Bekijk volle/desktop versie : Kingdom of Destiny



Pagina's : [1] 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13

05-04-2011, 17:56

Kingdom of Destiny[/SIZE][/FONT]


© BlueOceanAlien


Citaat:

[SIZE="2"][FONT="Century Gothic"]Er was eens een groot koninkrijk, waarin gewone mensen en uitzonderlijke mensen in harmonie samenleefden. Maar dat veranderde allemaal toen de gewone mens zich ging verzetten tegen de anderen. Het koninkrijk werd verdeeld in twee delen. De gewone mens bleef op het grote deel van de aarde wonen en de uitzonderlijke mensen schoven met hun deel naar het midden van de Stille Oceaan. Het koninkrijk kreeg de naam Eurandria. Langzamerhand vergat de gewone mens over deze uitzonderlijke mensen en zij konden nimmer hun koninkrijk bereiken. Maar ook Eurandria werd verdeeld in twee delen: Eurasia en Tracandria. Alles was in harmonie tot de dag dat Tracandria in de handen kwam van hem wiens naam we niet mogen uitspreken. Het bloed werd gegoten, de stemmen gezwijgd. Het koninkrijk was gevallen...


05-04-2011, 17:56


Inhoudsopgave[/FONT][/SIZE]

[SIZE="2"]Personages
Introductiefilmpje[/SIZE]

[SIZE="2"][FONT="Century Gothic"]Nederland, Amsterdam
Collage
Ik deed mijn
Ik keek rond
Mijn aandacht
Net zoals
Eén, twee


05-04-2011, 17:57

Personages[/SIZE][/FONT]




Citaat:

[SIZE="2"][FONT="Century Gothic"]Liyana[/FONT][/SIZE]




Citaat:

[SIZE="2"][FONT="Century Gothic"]Trescot[/FONT][/SIZE]




Citaat:

[SIZE="2"][FONT="Century Gothic"]Nouhaila (Nila)[/FONT][/SIZE]




Citaat:

[SIZE="2"][FONT="Century Gothic"]Hicham


05-04-2011, 18:05

Introductiefilmpje


05-04-2011, 18:08


UPP, ziet er super uit !

05-04-2011, 18:14
Daar ben ik blij mee. Ik hoop dat het bij anderen ook in de smaak valt.

05-04-2011, 18:23
Als je mischien een vervolg typt !

05-04-2011, 18:36

Nederland, Amsterdam


Citaat:


05-04-2011, 18:44

Citaat door BlueOceanAlien:
Working on it.



Yoepie !

05-04-2011, 19:24
Ik deed mijn schort af en gooide het in mijn kluisje.
'Wat doe je?' vroeg Nouhaila verbijsterd. 'We moeten werken en zeker nu. Het is het evenement van het jaar. Je weet dat Peter ons gaat ontslaan als hij erachter komt dat we net vandaag verdwijnen.'
Een scheve lach verscheen op mijn gezicht. Ik bestudeerde haar vanuit mijn ooghoeken en ik zag dat de paniek eraf sprong bij haar.
'Relax, ik heb mijn taken vervuld en ze kunnen me heus wel missen bij het serveren.' zei ik terwijl ik mijn welverdiende avondjurk uit het kluisje pakte.
Abrupt sloeg ze mijn kluisje dicht en ik kwam oog in oog te staan met haar bekende, bruine ogen. Haar strenge blik liet me beseffen dat het inderdaad niet slim was, maar ik zou zeker niet terugkeren.

'Wat?' vroeg ik dom.
Ze rolde met haar ogen, bekeek mijn jurk en bleef er toen bij haken. Ik draaide me schamend om.
'Ik weet dat het niet kan en dat de mensen me misschien door zullen hebben, maar ik wil het geprobeerd hebben. Ik wil aan het eind kunnen zeggen: 'Ja, ik heb dat echt gedaan.' Dus het kan me niets schelen wat je ervan vind, Nila.'
'Ik kan het niet geloven.' riep ze uit.
Ik beet op mijn onderlip. Dit was haar zin. Nu zou er een uitbarsting volgen, nog groter dan die van de Vesuvius. Ik draaide me rustig om en ze plaatste haar handen op haar zij.
'J..ja?'
'Ik kan niet geloven dat je niet aan mij gedacht hebt. Hallo, ik wil ook lol hebben.'
'Aah, je bent geweldig, Nila.' krijste ik en vloog in haar armen. 'Gelukkig voor jou kon ik geen keuze maken tussen twee jurken dus het feestje gaat door.'
Ik liep naar het kluisje en greep het andere jurkje.
'Hier.' zei ik en duwde het jurkje in haar armen.
We begonnen ons om te kleden.

Ik liet mijn tengere vingers glijden over de witte jurk. De zwarte riem verstrakte mijn middel een beetje, waardoor ademhalen een uitdaging werd. Het bleef echter prachtig. Ik verstopte mijn ketting onder mijn jurk. Ik had het al eens eerder verloren en dat kon ik me niet meer permiteren. Dit was het enige aandenken aan mijn ouders. Hoewel ik ze niet kende, voelde het wel zo als ik de ketting bij me had.
Ik smoorde een lange zucht en bekeek mezelf nog eens één keer goed. Mijn groene ogen sprongen er zeker uit nadat Nila er werk van had gemaakt.
'Waarom zucht je?' zei ze somber. 'We gaan feesten.'
Ze schudde me door elkaar en ik barstte in lachen uit. Ze liep naar mijn kluisje en graaide door mijn tas, waarschijnlijk opzoek naar mijn lipgloss waar ze zo verslaafd aan was. Ja, echt waar, je kon verslaafd zijn aan lipgloss. Er viel een klein, wit envelopje uit. We keken elkaar allebei verbaasd aan. Ik raapte het op en opende het. Nila kwam dicht tegen me aan, opdat ze elk lettertje precies goed mee kon lezen.

Lieve Liyana,

Ik weet dat we vrienden zijn, maar ik voel wat voor je.
Laten we zeggen héél wat.
Ontmoet me bij het parkje als je klaar bent met werken.

H,

'Ha?' vroeg Nila.
'Hicham!' zeiden we in koor.
Het kwartje viel en ze barstte in lachen uit.
'Waarom lach je, trut?' merkte ik beledigd op.
'Ha-ha, omdat voetbal-Hicham je leuk vindt.' antwoordde ze gierend. 'Dit wordt lachen.'
'Ha-ha.' riep ik ironisch. 'Je gaat toch niet mee.'
'Oké, dan niet. Maar je gaat sowieso je telefoon op speaker zetten.' merkte ze gemeend op. 'Nou kom, we gaan feesten.'
Ze trok me mee naar de zaal. De zaal waar iedereen was die iemand was. En ik, ik was een niemand.

05-04-2011, 19:48
Ik ga verder na wat reactie's.

05-04-2011, 19:54

Citaat door fatOosz:
Up, leuk begin !

Shokran en welkom.

05-04-2011, 21:14


leuke begin

05-04-2011, 22:09
Bedankt voor het reageren.

05-04-2011, 22:21
Ik plaats morgen een vervolg.
Hoop wel op wat meer reactie's.

Pagina's : [1] 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13