Bekijk volle/desktop versie : De liefde ontmaskert..



18-03-2011, 17:06
De liefde ontmaskerd

Niets is zo romantisch als de liefde. Maar verliefdheid heeft ook minder poëtische kanten. Drie ontnuchterende wetenschappelijke visies.

Relatietherapeut, psychotherapeut en seksuoloog Carolien Roodvoets:
“Liefde is het opvullen van een onvervuld verlangen.”

“De liefde romantisch en onzelfzuchtig? Welnee. Liefde kan prachtig zijn en ik ‘geloof’ er ook in, maar als je er goed naar kijkt, zie je dat er heel wat eigenbelang bij komt kijken. Je begint pas een relatie met iemand als je daar zelf ook wat aan hebt. Als diegene je verzorgt, je status verhoogt of je zelfvertrouwen kan opkrikken bijvoorbeeld.
Romantische idealen over de liefde leven vooral bij jonge mensen. Simpel gezegd: ze worden verliefd en denken er nauwelijks over na of die persoon ook bij hen past maar storten zich in een relatie. Vijftigers, zestigers en zeventigers stellen zich heel anders op: ze bekijken eerst of iemand wel een ‘goede partij’ is. Deel ik mijn hobby’s met hem of haar? Is deze persoon financieel onafhankelijk? Heeft hij of zij dezelfde geloofsovertuiging, een gelijke levensstijl? Bij vrouwen van die leeftijd zie je ook vaak dat ze sowieso niet beginnen aan een relatie met een man die nog kleine kinderen heeft. Dus: pas als iemand werkelijk iets te bieden heeft en een gezamenlijk leven ook op verstandelijke gronden kans van slagen heeft, wordt toegegeven aan gevoelens van liefde. De liefde wordt gerelativeerd, deels verstandelijk benaderd. Dat klinkt misschien gevoelloos, maar ik vind het wel zinvol. Verliefdheid is namelijk geen goede basis voor een langdurige relatie."

18-03-2011, 17:07


De ander houdt een belofte in, een bepaalde verwachting, dát is verliefdheid.""Verliefdheid is in feite een soort neurotisch verschijnsel, in de zin dat het ontstaat vanuit een onevenwichtigheid in jezelf. Degene op wie je verliefd bent, heeft iets dat je in jezelf mist of hij of zij vervult een onvervuld verlangen. Dat kan iets heel banaals zijn, zoals status, maar ook iets emotioneels. Zo kun je denken dat díe persoon je gelukkig gaat maken, dat er eindelijk iemand is die voor je wil zorgen, of die je wil bevestigen in wie je bent. De ander houdt een belofte in, een bepaalde verwachting, dát is verliefdheid. En dat is precies waarom het geen basis kan zijn voor een langdurige relatie. Want de verwachtingen die je bij de betreffende persoon hebt, zijn in veel gevallen niet reëel.
Verliefdheid is dus per definitie vertekenend. Daarom is de periode daarná, als de verliefdheid begint te temperen, cruciaal: de vlinders maken plaats voor verdieping, voor elkaar écht leren kennen. Dan komt het erop aan je partner te leren nemen zoals hij is en niet te proberen hem of haar zo te veranderen dat alsnog aan je onvervulde verlangens tegemoet gekomen kan worden. Sterker nog: het is verstandiger om te kijken wat je mist in je leven en hoe je dat zélf kunt oplossen, zónder afhankelijk te zijn van een ander. Dan kom je zelf steviger in je schoenen te staan en dat maakt je relatie ook steviger."

18-03-2011, 17:07
"Ik denk dat vrouwen wel vaak een vaderfiguur zoeken die al hun emoties, kracht en capaciteiten onderkent.""Er wordt nog wel eens gezegd dat een man vaak vooral op zoek is naar een moederfiguur, naar iemand die voor hem zorgt. Maar dat geloof ik niet. Mannen zoeken vaak wel iemand die lief is en ondersteunend, maar eerder in de zin van een maatje, een vriendin. Ik denk dat vrouwen wel vaak een vaderfiguur zoeken die al hun emoties, kracht en capaciteiten onderkent. Een ideale vader dus, en daarmee het type vader dat veel vrouwen niet hebben gehad. Vaders zijn toch vaak fysiek of emotioneel afwezig en vrouwen zoeken vanuit dat onvervulde vaderverlangen een vaderlijke man. En worden vervolgens teleurgesteld, want je partner kan dat verlangen naar een vader niet vervullen. Want hij ís niet je vader.
Natuurlijk verwacht je iets, wíl je iets van de ander, anders zou het geen zin hebben een relatie aan te gaan. Mensen zoeken bijvoorbeeld kameraadschap, veiligheid, geborgenheid, vriendschap. Heel legitiem. Het wordt pas een probleem als je verlangens zo groot en intens zijn dat ze je afhankelijk maken van je partner en je je zelfstandigheid – emotioneel én praktisch – verliest. Tenminste, dan kán het een probleem worden, namelijk wanneer je partner persoonlijk groeit en de verhoudingen binnen de relatie ineens anders komen te liggen. In een afhankelijke relatie is vaak geen flexibiliteit genoeg om een nieuw evenwicht te vinden. Dan kan de relatie niet anders dan stuklopen.

18-03-2011, 17:08
Dat zoeken naar het vervullen van verlangens, of ze nu groot zijn of klein, is nooit op te lossen en zal altijd verbonden zijn aan het kiezen van een partner. Daar is niets mis mee, zolang die verlangens maar het extraatje zijn van je relatie en niet het fundament ervan. Om het beeldend te zeggen: je partner moet het beleg zijn op je boterham, níet de boterham zelf.”


Wetenschapsjournalist Marcel Roele:
“Een jonge vrouw valt wél voor een oudere man als hij maatschappelijk veel heeft bereikt”

“We zijn op aarde om onze genen door te geven, zo simpel is het. Dat moet zo efficiënt mogelijk, dus zijn er bij mannen en vrouwen allerlei mechanismen ‘ingebouwd’ die de partnerkeuze beïnvloeden. In het kort komt het hier op neer: mannen zoeken een zo vruchtbaar mogelijke vrouw en vrouwen een man willen die tijdens de zwangerschap en de ‘zoogtijd’ voor haar kan zorgen en haar en haar ‘jong’ kan beschermen.
De eigenschappen die mannen en vrouwen in elkaar zoeken, hebben alles te maken met het feit dat mensen zoogdieren zijn. Bij zoogdieren rusten alle lasten van de voortplanting namelijk op vrouwen. Vrouwen zijn zwanger, baren het nageslacht en moeten het de eerste tijd na de geboorte voeden. Dat verklaart waarom mannen zoeken naar een vrouw die vruchtbaarheid uitstraalt. De vruchtbaarheid is qua voortplanting immers haar belangrijkste eigenschap. Vruchtbare vrouwen hebben het figuur van een zandloper, want zo’n figuur is deels te danken aan vrouwelijke hormonen. Het is aangetoond dat de verhouding tussen heupen en taille iets zegt over de vruchtbaarheid: een verhouding van tien op zeven zou ideaal zijn."

18-03-2011, 17:08


"Als in de oertijd een jongetje vaak ziek, zwak en misselijk was, werd hij door de groep buitengesloten.""Een man kan bijdragen aan een succesvolle voorplanting door voor de vrouw te zorgen in tijden dat ze dat zelf minder goed kan – in de periode voor en na de bevalling – en door de baby te beschermen. Vrouwen die een goede beschermer selecteren, letten vanzelfsprekend op uiterlijk kenmerken, maar óók op gedrag. Daarvoor is een biologische verklaring: als in de oertijd een jongetje vaak ziek, zwak en misselijk was, werd hij door de groep buitengesloten. Daardoor was hij minder goed in staat sociale vaardigheden te ontwikkelen, en zo kwam zijn positie in de groep verder in gevaar. Een vrouw die een man trof met gebrekkige sociale vaardighedenen een zwakke positie in de groep, wist dat hij lihamelijk niet erg sterk was en dus geen interessante partij. Ook in onze samenleving is er nog verband tussen gezondheid, sociaal gedrag en dus kansen op de liefdesmarkt.
De vrouw let op kracht, conditie én op symmetrie van het lichaam van de man. Want hoe gezodner een man is, hoe symmetrischer zijn lichaam zich ontwikkelt. Verder zorgt een goede hoeveelheid van het mannelijke hormoon testosteron voor een verhouding heup-taille van ongeveer één op één. Brede heupen zijn voor een vrouw dan ook een afknapper. Ook geur speelt een rol. Het is wetenschappelijk aangetoond dat een symmetrisch gebouwde man een lekkerder geur afscheidt dan een minder symmetrisch type. Mannen met veel testosteron scheiden, net als vrouwen met veel oestrogeen, feronomen af (geurhormonen) en zijn daardoor aantrekkelijker. Zo selecteren vrouwen en mannen onbewust hun partner."

18-03-2011, 17:09
Een man kan een gebrek aan een goed uiterlijk compenseren met intelligentie, want daarmee kun je tegenwoordig ook goed zorgen en beschermen.""Je kunt je afvragen waarom vrouwen een relatie aangaan met een man die gezien zijn gedrag of uiterlijk nooit een top-verzorger of top-beschermer kan zijn. Een man met een verkeerde verhouding heup-taille (een bierbuik) of een man met een teer gestel bijvoorbeeld. Dat heeft alles te maken met compensatie: een man kan een gebrek aan een goed uiterlijk compenseren met intelligentie, want daarmee kun je tegenwoordig ook goed zorgen en beschermen. Een hartchirurg zonder ideale lichaamsvorm maakt dus nog wel een kans."

"Vrouwen kunnen een gebrek aan lichamelijke tekenen van vruchtbaarheid niet compenseren met intelligentie, want dat maakt hen niet vruchtbaarder. Toch is een relatie ook weggelegd voor lichamelijk en mentaal minder sterke mannen en minder vruchtbare vrouwen. Dat moet ook wel, want het merendeel van de mannen en vrouwen voldoet niet perfect aan het ideaal. Hier komt de verliefdheid, de compromis-zoeker van de natuur, in het spel. Verliefdheid vertroebelt de blik. Een vrouwelijk zesje wordt verliefd op een mannelijke zeven, maar ze ziet hem als een tien, en hij haar ook. Voor elkaar zijn ze de beste keus, want beter kunnen ze niet krijgen. Maar zelden zul je een lelijke man zien met een perfecte vrouw, tenzij hij maatschappelijk veel heeft bereikt."

18-03-2011, 17:10
"Biologisch gezien is het een jaar of drie, vier na de geboorte van een kind minder belangrijk om als man en vrouw bij elkaar te blijven. Dan is het kind echt baby-af en na een lange periode van zogen – vroeger was borstvoeding geven hét voorbehoedmiddel – wordt de vrouw weer vruchtbaar. Dan moeten man en vrouw kiezen of zich nog een keer samen voortplanten of dat ze dat liever met een ander doen.
Mensen blijven vaak bij elkaar. Dat heeft bij vrouwen deels te maken met het onbewuste besef dat haar biologische marktwaarde (lees: vruchtbaarheid) in de loop der tijd daalt. Daardoor maakt zij minder kans een nieuwe partner te strikken. Mannen daarentegen komen juist steeds beter in de markt te liggen, want ze stijgen vaak op de maatschappelijke ladder en worden dus steeds betere beschermers. Tenzij je bijvoorbeeld je baan verliest, dan zak je zo van een negen naar een zesje. Een man zal dus op latere leeftijd makkelijker een nieuwe vrouw vinden dan een oudere vrouw een nieuwe man. Mannen hebben dus meer kans om te hertrouwen dan vrouwen. Hij wil zijn marktwaarde niet verspelen en zijn kans op meer nakomelingen niet laten lopen. Het is niet anders."

18-03-2011, 17:11
Psychologe Miranda van Tilburg:
“Chemische stoffen zijn onmisbaar om van verliefdheid echte liefde te maken.”

“Relaties lopen vaak na een jaar of drie stuk. Dat heeft deels biologisch-evolutionaire redenen, maar die hangen weer samen met de chemie van osn lichaam. Na ongeveer drie jaar houdt je lichaam op met het produceren van verliefdheidshormonen. Als er dan niets voor in de plaats komt dat het gevoel van ‘houden van’ veroorzaakt, loopt een relatie spaak.
Als je verliefd bent, razen er verschillende stoffen door je lijf die al die kenmerken van verliefdheid veroorzaken: vlinders in je buik, geen zin om te eten, een blos op je gezicht, klamme handen. De stoffen die dat veroorzaken zijn dopamine, norepinephrine en phenylethylamine. Allemaal stoffen die verslavend werken. Je hebt er steeds meer van nodig om hetzelfde verliefde gevoel te houden en daarom wil je zo veel mogelijk tijd met je geliefde doorbrengen. Maar na een tijdje houdt je lichaam het voor gezien: het lukt niet meer om genoeg van die stoffen aan te maken om de verliefdheid in stand te houden. Voor heel wat mensen reden genoeg zich op een nieuwe relatie te storten om nog eens te kunnen genieten van dat heerlijke gevoel verliefd te zijn."

18-03-2011, 17:11
Jonge muizen met een hoog oxytocinegehalte raakten helemaal van streek toen de moeder bij het nest werd weggehaald""Waarom je juist op díe persoon verliefd wordt en niet op een ander, is chemisch gezien denk ik niet te verklaren. Ik denk dat daar meer psychologische en biologische redenen voor zijn. Ook of de liefde blijft nadat de verliefdheid is weggeëbt en waarom het sommige mensen wel lukt een langdurige relatie aan te gaan en anderen niet, is volgens mij vooral een psychologische kwestie. Vooral, zeg ik, want uit onderzoek blijkt dat bepaalde stoffen onmisbaar zijn om verliefdheid te laten overgaan in echte liefde. De neurotransmitter (een stof die signalen doorgeeft tussen zenuwen) endorfine en waarschijnlijk ook het hormoon oxytocine zijn daarbij het belangrijkst. Die maakt je lichaam aan als je bij je partner bent. Endorfine zorgt ervoor dat je je ontspannen en comfortabel voelt bij hem of haar, oxytocine geeft een gevoel van verbondenheid met je partner.
Oxytocine wordt ook in verband gebracht met het proces van hechting. Daar is onderzoek naar gedaan met muizen. Jonge muizen met een hoog oxytocinegehalte raakten helemaal van streek toen de moeder bij het nest werd weggehaald, terwijl de verdwijning van de moeder nauwelijks indruk maakte op muisjes met weinig oxytocine. Als je dit zou doortrekken naar mensen, zou je kunnen concluderen dat het voor mensen met lage oxytocinegehaltes moeilijker is zich te hechten. Meer dan een veronderstelling is dat niet: het is nooit wetenschappelijk onderzocht."

18-03-2011, 17:12
"Behalve neurotransmitters en hormonen, lijkt ook geur de liefde aan te kunnen wakkeren. En dan heb ik het over heel subtiele geuren. Er is tot nu toe alleen onderzoek gedaan bij vrouwen, en daaruit blijkt dat die zich vooral voelen aangetrokken tot mannen met een heel anders immuunsysteem dan dat van henzelf, en dat je het verschil tussen immuunsystemen met je neus kunt oppikken. Bij mannen is het reukvermogen minder sterk ontwikkeld. Logisch, want voor een vrouw is het belangrijker kieskeurig te zijn in de keuze van de vader van haar kinderen. Vrouwen krijgen immers maar een beperkt aantal nakomelingen, terwijl mannen er in principe honderden kunnen verwekken. Een vrouw wil haar beperkte aantal nakomelingen de beste genen meegeven, zodat ze een zo groot mogelijke kans hebben te overleven. En genetisch gezien word je sterker als je twee verschillende afweersystemen mengt."

"Liefde, daar valt voor wetenschappers weinig eer aan te behalen.""Of de chemie van de liefde anders werkt naarmate we ouder worden, is moeilijk te zeggen. Er wordt niet zo veel onderzoek gedaan naar de liefde, want voor wetenschappers is het een te ongrijpbaar onderwerp waar weinig eer aan te behalen valt. Het is ook te ongrijpbaar. Liefde is biologie en evolutie, liefde is chemie en psychologie, liefde is cultuur. Dat grijpt allemaal heel ingewikkeld in elkaar, en dan werkt het ook nog eens bij ieder individu weer nét even anders. Liefde zal dus denk ik altijd een beetje een mysterie blijven.”

18-03-2011, 17:18

Citaat door Unspoken:
Dat heeft niks met liefde te maken... maar met het ego.

Trap er zelf maar al te vaak weer in... yakkie


Haha nou lees het goed door zou ik zeggen.

18-03-2011, 17:48
Interessant hoor.