hellofklitty
31-05-2011, 07:27
bron
Het is vandaag World No Tobacco Day. Want ondanks alle anti-rookinspanningen groeit het wereldwijde aantal rokers nog steeds.
Het is al meer dan een halve eeuw geleden dat wetenschappers het verband tussen roken en kanker aantoonden. Ondanks de oorlog die sindsdien woedt tussen gezondheidsinstanties en de sigarettenindustrie, floreren tabaksfabrikanten als nooit tevoren.
Alle catastrofale gezondheidseffecten van roken ten spijt; er worden wereldwijd nog steeds ieder jaar meer sigaretten verkocht. In de jaren negentig werden jaarlijks 5.000 miljard sigaretten verkocht, in 2009 waren dat er over de hele wereld al 5.900 miljard. Ze doden nu jaarlijks meer mensen dan alcohol, aids, auto-ongelukken, illegale drugs, moord en zelfmoord bij elkaar opgeteld. En daarom is het vandaag ‘World No Tobacco Day’.
In het Westen wordt juist steeds minder gerookt. In de jaren negentig waren de rijke landen nog goed voor 38 procent van de wereldwijde sigarettenconsumptie. In 2009 was dat nog maar 24 procent. De verkoopinspanningen zijn verschoven naar opkomende landen, waar het aantal rokers sterk stijgt. Zo’n 76 procent van de wereldwijde rokers woont nu in arme of opkomende landen.
Onderzoek door The Independent on Sunday onthult dat tabaksfirma’s dankbaar gebruikmaken van gebrekkige marketingwetgeving in opkomende landen door op agressieve wijze sigaretten aan te prijzen bij nieuwe jonge klanten. Andere wapens van de tabaksverkopers: advocaten, lobbygroepen en zorgvuldig geselecteerde statistieken.
En dat werkt. De ‘big four’, de vier tabaksgiganten – Philip Morris International, British American Tobacco, Japan Tobacco and Imperial Tobacco – maakten in 2010 meer dan 29 miljard euro winst, tegen zo’n 28 miljard euro een jaar eerder.
Miljard doden
De prijs van die winsten laat zich ook vertalen in mensenlevens. In de hele twintigste eeuw stierven door tabaksgebruik zo’n 100 miljoen mensen. Als de huidige trend doorzet zullen dat er in de 21e eeuw een miljard zijn.
Alleen al in Indonesië zijn er 21 miljoen rokende kinderen. En er valt wettelijk niets te doen tegen de tabaksmarketeers die zich specifiek op jongeren richten. In landen als Nigeria, Oekraïne en Brazilië sponsoren tabaksbedrijven bijvoorbeeld feestjes met als doel nieuwe rokerszieltjes te winnen. In Rusland proberen ze jonge vrouwen te verleiden door verpakkingen te laten lijken op met juwelen bezette parfumflesjes en zelfs door sigaretten te verkopen onder de naam van het modemerk Yves Saint Laurent.
Als landen in deze opkomende markten proberen op te treden tegen tabak, verplaatst de strijd zich vaak naar de rechtszaal. In Uruguay, bijvoorbeeld. Daar verbood in 2006 de regering van toenmalig president Tabaré Vázquez, van huis uit oncoloog, als eerste in de regio het roken in openbare ruimtes.
Nu wil het land fabrikanten verplichten om 80 procent van de oppervlakte van een pakje sigaretten vol te zetten met gezondheidswaarschuwingen. Reactie van tabaksfabrikant Philip Morris: een rechtszaak tegen de regering. Het bedrijf eist daarin minstens twee miljard dollar schadevergoeding als Uruguay verliest. Dergelijke juridische intimidatie heeft een breder effect; omringende landen zullen minder snel soortgelijke strenge rookwetten overwegen.
In Australië, dat het eerste land wordt waar sigarettenpakjes niet meer bedrukt mogen worden, heeft de sigarettenindustrie weer een andere methode. Er gaan daar hardnekkige geruchten dat de sigarettenmakers op de nieuwste maatregel willen reageren door de markt te overspoelen met een stortvloed aan spotgoedkope sigaretten.
In Groot-Brittannië tracht de industrie uit alle macht nieuwe anti-rookmaatregelen tegen te gaan. Ook hier sleept een aantal tabaksmaatschappijen de regering voor de rechter om de nieuwe regels aan te vechten die sigarettendisplays in winkels verbieden. Toch zijn de pogingen om de publieke opinie te beïnvloeden vaak net iets subtieler. Zo meldde Christopher Ogden, voorzitter van de Vereniging van Tabaksfabrikanten vorig jaar nog dat het rookverbod een groot deel van de Britse pub- en bingo-industrie om zeep had geholpen.
In werkelijkheid wijzen de cijfers van de Office for National Statistics iets heel anders uit. Het aantal kroegen in Engeland nam sinds de invoering van het rookverbod in 2007 jaarlijks juist met 5 procent toe.
Deborah Arnott, directeur van anirookorganisatie Smoking and Health (ASH), zegt daarover: ‘De Britse regering heeft niet alleen de rookadvertenties aan banden gelegd en gezondheidswaarschuwingen op de pakjes gezet, maar ook de belofte gedaan het publiek te beschermen tegen de commerciële belangen van de tabaksindustrie. Die maakt namelijk gebruik van een omvangrijk lobby-apparaat om de politiek te bewerken.’ De volgende grote strijd gaat volgens Arnott over de sigarettenpakjes zonder opdruk.
Het is vandaag World No Tobacco Day. Want ondanks alle anti-rookinspanningen groeit het wereldwijde aantal rokers nog steeds.
Het is al meer dan een halve eeuw geleden dat wetenschappers het verband tussen roken en kanker aantoonden. Ondanks de oorlog die sindsdien woedt tussen gezondheidsinstanties en de sigarettenindustrie, floreren tabaksfabrikanten als nooit tevoren.
Alle catastrofale gezondheidseffecten van roken ten spijt; er worden wereldwijd nog steeds ieder jaar meer sigaretten verkocht. In de jaren negentig werden jaarlijks 5.000 miljard sigaretten verkocht, in 2009 waren dat er over de hele wereld al 5.900 miljard. Ze doden nu jaarlijks meer mensen dan alcohol, aids, auto-ongelukken, illegale drugs, moord en zelfmoord bij elkaar opgeteld. En daarom is het vandaag ‘World No Tobacco Day’.
In het Westen wordt juist steeds minder gerookt. In de jaren negentig waren de rijke landen nog goed voor 38 procent van de wereldwijde sigarettenconsumptie. In 2009 was dat nog maar 24 procent. De verkoopinspanningen zijn verschoven naar opkomende landen, waar het aantal rokers sterk stijgt. Zo’n 76 procent van de wereldwijde rokers woont nu in arme of opkomende landen.
Onderzoek door The Independent on Sunday onthult dat tabaksfirma’s dankbaar gebruikmaken van gebrekkige marketingwetgeving in opkomende landen door op agressieve wijze sigaretten aan te prijzen bij nieuwe jonge klanten. Andere wapens van de tabaksverkopers: advocaten, lobbygroepen en zorgvuldig geselecteerde statistieken.
En dat werkt. De ‘big four’, de vier tabaksgiganten – Philip Morris International, British American Tobacco, Japan Tobacco and Imperial Tobacco – maakten in 2010 meer dan 29 miljard euro winst, tegen zo’n 28 miljard euro een jaar eerder.
Miljard doden
De prijs van die winsten laat zich ook vertalen in mensenlevens. In de hele twintigste eeuw stierven door tabaksgebruik zo’n 100 miljoen mensen. Als de huidige trend doorzet zullen dat er in de 21e eeuw een miljard zijn.
Alleen al in Indonesië zijn er 21 miljoen rokende kinderen. En er valt wettelijk niets te doen tegen de tabaksmarketeers die zich specifiek op jongeren richten. In landen als Nigeria, Oekraïne en Brazilië sponsoren tabaksbedrijven bijvoorbeeld feestjes met als doel nieuwe rokerszieltjes te winnen. In Rusland proberen ze jonge vrouwen te verleiden door verpakkingen te laten lijken op met juwelen bezette parfumflesjes en zelfs door sigaretten te verkopen onder de naam van het modemerk Yves Saint Laurent.
Als landen in deze opkomende markten proberen op te treden tegen tabak, verplaatst de strijd zich vaak naar de rechtszaal. In Uruguay, bijvoorbeeld. Daar verbood in 2006 de regering van toenmalig president Tabaré Vázquez, van huis uit oncoloog, als eerste in de regio het roken in openbare ruimtes.
Nu wil het land fabrikanten verplichten om 80 procent van de oppervlakte van een pakje sigaretten vol te zetten met gezondheidswaarschuwingen. Reactie van tabaksfabrikant Philip Morris: een rechtszaak tegen de regering. Het bedrijf eist daarin minstens twee miljard dollar schadevergoeding als Uruguay verliest. Dergelijke juridische intimidatie heeft een breder effect; omringende landen zullen minder snel soortgelijke strenge rookwetten overwegen.
In Australië, dat het eerste land wordt waar sigarettenpakjes niet meer bedrukt mogen worden, heeft de sigarettenindustrie weer een andere methode. Er gaan daar hardnekkige geruchten dat de sigarettenmakers op de nieuwste maatregel willen reageren door de markt te overspoelen met een stortvloed aan spotgoedkope sigaretten.
In Groot-Brittannië tracht de industrie uit alle macht nieuwe anti-rookmaatregelen tegen te gaan. Ook hier sleept een aantal tabaksmaatschappijen de regering voor de rechter om de nieuwe regels aan te vechten die sigarettendisplays in winkels verbieden. Toch zijn de pogingen om de publieke opinie te beïnvloeden vaak net iets subtieler. Zo meldde Christopher Ogden, voorzitter van de Vereniging van Tabaksfabrikanten vorig jaar nog dat het rookverbod een groot deel van de Britse pub- en bingo-industrie om zeep had geholpen.
In werkelijkheid wijzen de cijfers van de Office for National Statistics iets heel anders uit. Het aantal kroegen in Engeland nam sinds de invoering van het rookverbod in 2007 jaarlijks juist met 5 procent toe.
Deborah Arnott, directeur van anirookorganisatie Smoking and Health (ASH), zegt daarover: ‘De Britse regering heeft niet alleen de rookadvertenties aan banden gelegd en gezondheidswaarschuwingen op de pakjes gezet, maar ook de belofte gedaan het publiek te beschermen tegen de commerciële belangen van de tabaksindustrie. Die maakt namelijk gebruik van een omvangrijk lobby-apparaat om de politiek te bewerken.’ De volgende grote strijd gaat volgens Arnott over de sigarettenpakjes zonder opdruk.