kkkhadija
21-06-2011, 16:55
Hoofdpersonen: rachida& yassin
Broer rachida: wael
Vriendin rachida : Sofia
Trrrrrrrrrrrrrr me telefoon ging voor de zoveelste keer af het was natuurlijk mijn moeder die zich weer eens af vroeg waar ik bleef. Ik nam op:
Ik: allo mama
Moeder: fain tina a rachida (waar ben jij)
Ik: ana kont m3a sofia (ik was met sofia)
Moeder: aji takol rah wejed lasagne (kom eten ik heb lasagne gemaakt)
ik: wahka bslama (is goed doei)
Ik liep met Sofia van ons werk naar de bushalte, het is natuurlijk maar een bijbaantje hoor bij de albert heijn. Het was een regenachtig dag ik deed me sjaal om pakte een klepje uit me tas en deed hem in mijn haar. Voor dat ik in bus stapte zag ik hem daar in zijn auto hij keek me aan ik keek terug ik kon niet weg kijken en smolt in zijn ogen totdat Sofia keihard begon te lachen toen pas realiseerde ik me dat ik naar hem staarde hij glimlachte en reed weg. De bus chauffeur toeterde dat hij weg wou dus ik moest instappen of uitstappen ik stapte snel in en ging achterin zitten Sofia die niet kon stoppen met lachen vielen bijna toen de bus vertrok, ik kon me lach ook niet inhouden en de mensen in de bus keek ons raar aan maar dat boeide ons natuurlijk niet. We kwamen bij onze halte aan en we stapten uit liepen arm in arm naar huis we zijn natuurlijk niet alleen vriendinnen maar ook buren, voor mijn deur nam ik afscheid van Sofia en ging naar binnen ik rook gelijk de geur van lasagne’’mmmmm mama dit is lekker’ ‘ tuurlijk lekker a benti mamak heeft het gemaakt’ ‘ gaan we nou eten’ ‘ nee we wachten op je broer wael hij neemt een vriend vandaag’ ‘ oké’ ik liep naar de woonkamer ik groette me vader me een kus op zijn hand en liep gelijk daarna door naar mijn kamer ik liet me vallen bed en sloot mijn ogen ik hoorde deurbel me moeder deed open en hoorde dat me broer binnenkwam de stem van zijn vriend kwam me bekend voor maar ja ik trok een Marokkaanse jurk aan deed me haar in een slordige knot en ruimde me kamer beetje op en liep naar beneden ik hoorde stemmen in de woonkamer ik ging naar de keuken en keek stiekem naar de woonkamer en schrok me dood
Broer rachida: wael
Vriendin rachida : Sofia
Trrrrrrrrrrrrrr me telefoon ging voor de zoveelste keer af het was natuurlijk mijn moeder die zich weer eens af vroeg waar ik bleef. Ik nam op:
Ik: allo mama
Moeder: fain tina a rachida (waar ben jij)
Ik: ana kont m3a sofia (ik was met sofia)
Moeder: aji takol rah wejed lasagne (kom eten ik heb lasagne gemaakt)
ik: wahka bslama (is goed doei)
Ik liep met Sofia van ons werk naar de bushalte, het is natuurlijk maar een bijbaantje hoor bij de albert heijn. Het was een regenachtig dag ik deed me sjaal om pakte een klepje uit me tas en deed hem in mijn haar. Voor dat ik in bus stapte zag ik hem daar in zijn auto hij keek me aan ik keek terug ik kon niet weg kijken en smolt in zijn ogen totdat Sofia keihard begon te lachen toen pas realiseerde ik me dat ik naar hem staarde hij glimlachte en reed weg. De bus chauffeur toeterde dat hij weg wou dus ik moest instappen of uitstappen ik stapte snel in en ging achterin zitten Sofia die niet kon stoppen met lachen vielen bijna toen de bus vertrok, ik kon me lach ook niet inhouden en de mensen in de bus keek ons raar aan maar dat boeide ons natuurlijk niet. We kwamen bij onze halte aan en we stapten uit liepen arm in arm naar huis we zijn natuurlijk niet alleen vriendinnen maar ook buren, voor mijn deur nam ik afscheid van Sofia en ging naar binnen ik rook gelijk de geur van lasagne’’mmmmm mama dit is lekker’ ‘ tuurlijk lekker a benti mamak heeft het gemaakt’ ‘ gaan we nou eten’ ‘ nee we wachten op je broer wael hij neemt een vriend vandaag’ ‘ oké’ ik liep naar de woonkamer ik groette me vader me een kus op zijn hand en liep gelijk daarna door naar mijn kamer ik liet me vallen bed en sloot mijn ogen ik hoorde deurbel me moeder deed open en hoorde dat me broer binnenkwam de stem van zijn vriend kwam me bekend voor maar ja ik trok een Marokkaanse jurk aan deed me haar in een slordige knot en ruimde me kamer beetje op en liep naar beneden ik hoorde stemmen in de woonkamer ik ging naar de keuken en keek stiekem naar de woonkamer en schrok me dood