Trissintie
15-04-2011, 08:42
Manchester United-verdediger Rio Ferdinand vormt met ploeggenoot Nemanja Vidic het meest geroemde verdedigingsduo in de Premier League. Als het lot hem iets minder gunstig gezind was geweest, had het leven van de 32-jarige voetballer een heel andere wending genomen. 'Zonder het voetbal was ik op het criminele pad beland', stelt hij.
De Engels international schetst onomwonden een beeld van het kruispunt waarop hij in januari 1994 verkeerde. Op dat moment tekende hij, tot zijn eigen verbazing, bij West Ham United zijn eerste jeugdcontract. De modelprof van nu, met wie manager Sir Alex Ferguson dweept, gold destijds als een weerbarstige tiener zonder een greintje gevoel voor discipline.
'Om eerlijk te zijn was dat een wonder, ondanks mijn talent. Ik leefde totaal niet voor mijn vak en was verzot op drank en feestjes. Geen uitnodiging sloeg ik af. De criminaliteit lonkte ook. In Peckham (een wijk in Londen, red.) ging zoiets vanzelf. Geweld zat niet in me, maar via via verkocht ik vervalste merkkleding door. Mijn zakken puilden uit van de bankbiljetten.'
Zo talentvol als hij oogde op het gras, zo onvolwassen was Ferdinand daarbuiten. Al zijn geld ging op aan drank, muziek en kleding. 'Het kwam erop neer, dat ik altijd geld moest lenen van mijn moeder', spreekt de voetballer over die tijd. 'Ik speelde in de jeugd samen met Frank Lampard junior (vaste waarde bij Chelsea, red.), die mijn beste vriend werd. We hadden de grootste lol.'
De Engels international schetst onomwonden een beeld van het kruispunt waarop hij in januari 1994 verkeerde. Op dat moment tekende hij, tot zijn eigen verbazing, bij West Ham United zijn eerste jeugdcontract. De modelprof van nu, met wie manager Sir Alex Ferguson dweept, gold destijds als een weerbarstige tiener zonder een greintje gevoel voor discipline.
'Om eerlijk te zijn was dat een wonder, ondanks mijn talent. Ik leefde totaal niet voor mijn vak en was verzot op drank en feestjes. Geen uitnodiging sloeg ik af. De criminaliteit lonkte ook. In Peckham (een wijk in Londen, red.) ging zoiets vanzelf. Geweld zat niet in me, maar via via verkocht ik vervalste merkkleding door. Mijn zakken puilden uit van de bankbiljetten.'
Zo talentvol als hij oogde op het gras, zo onvolwassen was Ferdinand daarbuiten. Al zijn geld ging op aan drank, muziek en kleding. 'Het kwam erop neer, dat ik altijd geld moest lenen van mijn moeder', spreekt de voetballer over die tijd. 'Ik speelde in de jeugd samen met Frank Lampard junior (vaste waarde bij Chelsea, red.), die mijn beste vriend werd. We hadden de grootste lol.'