Ik ben van plan om een verhaal te maken alleen plaats ik nu een stukje, ik heb het druk maar wou toch een klein stukje proloog typen en kijken wat
jullie er van zouden vinden.[/FONT] [/FONT]
DUS ER KOMT GEEN VERHAAL ALEEN EEN STUKJE PROLOOG !
[FONT="Arial Narrow"][SIZE="2"]
Proloog
Ik keek met mij grote bruine ogen naar mij moeder waar de tranen over haar wangen vloeiden, ze wisten niet van stop. ''mama, ik heb het warm'' fluisterde ik, ''ssst Sahar we gaan zo eruit''. Ik zuchtte en keek strak voor mij uit ik was boos op mama, ze hadt mij beloofd om zo samen na verstoppetje barbie te gaan spelen. ''mama, mag ik zo na papa de tikker zijn?'' zei ik weer fluisterend. Mij moeder schudde lichtjes haar hoofd, ik keek teleurgesteld weer strak voor mij uit
ik kreeg het benauwd hier in de kast en wou zo snel mogelijk eruit. ''Sahar schatje waar zit mamie?'' hoor ik de harde stem van mij vader, ik geef geen kik want mama heeft gezegd dat ik mij mond moet houden. Mij moeder hield me strak in haar armen, ''Sahar ik hou van je, ik wil dat je later een goede vrouw voor je kinderen wordt , dat je gelukkig trouwt en trouw blijft aan je man'' fluisterde zij met haar engelenstem in mij oor waardoor ik de rillingen kreeg door mij rug ,ik snapte niets van haar woorden.''Sahar nu word ik boos hoor'' hoor ik weer de harde stem van mij vader en hem luide voetstappen weergalmden in de lege logeerkamer waar aleen een kast en een bed stond. De voetstappen naderden en ik hield mij adem in, heeft papa ons gevonden? mij moeder waar de tranen nog steeds over haar wangen vloeiden begon te trillen en hield me nog strakker vast. Het geluid van gekraak beangstigde me, de rechterdeur van de kast werd open gemaakt en de zonnestralen richtte zich op de ogen van mij moeder die nog steeds glazig waren, mooi blauw. Ik
keek fascinerend toe. De betoving maakte algauw plaats voor angst, en een oorverscheurend geluid drong tot diep in mij oren. De rode verf die afkomstig was van mij moeder maakte mij nieuwe witte jurkje vies. Hardhandig pakte een man in een lichtgroen/blauw pak bij mij arm vast. Deze man beangstigde mij maar toch liep ik met hem mee. De geur van brand overheerste de lavendel geur die altijd in ons huis spookte. Ik zag verschillende mensen naar buiten rennen, wat gebeurt hier? De luide geluiden van de sirenes beangstigde mij en vreemde mensen keken mij medelijdend aan. Ik keek naar de grote vuur die onze hele huis een zwarte kleurtje gaf met fascinerende ogen toe. ''Ben jij mischien Sahar?'' ik keek de ronde vrouw met grote ogen aan, ik dacht aan de woorden van mama ''niet tegen vreemde mensen praten, want ze kunnen je pijn doen'' zei ze streng met haar vinger op mij neus. Ik gaf geen kik, en sloeg beschaamd mij ogen neer. ''ik doe je geen pijn hoor'' ik keek op en de vrouw lachte mij gemeend toe. ''ik ben Sahar'' zei ik zacht, en keek de vrouw recht in de ogen. Deze vrouw hadt mooie blauwe ogen net als die van mij moeder en haar zwart/grijs haar gaven haar een vriendelijke uitdrukking. ''nou, nou mooi naam hoor en ik ben Anne'' ''ow bent u Anne Frank want daar was ik geweest en heb het huis gezien, het is niet zo mooi'' zei ik in een adem en enthousiast. De vrouw begon te lachen, ''het is een klein beetje mooi'' vervolgde ik mezelf, bang
om deze aardige mevrouw te kwetsen. ''haha, nee ik ben geen Anne Frank maar gewoon Anne'' zei de vrouw met een grote glimlach. ''hoe oud ben je eigenlijk?'' vervolgde de vrouw, ''ik ben zoveel jaar'' zei ik enthousiast en liet mij vingers zien. ''zozo wat ben jij groot geworden'' ''eigenlijk niet want ik ben de prinses van mij vader en prinsessen zijn klein, nu ben ik vijf en als ik zo groot als jou wordt dan ben ik een koningin'' ratelde ik aan een stuk door. ''Nou dames komen jullie mee?'' een man in het donkereblauwkleurig pak lachte mij vriendelijke toe, ''Komt mama ook mee?'' zei ik met grote ogen. De vrouw keek triest voor zich uit, ''euh, mama is even op vakantie en jij mag met ons mee waar nog meer andere kindjes wonen'' zei de man met een glimlach. Ik stapte met tegenzin
de grote auto in en verliet mij veilige buurt, mij vrienden, mij speelplek en het belangrijkste mij ouders en ''hem''.