Dames zoals beloofd mijn bevallingsverhaal.
Vorige week maandagochtend had ik de hele dag last van rose bloedverlies, volgens de verloskundige was dit mijn slijmprop en kon de bevalling ieder moment starten, helemaal gezien de tijd dat ik zwanger was 40 weken + 5 dagen. Die dag verliep gewoon normaal, ben naar me moeder geweest mohiem deed gewoon me ding. In de avond rond 21.00 braken me vliezen, het voelde aan als een hele harde druk, ik zat bij me ma op de bank toen die druk op kwam. Ik vloog echt op van de pijn en slaakte een gil. Me vader miskeen schrok zich dood. Even later voelde ik het stromen, beetje voor beetje. Had de verloskundige gebeld en me verhaal gedaan, zei zij grote kans dat de bevalling vanacht begint. Ben gewoon gaan slapen, hele nacht geen weeenen gehad, pas in de ochtend rond 08.00, ze kwamen steeds onregelmatig. Had een bloknote naast me en noteerde om de hoeveel minuten ze kwamen. Tot 12.00 toen kwamen ze om de 2 min. Mohiem om 14.00 belde ik de verloskundige dat ik het niet meer trok, ik wilde naar het ziekenhuis.
Ze kwam toen gelijk naar me toe, en checkte de onsluiting deze was pas 3 cm! Ik dacht mijn hemel deze helse pijn en nog maar 3 cm ontsluiting? Verder zag ze mijn maandverbandje en zei ze ik denk dat hij gepoept heeft in het vruchtwater moest dus ala minuut naar het ziekenhuis. Daar aangekomen werden de weenen steeds heftiger ik trok het niet meer, maar voor als nog waren de weenen niet sterk genoeg. Ik moest aan de weeenenversterkers, ik dacht dat ik dood ging. De pijn was niet te beschrijven. Heb toen om een ruggenprik gevraagd. Ik zei echt NU of ik ga dood. Ik was helemaal op en de klus moest nog geklaard worden, had ook pas 5 cm ontsluiting. Na de ruggenprik ging het heel snel, ik voelde onwijze drang om te persen maar ik mocht nog niet. Ik had volledige ontsluiting maar ze hoopte dat de Imran zich nog ging omdraaien, het was een sterrenkijker. Ik maar roepen ik moet naar de wc ik moet poepen.
En de verpleegster maar zeggen pfff pfff pfff doe me na ik werd er bloednerveus van, dat puffen hielp voor geen meter. Ik dacht echt houd je bek, ik rook haar adem ook.
Ze zei wil je anders een kruik ik zo ja is goed, toen legde ze hem op me rug. Op dat moment kreeg ik heftige wee ik schreeuwde HAAAALLL WEG DIE KRUIK. Miskeena ze schrok. Vond het zielig en zei na de wee sorry hoor.
Op een gegeven moment ging me lichaam vanzelf persen ik kon het niet tegen houden, toen kwam de gyno erbij, ik mocht persen. Ik maar persen en maar persen weloe. Wat bleek de baby was een kwart gedraaid, ik moest dus zijn hoofdje in de breedte persen ipv horzontaal. Hartslag van Imraan ging omlaag, gyno riep persen nu keihard anders moet ik een spoedkeizersnee uitvoeren. Ik dacht HELLLLLL NOOOOO.
Deze hel meegemaakt, en dan uit eindelijk als nog via een keizersneel bevallen. Ik kreeg een knip en de vacuum werd erbij gehaald. Ze hebben de baby er letterlijk uit gerukt, wat een verademing was dat. Hij werd op me buik gelegd, hij was miskeen uitgeput en maakte van die hele zielige baby geluidjes, ik bleef maar kijken naar hem ik kon het niet geloven dat hij van mij is.
Toen ging ze me hechten, ondanks de ruggenprik voelde ik wat ze deed, brrrrrrrrrr het was een flinke knip dus ze was zeker 30 min aan het hechten. Toen werd ik gewassen, baby werd aangekleed en mocht naar de kraamafdeling bij komen en lekker slapen.
Volgende dag lekker gedoucht, mezelf opgemaakt en fris en fruitig naar huis gegaan. Imran werd ook gewassen en aangekleed. Voelde me wel duizelig en stond te trillen op me benen. Al met al een heftige ervaring, maar zou het niet willen missen.
Nu heb ik een heerlijk mannetje naast me. Heb hem net gedoucht en heb een hanenkam bij hem gedaan zoooo schattig hahahah...
Heb hem gevoed en ligt nu lekker te pitten in z'n wiegje.
Mijn man is zoooooo trots hij zegt elke dag hoe goed ik het gedaan de bevalling hij heeft echt diep respect, en zegt dat ook tegen iedereen. De schat.
Verder is ie reuze trots op de kleine, het is echt precies z'n fotokopie van mijn man. Iedereen die hem zegt je hebt je man gebaard.
Hij helemaal blij als ie dat hoort.
Dames die nog moeten hoop dat ik jullie niet bang gemaakt heb. Waqfa sahla Insh'Allah!