Tawyigtied---
04-05-2011, 20:00
Ik wil met een verhaal beginnen , is gewoon fictie.
Esma: 18 jaar
Samira: 19jaar
Samir: 21 jaar
Marouan: 20 jaar
Brahim:20 jaar
Oumaima: 19 jaar
Intro:
Ik opende mijn ogen, en keek om heen was dit wat ik wou of is dit pas een stap naar mijn echte doel. Voel ik me gelukkig? , voel ik me vrij? . Is dit waarvoor ik zo hard heb gewerkt is dit waar ik wou komen. Geluk is me afgenomen , mijn eer & trots is niet meer wat het moet zijn . Maar mijn hoop , mijn hoop daar zullen ze niet aan komen . Ik zal vechten ik zal vrij zijn tot die tijd blijf ik hopen.
Aangenaam:
Mijn naam is Esma, ik ben opgegroeid in een dorpje niet ver van Amsterdam vandaan.
Mijn ouders ben ik 7jaar geleden verloren , ze zijn omgekomen bij een auto ongeluk.
Het doet me nog steeds pijn als ik er aan denk , Maar ooit zal de pijn helen. Maar het litteken zal er zijn.
Na het ongeluk van me ouders, hebben mijn oom en tante de voogdij gekregen.
Mijn oom is streng dat kun je wel zeggen maar hij is ook aardig voor me natuurlijk.
Mijn tante daar tegen zij is jaloers op me , ze schenkt me bijna geen blik die moet ze natuurlijk bewaren voor haar eigen kinderen.
Waar was ik gebleven me naam is Esma ben 18 jaar . mijn motto: een dag niet gelachen een dag niet geleefd je kunt dus zeggen ben gezellig . Mijn beste vriendin heet Samira ze is een jaar ouder dan mij , we hebben zoveel meegemaakt samen van peuter naar kleuter, pubers en nu eindelijk in de ogen van de meeste mensen dames.
In de trein:
Tuuuuuuuuuuuuuuuuuut.
Ik open mijn ogen en kijk op de klok. 7uur zie ik staan, snel sta ik op trek me badjas aan en loop naar de douche onderweg kom ik Brahim tegen vriend van mijn neef, hij blijft hier vaker slapen omdat zijn ouders vaak in Marokko zijn , en omdat hij zich thuis verveeld.
Hij kijkt me aan ik daar en tegen gun hem geen blik , als er iets is wat ik niet moet dan zijn het van die gladde janussen die denken omdat ze de vriend van mijn neef zijn , alles te kunnen maken . Daag dat kun je vergeten. Snel loop ik verder stap de douche in . Heerlijk die warme stralen in zo`n koude ochtend. Na het douche trek ik snel mijn kleren aan. Lekker makkelijk een spijkerbroek en een roze truitje. Maak me een beetje op doe mijn lekkere warme uggs aan en jas. Pak een appel en weg ben ik.
Esma Esma .
Ik draai me om.
Esma: oh ben jij het, ik denk al
Samira: nou zeg ook leuk om jouw te zien.
Esma: Haha bedoel het niet zo, heb echt slechte zin Sam. 3 kaar raden wie er vandaag weer bij ons bleef slapen.
Samira: Haha Brahim , kutje kijk waar je slechte zin van krijgt als zo’n lekker stuk bij mij thuis lag dan had ik het allang besprongen.
Esma: jij spoort niet kom snel naar de trein.
Terwijl we aan het bijpraten waren, zie ik de trein al aan komen. We stappen in lopen naar achter.
Hey Samira. Horen we achter ons.
Samira: Khalid ben jij het.
Khalid : draai je om a hoofd.
Zachtjes zeg ik : niet hij weer he.
Samira: doe rustig Esma, dat wordt mijn mannetje he.
Esma: het zal eens niet zo zijn.
Samira: ik ga even bij hem zitten.
Esma: je doet maar.
Ik pak mijn oordopjes uit me tas doe ze in luister beetje muziek.
TRRRRR.
Oef mijn tel waar zit die nou weer , ik pak me tel en zie een Smsje. Hmm die nummer komt me niet echt bekend voor.
Smsje:
Stiekem zie je me wel staan, alleen je wilt je gevoelens niet uiten.
Waarom? Denk je dat je beter bent dan mij.
Ik wil je alleen leren kennen, meer vraag ik niet.
Kusjes, onbekendje.
P.S : tenzij je me wilt leren kennen.
Haha wat grappig, zeker weer iemand die niks te doen heeft. Ik besluit niks terug te smsen.
Even later hoor ik weer.
TRRRR
Smsje:
Het is duidelijk dat je een hele grote ego van je zelf hebt.
Ik weet genoeg , je bent net als die andere meisjes.
Allemaal schijnheilige troep .
Kusjes, onbekendje.
Mensen hebben niks te doen , ik wil Samira roepen ik draai me om naar achter.
Tfoe. Zeg ik net iets te hard.
Ik zie Samira zich snel uit de kushouding corrigeren.
Khalid: Haha je liet me schrikken man.
Esma: nou daar hoef jij niet veel moeite voor te doen
Samira: doe normaal Esma ik weet dat je dit moeilijk vind, maar ooit ga je het accepteren.
Want Khalid komt vrijdag mijn hand vragen.
Esma: PARDON , wat zeg je.
Khalid: dames ik laat jullie alleen , hier moet ik uitstappen.
Samira drukt haar laatste kus op zijn mond en komt weer terug naast me zitten.
Bijna 5 minuten is het stil, ik draai me gezicht naar der toe en zeg.
Esma: Geaccepteerd.
Ik zie Samira lachen van oor tot oor.
Samira: daarom hou ik van je, nu alleen jij nog en dan hebben we die fase ook gehad.
Esma: jij bent niet honderd , kom uitstappen.
Als we de trein uit lopen zie ik Brahim voorbij komen.
Dit keer is hij die gene die mij negeert , met mijn mond vol tanden weet ik niet meer wat ik moet doen , ik begin haast te huilen bijna waarom voel ik mij zoo.
Samira: Esma wat is er , waarom kijk je zo.
Esma: niks, niks.
Samira: je kijkt hier alsof je een lijk hebt gezien en dan zeg je nog niks, niks
Esma: niks
Samira: nou dan niet .
Snel lopen we door naar school.
Ik hooor wel of jullie het leeuk vinden.
Esma: 18 jaar
Samira: 19jaar
Samir: 21 jaar
Marouan: 20 jaar
Brahim:20 jaar
Oumaima: 19 jaar
Intro:
Ik opende mijn ogen, en keek om heen was dit wat ik wou of is dit pas een stap naar mijn echte doel. Voel ik me gelukkig? , voel ik me vrij? . Is dit waarvoor ik zo hard heb gewerkt is dit waar ik wou komen. Geluk is me afgenomen , mijn eer & trots is niet meer wat het moet zijn . Maar mijn hoop , mijn hoop daar zullen ze niet aan komen . Ik zal vechten ik zal vrij zijn tot die tijd blijf ik hopen.
Aangenaam:
Mijn naam is Esma, ik ben opgegroeid in een dorpje niet ver van Amsterdam vandaan.
Mijn ouders ben ik 7jaar geleden verloren , ze zijn omgekomen bij een auto ongeluk.
Het doet me nog steeds pijn als ik er aan denk , Maar ooit zal de pijn helen. Maar het litteken zal er zijn.
Na het ongeluk van me ouders, hebben mijn oom en tante de voogdij gekregen.
Mijn oom is streng dat kun je wel zeggen maar hij is ook aardig voor me natuurlijk.
Mijn tante daar tegen zij is jaloers op me , ze schenkt me bijna geen blik die moet ze natuurlijk bewaren voor haar eigen kinderen.
Waar was ik gebleven me naam is Esma ben 18 jaar . mijn motto: een dag niet gelachen een dag niet geleefd je kunt dus zeggen ben gezellig . Mijn beste vriendin heet Samira ze is een jaar ouder dan mij , we hebben zoveel meegemaakt samen van peuter naar kleuter, pubers en nu eindelijk in de ogen van de meeste mensen dames.
In de trein:
Tuuuuuuuuuuuuuuuuuut.
Ik open mijn ogen en kijk op de klok. 7uur zie ik staan, snel sta ik op trek me badjas aan en loop naar de douche onderweg kom ik Brahim tegen vriend van mijn neef, hij blijft hier vaker slapen omdat zijn ouders vaak in Marokko zijn , en omdat hij zich thuis verveeld.
Hij kijkt me aan ik daar en tegen gun hem geen blik , als er iets is wat ik niet moet dan zijn het van die gladde janussen die denken omdat ze de vriend van mijn neef zijn , alles te kunnen maken . Daag dat kun je vergeten. Snel loop ik verder stap de douche in . Heerlijk die warme stralen in zo`n koude ochtend. Na het douche trek ik snel mijn kleren aan. Lekker makkelijk een spijkerbroek en een roze truitje. Maak me een beetje op doe mijn lekkere warme uggs aan en jas. Pak een appel en weg ben ik.
Esma Esma .
Ik draai me om.
Esma: oh ben jij het, ik denk al
Samira: nou zeg ook leuk om jouw te zien.
Esma: Haha bedoel het niet zo, heb echt slechte zin Sam. 3 kaar raden wie er vandaag weer bij ons bleef slapen.
Samira: Haha Brahim , kutje kijk waar je slechte zin van krijgt als zo’n lekker stuk bij mij thuis lag dan had ik het allang besprongen.
Esma: jij spoort niet kom snel naar de trein.
Terwijl we aan het bijpraten waren, zie ik de trein al aan komen. We stappen in lopen naar achter.
Hey Samira. Horen we achter ons.
Samira: Khalid ben jij het.
Khalid : draai je om a hoofd.
Zachtjes zeg ik : niet hij weer he.
Samira: doe rustig Esma, dat wordt mijn mannetje he.
Esma: het zal eens niet zo zijn.
Samira: ik ga even bij hem zitten.
Esma: je doet maar.
Ik pak mijn oordopjes uit me tas doe ze in luister beetje muziek.
TRRRRR.
Oef mijn tel waar zit die nou weer , ik pak me tel en zie een Smsje. Hmm die nummer komt me niet echt bekend voor.
Smsje:
Stiekem zie je me wel staan, alleen je wilt je gevoelens niet uiten.
Waarom? Denk je dat je beter bent dan mij.
Ik wil je alleen leren kennen, meer vraag ik niet.
Kusjes, onbekendje.
P.S : tenzij je me wilt leren kennen.
Haha wat grappig, zeker weer iemand die niks te doen heeft. Ik besluit niks terug te smsen.
Even later hoor ik weer.
TRRRR
Smsje:
Het is duidelijk dat je een hele grote ego van je zelf hebt.
Ik weet genoeg , je bent net als die andere meisjes.
Allemaal schijnheilige troep .
Kusjes, onbekendje.
Mensen hebben niks te doen , ik wil Samira roepen ik draai me om naar achter.
Tfoe. Zeg ik net iets te hard.
Ik zie Samira zich snel uit de kushouding corrigeren.
Khalid: Haha je liet me schrikken man.
Esma: nou daar hoef jij niet veel moeite voor te doen
Samira: doe normaal Esma ik weet dat je dit moeilijk vind, maar ooit ga je het accepteren.
Want Khalid komt vrijdag mijn hand vragen.
Esma: PARDON , wat zeg je.
Khalid: dames ik laat jullie alleen , hier moet ik uitstappen.
Samira drukt haar laatste kus op zijn mond en komt weer terug naast me zitten.
Bijna 5 minuten is het stil, ik draai me gezicht naar der toe en zeg.
Esma: Geaccepteerd.
Ik zie Samira lachen van oor tot oor.
Samira: daarom hou ik van je, nu alleen jij nog en dan hebben we die fase ook gehad.
Esma: jij bent niet honderd , kom uitstappen.
Als we de trein uit lopen zie ik Brahim voorbij komen.
Dit keer is hij die gene die mij negeert , met mijn mond vol tanden weet ik niet meer wat ik moet doen , ik begin haast te huilen bijna waarom voel ik mij zoo.
Samira: Esma wat is er , waarom kijk je zo.
Esma: niks, niks.
Samira: je kijkt hier alsof je een lijk hebt gezien en dan zeg je nog niks, niks
Esma: niks
Samira: nou dan niet .
Snel lopen we door naar school.
Ik hooor wel of jullie het leeuk vinden.