--------------------------------------------------------------------------------
Maagdenvlies (hymen)
Het maagdenvlies (hymen genaamd), is een plooi van slijmvlies die gedeeltelijk de toegang tot de vagina afsluiten zit aan het begin van de vagina. Een maagdenvlies (hymen) sluit dus niet helemaal af, zoals velen schijnen te denken.
Tijdens de embryonale ontwikkeling kan het maagdenvlies (hymen) individueel verschillen, dit betekent dat de opening kan verschillen van grote en van vorm, soms ontbreekt het maagdenvlies van nature geheel, bij sommige meisjes is het soepel (elastisch) en bij anderen wat dikker en strakker. Soms is het zo elastisch (soepel) dat het bij de gemeenschap niet scheurt. Je kunt het maagdenvlies (hymen) dus heel lang houden, zelfs tot er een kindje geboren wordt.
Door de opening in het maagdenvlies (hymen) kan het bloed tijdens de menstruatie het lichaam verlaten. Bij verscheuring van het maagdenvlies (ontmaagden), ”defloratie” genaamd (v. Latijn, de=weg, flos=gen, floris=bloem), komt het voor dat bij de eerste gemeenschap dit aanleiding geeft tot géén of zeer gering bloedverlies.
Het is dus een misverstand dat dit ”maagdenvlies” (hymen) bij de ontmaagding (defloratie) zoals door velen mannen gedacht wordt doorboord zou moeten worden door de penis, waarbij het meisje dan bloed moet verliezen. Alleen omdat de man denkt dat hij hieraan zou kunnen ontlenen of ze nog maagd is. En verliest ze echter geen bloed in de huwelijksnacht dan kan ze dus, door deze gedachtekronkel van de man, behoorlijk in de problemen komen in vele culturen.
Waarom gebeurt het dan toch dat er vrouwen bloed verliezen bij hun eerste seksuele ervaring?
Dat heeft niets met een eventueel maagdenvlies (hymen) te maken, maar alles met de onhandigheid en onervarenheid van het jonge stel.
Laat er dus geen misverstanden over bestaan, per definitie hoeft het dus niet zo te zijn dat er bloedverlies optreed tijdens de eerste gemeenschap, en het dus zelfs mogelijk is dat er niet eens een maagdenvlies (hymen) aanwezig is omdat ze zo geboren is, en het dus van nature niet aanwezig is.
Uit onderzoek blijkt trouwens dat minstens 75% (dat is 8 op de 10) van de vrouwen niet eens heeft gebloed bij haar eerste seksuele ervaring. Pijn en bloeden is dus helemaal niet nodig, als er van beide kanten bij die eerste keer rustig, voorzichtig te werk wordt gegaan.
Verscheuring kan echter in sommige gevallen optreden zonder ooit gemeenschap te hebben gehad, bijvoorbeeld door sport, masturberen, het inbrengen van tampons of een inwendig (gynaecologisch) onderzoek van een arts. Maar meestal gebeurt er niets als een meisje sport, paard rijdt, aan ballet doet of een tampon gebruikt. Als je de benen bij ballet in een spagaat doet, gaat je vagina daar echt niet wijd open van staan. Ook een tampon kan rustig naar binnen gebracht worden zonder dat er iets beschadigt. Er zit immers geen dicht vlies, er wordt niets afgesloten.
Dit alles wat hier staat is wetenschappelijk onderbouwd, dus laten we nu eens ophouden met de vele opmerkingen cq beledigingen die er op diverse forums en in het algemeen over gezegd worden zoals: ”Als mijn bruid geen maagd meer is tijdens de huwelijksnacht, stuur ik haar terug naar haar ouders!!!” (dit was één de ergste reacties die ik ooit las)
Ze kan er medisch gezien misschien wel niets aan doen, men gaat dan dus beschuldigingen en beledigingen uiten terwijl dit wellicht niet eens van toepassing is en niet op zijn plaats.
Dan het volgende, waarom wordt er zo geregeerd? Het hele gebeuren rond de huwelijksnacht betreffende de maagdelijkheid, is iets cultureels en niet van de Islam. Het maagd of geen maagd zijn is iets tussen de man en vrouw die in het huwelijk stappen en niet tussen het stel en de ouders of zelfs de hele oemmah (gemeenschap), dit wordt echter cultureel wel gedaan bij velen, zoals het maagdelijkheids-certificaat en zoals het befaamde en o zo gevreesde doekje/laken met maagdelijkheids bloed wat dan zonodig getoond moet worden.
Dat de man vraagt om een maagdelijkheids-certificaat, vind ik overigens ronduit banaal, en riekt naar groot wantrouwen richting zijn bruid, daarbij wat voor zekerheid geeft hij de vrouw dan, niets……..omdat het wel of geen maagd zijn van de man simpelweg niet te bewijzen is, dus als vrouw heb je geen enkele zekerheid omtrent de man, met andere woorden, je moet hem dus maar op zijn woord geloven, des te onaangenamer dus dat een man dit dan wel verwacht van zijn aanstaande bruid.
Nogmaals het is iets cultureels en niet van de Islam want de Profeet
heeft nooit gevraagd om maagdelijkheids-certificaten aan zijn toekomstige vrouwen…!!
En stel in de meest ongunstige situatie, ben je als vrouw geen maagd meer door welk een medische reden dan ook (dus niet door gemeenschap), men behoort vertrouwen te hebben in elkaar als men zegt nog maagd te zijn.Want als er nu al wantrouwen is, hoe gaat dat straks dan verder met het huwelijk…?
Het verwondert mij dan ook niet dat veel vrouwen, of ze nu wel of geen maagd meer zijn, angstig zijn voor de huwelijksnacht…
Veel vrouwen hebben uit angst, doordat zij als geen ander weten hoe het met maagdelijkheid zit cultureel gezien, dit opgelost door in hun huwelijksnacht dan maar een truc toe te passen uit deze pure angst. Zij prikken zichzelf bijvoorbeeld ongezien in de vinger en smeren dit bloed op het laken onder zich. Of ze drenkten een klein stukje spons in bijvoorbeeld kippenbloed en stopten dit vlak voor de gemeenschap in hun vagina waarbij het kippenbloed dan naar buiten komt. Kruiden die ze inbrengen waardoor het zo geïrriteerd raakt van binnen dat ze gaan bloeden, de maagdelijkheids herstel operaties etc etc, of de arts schrijft ze een ampul met een bloedrode vloeistof voor die je in de vagina kunt inbrengen en die tijdens de geslachtsgemeenschap knapt. Maar artsen geven toch liever de voorkeur aan voorlichting over de misplaatste betekenis die er aan het maagdenvlies wordt toegekend.
Je zou een hersteloperatie kunnen laten verrichten als je weet dat je geen maagd meer bent, maar de naam hersteloperatie klopt feitelijk niet eens. Het maagdenvlies is immers geen vlies dat beschadigd kan raken. Dus er valt ook niets te herstellen. Bij een (zogenaamde) hersteloperatie wordt het randje weefsel aan het begin van je vagina wat strakker gemaakt waardoor de kans dat je gaat bloeden bij seksueel contact dan groter wordt omdat de ingang nauwer is. Maar door dergelijke trucs toe te passen stap je dus wel met een leugen het huwelijk in, en of dat wel juist is vraag ik me af. Allahoe Alim! (Allah weet het beste)
Omdat veel vrouwen dit doen, blijft helaas de mythe bestaan dat elke maagd in haar huwelijksnacht moet bloeden, terwijl dat dus in normale omstandigheden in veel gevallen, zo’n 70% tot 75% niet het geval is. En dat alles alleen maar vanwege het culturele belang, waar met name de man bloed wil zien…
Let wel dit stuk is niet geschreven als een soort vrijbrief om maar te doen wat men wenst en hiermee in zonden te vervallen, want voorop staat dat volgens de regels van de Islam het verboden (zina, zonden) is om seksueel contact vóór het huwelijk te hebben….Maar dat is niet waar we het over hebben, zina (zonden, ontucht) plegen zou een ander onderwerp zijn, er werd gevraagd om een stukje over het maagdenvlies (hymen) te schrijven en wat dat nu eigenlijk wetenschappelijk gezien is en inhoud…
Mannen en vrouwen zijn gelijkwaardig voor Allah
in verband met zina (zonden, ontucht) en moeten beiden aandacht schenken aan Zijn bevelen en verboden. De Moslimman en vrouw doen dus wat Allah
hen heeft bevolen en blijven weg van hetgeen Hij
verboden heeft. En zij geloven dat ze zullen worden ondervraagd over datgene wat zij in dit leven hebben gedaan.
Tot slot wil ik afsluiten met een Aya uit de Qor’aan: "En degene die eerzame vrouwen beschuldigen (van ontucht) en vervolgens geen vier getuigen brengen, slaat hen met tachtig stokslagen. En aanvaardt nooit getuigenissen van hen, want zij zijn degenen die zware zonden begaan." (Qor’aan Soerah An-Nôer 4 aya 4)
Wa alaikoem salaam wa Rahmatoellahi wa Barakatoeh