Perfect Two!
[/SIZE] [SIZE="3"]Proloog
‘Nee niet doen’ Schreeuwde ik. Ik liep naar me ouders om ze te beschermen.
‘Kowed nu rot kind’ Schreeuwt hij in mij gezicht.
‘Je adem stinkt viezerik laat mij papa en mama met rust’ Zei ik huilend.
‘Namira nee niet doen’ Fluisterde me moeder snikkend.
‘Jawel ik doe het wel jullie zijn mij ouders’ zeg ik huilend.
‘A.u.b. doe mij vrouw en dochter niks’ Zegt me vader met bibberige stem.
‘Hahahahahhahahahaha’ Lacht hij gemeen.
‘Stommerik laat mijn mama en papa me rust zij hebben niks gedaan’ Schreeuw ik huilend.
‘Hahahahahahahhaaha ga daar zitten nu’ Lacht hij weer gemeen.
Met bibberige benen loop ik erheen.
Ik kroop in een hoekje in elkaar en keek hoe mijn vader mijn moeder beschermde.
Ik deed snel mijn handen voor me ogen ik durfde niet te kijken.
‘Verdomme ophouden nu dit kun je niet maken doe dat ding nu weg’ Schreeuwt me vader.
‘Haha, vergeet het maar ik droomde jaren maanden minuten & secondes aan deze dag
Die dag is nu aangebroken die ga ik dan niet verpesten.
‘Jullie hadden dit niet moeten doen ik had nog gezworen om wraak’ zegt hij lachend.
‘Denk je nou dat je hier mee wat bereikt en je zult boeten van je daden, allah
‘Zwijg’ Schreeuwt hij tegen me vader en drukt zijn grote scherpe mes tegen me vaders keel aan.
‘Neeeeeeeeeeeeeee, niet doen is smeek het je’ schreeuwt me moeder door haar tranen heen.
Hij haalt zijn mes weg en loopt naar me moeder.
‘Mij best dan begin ik wel met jou’ lacht hij gemeen.
‘Heb jij een laatste wens ?’ Zei hij lachend.
' Alsjeblieft doe dit niet! ' zei mijn moeder snikkend
'jammer genoeg is dat geen wens' zei hij fluisterend tegen mijn moeder
Hij bukte naar mijn moeder toe en stak de mes in haar buik
Daarna nog eens 2 keer.
‘Neeee’ Schreeuwde ik huilend. En ik rende naar mijn moeder toe.
'Alsjeblieeft mama niet weg gaan' zei ik tegen haar
Me vader pakde snel zijn tellefoon en belde 112.
‘Tfoe jij klootzak je zal boeten’ Schreeuwt hij.
Mijn moeder trok me naar haar toe en gaf me een kus op mijn wang
`pas goed op jezelf habiba, niet vergeten mama houd van je` dat waren haar laatste woorden
Ik kon het niet meer aan met alle kracht stond ik op en rende naar de man toe ik begon hem te slaan ook al had het geen zin want hij was veel groter dan mij.
Hahahaham waar ben je mee bezig kleinee!! Schreeuwde hij.
En ik voelde ineens een steek bij mijn borst.
Ik keek naar beneden en zag dat mijn kleren steeds roder en roder werden.
Ik voelde me steeds zwakjes worden en ik storte in elkaar. Ik kon moeilijk adem halen. In de verte hoorde ik mijn vader schreeuwen en later een ambulance steeds dichterbij komen.
Ik kon het niet meer volhouden en viel in een soort van diepe slaap,,,