Simcha
23-04-2011, 07:42
Antoine Bodar, 22-04-2011
Vaderlanders, vergunt u mij deze Paasbrief aan u te richten.
Wat steekt toch veel goeds in ons Nederlanders en hoe zeer zijn wij daarvan in saamhorigheid overtuigd. Wij houden ons voor het land van de voorlopers. Wij heten de geordende maatschappij waarin alles in strenge ambtelijkheid en bitse gelijkheid is geregeld. Toch zijn wij in enen tamelijk van streek. Ontordening alom. Beeldvorming belangrijker dan feiten. Nationale eenheid alleen in verhyping, tenzij het koning voetbal betreft – reden waarom wij wel worden gekenmerkt als het volk van papegaaien, veelkleurige dieren – dat wel.
Internationaal hebben wij het zegel van tolerantie verloren, hetwelk de vraag rechtvaardigt of die eertijds druk geprezen verdraagzaamheid in werkelijkheid geen mercantilisme was – tolerantie om onze koopmansgeest ruimte van handel drijven te verlenen. Want hoe het land van de beterweters te zijn en tegelijk de natie van het in gelijkwaardigheid naast elkaar leven?Een brief vanuit Rome, niet vanuit het Vaticaan. Waarom dit apart vermeld? U zoudt de brief terstond terzijde willen leggen, getergd door ergernis om veronderstelde achterlijkheid die naar uw oordeel hier in de schoot van de Moederkerk huist.
Christenen verkondigen dat Christus uit de doden is opgestaan. Dat beduidt het wereld wijd gevierde hoogfeest van Pasen. Hoe kunnen dan sceptici onder u, vaderlanders, weten dat verrijzenis van de doden niet bestaat? Als die niet zou bestaan, dan zou Jesus de Christus niet zijn opgestaan en dan zou onze prediking toen, tweeduizend jaar geleden, en nu nog steeds zinloos zijn en dus geloof in Christus waardeloos. Daarom blijft de verkondiging van Christus en Zijn verrijzenis. Die is noodzakelijk. Hoe anders zouden mensen van heden nog kunnen geloven als hun het Evangelie niet wordt verkondigd? Het geloof immers is uit het gehoor. Dit alles vrij naar Paulus (cf. 1 Kor 15,12-18; Rom 10,14-17).
Wie nooit meer van Christus hoort, kan onmogelijk geloven. En dat is de heden verworven armoede dank zij slecht of helemaal geen onderwijs in godsdienst, tenzij om daarvan de betrekkelijkheid in stelligheid vast te stellen. De zoekende mens van nu scharrelt wat rond in de winkels van de zo genoemde spiritualiteit, kiest her en der wat uit voor zijn winkelmand en stelt thuis zijn goed-gevoel-geloof samen – alleen, helemaal alleen, opgesloten in eigen gelijk dat allerindividueelst is.
Zo luidt het oude gezegde: Eén Nederlander: een theoloog. Twee Nederlanders: een kerk. Drie Nederlanders: een schisma. Zo heet het tegenwoordig: Eén Nederlander: een mening. Twee Nederlanders: een debat. Drie Nederlanders: een ruzie. Een klein dicht bevolkt land waar elkeen het gelijk aan zijn zijde weet in trefzekere bewering.
Lees verder op:
http://opinie.volkskrant.nl/artikel/show/id/8370/Heilig_weten_ontneemt_ons_het_geloof
Vaderlanders, vergunt u mij deze Paasbrief aan u te richten.
Wat steekt toch veel goeds in ons Nederlanders en hoe zeer zijn wij daarvan in saamhorigheid overtuigd. Wij houden ons voor het land van de voorlopers. Wij heten de geordende maatschappij waarin alles in strenge ambtelijkheid en bitse gelijkheid is geregeld. Toch zijn wij in enen tamelijk van streek. Ontordening alom. Beeldvorming belangrijker dan feiten. Nationale eenheid alleen in verhyping, tenzij het koning voetbal betreft – reden waarom wij wel worden gekenmerkt als het volk van papegaaien, veelkleurige dieren – dat wel.
Internationaal hebben wij het zegel van tolerantie verloren, hetwelk de vraag rechtvaardigt of die eertijds druk geprezen verdraagzaamheid in werkelijkheid geen mercantilisme was – tolerantie om onze koopmansgeest ruimte van handel drijven te verlenen. Want hoe het land van de beterweters te zijn en tegelijk de natie van het in gelijkwaardigheid naast elkaar leven?Een brief vanuit Rome, niet vanuit het Vaticaan. Waarom dit apart vermeld? U zoudt de brief terstond terzijde willen leggen, getergd door ergernis om veronderstelde achterlijkheid die naar uw oordeel hier in de schoot van de Moederkerk huist.
Christenen verkondigen dat Christus uit de doden is opgestaan. Dat beduidt het wereld wijd gevierde hoogfeest van Pasen. Hoe kunnen dan sceptici onder u, vaderlanders, weten dat verrijzenis van de doden niet bestaat? Als die niet zou bestaan, dan zou Jesus de Christus niet zijn opgestaan en dan zou onze prediking toen, tweeduizend jaar geleden, en nu nog steeds zinloos zijn en dus geloof in Christus waardeloos. Daarom blijft de verkondiging van Christus en Zijn verrijzenis. Die is noodzakelijk. Hoe anders zouden mensen van heden nog kunnen geloven als hun het Evangelie niet wordt verkondigd? Het geloof immers is uit het gehoor. Dit alles vrij naar Paulus (cf. 1 Kor 15,12-18; Rom 10,14-17).
Wie nooit meer van Christus hoort, kan onmogelijk geloven. En dat is de heden verworven armoede dank zij slecht of helemaal geen onderwijs in godsdienst, tenzij om daarvan de betrekkelijkheid in stelligheid vast te stellen. De zoekende mens van nu scharrelt wat rond in de winkels van de zo genoemde spiritualiteit, kiest her en der wat uit voor zijn winkelmand en stelt thuis zijn goed-gevoel-geloof samen – alleen, helemaal alleen, opgesloten in eigen gelijk dat allerindividueelst is.
Zo luidt het oude gezegde: Eén Nederlander: een theoloog. Twee Nederlanders: een kerk. Drie Nederlanders: een schisma. Zo heet het tegenwoordig: Eén Nederlander: een mening. Twee Nederlanders: een debat. Drie Nederlanders: een ruzie. Een klein dicht bevolkt land waar elkeen het gelijk aan zijn zijde weet in trefzekere bewering.
Lees verder op:
http://opinie.volkskrant.nl/artikel/show/id/8370/Heilig_weten_ontneemt_ons_het_geloof