Bekijk volle/desktop versie : Mode & Uiterlijk van MTV naar islam!!!!!!!!!!!!!!



11-02-2011, 17:06




Galeb Nikacevic Hasci-Jare, voormalig MTV reporter, doet zijn verhaal over zijn bekering naar de Islam. Tijdens de jongerenavond op 30 december 2010 heeft al-Yaqeen de eer gehad deze nieuwe broeder te verwelkomen in de moslimgemeenschap. In deze korte impressiefilm over de jongerenavond kunt u hiervan getuigen. Vanaf minuut 1:20 is zijn bekering te zien.

Mijn verhaal

Het was niet noodzakelijkerwijs God die ik zocht. In het begin was het slechts een zoektocht naar de betekenis en het doel van mijn bestaan. Als je je leven leidt op de manier hoe ik dat deed, had je niet meer keus. Of je neemt genoegen met de omstandigheden waarin je leeft en kiest ervoor in niets te geloven, of je kiest ervoor te geloven dat er een kracht is die iedereen gelukkig maakt, ongeacht wie of wanneer.

Mijn leven begon 28 jaar geleden in Belgrado. Mijn vader was een Somalische moslim en mijn moeder een orthodox christelijke Servische. Hij was gekleurd en mijn moeder blank. Weet je, het voelt niet goed dat ik zulke minieme verschillen moet aanhalen als het gaat om de liefde tussen twee mensen. Maar dit zijn onder meer de zaken die mijn leven maakten tot wat het was. Om deze twee redenen accepteerde mijn moeders familie mijn vader niet. Hij had de verkeerde kleur en het verkeerde geloof. Dit zijn de hoofdoorzaken waarom hij een zware alcoholist werd, waarvan in 1986 zijn dood in een psychiatrische instelling het gevolg was. Ik was toen drie jaar oud. Mijn zus en ik werden niet door de familie van mijn moeder geaccepteerd. Toen de burgeroorlog in Joegoslavië (in 1990) begon, werd alles voor ons vele malen erger. De oorlog was bovenal religieus en etnisch en je kon het zelfs op straat voelen. Servië is, in meerderheid, orthodox christelijk. Bosnische inwoners waren veelal moslim en Kroaten katholiek. Ik woonde in Servië en om meer problemen te voorkomen, diende ik mijn naam te veranderen waardoor ik de naam van mijn moeder aannam en dit zo in mijn paspoort liet registreren.

Maar desondanks zagen de mensen natuurlijk dat ik niet blank was en dat kan je niet echt veranderen. Gedurende de oorlog kwamen mijn grootouders (van moederskant) te overlijden. Zij lieten in hun testament niets achter waadoor haar broers en zussen (mijn moeder was de jongste van de zeven) alles namen en ons uit onze eigen woning zette. Dit gebeurde in 1996. Mijn moeder, mijn zusje en ik stonden letterlijk op straat. Ik was toen 14 jaar oud. We hadden geen plaats om te leven, we hadden geen geld, geen voedsel en geen vrienden. We werden door iedereen in de steek gelaten, terwijl het hartje winter was. Mijn moeder leed aan Parkinson en mijn zus die een jaar vóór mij was geboren, had het Downsyndroom. Dat was één van de redenen dat mijn vader mij de naam Galib gaf.

Mijn moeder kon niet werken, mijn zus was ziek en ik was te jong en verward om iets goeds te kunnen doen. Ik kwam terecht in slecht gezelschap en deed slechte dingen. Laten we het daarbij houden. Deze manier van leven resulteerde erin dat ik vijf keer van verschillende scholen werd weggestuurd en ik eindigde met een aantal tenlasteleggingen door de politie die mijn leven in een ware hel konden veranderen. Toen werd ik plots geraakt. Toen ik met vrienden aan het praten was, wist ik dat er iets niet klopte: “Als het bij mij verkeerd gaat, zullen mijn moeder en zus alleen op straat achterblijven.” Dit was voor mij het keerpunt.

Uiteindelijk kregen wij een “onderkomen”. Ik veranderde weer van school maar rondde het dit keer af en maakte nieuwe vrienden. Het klinkt gemakkelijk, maar geloof me, dat was het niet. De zwaarste momenten van mijn leven vonden een aantal jaar geleden plaats. Ik kon eindelijk voor mijn moeder en zus zorgen.

De situatie was niet goed, verre van dat. Maar we hadden dagelijks eten op tafel, een warm huis en een dak boven ons hoofd. Toen vond ik het nodig mezelf de volgende vragen te stellen: Wie ben ik? Waarom leef ik dit leven op de manier zoals ik dat nu doe? Hoe komt het dat het zo zwaar is, zo armzalig zo doelloos? Waarom ben ik geboren? Mensen over de hele wereld komen te overlijden, elke dag weer, maar weet je dat aan de andere kant er mensen zijn die 500 euro uitgeven aan vuurwerk? Sommige mensen in Afrika kunnen leven van 50 dollar per maand en sommige mensen in Europa spenderen dat bedrag aan één maaltijd. Als je eenmaal dit soort zaken gaat inzien, gaan die gedachtes niet meer weg. Nooit. Ze worden alleen maar sterker. En dan zie je nog iets. Mensen over de gehele wereld verliezen hun geloof. Steeds minder mensen zijn gelovig. En steeds meer slechte daden kan je elke dag weer zien. We leven in een tijd van sensatiezucht en mensen zijn er hongerig naar. Dit gevoel wordt op een gegeven moment zo sterk, dan je begint te vechten. En deze strijd is nog steeds gaande.

Het bedrog van de Kerk

De Islam was nooit iets wat mijn aandacht trok. Ik wist helemaal niets van de Islam, behalve hetgeen wat ik via de Amerikaanse propaganda in films te zien kreeg. En verder de verhalen over al-Qaida, Osama Bin Laden, 11 september, terroristen, je kent het wel. In het land waar ik vandaan kom, is de Islam nooit onderwerp van gesprek, behalve als er een grap over wordt gemaakt of denigrerend over moslims wordt gesproken. En daar bleef het bij. Elke keer als ik naar de kerk ging, ging ik veelal opzoek naar antwoorden.

Ik studeer nu filologie aan de Universiteit en ik nam in die tijd toetsen af in de theorie, de geschiedenis van de Bijbel en het oude Testament. Ik weet echt alles over het christendom. Dus ik weet heel goed waar ik over spreek. De vele manipulaties die de Bijbel heeft ondergaan, doen je afvragen of dit wel echt heilig is. Het is hetzelfde alsof je een auto wilt kopen. Dan geloof je de verkoper niet op zijn woord, maar wil je de auto checken en zelfs een bevriende monteur meenemen. Dit is gewoon om te weten of alles goed is. Het is niet dat je zomaar overtuigd bent. Geloof is iets wat in jaren wordt opgebouwd en binnen luttele seconden gesloopt kan worden. Je dient je daarom sterk te maken om een rotsvast geloof op te bouwen. Het meest belangrijke hiervoor is de kennis. Ik kon daarom niet geloven in iets wat door de jaren heen zo was gemanipuleerd. Zelfs onderling vechten ze iedere dag. Dag in dag uit laten christenen het geloof links liggen. Ik voelde mij nooit geaccepteerd en ik voelde ook nooit dat ik erbij hoorde.

11-02-2011, 17:07


Mijn roots

Ik moet eerlijk zeggen dat ik sinds mijn geboorte nooit contact heb gehad met mijn Somalische familie. Ik dacht dat zij allemaal waren gestorven in de burgeroorlog die daar heerste en nog steeds woedt. Ik had de hoop opgegeven na jaren te hebben gezocht.

Op het internet kwam ik in contact met een Somalische man die woonde in Melbourne en zijn vader was de voorzitter van de Somalische vereniging van Australie. Zijn moeder deed aan humanitaire hulpverlening voor vluchtelingen. Ik gaf hem vervolgens alle informatie die ik had over mijn vader. Zaken zoals naam, achternaam en geboorteplaats. Zij deden hun best om een spoor van mijn familie te vinden.

Een paar maanden later ging mijn telefoon. Ik had mijn tante aan de lijn. De laatst levende van de familie van mijn vader. Zij woont in Engeland en ik kon niet geloven wat er allemaal gebeurde. Het was 14 juni 2009 en mijn leven was zoals het nog steeds is, namelijk een rotzooitje. Het duurde lang voordat ik naar Nederland kwam. Mijn neef die in Nederland woont, belde mij en nodigde mij uit om naar Nederland te komen. Aangezien ik voor Engeland een visum nodig had en voor Europa niet, besloot ik om eerst naar Nederland te komen. Nadat het een jaar geduurd had om naar Nederland te komen, opende zich een nieuw hoofdstuk in mijn leven. Ik wist niet wat ik kon verwachten. Ik voelde mij gespannen. Maar ik gedroeg me vrij normaal toen we elkaar voor het eerst ontmoetten. Ik kende deze mensen per slot van rekening niet eens. Zij waren erg welgemanierd en aardig en ik probeerde hetzelfde te doen.

Op de tweede dag brak de emotionele barrière. We gingen namelijk naar een andere stad waar mijn tante woonde. Zij was samen met mijn vader in hetzelfde huis opgegroeid. Zij hielden zoveel van elkaar dat mijn vader mijn zus vernoemde naar haar moeder. Dit heb ik nooit geweten. Er waren zoveel dingen die ik niet wist. Onderweg daarheen vroeg ik mijn neef “Heb je haar gebeld’’? Heb je gezegd dat we eraan komen?’ Hij zei: ‘Nee, dat heb ik niet gedaan. Dit is gewoon de Afrikaanse manier, mijn neef. We hebben daar geen telefoons, we komen gewoon opdagen. En het is zelfs een belediging om jezelf aan te kondigen, want hoe je het wendt of keert je blijft familie.’ Hij had gelijk, maar ik heb nooit zo’n familie gekend.

Toen wij daar aankwamen, herkende ze hem en deed ze de deur open en zei: ‘Assalaamoe calaikoem.’ En zij vroeg wie ik was. Hij vertelde wie ik was en de blik in haar ogen brak mij gewoon open. Voordat ik het wist was ze mij aan het knuffelen en aan het kussen alsof ik haar meest waardevolle schat ter wereld was. Het leek wel of ik de degene was waar zij haar hele leven op had gewacht. Ik had dat helemaal niet verwacht. Ik brak en het was ook het eerste moment dat ik huilde. Ik had mij nog nooit zo gevoeld. Deze mensen wisten niet eens of ik een crimineel, junkie of een leugenaar was. Zij accepteerden mij en voor het eerst in mijn leven voelde ik mij geaccepteerd.

Bezoek aan de moskee

Het was de eerste keer in mijn leven dat ik een moskee bezocht. Ik werd verwelkomd door broeder Omar at-Turkie. Hij was degene die mij opving en mij verschillende dingen vertelde over het geloof. Ik kwam achter hele simpele dingen die ik voorheen niet wist. Moslims geloven in Jezus! Ik schaamde mij voor het feit dat ik dit niet wist. Ik kan mij nog herinneren dat ik dacht waarom wist ik dat niet? Ik weet zoveel over het christendom, maar de rol van Jezus in de Islam kende ik niet. Ik merkte dat ik nieuwsgierig werd en meer wilde weten van de Islam. Het gevoel dat ik had toen ik de moskee binnenliep, was een gevoel dat ik nooit ervoer in de kerk: ik hoorde erbij! Ik werd geaccepteerd als mens. Islam hecht geen waarde aan kleur, achtergrond en het verleden. Geloof je? Dat is waar het om draait. Je bent één van ons!

Ik begon de Koran te lezen. Ik zocht naar zaken die ik herkende uit het christendom en dingen die mij totaal vreemd waren. De Koran was neer gezonden in het Arabisch, en deze taal is nooit veranderd. Taal is heel belangrijk als het gaat om religieuze boeken. De Koran is nooit veranderd en de taal is ook nooit veranderd, tot de dag van vandaag!

Dit allemaal heeft ervoor gezorgd dat ik ervoor heb gekozen om moslim te worden. Nadat ik de geloofsgetuigenis had uitgesproken, kwam er een bijzonder gevoel in mij naar boven. Iets wat ik helaas niet met woorden kan omschrijven. De levensvragen die ik had en waar ik maar geen antwoord op kreeg in de kerk, zijn nu door de Islam allen beantwoord.

Muziekindustrie

Door mijn werk als MTV reporter heb ik een duidelijk beeld kunnen vormen over de muziekindustrie. Ik kan en zal geen vergelijking trekken tussen de Islam en de muziekindustrie. De waarden en normen die de Islam kent staan haaks op die van de muziekindustrie. De muziekindustrie is een machine die alles opeet dat in de weg staat voor geld, publiciteit en macht. De teksten van de liedjes worden met de tijd ook steeds vulgairder. Dit heeft voornamelijk te maken met dat het grootste gedeelte van de jongeren steeds meer ongeschoold is, zij kunnen de meer ingewikkeldere teksten niet begrijpen. De muziekindustrie ziet graag dat deze jongeren ongeschoold blijven, aangezien zij niet meer zijn dan een stel onzinnige volgelingen. Als de jongeren bewust worden van hun afkomst, cultuur en nalatenschap, zullen zij geen genoegen meer nemen met liedjes, vrouwen en mooie auto’s in de clips.

“Popsterren” worden tevens gebruikt door de muziekindustrie. Zij hebben geen eigen leven. Ze hebben geen beschikking over hun eigen tijd en hun eigen emoties. Het ene moment staan ze aan de top en de ander keer liggen ze letterlijk in de put. Deze realiteit is soms te hard voor sommige mensen. Als producers, directeuren en managers hun aandeel niet krijgen, lig je eruit. Zij geven niet om wie je bent of wat je doet. Het enige wat bij ze telt, is of je winst maakt of niet. Een bizarre manier van leven.

Je ziet dat velen van hen zelfmoord plegen, pillen slikken, cocaïne gebruiken en vaak scheiden. Waarom? Als je alles hebt (geld, macht, respect en bekendheid), waarom leven ze dan op deze manier? Dit komt omdat hebzucht naar geld hun drijfveer is. Zonder dat hebben ze een leeg leventje. Ze kunnen niet voor zichzelf nadenken en simpele beslissingen maken, het zijn veelal robots die gehersenspoeld zijn. Ze worden misbruikt door multinationals om hun product te promoten. Net levende reclameborden. En alles wat zij aan hebben is gesponsord. Een bizarre ideologie die helaas door velen wordt omarmd. Het is het tegenovergestelde van wat de Islam kent en waar de Profeet (vrede zij met hem) mee is gekomen: kennis, geschiedenis, traditie, geloof en liefde.
Team al-Yaqeen
9 februari 2011

11-02-2011, 19:12
Masha Allah, kippenvel

11-02-2011, 19:47
mashaAllah..........

11-02-2011, 19:48


SubhanaAllah , Masha Allah!

11-02-2011, 19:55
SubhanAllah

11-02-2011, 20:20
mashallah!!