Chitesel
14-03-2011, 10:48
bron
De Hema exporteerde afgelopen week als eerste van oorsprong oer-Hollands bedrijf de ideeën van het nieuwe Nederland. Liever dan de schouders op te halen voor de kleinburgers van het Belgische plaatsje Genk, ontslaat Hema België vanaf nu elke winkelmedewerkster met een hoofddoek of verstopt ze in het magazijn.
Vlaams Belang-voorman Filip Dewinter is fan en roept alle rechtgeaarde Vlamingen op een Hemaworst te kopen. Dat die dingen in België niet te krijgen zijn is daarbij jammer. Nu moet de Hemaworsten importeren om de nieuwe lievelingsklant te vriend te houden.
Ik ben mijn hele leven al een Hema-aanhanger. Het was mijn absolute lievelingswinkel. Van mij en bijzonder veel vriendinnen. No nonsense, overal aanwezig, betaalbaar, vriendelijk personeel. De Hema aan de Kinkerstraat in Amsterdam, man wat heb ik daar de afgelopen tien jaar veel uren doorgebracht. Kind geboren bij kennissen? Je slaagt bij Hema. Collega jarig? Ook. Al mijn foto’s liet ik er afdrukken. Toen mijn tas in de zomer gejat was, wist ik dat ik naar de Hema moest. De gejatte tas, portemonnee, agenda, mascara en lippenbalsem kwamen er vandaan.
Maar fuck dit Hema. De lol is juist die relaxte houding. Die beetje stoere, los van de tijdsgeest houding, waar je je thuis voelt om dat het er altijd al was maar het op een of andere manier ook hip is. Jip en Janneke kopjes, fel blauwe pyjamabroeken en kleurige handdoeken. Nu is de Hema opeens politiek. En niet zomaar politiek, korte termijn denkend politiek. Als eerste niet-overheid heeft mijn Hema bepaald dat je er niet met klanten mag werken als je er op een bepaalde manier uitziet. In België, maar het is hetzelfde bedrijf. Als winkelend publiek in een kleine Vlaamse provinciestad zich stoort aan hoofddoekjes, dan moet iedereen met een hoofddoek weg worden gehouden van het publiek. Want de klant is koning, bij de Hema.
Onbegrijpelijk kortzichtig voor een bedrijf. Ten eerste: er zijn ook heel veel klanten die zich juist op hun gemak voelen bij hoofddoekjes of die het belangrijker vinden dat iemand aardig klantvriendelijk is. Mensen die hoe dan ook niet willen winkelen in een politiek statement.
Ten tweede; als je een hekel of een angst hebt voor toenemende islamisering, denk je dan dat het helpt de aanhangers van het geloof weg te halen bij kassa’s? Islamisering bestaat, maar alleen in ons magazijn hoor mevrouw. Doe niet zo naïef. Symboolpolitiek.
Ten derde: als je weet dat een bedrijf grof omgaat met personeel, ga je er toch net wat minder snel naartoe. Hema stond juist bekend om de Hemameisjes, vriendelijke dames die overkomen alsof ze er graag werken. Als Hema personeel afwijkt, moeten ze weg. Achter de schermen is het er dus niet vriendelijk, de vriendelijkheid was slechts een marketingtruckje. En mensen trappen niet graag in marketingtruckjes.
Ik snap het niet Hema en mijn teleurstelling is oprecht. Ik hield van je en nu stoor je me. Enig idee hoeveel andere klanten nu direct of langzaam sluimerend geïrriteerd zijn? Die opeens gaan nadenken voor ze even langswippen voor hun foto’s of wijn? Die het afstotend vinden dat onze lijfwinkel nu de BFF van Filip Dewinter is? Sukkels.
De Hema exporteerde afgelopen week als eerste van oorsprong oer-Hollands bedrijf de ideeën van het nieuwe Nederland. Liever dan de schouders op te halen voor de kleinburgers van het Belgische plaatsje Genk, ontslaat Hema België vanaf nu elke winkelmedewerkster met een hoofddoek of verstopt ze in het magazijn.
Vlaams Belang-voorman Filip Dewinter is fan en roept alle rechtgeaarde Vlamingen op een Hemaworst te kopen. Dat die dingen in België niet te krijgen zijn is daarbij jammer. Nu moet de Hemaworsten importeren om de nieuwe lievelingsklant te vriend te houden.
Ik ben mijn hele leven al een Hema-aanhanger. Het was mijn absolute lievelingswinkel. Van mij en bijzonder veel vriendinnen. No nonsense, overal aanwezig, betaalbaar, vriendelijk personeel. De Hema aan de Kinkerstraat in Amsterdam, man wat heb ik daar de afgelopen tien jaar veel uren doorgebracht. Kind geboren bij kennissen? Je slaagt bij Hema. Collega jarig? Ook. Al mijn foto’s liet ik er afdrukken. Toen mijn tas in de zomer gejat was, wist ik dat ik naar de Hema moest. De gejatte tas, portemonnee, agenda, mascara en lippenbalsem kwamen er vandaan.
Maar fuck dit Hema. De lol is juist die relaxte houding. Die beetje stoere, los van de tijdsgeest houding, waar je je thuis voelt om dat het er altijd al was maar het op een of andere manier ook hip is. Jip en Janneke kopjes, fel blauwe pyjamabroeken en kleurige handdoeken. Nu is de Hema opeens politiek. En niet zomaar politiek, korte termijn denkend politiek. Als eerste niet-overheid heeft mijn Hema bepaald dat je er niet met klanten mag werken als je er op een bepaalde manier uitziet. In België, maar het is hetzelfde bedrijf. Als winkelend publiek in een kleine Vlaamse provinciestad zich stoort aan hoofddoekjes, dan moet iedereen met een hoofddoek weg worden gehouden van het publiek. Want de klant is koning, bij de Hema.
Onbegrijpelijk kortzichtig voor een bedrijf. Ten eerste: er zijn ook heel veel klanten die zich juist op hun gemak voelen bij hoofddoekjes of die het belangrijker vinden dat iemand aardig klantvriendelijk is. Mensen die hoe dan ook niet willen winkelen in een politiek statement.
Ten tweede; als je een hekel of een angst hebt voor toenemende islamisering, denk je dan dat het helpt de aanhangers van het geloof weg te halen bij kassa’s? Islamisering bestaat, maar alleen in ons magazijn hoor mevrouw. Doe niet zo naïef. Symboolpolitiek.
Ten derde: als je weet dat een bedrijf grof omgaat met personeel, ga je er toch net wat minder snel naartoe. Hema stond juist bekend om de Hemameisjes, vriendelijke dames die overkomen alsof ze er graag werken. Als Hema personeel afwijkt, moeten ze weg. Achter de schermen is het er dus niet vriendelijk, de vriendelijkheid was slechts een marketingtruckje. En mensen trappen niet graag in marketingtruckjes.
Ik snap het niet Hema en mijn teleurstelling is oprecht. Ik hield van je en nu stoor je me. Enig idee hoeveel andere klanten nu direct of langzaam sluimerend geïrriteerd zijn? Die opeens gaan nadenken voor ze even langswippen voor hun foto’s of wijn? Die het afstotend vinden dat onze lijfwinkel nu de BFF van Filip Dewinter is? Sukkels.