Bekijk volle/desktop versie : een eindeloos verhaal


16-03-2002, 19:30
Het is een stralende dag.. zo heerlijk je geniet van elke sec… je kijkt uit het raam.. daar zie je twee paarden zo mooi galopperen.. het is zo mooi om te zien… de natuur is zo mooi.. even ben je in gedachten, maar eigenlijk ook weer niet.. je staart naar buiten maar je denkt nergens aan… zo vreemd… je knippert met je ogen en bent ineens weer terug.. terug in de trein.. die je brengt naar je bestemming van vandaag. je bent er nog niet helemaal uit wat je vandaag gaat doen maar je geeft je gedachten de vrije loop…. Het is een heerlijke dag en het liefst wil je gewoon genieten… zal je een vriendin bellen of wil je liever alleen zijn.. al heel snel besluit je dat je vandaag alleen wil genieten… genieten van de zon en de gedachten aan hem.. je vriendinnen konden toch niet begrijpen wat hem nou zo bijzonder maakte… ze moesten eens weten.. met een glimlach op je gezicht hoor je de conducteur het volgende omroepen: “dames en heren, jongens en meisje… dit is station Breda… deze trein gaat verder als sneltrein in de richting Zwolle. daar achteraan zegt hij: “geniet van de heerlijke dag”. Even kan je er om lachen en staat snel op en stapt uit.. je moppert op een oud stel die voor je loopt… jeetje wat zijn sommige mensen zo traag.. maar je laat je dag niet bederven door andere.. je hebt namelijk zulke goede zin… even sta je voor het station stil… waar ga je nu heen… je besluit om gewoon heerlijk een stukje te gaan lopen.. en je ziet wel waar je terecht komt.. daar liep je dan heerlijk in de zon… je wilde de gedachten aan hem nog even sparen voor het goede moment… er zou vandaag een moment aan breken dat je heerlijk in rust aan hem zou kunnen denken…
Je ziet dat het stoplicht net op groen springt en je loopt haastig door… net voorbij de brug sta je even stil.. je geniet van het moment.. van de heerlijke walm die van het water afkomt…. Het park is zo mooi.. al die mooie herinneringen.. je besluit om lekker in het park te gaan liggen.. heerlijk in het gras en dan zou je ook nog kunnen studeren… je loopt nog even door want je hebt geen zin om naast een verliefd stel te liggen… het is natuurlijk heel lief om te zien.. maar dat kon je nu even niet hebben… het idee alleen al dat jouw vent 40 km verder op zit.. en je kon niet eens met hem genieten van deze mooie dag.. dat deed je pijn.. maar die pijn werd al snel opgevuld door liefde.. jouw liefde voor hem… maar nog even wilde je niet aan hem denken.. je wilde nog steeds alles sparen voor het moment…
Je plofte zowat in het gras.. de zon straalde in je gezicht zo heerlijk.. het koste je niet veel moeite om je ogen dicht te doen en je gedachten de vrije loop te geven.. nu kon je eindelijk aan hem denken.. aan zijn mooie lach.. zijn hemelse stem.. zijn mooie ogen.. zo zuiver zo mooi…
Even is het stil.. zo stil.. je voelt een leegte… je ziet niks om je heen…. Het voelt koud… maar toch ook warm.. je kan het gevoel niet plaatsen en je probeert het gevoel te onderdrukken…
Ineens hoor je in de verte je stem.. je kijkt op en begint te glimlachen.. het is zijn stem.. die herken je uit duizenden… ofwel uit miljoenen.. je wil verder kijken maar je kan niet… het is zo eng en vreemd.. je wil terug roepen maar iets houdt je tegen.. alleen je kon het niet plaatsen.. je wilde opstaan en naar hem toelopen.. maar je kon geen kant op… je lag daar levenloos in het gras je naam werd geroepen en je kon niet eens antwoorden… je kreeg er tranen van.. tranen van woede tranen van onbegrip.. waarom kon je niet gewoon terug roepen…
Ineens voel je een rare tril…. Je wilt kijken wat het is, maar het lukt je niet…. maar het gevoel houdt aan…
Je schrikt uit gedachten… gelukkig maar het was een droom… een hele nare droom… maar gelukkig je telefoon heeft je op tijd gewekt.. je kijkt eerst op de display… er staat liefie.. je hart gaat te keer en je neemt heel snel op… he met mij zeg je… je hoort aan de andere kant van de lijn.. zijn mooie stem… die je net ook hoorde maar waarop je niet kon reageren… je vertelde hem van je droom en hij kon het ook niet verklaren.. al heel snel vroeg hij wat je aan het doen was.. en hij stelde voor om even langs te komen… maar hij zou je zo terug bellen… met allemaal kriebels in je buik… hang je op.. ohh je bent zo gelukkig hij komt zo….
Je besluit om gewoon lekker te gaan denken aan hem…
Daar ga je weer met je gedachten.. je ziet hem daar in de verte staan met zijn heerlijk lichaam.. waar je alleen nog maar van mag dromen, maar ooit zou er een dag komen dat hij van jou zou zijn… maar je wacht rustig af… je bekijkt hem van top tot teen.. hij heeft zijn haar weer fantastisch zitten.. maar het blijft toch een probleem… tja dan moet je maar niet kiezen voor lang haar he denk je… daar zie je zijn mooie bruinen ogen.. ze stralen zo.. hij heeft prachtige wimpers.. die net dat beetje accent leggen op zijn ogen… hij heeft mooie volle lippen… en zijn lach… daar kan je gewoon niet om heen… en om het af te maken heeft hij hele lieve kuiltjes.. bij andere zou het juist mietjesachtig zijn, maar hem gaf het juist iets stoers…
Hij is naar schatting denk je 1.88 misschien iets langer… hij heeft een heel mooi figuur en niet te vergeten zijn kontje.. nou damn.. je kan het nu niet zien.. maar je weet bij voorbaat al dat het er goed uit ziet van achter.. even heb je een grijns op je gezicht en je blijft toch nog even staan om hem verder te analyseren.. hij heeft een mooie grijze broek aan en een zelfde kleur vest.. daar onder draagt hij een paars bloesje. hij ziet er zo mooi uit..
Je kan niet langer blijven staan en je loopt naar hem toe.. daar sta je oog in oog met hem.. hij kijkt je aan met zijn mooie ogen jij zoekt zijn glimlach op.. en even is het stil.. hij kust je heel lief op je mond.. het eerst dat hij zegt is:”ik heb je gemist”. Je kijkt hem aan en je glimlacht…………….
16-03-2002, 19:57


:duim: Mooi geschreven

Komt er nog een vervolg?
17-03-2002, 14:28
Ineens voelde je iets op je lippen.. het was zo heerlijk en zacht.. het voelde aan als een hap uit een verse aardbei die je net geplukt hebt.. zo heerlijk zo zacht.. even twijfel je… is dit echt of is dit nog steeds mijn droom.. eerlijk gezegd wil je er niet over nadenken.. je blijft even liggen… met de heerlijke smaak op je lippen.. de gedachten aan hem…. Ineens tintelt heel je lichaam… je gaat je beseffen dat het echt is.. wat je net mee maakte was echt… zo hij er dan echt zijn… het liefst wil jij je ogen niet open doen.. want stel je voor dat het maar een droom was.. je wilde het moment niet verpesten, maar heel gauw.. gingen je ogen open.. daar keek je recht in zijn ogen.. je herkende zijn glimlach uit duizenden. even schrok je.. en je wist niet hoe je moest reageren.. hij was er echt en je vroeg hem in de schrik hoe hij je gevonden had.. even kon hij er om lachen en hij vertelde je… onze harten vinden elk altijd.. mijn gevoel voor jou is zo sterk dat ik je dag en nacht zou kunnen vinden.. al is het in de wildernis.. even moest je lachen… hij gaf altijd het juiste antwoord en je kust hem heel snel op zijn mond… je was zo gelukkig met hem… hij stelde voor om even te gaan wandelen… hij pakte je hand vast en tilde je omhoog.. je stond op.. je moest je eerst even fatsoenlijk aan kleden.. en hij keek naar je.. je voelde zijn ogen in je rug branden net als de heerlijke zon die al tijden in je gezicht scheen van geluk… nou zullen we dan maar stelde je voor.. hij pakte je hand vast.. en daar liepen jullie al huppelend door het park.. in de richting van de liefde.. de eeuwige liefde die maar enkelingen van ons mee maken… maar jullie weg is recht en zonder obstakels.. een oude vrouwtje links op een bankje rechts.. daar kwam je in de buurt van een bankje jullie bankje.. waar je al de mooie herinneringen had….
ja, het bankje.. het bankje was bezet.. bezet door een eenzame persoon.. persoon die haar herinneringen hier tegenkomt.. die haar dromen hier ontmoet.. en die haar tranen hier laat.. vol verbazing keken jullie elkaar aan..
hij keek omdat jij keek.. maar waarom keek jij… je had een vreemd gevoel… je had dit al mee gemaakt.. net toen je lach te dromen.. even stond je stil van verbazing en wachte af wat er ging gebeuren… het.. het zou toch niet echt zijn….

haar aanwezigheid had jij niet hier verwacht, maar zij had je hier absoluut wel verwacht.. met een getekende glimlach op haar gezicht keek ze je aan.. met een glinster in haar ogen verzocht ze je om niet te stoppen.. niet bij het verdriet stil blijven.. ze is bang dat je daarna daar altijd blijft leven.. ze wilde dat je de weg blijft bewandelen, en het gevoel blijft volgen.. en het gelukkig zijn blijft beleven..
je begreep haar.. maar ook weer niet.. wat zou dit betekenen voor haar?? zou het een betekenis hebben.. waarom maakt je dit juist twee keer mee… in schrik loop je door… een paar stappen verder zat ze achter je een stuk verwijderd van jou.. op een ogenblik draaide je om en keek haar nog.. je begreep er helemaal niks van… maar het oude damentje straalde zo iets moois uit.. maar wat zou ze bedoelen met het geheel… wat zouden de boven lijken machten mij wijs willen maken?? of stel je jezelf aan en wil je gewoon dingen zien die er eigenlijk helemaal niet zijn.. hij merkt helemaal niks van je aanwezigheid en je besluit hem niks te vertellen….. maar je gevoel zegt iets heel vreemds…
'morgen kom ik je hier opzoeken en zal mijn geluk met jouw delen'.. echt zo vreemd… waar kwamen die zinnen vandaan.. met deze zinnen zetten jij je weg voort en toen ineens…
22-03-2002, 20:55
.....................
22-03-2002, 22:39


ik wacht op het vervolg.......................ma'assalama Sahira.....
25-06-2004, 16:58
leuk begin, ga verder..............