Bekijk volle/desktop versie : ~Kippenvel~



07-10-2004, 12:21
Waar krijg jij kippenvel van?

En wanneer heb je dit voor het laatst gehad?

08-10-2004, 16:43


bij andre hazes had ik echt kippenvel, toen et op tv was...

damn! zielig hoor...

08-10-2004, 17:55
Bij geestenverhalen!!!!

of als ik iets 'te erg' of 'verdrietigs' hoor.... Had t gisteren nog


En jij Twinkleye19

11-10-2004, 12:03

Citaat door Sweety20:

En jij Twinkleye19
Ik krijg dat alleen bij heel ernstige situtaties. Bij momenten van besef.

Een paar voorbeel uit het verleden. Het moment dat ik mijn vader de volgende dag na zijn opname bezoek en dan besef dat hij niet de vader is die ik ken, niet de vader die ik altijd zag, de complimenten die ik kreeg dat ik zo'n jonge vader had kloppen niet meer. Hoewel ik hem altijd dagelijks zie, altijd zelf zijn opnames regel, hem breng en overal bij betrokken ben, besef ik toch pas dat moment wat er echt gaande is. Dat de jong uitziende vader in één jaar tijd 10 jaar ouder is geworden en dan zo dat het lijkt alsof hij nog leeft omdat het moet.

Een ander voorbeeld was het moment dat ik mijn 3-jarige broertje naar het ziekenhuis bracht omdat zijn bloedsuikerspiegel was ontregelt (boven de 40) en hem uitkleedde zodat hij zijn infuus kon krijgen en dan naar een vermagerd jongetje zit te krijgen wat af en toe zijn bewustzijn verliest. En met een heel zwak stemmetje met al zijn kracht mijn naam aan het zeggen is, omdat hij niet weet wat er gebeurd. Ook hem zie ik dagelijk, maar steeds bij dit soort opnames besef ik pas hoe zo iemand plotseling kan zweven op het randje van de dood.

Het moment dat ik de werkelijkheid zie, daar krijg ik kippenvel van!

11-10-2004, 20:49



Citaat door TwinkleEye_19:
Ik krijg dat alleen bij heel ernstige situtaties. Bij momenten van besef.

Een paar voorbeel uit het verleden. Het moment dat ik mijn vader de volgende dag na zijn opname bezoek en dan besef dat hij niet de vader is die ik ken, niet de vader die ik altijd zag, de complimenten die ik kreeg dat ik zo'n jonge vader had kloppen niet meer. Hoewel ik hem altijd dagelijks zie, altijd zelf zijn opnames regel, hem breng en overal bij betrokken ben, besef ik toch pas dat moment wat er echt gaande is. Dat de jong uitziende vader in één jaar tijd 10 jaar ouder is geworden en dan zo dat het lijkt alsof hij nog leeft omdat het moet.

Een ander voorbeeld was het moment dat ik mijn 3-jarige broertje naar het ziekenhuis bracht omdat zijn bloedsuikerspiegel was ontregelt (boven de 40) en hem uitkleedde zodat hij zijn infuus kon krijgen en dan naar een vermagerd jongetje zit te krijgen wat af en toe zijn bewustzijn verliest. En met een heel zwak stemmetje met al zijn kracht mijn naam aan het zeggen is, omdat hij niet weet wat er gebeurd. Ook hem zie ik dagelijk, maar steeds bij dit soort opnames besef ik pas hoe zo iemand plotseling kan zweven op het randje van de dood.

Het moment dat ik de werkelijkheid zie, daar krijg ik kippenvel van!
So meid, bij het lezen wat jij net schreef kreeg ik gewoon weer Kippenvel, serieus voel echt met je mee.. Wat je allemaal mee moet maken... Echt erg..

Moge Allah swt jullie daarbij helpen... Amin !!
Meid ik wens je heeeeel veel sterkte en sbar toe en hopen dat het insha'allah goed zal komen.

11-10-2004, 21:05
Ik krijg kippenvel als ik naar mijn vader kijk met de gedachte dat hij er morgen niet kan zijn... Hij is heel erg ziek en soms denk ik zo ken ik hem niet, waarom moet het hem juist overkomen. Waarom goede mensen het altijd te verduren hebben...

Ik ben bang hem te verliezen, er zijn van die dagen geweest dat hij ook op het randje van de dood zat, die dagen zal ik nooit vergeten, als ik eraan terug denk krijg ik niet alleen kippenvel maar voel ik ook de tranen in mijn ogen, nu gaat het hamdoelah goed, maar je weet nooti wanneer het slecht gaat. het is toch allemaal Allah's wil....

11-10-2004, 21:06
En zoals je al zei twinkeleye: Je krijgt alleen kippenvel als je de werkelijkheid ziet,

11-10-2004, 21:08


Oh meiden, vind het echt zo erg voor jullie...

11-10-2004, 21:40

Citaat door Sweety20:


Oh meiden, vind het echt zo erg voor jullie...
Me 2........

11-10-2004, 23:27
Ik krijg kippevel bij het idee wat ons allemaal te wachten staat in het hiernamaals.....

Ik krijg kippevel van boekjes lezen over de islam....

Ik krijg kippevel bij het idee dat ik niet genoeg heb gedaan in deze dounya om Allah SWT te ontmoeten....

Ik krijg kippevel bij het idee als we alleen in onze graven liggen...

Moge Allah onze zondes wissen..
Moge Allah ons op het rechte pad houden en leiden..
Moge Allah ons genadig zijn..

Amien ya rabie

13-10-2004, 09:26

Citaat door Sweety20:
So meid, bij het lezen wat jij net schreef kreeg ik gewoon weer Kippenvel, serieus voel echt met je mee.. Wat je allemaal mee moet maken... Echt erg..

Moge Allah swt jullie daarbij helpen... Amin !!
Meid ik wens je heeeeel veel sterkte en sbar toe en hopen dat het insha'allah goed zal komen.
Alles komt en gaat met een reden. En je verstand weet hoe het zit, maar af en toe wil het hart niet mee...


Citaat door sabria2000:
Ik krijg kippenvel als ik naar mijn vader kijk met de gedachte dat hij er morgen niet kan zijn... Hij is heel erg ziek en soms denk ik zo ken ik hem niet, waarom moet het hem juist overkomen. Waarom goede mensen het altijd te verduren hebben...

Ik ben bang hem te verliezen, er zijn van die dagen geweest dat hij ook op het randje van de dood zat, die dagen zal ik nooit vergeten, als ik eraan terug denk krijg ik niet alleen kippenvel maar voel ik ook de tranen in mijn ogen, nu gaat het hamdoelah goed, maar je weet nooti wanneer het slecht gaat. het is toch allemaal Allah's wil....
Omdat goede mensen de mensen om hun heen kunnen beïnvloeden en ze aan het denken kan zetten...

Als een slecht iemand iets overkomt, kraait er geen haan naar...

13-10-2004, 09:30

Citaat door Echie:
bij andre hazes had ik echt kippenvel, toen et op tv was...

damn! zielig hoor...
toen z'n zoontje ging praten...

13-10-2004, 19:05



Citaat door TwinkleEye_19:
Alles komt en gaat met een reden. En je verstand weet hoe het zit, maar af en toe wil het hart niet mee...



Omdat goede mensen de mensen om hun heen kunnen beïnvloeden en ze aan het denken kan zetten...

Als een slecht iemand iets overkomt, kraait er geen haan naar...
Ach ja niks aan te doen, het leven is hard en is eenmaal zo gemaakt. We moeten het maar accepteren zoals het is, meer kan je er niet van maken. En genieten van het leven met je naasten waar je veel van houdt, zodat er nog herinneringen blijven als ze er niet meer zijn...