurt en was daar toevallig eenmalig) in de hoop haar daar ooit weer tegen te komen. Voor hetzelfde geld is zij al getrouwd en misschien zelfs kinderen, maar ik wil haar gewoon zo graag spreken om duidelijkheid te krijgen. Als zij niet getrouwd is ben ik bereid om mijn hele leven om te gooien voor haar, omdat ik het gevoel heb dat zij de liefde is van mijn leven.
Wat vinden jullie van deze hele situatie?